ASSOCIATED PRESS

Η ΕΕ αξιοποιεί ως πρόσχημα την κλιματική αλλαγή και τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου για να προωθήσει νέες τεχνολογίες και μορφές Ενέργειας, που αποτελούν πεδία μεγάλης κερδοφορίας των μονοπωλιακών επιχειρήσεων

Η Εκθεση, που εγκρίθηκε χτες από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου με 377 ψήφους υπέρ και 195 κατά, αντικατοπτρίζει τις σφοδρές ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, αλλά και σε σχέση με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, κυρίως ΗΠΑ - Ρωσία, και τους ανταγωνισμούς των μονοπωλιακών ομίλων μεταξύ τους.

Η ΕΕ αξιοποιεί ως πρόσχημα την κλιματική αλλαγή και τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου για να προωθήσει νέες τεχνολογίες και μορφές ενέργειας, που αποτελούν πεδία μεγάλης κερδοφορίας των μονοπωλιακών επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται ή θα δραστηριοποιηθούν στον ενεργειακό τομέα και στις συναφείς με αυτόν επιχειρηματικές δραστηριότητες. Τρεις είναι οι βασικοί άξονες της στρατηγικής της ΕΕ για την ενέργεια:

1. Η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ

2. Η στροφή σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ)

3. Η Ενεργειακή Απόδοση

Βασικό στοιχείο που προωθεί με απαιτητικότητα η Εκθεση είναι η ολοκλήρωση της απελευθέρωσης - ιδιωτικοποίησης της αγοράς ενέργειας της ΕΕ μέχρι το 2014.

Στην κατεύθυνση αυτή, η Επιτροπή επιδιώκει να χαράξει - με βάση την κατάστρωση κάποιων εναλλακτικών σεναρίων και προβλέψεων - ένα «Χάρτη Πορείας» με τις κεντρικές κατευθύνσεις για ένα νομοθετικό και διοικητικό πλαίσιο της ΕΕ, με ορίζοντα το 2050 και σταθμούς το 2020 και το 2030. Η Εκθεση καθώς και η Επιτροπή θεωρούν ότι στην ΕΕ οι μονοπωλιακές επιχειρήσεις του κλάδου υπερέχουν τεχνολογικά των μονοπωλίων άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και δυναμικά ανερχόμενων καπιταλιστικών οικονομιών και, επομένως, διαθέτουν πλεονέκτημα στον παγκόσμιο μονοπωλιακό ανταγωνισμό.

Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) αποτελούν για το κεφάλαιο πεδίο υψηλής κερδοφορίας και μάλιστα σε έναν κλάδο έντασης κεφαλαίου και όχι εργασίας. Για την επίτευξη του στόχου αυτού η Εκθεση προτείνει τη συνέχιση της πολιτικής κρατικής και ευρωενωσιακής στήριξης (με χρήματα που ληστεύουν η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις από το λαϊκό εισόδημα) των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, με επιδοτήσεις κ.λπ., μέχρι την πλήρη ανάπτυξη των σχετικών τεχνολογιών που θα κάνουν δυνατή τη μαζική παραγωγή, από συστήματα μικρής κλίμακας (που είναι σήμερα), σε συστήματα μεγάλης κλίμακας.

Στόχος είναι οι ΑΠΕ να κατέχουν το 2030 μερίδιο 30% περίπου της ακαθάριστης τελικής κατανάλωσης και το 2050, το 55%. Στην ίδια κατεύθυνση, η Εκθεση προτείνει ολοκλήρωση της ενεργειακής αγοράς της ΕΕ, προσαρμοσμένη σε αυτά τα δεδομένα. Αυτό σημαίνει ακόμη περισσότερα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων, αναλαμβάνοντας η ΕΕ και τα κράτη - μέλη, πάλι με δημόσιο χρήμα, την κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής (π.χ., τα υπεράκτια αιολικά πάρκα στη Βόρεια Θάλασσα, διασυνοριακές υποδομές, όπως το γνωστό πρόγραμμα «Helios» - Ηλιος στην Ελλάδα για μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ από τη ΝΑ Ευρώπη στην Κεντρική, έργα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας κ.λπ.).

