Από παλιότερη κινητοποίηση εργαζομένων στην Υγεία

Ταυτόχρονα, κατακόρυφη πτώση σημείωσαν οι παρατάξεις της ΠΑΣΚ Γιατρών (στηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ) και η «Δημοκρατική Κίνηση Ιατρών» (ΔΗΚΝΙ - στηρίζεται από τη ΝΔ). Αύξηση σημείωσε το «Μέτωπο» - στηρίζεται από το ΣΥΡΙΖΑ - ενώ πτώση σημείωσε το «Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή» (ΑΡΣΙ, «Νυστέρι», «Πρωτοβουλία Γένοβα», «Σχέδιο Β' για την υγεία», Ανεξάρτητοι ειδικευόμενοι και ειδικευμένοι).

Στο Συνέδριο πήραν μέρος 273 αντιπρόσωποι και ψήφισαν 253, ενώ βρέθηκαν 250 έγκυρα ψηφοδέλτια που κατανεμήθηκαν αναλυτικά ως εξής:

«Μέτωπο»: 80 ψήφοι (32%) και 9 έδρες, έναντι 69 ψήφων (25,4%) και 7 εδρών. ΔΗΚΝΙ: 44 (17,6%) και 5, έναντι 58 και 6. «Ενωτικό Κίνημα»: 42 (16,8%) και 4, έναντι 48 (17,6%) και 5. ΔΗΠΑΚ 41 (16,4%) και 4, έναντι 30 και 3. ΠΑΣΚ 25 (10,0%) και 3, έναντι 67 (24,6%) και 6. «Κίνηση για την ανασυγκρότηση του ΕΣΥ» (στις προηγούμενες εκλογές ήταν ενταγμένο στο Μέτωπο) 10 ψήφοι (4%) και 1 έδρα και «Ιατρική Συνεργασία για την Υγεία» (ΙΑΣΥ) - στις προηγούμενες εκλογές ήταν στο Μέτωπο, ενώ τώρα στηρίχτηκε απ' τη ΔΗΜΑΡ - 8 ψήφοι (3,2%) και 1 έδρα.

Για αντιπροσώπους στην ΑΔΕΔΥ ψήφισαν 228 σύνεδροι και βρέθηκαν 225 έγκυρα ψηφοδέλτια, που κατανέμονται ως εξής:

«Μέτωπο»: 72 ψήφοι και 9 αντιπρόσωποι, έναντι 58 ψήφων και 7 αντιπροσώπων. «Ενωτικό Κίνημα» και «Κίνηση για την ανασυγκρότηση του ΕΣΥ»: 47 ψήφοι και 6 αντιπρόσωποι - έναντι 49 ψήφων και 6 αντιπροσώπων της ΑΡΣΙ. ΔΗΠΑΚ: 42 και 5, έναντι 31 και 4 αντιπροσώπων. ΔΗΚΝΙ: 35 και 5, έναντι 43 και 6. ΠΑΣΚ: 22 και 3, έναντι 50 και 7. ΙΑΣΥ 7 ψήφοι και 1 αντιπρόσωπος.

Η απόφαση του Συνεδρίου - εγκρίθηκε από το Μέτωπο και την ΠΑΣΚ συγκεντρώνοντας 69 ψήφους - ουσιαστικά επαναλαμβάνει την εισήγηση του απερχόμενου Γενικού Συμβουλίου της ΟΕΝΓΕ, η οποία παρά το περίγραμμα για «δωρεάν καθολικό δημόσιο σύστημα Υγείας», ουσιαστικά περιορίζει την πάλη σε έναν αντιμνημονιακό αγώνα, αφήνοντας στο απυρόβλητο την επιχειρηματική δράση στην Υγεία. Ενισχύοντας τις αυταπάτες για το χαρακτήρα της ΕΕ και τα περιθώρια αλλαγής του, καλεί τους γιατρούς «να πρωτοστατήσουν για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών... σε μια διαφορετική Ευρώπη στήριξης των ανθρώπινων, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων, αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης, ευημερίας των λαών της». Κατά τ' άλλα, προστέθηκαν το «καμιά θυσία για το ευρώ» και «καμιά αυταπάτη για το σημερινό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ως μηχανισμού εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου»...

Η πρόταση της ΔΗΠΑΚ συγκέντρωσε 29 ψήφους, στην οποία μεταξύ των άλλων τονίζεται: «Χρειάζεται ένα κίνημα που να αμφισβητεί αυτή την εξουσία, και όχι ένα κίνημα που να προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι μπορεί να γίνει φιλολαϊκός ο καπιταλισμός, αν αλλάξει η κυβέρνηση. Να δυναμώσει η κοινή δράση, η ενιαία πάλη των γιατρών με τους υπόλοιπους υγειονομικούς και συνολικά το ταξικά προσανατολισμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Κόντρα σε διασπαστικές συντεχνιακές λογικές, ειδικευόμενοι - ειδικευμένοι, μόνιμοι - επικουρικοί ή με μπλοκάκι, γιατροί - νοσηλευτές, υγειονομικοί - ασθενείς, να σφυρηλατήσουμε τη λαϊκή συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς εμπόρους και βιοτέχνες, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία από τα λαϊκά στρώματα. Οχι μόνο για να εμποδίσουμε νέα μέτρα και να παλέψουμε για μέτρα ανακούφισης, αλλά για να αντεπιτεθούμε για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας».

Τέλος, ξεχωριστή πρόταση που συγκέντρωσε 40 ψήφους κατέθεσε το «Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή».

Αφρίζουν οι ΚΚΕδολόγοι καθώς βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για το 19ο Συνέδριο. Καμιά έκπληξη. Ετσι έκαναν και στο 18ο και στα προηγούμενα. Και πάλι θα έχουν πολύ σοβαρούς λόγους... Ποιους; Εναν βασικό: Τους έχει πιάσει ο πόνος για την πρόοδο του ΚΚΕ... Μ' αυτή την αγωνία κοιμούνται και ξυπνούν...

Πρωτοπόροι ξανά στην επιχείρηση συκοφάντησης, στρέβλωσης, επίθεσης ο Λ. Σταυρόπουλος του ΒΗΜΑΤΟΣ, ο γνωστός για τη «σοβαρότητα» και την «αξιοπιστία» του Φ. Παπούλιας, πρώην της «Ελευθεροτυπίας» και νυν της «Εφημερίδας των Συντακτών» (που έχει γράψει τα χίλια μύρια ψέματα για το ΚΚΕ), η ΑΥΓΗ και άλλοι. Στόχος τους, να ανταποκριθούν στο «υψηλό» καθήκον να εξαντλήσουν τα όποια περιθώρια παρέμβασης στο εσωτερικό του ΚΚΕ, να συκοφαντήσουν τις θέσεις, τις διαδικασίες του Κόμματος στους φίλους του, στους εργαζόμενους και το λαό.

Ενώ εδώ και καιρό γράφουν ό,τι θέλουν για το Συνέδριο και τον προσυνεδριακό διάλογο, ξαφνικά όλοι μαζί, με μια φωνή, έσκισαν τα ρούχα τους από «ιερή» αγανάκτηση κατά μελών της ΚΕ και του ΠΓ που με άρθρα ή ομιλίες απάντησαν σε άρθρα του προσυνεδριακού διαλόγου που χρησιμοποίησαν ψέματα και διαστρεβλώσεις κατά των Θέσεων της ΚΕ. Με μια φωνή δημοσιογράφοι στον αστικό Τύπο κατήγγειλαν ως αντιδημοκρατική πράξη την υπεράσπιση των Θέσεων της ΚΕ από μέλη της ΚΕ! Το θράσος τους δεν περιγράφεται. Το μόνο που μένει είναι να ορίσουν στα στελέχη του ΚΚΕ και τι ακριβώς θα γράφουν. Σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται; Σε ανθρώπους που παίρνουν εντολές από αφεντικά, όπως εκείνοι; Είναι γνωστό ότι η ΚΕ έχει ευθύνη και δεν μπορεί να κρατάει ουδέτερη στάση. Δικαίωμα κριτικής έχουν όλοι. Εξάλλου, ο «Ριζοσπάστης» και η ΚΟΜΕΠ το απέδειξαν, δημοσιεύοντας τη διαφορετική άποψη κομματικών μελών. Αλλο όμως η έκφραση διαφορετικής άποψης και άλλο η παραποίηση. Η τελευταία πρέπει να απαντιέται.

Ορισμένοι, μάλιστα, για να διευκολυνθούν στο έργο τους, δε δίστασαν να χρεώσουν σε στελέχη του ΚΚΕ κατηγορίες που ποτέ δε χρησιμοποίησαν, όπως ότι «όσοι διαφωνούν είναι πράκτορες του εχθρού».

Οι διαστρεβλώσεις και οι παραποιήσεις ομιλιών ή τοποθετήσεων της ΓΓ της ΚΕ δίνουν και παίρνουν. Συναγωνίζονται ποιος θα κάνει τις μεγαλύτερες και τις περισσότερες. Εδώ η ΑΥΓΗ διεκδικεί τα πρωτεία. Για παράδειγμα ο Χρ. Σίμος στο φύλλο της 31/3/2013 έφτασε να γράφει ότι η Αλέκα Παπαρήγα ισχυρίστηκε πως ο καπιταλισμός θα πέσει μόνος του!...

Πρέπει να είναι μεγάλη η απογοήτευση που ένιωσαν όλοι αυτοί που εκφράζονται και δουλεύουν στον αστικό Τύπο για να βάλουν στο χέρι το ΚΚΕ. Δεν έχουν άλλο τρόπο από το να μετρούν το ΚΚΕ με τα δικά τους μέτρα. Εχουν χάσει και την ψυχραιμία τους και το μέτρο.

Ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα:

Ο Λ. Σταυρόπουλος, ο ίδιος που στο 18ο Συνέδριο, αξιοποιώντας την τοποθέτηση γνωστού καθηγητή του Παντείου, με διάφορους τρόπους χρέωνε στο ΚΚΕ «επιστροφή στον Στάλιν», τώρα με διάφορους τρόπους και διάφορες αφορμές χρεώνει στο ΚΚΕ το ακριβώς αντίθετο: Οτι «η ηγεσία του ΚΚΕ κατρακυλά στο νεοτροτσκισμό»!...

Ο Φ. Παπούλιας, ο ίδιος που έχει γράψει κατά καιρούς τερατώδη ψέματα για έκτακτα συνέδρια, για γράμματα μελών, χωρίς να αισθανθεί ποτέ την ανάγκη να ζητήσει συγνώμη από τους αναγνώστες του για τα ψέματα, συνεχίζει να γράφει σενάρια βγαλμένα απ' την κοιλιά του. Δεν πρόκειται για νοσηρή φαντασία, αλλά για νοσηρή στόχευση.

Ορισμένοι, άλλοι έντεχνα και άλλοι χοντροκομμένα, επιχειρούν να εμφανίσουν ότι προσυνεδριακά διαμορφώθηκε χάσμα μεταξύ ηγεσίας και βάσης του ΚΚΕ. Αυτό θα ήθελαν. Και αφού δεν τους βγήκε για μια ακόμα φορά, βγάζουν όλη την εμπάθειά τους. Οι «θέσεις της ηγετικής ομάδας», γράφουν. Πού τα βρήκατε αυτά, κύριοι; Αφήστε τα περί «ηγετικής ομάδας» πονηρά. Αυτά ισχύουν για άλλους, όχι για το ΚΚΕ. Αυτό σας ενοχλεί. Οι θέσεις που συζητά το Κόμμα είναι της Κεντρικής του Επιτροπής και ως τέτοιες τις συζητά. Και αυτές τις Θέσεις (για το 19οΣυνέδριο) τις έχει υπερψηφίσει η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΚΚΕ.

Γράφει ο Φ. Παπούλιας «Τα στελέχη της ηγετικής ομάδας του Περισσού προσπαθούν να ανακόψουν το κύμα αμφισβήτησης που διευρύνεται στην πορεία για το 19ο Συνέδριο» και άλλοι το αφήνουν να εννοηθεί. Ψευδολογούν και το ξέρουν. Γνωρίζουν ότι σε λίγο, στο Συνέδριο, θα διαψευστούν πανηγυρικά αλλά δεν τους ενδιαφέρει. Ο σκοπός είναι τώρα να εξαντλήσουν τα πυρομαχικά ψεύδους και συκοφαντίας που διαθέτουν ή μπορούν να βρουν.

Πέρα απ' τις χοντρές συκοφαντίες και διαστρεβλώσεις επιχειρούν και με πλάγιους τρόπους να παρέμβουν στην υπονόμευση των Θέσεων για το 19οΣυνέδριο. Π.χ., όλοι αυτοί οι ΚΚΕδολόγοι που έγραψαν τα μύρια όσα κατά του 15ου Συνεδρίου, κατά του 16ου, κατά του 17ου, κατά του 18ου, τώρα αξιοποιώντας και κάποια άρθρα του προσυνεδριακού διαλόγου, εμφανίζουν ως δεδομένο τη διαστρέβλωση ότι το 15ο Συνέδριο πρότεινε κυβέρνηση του Μετώπου, ότι η ουσία των Θέσεων του 19ου είναι συμμαχία με τον εαυτό μας και όχι με την εργατική τάξη και το λαό! Και η λέξη σεχταρισμός είναι η αγαπημένη τους. Η στόχευσή τους ολοφάνερη: Να εμποδίσουν όσο μπορούν το λαό να μάθει τι λένε οι ίδιες οι Θέσεις, να τον προκαταλάβουν.

Οι υποψιασμένοι για το ρόλο του αστικού Τύπου έχουν ήδη καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Η αστική τάξη δεν μπορεί να βάλει στο χέρι το ΚΚΕ, εξοργίζεται, λυσσομανά και επιτίθεται με τα μέσα και τα όπλα που διαθέτει. Ο φόβος της είναι απολύτως δικαιολογημένος. Το ΚΚΕ είναι η δύναμη της εργατικής - λαϊκής αφύπνισης, προχωρά, εξοπλίζεται, για να γίνει πιο αποτελεσματικό και πιο ικανό στην παρέμβασή του. Για να ριζοσπαστικοποιηθεί και να οργανωθεί ο λαός. Η πλουτοκρατία και οι μηχανισμοί της βλέπουν στο ΚΚΕ τον πραγματικό τους αντίπαλο. Στο κόμμα που εμποδίζει τα σχέδιά τους για να παγιδεύσουν το λαό, στο εργατικό κίνημα. Βλέπουν σε αυτό τη μεγάλη απειλή.

Τα ουρλιαχτά, λοιπόν, κατά του ΚΚΕ δεν μας τρομάζουν.