Ενα ανελέητο παζάρι έχει στηθεί γύρω από τα αποθέματα του φυσικού αερίου στην Αν. Μεσόγειο

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον κυπριακό Τύπο, η κυβέρνηση του Ισραήλ ενημέρωσε την κυπριακή ότι το τελευταίο διάστημα τουρκικά πολεμικά πλοία παραβιάζουν την ΑΟΖ του νησιού και κινούνται γύρω από τα οικόπεδα 5 και 6, νότια της Κύπρου, όπου έχουν εντοπιστεί κοιτάσματα αερίου. Η Τουρκία δεν αποδέχεται ότι τα συγκεκριμένα οικόπεδα περιλαμβάνονται στην κυπριακή ΑΟΖ.

Μάλιστα, το Ισραήλ δεν αποκλείει το ενδεχόμενο «μέσα στο Μάη η Τουρκία να μεταφέρει ακόμη και πλατφόρμα σε ένα από τα δύο οικόπεδα για την έναρξη γεωτρήσεων». Σύμφωνα με το κυπριακό κανάλι «Sigma», η Τουρκία επιχειρεί ταυτόχρονα «με κάθε τρόπο να πείσει την Αίγυπτο να ακυρώσει τη συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία, προκειμένου να "αποχαρακτηρισθούν" τα οικόπεδα». Η κυβέρνηση της Αιγύπτου έχει ήδη κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση, έχοντας καταθέσει στη Βουλή νομοσχέδιο που αμφισβητεί τη συμφωνία του 2003 για οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο.

Οι διακρατικές σχέσεις που αναπτύσσονται με επίκεντρο τους ανταγωνισμούς για τα κοιτάσματα, χαρακτηρίζονται από αντιφατικότητα. Αυτό δείχνει η στάση του Ισραήλ, το οποίο, από τη μια συνεννοείται παρασκηνιακά με την Τουρκία για παράκαμψη της Κύπρου στη μεταφορά του αερίου και από την άλλη ενημερώνει την κυπριακή κυβέρνηση για τις κινήσεις του τουρκικού ναυτικού και διεξάγει με την Κύπρο κοινές ναυτικές ασκήσεις σε περιοχές με αέριο, όπως αυτή που ολοκληρώθηκε στις 24 Απρίλη.

Είχε προηγηθεί στις 18 Απρίλη στρατιωτική άσκηση «Ερευνας και Διάσωσης» μεταξύ αεροναυτικών δυνάμεων της Κύπρου και της Γαλλίας, στη θαλάσσια περιοχή νότια της Λάρνακας. Θυμίζουμε ότι τον περασμένο Φλεβάρη, ο γαλλικός ενεργειακός κολοσσός «ΤΟTAL» εξασφάλισε από την κυβέρνηση της Κύπρου άδειες για έρευνες υδρογονανθράκων στα πεδία 10 και 11 της κυπριακής ΑΟΖ.

Το επόμενο διάστημα, σύμφωνα με τον κυπριακό Τύπο, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδης θα μεταβεί στο Ισραήλ και θα επιδιώξει συνάντηση μεταξύ υπουργών των κυβερνήσεων Κύπρου, Ελλάδας και Ισραήλ, ώστε να υπάρξει «κοινή γραμμή» απέναντι στην «τουρκική προκλητικότητα». Την ίδια ώρα, αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σχολιάζοντας δημοσίευμα της κυπριακής εφημερίδας «Πολίτης», βάσει του οποίου «οι ΗΠΑ ζήτησαν από την Κύπρο να μη δώσει επιπλέον άδειες εκμετάλλευσης στα τεμάχια της ΑΟΖ της», δήλωσε:

«Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να πιστεύουν ότι οι πηγές της νήσου σε πετρέλαιο και αέριο, όπως κι όλες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της, θα μπορούσαν να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ και των δύο κοινοτήτων, στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης». Στηρίζει, δηλαδή, τους ισχυρισμούς της Τουρκίας ότι οι υδρογονάνθρακες ανήκουν εξίσου στις δύο κοινότητες και πως αν δεν υπάρξει λύση του Κυπριακού, θα πρέπει να υπάρξει συνεκμετάλλευση.

Σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Μάη θα υπάρξει συνάντηση στην Ουάσινγκτον μεταξύ του Κύπριου υπουργού Εξωτερικών Γ. Κασουλίδη και του Αμερικανού ομολόγου του, Τζον Κέρι. Θυμίζουμε ότι την προηγούμενη Τρίτη, ο Τζ. Κέρι συναντήθηκε στις Βρυξέλλες με τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλο και στην ατζέντα βρέθηκαν μεταξύ άλλων τα ενεργειακά και το Κυπριακό.

Ο καθορισμός του τρόπου εξαγωγής φυσικού αερίου (μέσω αγωγών ή με τη μορφή υγροποιημένο αέριο LNG και τη μεταφορά του με δεξαμενόπλοια) από τις ΑΟΖ της Κύπρου, του Ισραήλ και του Λιβάνου, έχει εξελιχθεί σε πεδίο αντιθέσεων μεταξύ πετρελαϊκών κολοσσών και κυβερνήσεων. Η Τουρκία προσπαθεί να πείσει το Ισραήλ, το αέριο να μεταφερθεί από το έδαφός της μέσω αγωγών, ενώ η Κύπρος προσανατολίζονται είτε στην κατασκευή αγωγού που θα τη συνδέει με την Ελλάδα, είτε στη δημιουργία τερματικού σταθμού για υγροποιημένο αέριο (LNG) στο κυπριακό έδαφος.

Το αμερικανικό μονοπώλιο Noble, που ήδη πραγματοποιεί γεωτρήσεις για φυσικό αέριο στην ΑΟΖ της Κύπρου και στο Ισραήλ, φιλοδοξεί να κατασκευάσει τερματικό σταθμό υγροποιημένου αερίου στην περιοχή Βασιλικού, λίγο έξω από τη Λεμεσό και από εκεί μέσω δεξαμενοπλοίων να το μεταφέρει στις αγορές της Ευρώπης και (κυρίως) της Ασίας.

Στις επόμενες 15 μέρες, η κυπριακή κυβέρνηση, όπως έχει δηλώσει ο Ν. Αναστασιάδης, θα ανακοινώσει επίσημα την πρόθεσή της να προχωρήσει στην κατασκευή σταθμού LNG στο Βασιλικό. Μάλιστα, έχει προτείνει τόσο στο Ισραήλ όσο και στο Λίβανο να εκμεταλλευτούν τις υποδομές που θα δημιουργηθούν εκεί για την εξαγωγή του φυσικού αερίου τους.

Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις της Ισραηλινής κοινοπραξίας «Shaul Tzemach» που ελέγχει το κοίτασμα «Λεβιάθαν», θα διαθέσει από αυτό προς εξαγωγή περίπου 500 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Επίσης, ο πρόεδρος της Κρατικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων Κύπρου, δήλωσε πρόσφατα ότι η Κύπρος «θα παράγει 25 εκατομμύρια τόνους LNG το χρόνο, καλύπτοντας το 50% των πρόσθετων ενεργειακών αναγκών της ΕΕ», φανερώνοντας τα τεράστια κέρδη στα οποία προσβλέπουν τα μονοπώλια.

Τα σχέδια της αμερικανικής πολυεθνικής στηρίζουν και τα υπόλοιπα μονοπώλια που έχουν εμπλακεί στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, αφού μεγαλώνει το περιθώριο κέρδους. Σύμφωνα με μελέτη της «Νοble», το κόστος μεταφοράς του LNG από την Κύπρο στις κύριες αγορές της Ασίας, «θα είναι μειωμένο από δύο μέχρι τέσσερις φορές σε σχέση με άλλες περιοχές παραγωγής LNG».

Σε πρόσφατη ομιλία του στο Χιούστον των ΗΠΑ, διευθυντικό στέλεχος της Noble, επικαλούμενο μελέτη που πραγματοποιεί η γαλλική εταιρεία «Technip», σημείωσε ότι ένας σταθμός στο Βασιλικό της Κύπρου είναι «ικανός να φιλοξενήσει τουλάχιστον 5 γραμμές υγροποίησης αερίου, δύο δεξαμενές αποθήκευσης και δύο αγκυροβόλια για φόρτωση δεξαμενόπλοιων».

Την κατασκευή του σταθμού φαίνεται να στηρίζει και η ισραηλινή κυβέρνηση, αφού τη θεωρεί «ασφαλέστερη οδό» για τη διοχέτευση του αερίου, από την κατασκευή αγωγών που θα διέρχονται από το βυθό του Λιβάνου και της Συρίας, και το έδαφος της Τουρκίας. Οι εξελίξεις αφορούν και την ελληνική κυβέρνηση, η οποία ενδιαφέρεται κυρίως για τα συμφέροντα των Ελλήνων εφοπλιστών που αυτή τη στιγμή διαθέτουν έναν από τους μεγαλύτερους στόλους πλοίων για τη μεταφορά υγροποιημένου αερίου.

Στα τέλη Μάη θα επισκεφτεί το Ισραήλ και ο Δ. Αβραμόπουλος προκειμένου να προετοιμάσει το «Συμβούλιο Ανώτατης Συνεργασίας» μεταξύ των δύο κυβερνήσεων, που θα ασχοληθεί με τις πολιτικοστρατιωτικές συμφωνίες μεταξύ των δύο χωρών αλλά και τα ενεργειακά θέματα.

Με σεμινάρια αμερικανικών σπουδών συνεχίζει την απροκάλυπτη ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση το προξενείο των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη, σε συνεργασία με πρόθυμα πανεπιστημιακά ιδρύματα, όπως το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, αλλά και δήμους. Χτες, στην Κομοτηνή, πραγματοποιήθηκε σεμινάριο με θέμα «Πώς η διαφορετικότητα και η ανοχή μπορούν να χτίσουν ένα ισχυρότερο έθνος». Συνδιοργανωτές -για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά σε τέτοια εκδήλωση- ήταν το Αμερικάνικο Προξενείο Θεσσαλονίκης, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και ο Δήμος Κομοτηνής.

Το σεμινάριο προστίθεται στην αλυσίδα των δραστηριοτήτων του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ στην περιοχή, με σκοπό να δημιουργήσει ερείσματα στη συνείδηση του λαού, της νεολαίας, σαν δύναμη που ενδιαφέρεται τάχα για το καλό τους, για τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες κτλ. Το πραγματικό ενδιαφέρον βέβαια είναι ο ορυκτός πλούτος, οι ενεργειακοί πόροι και η γεωγραφική θέση (ενεργειακοί δρόμοι) της περιοχής. Σ' αυτά τα επιχειρηματικά τους σχέδια και παιχνίδια προσπαθούν να ανακατέψουν και να αξιοποιήσουν τα ζητήματα της μειονότητας και των μεταναστών, που πολλαπλασιάζουν οι δικές τους ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Στην παρουσία του αμερικάνικου προξενείου στην περιοχή και στη συνεργασία του με το πανεπιστήμιο αντέδρασε το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, με συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το χώρο του σεμιναρίου και παρέμβαση μέσα στην αίθουσα. Κατήγγειλαν την παρουσία του Αμερικάνου προξένου, ο οποίος αναγκάστηκε να μπει στην αίθουσα από πλαϊνή είσοδο. Και μέσα όμως, βρέθηκε κατάφατσα με το πανό που άνοιξαν μέλη της ΚΝΕ με το σύνθημα: «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών».

Με ανακοίνωσή τους η ΤΟ Ροδόπης του ΚΚΕ και το ΝΣ Ροδόπης της ΚΝΕ σημειώνουν ότι το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης κυρίως, αλλά και ο Δήμος Κομοτηνής, «επωμίζονται μεγάλες ευθύνες που δέχτηκαν να συνδιοργανώσουν με το αμερικάνικο προξενείο αυτό το σεμινάριο. Συνδιοργάνωση που είναι εναρμονισμένη με την πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης αλλά και των προηγούμενων, να εντάσσουν την Ελλάδα σε όλα τα ιμπεριαλιστικά σχέδια».

Ξεκαθαρίζει ότι το λαό της περιοχής «δεν τον φοβίζουν οι ιδιαιτερότητες, γιατί γνωρίζει ότι η βασική διαφορά στην καπιταλιστική κοινωνία είναι η ταξική. Και με βάση αυτή τη διαφορά πρέπει να πάρει ο κάθε εργαζόμενος τη θέση του. Με την αστική ή με την εργατική τάξη. Με τους εκμεταλλευτές ανεξαρτήτου χρώματος, θρησκείας, πολιτιστικής κληρονομιάς ή με τους εκμεταλλευόμενους. Με το λαό ή τα μονοπώλια».