Δεύτερο πεδίο κερδοφορίας αποτελούν τα έργα ενεργειακής απόδοσης. Και εδώ πρόκειται για ανάπτυξη νέων τεχνολογιών. Ταυτόχρονα, με πρόσχημα το στόχο για μείωση της κατανάλωσης ενέργειας στα κτίρια το 2050 κατά 80% σε σχέση με το 2010, προωθείται μεγάλο φαγοπότι για τις επιχειρήσεις που θα αναλάβουν την ανακαίνιση των κτιρίων σε μαζική κλίμακα.

Τρίτο κεντρικό στοιχείο της Εκθεσης είναι η ενεργειακή ασφάλεια, με συστάσεις για τη διαφοροποίηση της προμήθειας των πηγών ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς της. Εδώ εκδηλώνονται οι ανταγωνισμοί τόσο στο εσωτερικό της ΕΕ, όσο και με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Η Εκθεση, όσο κι αν προσπαθεί, δεν μπορεί να συμβιβάσει τις συγκρούσεις που μαίνονται. Σε ένα σημείο μιλάει για την αναγκαιότητα του αγωγού «Nabucco», ενώ σε άλλη παράγραφο θέτει στρατηγικό στόχο την κατασκευή του Νότιου Διαδρόμου («South Stream») για την κάλυψη του 10-20% περίπου των αναγκών της ΕΕ σε φυσικό αέριο.

Οι αλληλοσυγκρουόμενες τοποθετήσεις της Ανακοίνωσης της Επιτροπής και της σχετικής Εκθεσης του Ευρωκοινοβουλίου αντανακλούν τη διαπάλη ΕΕ - ΗΠΑ - Ρωσίας και τις διαφορετικές επιλογές του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου σε σχέση με τα μονοπώλια που εκπροσωπούν. Η ενεργειακή ασφάλεια χρησιμοποιείται ταυτόχρονα για τη δρομολόγηση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της ΕΕ στις γειτονικές της αλλά και σε άλλες χώρες. Η Εκθεση ζητάει από την ΕΕ στις ενεργειακές της σχέσεις να ευνοεί χώρες παραγωγής και διαμετακόμισης «που συμμερίζονται και στηρίζουν τις αξίες της ΕΕ».

Τέλος, η Εκθεση περιλαμβάνει σημεία που απηχούν τους σχεδιασμούς της ελληνικής αστικής τάξης, για το υγροποιημένο αέριο και τους δρόμους μεταφοράς του από τη ΝΑ Μεσόγειο (παρ. 48), για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο, για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και τους κινδύνους συγκρούσεων στην περιοχή (παρ. 76, 77).

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταψήφισε την Εκθεση, επειδή εξυπηρετεί τους στρατηγικούς σχεδιασμούς για την ενεργειακή πολιτική με γνώμονα τα συμφέροντα της ΕΕ και του μονοπωλιακού κεφαλαίου, που είναι άκρως επικίνδυνα για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Οι σχεδιασμοί αυτοί εγκυμονούν αυξημένους κινδύνους για γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην ευρύτερη περιοχή και άμεση εμπλοκή της Ελλάδας. Οι επενδύσεις - που πάλι θα γίνουν με χρήματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων - δεν πρόκειται να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, ενώ τα μονοπώλια θα συνεχίσουν να επιδοτούνται από την καταλήστευση του λαϊκού εισοδήματος. Για το λαό, η Ενέργεια από κοινωνικό αγαθό που θα έπρεπε να είναι θα γίνει ακόμη πιο απρόσιτη, προκειμένου να θησαυρίζουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι του κλάδου.

Οι εργαζόμενοι έχουν μόνο μια επιλογή: Να δυναμώσουν την πάλη τους για να ανατρέψουν την πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων, της ΕΕ, ώστε η Ενέργεια και τα άλλα μέσα παραγωγής να αξιοποιηθούν από τη λαϊκή εξουσία για την ευημερία της εργατικής - λαϊκής οικογένειας και με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος.