Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας έκαναν καθαρό για μια ακόμα φορά χτες ότι βρίσκονται και θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αγώνων, στην πρώτη γραμμή της πάλης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, για την οργάνωση των αγώνων και από αυτή τη σκοπιά αρνούνται να γίνουν κολυμπήθρα για να ξεπλυθούν οι δυνάμεις που δουλεύουν στο συνδικαλιστικό κίνημα για λογαριασμό των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Μ' αυτά τα δεδομένα η παράταξη με την οποία εκφράζονται οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο ΕΚΑ, η ΔΑΣ, δήλωσε χτες ότι δε θα μετέχει στο προεδρείο της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ).

Οι εκπρόσωποι της ΔΑΣ έκαναν σαφές ότι αυτή η στάση είναι μια στάση ευθύνης απέναντι στους χιλιάδες εργαζόμενους που εμπιστεύθηκαν τις ταξικές δυνάμεις, απέναντι στον εκφυλισμό του εργατικού κινήματος, που υπηρετούν, είτε το θέλουν είτε όχι, με τη στάση και τη γραμμή τους στο κίνημα, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΡΙΖΑ).

Καταγγέλλοντας αυτή τη δράση των άλλων δυνάμεων, που, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις τους, υπηρετούν την ίδια γραμμή της υποταγής και της υπονόμευσης του εργατικού κινήματος, τα στελέχη της ΔΑΣ έκαναν σαφές πως η θέση τους για μη συμμετοχή στο προεδρείο δεν είναι αποχή, αλλά το αντίθετο: Σημαίνει ότι παραμένουν στην πρώτη γραμμή της πάλης για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης

Και αυτό θα το κάνουν συμμετέχοντας ενεργά και στο ΕΚΑ, όπως και σε κάθε άλλο όργανο του συνδικαλιστικού κινήματος της εργατικής τάξης. Εκαναν καθαρό ότι η θέση τους για το προεδρείο του ΕΚΑ, αφορά μόνο στο ΕΚΑ, χτυπώντας «καμπάνα» στην εργατική τάξη για τα νέα χαρακτηριστικά του εκφυλισμού στο εργατικό κίνημα.

Η συγκρότηση του προεδρείου από τις άλλες δυνάμεις θα γίνει την ερχόμενη Τετάρτη σε νέα συνεδρίαση του ΔΣ.

Ο πόλεμος που έχουμε δεχτεί όλα αυτά τα χρόνια από την εργοδοσία, την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις κυβερνήσεις συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Οι απολύσεις πολλές, η ανεργία αγγίζει το 1.500.000, οι μειώσεις των μισθών φθάνουν έως και 50%, οι μειώσεις των συντάξεων το ίδιο, η απλήρωτη δουλειά καθεστώς από την εργοδοσία, οι συνθήκες δουλειάς άθλιες, σύγχρονα σκλαβοπάζαρα. Οι ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία και στην Παιδεία δυσκολεύουν την ήδη δύσκολη θέση όλων των εργατικών οικογενειών. Τα χαράτσια, η φοροληστεία, μαζί με το δανεισμό που υποχρεώθηκαν πολλά νοικοκυριά ώστε να καλύψουν ζωτικές ανάγκες, δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες για την πλειοψηφία των λαϊκών οικογενειών, αφού απειλούνται με πλειστηριασμούς, κατασχέσεις και άλλα τέτοια όπλα, που έχουν δοθεί από τις κυβερνήσεις, μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις, στο κεφάλαιο. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, όλα αυτά τα χρόνια, το ΕΚΑ, με ευθύνη των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και «Αυτόνομης Παρέμβασης», δεν έχει επιδείξει καμία ουσιαστική παρέμβαση. Ηταν μακριά από τα προβλήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων.

Σε αυτές τις συνθήκες πραγματοποιήθηκε στις 25 και 26 Μάη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το συνέδριο του ΕΚΑ με τη συμμετοχή 516 συνέδρων, από τους 1.521 που είχαν εκλεγεί από τα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία. Δεν εμφανίστηκαν περίπου 1.000 αντιπρόσωποι που είχαν ευθύνη και αποστολή να σας εκπροσωπήσουν. Από τους 516 αντιπροσώπους οι 400 ήταν αντιπρόσωποι που είχαν εκλεγεί με τα ψηφοδέλτια που είχε στηρίξει το ΠΑΜΕ και οι υπόλοιποι σύνεδροι αντιπρόσωποι που σεβάστηκαν την ψήφο των εργαζομένων και ήρθαν στο συνέδριο.

Το συνέδριο και οι διαδικασίες του επιβεβαίωσαν με τρόπο ανησυχητικό ότι στο μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας έχει δημιουργηθεί και εδραιωθεί ένα καρκίνωμα, που κατατρώει τα σωθικά των εργαζομένων της Αθήνας. Οι απουσίες των 1.000 αντιπροσώπων από τη διαδικασία των συζητήσεων στην κορυφαία διαδικασία του Εργατικού Κέντρου ήταν σκόπιμη απόφαση των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ. Δεν θέλουν οι αντιπρόσωποι να παίρνουν μέρος στη συζήτηση και στις αποφάσεις.

Στις εκλογές, όμως, που έγιναν μια βδομάδα αργότερα για την ανάδειξη της νέας διοίκησης κινητοποιήθηκαν όλοι και ήρθαν και ψήφισαν για να διαμορφώσουν τους αναγκαίους συσχετισμούς.

Το Εργατικό Κέντρο έχει εξελιχθεί, με ευθύνη αυτών των παρατάξεων, σε ένα μηχανισμό για να βγάζουν αντιπροσώπους, να φτιάχνουν τους αναγκαίους συσχετισμούς, να εμποδίζουν τους αγώνες και να χειραγωγούν τους εργαζόμενους στους τόπους δουλειάς.

-- Τέτοιος μηχανισμός είναι το Σωματείο των Θυρωρών Αττικής που παρουσίασε 801 ψηφίσαντες θυρωρούς και αρκετούς αντιπροσώπους. Μέσα στην κατάσταση ψηφισάντων είναι το όνομα εργαζόμενου που είχε πεθάνει ένα χρόνο πριν, καθώς αρκετοί υπερήλικες και άλλοι που ζουν στην περιφέρεια. Αν δεν είχαμε παρέμβει θα ψήφιζαν και οι πεθαμένοι στο ΕΚΑ. Το σωματείο προσέφυγε στα δικαστήρια με τη στήριξη της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ (ΣΥΡΙΖΑ) με ασφαλιστικά μέτρα για να πάρει μέρος στο συνέδριο και το δικαστήριο τα απέρριψε.

-- Το ίδιο συμβαίνει με τα περισσότερα σωματεία των τραπεζών και τους αντιπροσώπους τους. Ούτε που εμφανίστηκαν στο συνέδριο. Ηρθαν όμως συντεταγμένα και ψήφισαν για να διαμορφώσουν τους αναγκαίους συσχετισμούς. Τέτοια σωματεία όπως τα παραπάνω είναι και άλλα και εμφανίζονται ως τα πιο μαζικά του ΕΚΑ με τους περισσότερους αντιπροσώπους.

-- Ο εκφυλισμός αυτός, που παίρνει αυτά τα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά, είναι καρκίνωμα στο εργατικό κίνημα και χρειάζεται να αντιμετωπιστεί από το σύνολο της εργατικής τάξης.

-- Κανείς δεν μπορεί να αποδέχεται η εργοδοσία να ελέγχει τα συνδικάτα.

-- Κανείς δεν μπορεί να αποδέχεται αυτή την εκφυλιστική κατάσταση που έχει αντανάκλαση στην ίδια τη ζωή του.

Οι νέοι συνδυασμοί που δημιουργήθηκαν από τις διασπάσεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ συμπεριφέρθηκαν με τον ίδιο εκφυλιστικό και διαλυτικό τρόπο. Ο καυγάς τους ήταν και είναι για τις καρέκλες και τη διεκδίκηση ενός τμήματος του εκφυλιστικού μηχανισμού του ΕΚΑ.

Εργαζόμενες - εργαζόμενοι της Αθήνας,

Αυτή η άσχημη, η σάπια, εκφυλιστική και επικίνδυνη για τα συμφέροντα των εργαζομένων κατάσταση κανέναν ασφαλώς δεν ξαφνιάζει.

Είναι δυστυχώς απότοκο και αποτέλεσμα της γραμμής του κοινωνικού εταιρισμού, της υποταγής και του συμβιβασμού που ακολουθούν χρόνια τώρα στο συνδικαλιστικό κίνημα οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ (ΣΥΡΙΖΑ).

-- Της γραμμής που μας έλεγε την περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν περιορισμένες απαιτήσεις, να δέχονται τις αυξήσεις των 77 λεπτών τη μέρα για να αυξηθεί η καπιταλιστική κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, γιατί τα κέρδη, όπως έλεγαν, θα γίνονταν θέσεις εργασίας, συντάξεις και καλύτερες κοινωνικές υπηρεσίες. Και αντί γι' αυτά ήρθε η κρίση.

-- Η γραμμή αυτή ευθύνεται που την ίδια ώρα που η κυβέρνηση καθορίζει με νόμο τον κατώτερο μισθό στα 586 και 511 μεικτά, στους κλάδους όπου οι εργαζόμενοι παίρνουν περισσότερα, οι υπηρέτες αυτής της γραμμής υπογράφουν συμβάσεις με μειώσεις μισθών για να τους φέρουν στο ύψος που θέλουν εργοδότες και κυβέρνηση, όπως έκαναν στις τράπεζες και στα σούπερ μάρκετ οι δυνάμεις που προαναφέραμε.

-- Είναι αυτή η γραμμή, που ως κυρίαρχη στις μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας μας, ευθύνεται για το ότι η εργατική τάξη δεν μπόρεσε να αμυνθεί αποτελεσματικά, να αντιτάξει τους αγώνες που έπρεπε, στην επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ. Η γραμμή αυτή είχε αφοπλίσει την εργατική τάξη, ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά.

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι της Αθήνας,

Το συνέδριο του ΕΚΑ ανέδειξε πρώτη δύναμη τη ΔΑΣ με ψήφους 393 και 9 έδρες στη νέα διοίκηση. Επιβεβαιώνεται και από το συνέδριο του ΕΚΑ, ότι παρά τη λυσσαλέα επίθεση, μέσα στους εργαζόμενους υπάρχει μια πρωτοπορία εργατών και εργατριών που δε σκύβει το κεφάλι, που δε βάζει την ουρά στα σκέλια, δεν υποτάσσεται στο φόβο, που ξεπερνά διλήμματα και εκβιασμούς, που αντέχει. Είναι οι αντιπρόσωποι αυτοί και οι εργαζόμενοι που εκπροσωπούν η αναγκαία μαγιά για να στηριχτεί η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος και στο ΕΚΑ. Μπορεί να γίνει η πρωτοπορία, η ατμομηχανή αυτή που θα τραβήξει το ΕΚΑ από τον εκφυλισμό, από την υποταγή και από τα νύχια της μεγαλοεργοδοσίας και των κυβερνήσεων.

Ο συνολικός, όμως, συσχετισμός δεν άλλαξε:

-- Η πλειοψηφία της νέας διοίκησης που «εκλέχτηκε» είναι οι δυνάμεις αυτές που ευθύνονται για το ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια το ΕΚΑ ήταν μακριά από τους εργαζόμενους και τα προβλήματά τους. Που ευθύνονται για την εκφυλιστική και επικίνδυνη κατάσταση που παρουσιάστηκε ακόμα πιο χειρότερη στο πρόσφατο συνέδριο. Το αποτέλεσμα μας βάζει μπροστά στις ευθύνες να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση που μπαίνει εμπόδιο στον αγώνα των εργαζομένων.

Η ΔΑΣ ούτε θέλει ούτε και μπορεί να συμβιβαστεί, να αποδεχτεί και να νομιμοποιήσει αυτή την εκφυλιστική, σάπια και επικίνδυνη για τους εργαζόμενους κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας.

-- Η πλειοψηφία του ΕΚΑ είναι οι εκλεκτοί των εργοδοτών, είναι οι ίδιοι που ευθύνονται για την προηγούμενη κατάσταση, έχουν την ίδια, παρά τα διαφορετικά σχήματα με τα οποία εκλέχτηκαν, γραμμή συμβιβασμού και υποταγής. Είναι στηρίγματα και δεκανίκια στο επίπεδο του συνδικαλιστικού κινήματος της προσπάθειας που κάνει το αστικό πολιτικό σύστημα να επανακτήσει τη χαμένη του σταθερότητα διά της αναμόρφωσής του.

-- Αυτοί που επιδιώκουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη και ομνύουν στο όνομα της αριστεράς και της κοινής δράσης ήταν και είναι κομμάτι του προβλήματος, είχαν και έχουν την ίδια στρατηγική, είναι το ίδιο σφιχταγκαλιασμένοι όπως και οι άλλοι με τους μεγαλοεργοδότες και τις πολυεθνικές.

Η ΔΑΣ έχει χρέος, γιατί αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντα των εργαζομένων, να αντιπαλέψει, να σταθεί απέναντι από αυτό το μηχανισμό που αποτελεί την πλειοψηφία της νέας διοίκησης.

-- Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δίνουμε μαζί με εργάτες, που δε συμφωνούμε σε όλα, με πολύ κόπο τη μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για την ενίσχυση της ταξικής ενότητας των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοσία, στο κράτος και στις κυβερνήσεις. Για Σωματεία μαζικά με τη συμμετοχή των μελών τους σε όλες τις διαδικασίες.

-- Με μεγαλύτερο πείσμα θα αγωνιστούν σε κάθε κλάδο και τόπο δουλειάς, για την ταξική ενότητα, ενάντια στη διάσπαση που επιχειρείται από διάφορες δυνάμεις, που άλλες καλούν σε διαμόρφωση δήθεν αντιμνημονιακών ή δημοκρατικών ή αριστερών προεδρείων, την ίδια στιγμή που η γραμμή τους και το περιεχόμενο της δράσης τους δεν διαφέρουν σε τίποτα από αυτούς που έφεραν το κίνημα στη σημερινή κατάσταση. Αλλαξαν ονόματα και ταμπέλες νομίζοντας ότι μπορούν έτσι να ξεπλυθούν από τις αμαρτίες τους, να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους.

Με βάση τα παραπάνω παίρνουμε πρωτοβουλία από την πρώτη ώρα για να μη γίνει αποδεκτή αυτή η κατάσταση!

Κανένας εργαζόμενος να μην τη νομιμοποιήσει!

Από την πρώτη στιγμή αναλαμβάνουμε με τόλμη την ευθύνη για την ανατροπή της!

Δεν παίρνουμε μέρος στο νέο προεδρείο του ΕΚΑ και στη διαδικασία συγκρότησής του. Διαχωρίζουμε πλήρως την ευθύνη μας από τις δυνάμεις αυτές. Οι καρέκλες δεν ήταν και δε θα γίνουν ποτέ επιδίωξη και αυτοσκοπός του δικού μας κινήματος. Η στάση μας αυτή και η απόφασή μας επιδιώκει να ταρακουνήσει τα «λιμνάζοντα ύδατα» στο ΕΚΑ. Να σημάνει συναγερμό στους εργαζόμενους της Αθήνας ότι πρέπει να βάλουν τέρμα σε αυτό το καρκίνωμα, σε αυτή τη σάπια κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και που το πρόσφατο συνέδριο αποκάλυψε σε όλο της το μεγαλείο.

Δεν μπορούμε να παριστάνουμε, όπως όλοι οι άλλοι, σαν να μην τρέχει τίποτα και να κάτσουμε όλοι μαζί να εκλέξουμε προεδρείο! Αυτός ο εκφυλισμός δεν ταιριάζει σε κανέναν εργάτη και υπάλληλο που βγήκε στον αγώνα ή πρόκειται να βγει. Είναι εχθρικός προς την ανάγκη οργάνωσης των εργαζομένων στα συνδικάτα, αποκρουστικός για τα νέα παιδιά που ψάχνουν για δουλειά, πληρώνονται ψίχουλα όταν βρίσκουν, μεταναστεύουν για καλύτερο μέλλον. Οι στιγμές είναι κρίσιμες, όλοι κρινόμαστε!

Ο μηχανισμός που «εκλέχτηκε» δεν επιτρέπει αυταπάτες ότι έστω και μέσα από αντιπαραθέσεις, δυσκολίες και συγκρούσεις το ΕΚΑ μπορεί να σταθεί ως αποκούμπι των εργαζομένων της Αθήνας και της χώρας μας. Και γι' αυτό το λόγο οι εργαζόμενοι γυρνούν την πλάτη στα σωματεία. Μπορεί και πρέπει η εργατική τάξη να φέρει τα πάνω κάτω.

Η ΔΑΣ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ παίρνουν μεγάλη ευθύνη, να πρωτοστατήσουν σε αυτή την προσπάθεια των εργαζομένων της Αθήνας. Με τη δράση τους από τα κάτω, σε κάθε τόπο δουλειάς, μαζί με κάθε τίμιο συνάδελφο που θέλει να αλλάξει αυτή την κατάσταση, θα δώσουν όλες τους τις δυνάμεις:

Για την οργάνωση της αντίστασης στην ανελέητη επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων, για την ανασυγκρότηση των σωματείων, πρωτοβάθμιων κλαδικών και επιχειρησιακών, για τον ταξικό προσανατολισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, την ανασυγκρότηση των αγώνων, για να δημιουργηθούν οι συσχετισμοί για ένα Εργατικό Κέντρο που θα μας κάνει όλες και όλους υπερήφανους.