Αντιμέτωπη με μια διαρκή και συνειδητή φθορά της παραγωγικής της δραστηριότητας, που διαχρονικά προωθούν όλες οι κυβερνήσεις, βρίσκεται και η «Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία». Η ΕΑΒ, αν και έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, ωστόσο, η μαζική είσοδος εργολάβων, η συστηματική απαξίωση με απώλεια τεχνογνωσίας λόγω μαζικών συνταξιοδοτήσεων εργαζομένων και, φυσικά, η δραστική συρρίκνωση των παραγωγικών δραστηριοτήτων, είχε σημαντικές συνέπειες.

Η ΕΑΒ, για παράδειγμα, είχε την τεχνογνωσία να κατασκευάζει πόρτες αεροσκαφών. Να προχωρά σε εργοστασιακή συντήρηση κινητήρων (Τ56, Μ53) και να επισκευάζει κινητήρες πολεμικών αεροσκαφών (F16, F110, F129), καθώς και να κατασκευάζει το 1/3 του αεροσκάφους F16 (ένας απ' τους λίγους κατασκευαστές στον κόσμο). Επίσης, από τα τέλη της δεκαετίας του '80 μπορούσε να αναπτύξει το δικό της μη επανδρωμένο αεροσκάφος (RPV), καθώς και από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 δικό της σύστημα αντιμέτρων. Αν και υπήρχαν οι δυνατότητες, τα παραπάνω έμειναν «στα χαρτιά» και ποτέ δεν αναπτύχθηκαν όσο μπορούσαν.

Ωστόσο, παρά τις παραγωγικές δυνατότητες, πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, καθώς και των πρόσφατων τρικομματικών κυβερνήσεων, ήταν η σταδιακή της απαξίωση. Από 3.200 εργαζόμενους που είχε η ΕΑΒ στις αρχές του 2000 μέχρι το 2012 είχαν απομείνει μόλις ...1.500. Ταυτόχρονα, εντείνονται οι εργολαβοποιήσεις τμημάτων. Αυτές ξεκίνησαν από τα τμήματα της καθαριότητας, της συσκευασίας, της συντήρησης και του εστιατορίου. Σήμερα, όμως, έχουν επεκταθεί σε μεγάλο φάσμα του κατασκευαστικού τομέα.

Συνέπεια των παραπάνω είναι το ανεκτέλεστο έργο της ΕΑΒ, στις αρχές του 2013, να ξεπερνά τα 800 εκατ. ευρώ. Τμήματα της εταιρείας υπολειτουργούν, όπως για παράδειγμα της γενικής επισκευής κινητήρων. Χάνεται τεχνογνωσία, καθώς δεν αναπληρώνονται εξειδικευμένοι εργαζόμενοι που συνταξιοδοτούνται. Επίσης, είναι ενδιαφέρον ότι η ΕΑΒ, αναλαμβάνει τη συντήρηση των αεροσκαφών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Η απαξίωση έχει σημαντικές συνέπειες στο επισκευαστικό έργο.

Τα παραπάνω σχετίζονται άμεσα με τον προσανατολισμό της ΕΑΒ. Η μείωση των εργασιών συντήρησης της πολεμικής και πολιτικής αεροπορίας συνδέεται άμεσα με την ανάληψη από την ΕΑΒ υποκατασκευαστικού (υπεργολαβία) φόρτου από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, όπως είναι για παράδειγμα η LOCKHEED. Στην πραγματικότητα, η ΕΑΒ έχει ενταχθεί στο σχεδιασμό για τη δημιουργία ενιαίας ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας με έδρα τις ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ.

Σε αυτό το πλαίσιο, η συρρίκνωση, το κλείσιμο ή η συγχώνευση της αμυντικής βιομηχανίας και φυσικά ανάμεσα στις εταιρείες και της ΕΑΒ, αποτελεί «ώριμο φρούτο» για την κυβερνητική πολιτική. Βεβαίως, για την ΕΑΒ γίνεται συζήτηση και για ιδιωτικοποίηση και μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, ενδιαφέρεται το Ισραήλ για την αγορά της. Οι εργαζόμενοι έχουν μόνο ένα δρόμο: Της αντίστασης και της πάλης απέναντι στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, οι οποίοι είναι ενταγμένοι και στο ίδιο πλαίσιο με τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών του κλάδου.

Κάλεσμα για την οργάνωση ενιαίας πάλης ενάντια στις απολύσεις, στις ιδιωτικοποίησης, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, απευθύνουν στους εργαζόμενους οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο, με εξορμήσεις που οργανώνουν στους χώρους δουλειάς. Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκε από το ΠΑΜΕ σύσκεψη, τη βδομάδα που πέρασε, για τις εξελίξεις στο Δημόσιο και τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες συνδικαλιστές και εργαζόμενοι.

Οπως αναφέρεται σε ανακοίνωση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, η επίθεση της κυβέρνησης εκδηλώνεται με πλήθος μέτρων. Με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) που κλείνει την ΕΡΤ και άλλους δημόσιους οργανισμούς. Στο πλαίσιο αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη σχέδιο συγχώνευσης και απολύσεων στις βιομηχανίες πολεμικού υλικού. Σειρά στις απολύσεις έχουν οι εργαζόμενοι στα «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα», την «Ελληνική Βιομηχανία Οπλων» (ΕΛΒΟ) και την «Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία» (ΕΑΒ). Παράλληλα, η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή το νομοσχέδιο «για την Οργάνωση της Δημόσιας Διοίκησης», γενικεύει τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Βουλιάζει τα ασφαλιστικά ταμεία, φέρνει νέο κούρεμα στις συντάξεις. Προχωρά ουσιαστικά στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ενώ έχει κάνει καθαρή την πρόθεσή της να καταργήσει τον κατώτατο μισθό, ορίζοντας με νόμο το ύψος του μισθού, γενικεύοντας τις ατομικές συμβάσεις εργασίας σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα.

Μέσα στο 2013 απολύει 10.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, 4.000 Δημόσιους υπάλληλους κυρίως από τον κλάδο των ΟΤΑ. Μέχρι το 2015 ετοιμάζει χιλιάδες απολύσεις μέσω της «άρσης» της προσωρινής διαταγής με την οποία οι συμβασιούχοι των ΟΤΑ παραμένουν στις δουλειές τους, της μετατροπής των ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ, της αξιολόγησης, των νέων οργανογραμμάτων και του πειθαρχικού δίκαιου. Βγάζουν 25.000 εργαζόμενους σε διαθεσιμότητα. Κάνουν υποχρεωτικές μετακινήσεις από υπηρεσία σε υπηρεσία, από νομό σε νομό και σε όλη την Ελλάδα. Ξεσπιτώνουν χιλιάδες οικογένειες. Για να περάσουν αυτά τα μέτρα χωρίς αντιδράσεις επιστρατεύουν τους εργαζόμενους, θέτουν σε αυτοδίκαιη αργία δημόσιους υπάλληλους.

Τα μέτρα αυτά τσακίζουν, ταυτόχρονα, τα κοινωνικά δικαιώματα του λαού, διαλύουν κοινωνικές δομές και υπηρεσίες. Δεκάδες χιλιάδες παιδιά μένουν έξω από τους Παιδικούς Σταθμούς, χώρια αυτά που τα πετάνε έξω επειδή οι γονείς τους δεν μπόρεσαν να πληρώσουν τα τροφεία της περσινής χρονιάς! Δεκάδες Παιδικοί Σταθμοί συγχωνεύονται ή καταργούνται ώστε να λειτουργήσουν μέσω «Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων». Το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» ουσιαστικά περνάει και αυτό στις «Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις», αφήνοντας ουσιαστικά αβοήθητους πάνω από 100.000 ανήμπορους ηλικιωμένους. Στα σχολεία τα παιδιά στοιβάζονται σε 27άρια τμήματα. Συγχωνεύονται και καταργούνται πάνω από 200 δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία! Στις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες δεν υπάρχει προσωπικό κι ο κόσμος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί.

Αυτά τα μέτρα είναι μέρος των γενικότερων αναδιαρθρώσεων που προωθούν κυβέρνηση, πλουτοκρατία και ΕΕ ώστε το αστικό κράτος να υπηρετήσει πιο αποτελεσματικά τις γενικότερες στοχεύσεις τους και την κερδοφορία τους.

Οι ταξικές δυνάμεις καλούν σε άμεση ανάληψη πρωτοβουλιών για την οργάνωση του αγώνα σε κάθε οργανισμό, που συγχωνεύεται ή κλείνει, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Στην ανάπτυξη κοινής δράσης με σωματεία του ιδιωτικού τομέα, με μαζικούς φορείς και Λαϊκές Επιτροπές. Επίσης, να γίνουν άμεσα Διοικητικά Συμβούλια και Γενικές Συνελεύσεις. Με περιοδείες, ομιλίες, ανακοινώσεις να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι.