Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ υποστηρίζει το πλαίσιο που διακήρυξαν και τους υποψήφιους που υπέδειξαν οι παρατάξεις «Δημοσιογραφική Συνεργασία» στην ΕΣΗΕΑ και «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» στην ΕΠΗΕΑ.

Οι υποψήφιοι είναι οι Γιώργος Καραγιάννης του Νικολάου, Αγλαΐα Κυρίτση, Γιώργος Μηλιώνης, Γιώργος Μουσγάς και Ελένη Τράϊου στην ΕΣΗΕΑ και Αλέξης Γώγος και Στράτος Κουτσοβίλης στην ΕΠΗΕΑ. Επίσης, για την Εξελεγκτική Επιτροπή ο Αρης Καρρέρ (ΕΣΗΕΑ) και Κική Βαλσαμάκη (ΕΠΗΕΑ).

Η διακήρυξη των δύο παρατάξεων έχει ως εξής:

«Το μέλλον του ΕΔΟΕΑΠ είναι αβέβαιο. Αυτό είναι αποτέλεσμα των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ενωση σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο, από τη δεκαετία του '90 ακόμη, και έχουν στόχο τη μείωση του εργατικού "κόστους", για να διευκολυνθεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία. Η πολιτική ενοποίησης όλων των Ταμείων ακριβώς αυτά τα σχέδια υπηρετεί.

Η λειτουργία του ΕΔΟΕΑΠ είναι απόλυτα δεμένη με το αγγελιόσημο και την απόδοσή του. Τα τελευταία χρόνια, η διαφημιστική δαπάνη μειώνεται δραματικά. Ακόμη και αν ο ΕΔΟΕΑΠ διατηρηθεί με τη σημερινή του υπόσταση ως ΝΠΙΔ και με βασικό έσοδο το αγγελιόσημο, με το σχεδόν μηδενισμένο αποθεματικό κεφάλαιο (μετά το διπλό «κούρεμα» από PSI και «σπάσιμο» των νέων ομολόγων), δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει όπως πριν. Πολύ περισσότερο, βέβαια, αν αλλάξει μερικώς ή ολικώς το καθεστώς του αγγελιόσημου.

Ετσι, θα έρθει ως "ανάγκη" και "λύση" η ένταξή του στον ΕΟΠΥΥ, ή θα προβληθεί ως "λύση" η μετατροπή του σε Επαγγελματικό Ταμείο, που θα λειτουργεί με την αρχή της ανταποδοτικότητας (ν. 3029/2002), δηλαδή ο κάθε ασφαλισμένος θα έχει παροχές ανάλογες με το ύψος των εισφορών που μπορεί να καταβάλλει και οι οποίες θα αυξάνονται αντίστοιχα με τα κόστη της εμπορευματοποιημένης Υγείας (Παρόμοια είναι και η τύχη που επιφυλάσσουν για το ΕΤΑΠ ΜΜΕ, με την προωθούμενη ένταξή του σε ένα κοινό Ταμείο που θα δίνει την «εθνική σύνταξη» των 360 ευρώ).

Ο δρόμος της αντιμετώπισης του προβλήματος με "εξαιρέσεις" και με "συντεχνιακή" λογική έχει αποδειχθεί καταστροφικός.

Η λύση βρίσκεται στη διεκδίκηση ενιαίου, καθολικού, αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν Συστήματος Υγείας και Πρόνοιας, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία - Πρόνοια. Να παλέψουμε μαζί με όλους τους εργαζόμενους για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες όλων των ασφαλισμένων και για συντάξεις που να ικανοποιούν όλες τις ανάγκες όλων των συνταξιούχων. Ενιαίος αγώνας όλων, για όλα τα δικαιώματα.

Οι εργαζόμενοι στον Τύπο και τα ΜΜΕ μπορούμε να τους σταματήσουμε, αρκεί να δημιουργήσουμε ένα κίνημα οργανωμένο, με σχέδιο, αντοχή, αιτήματα και προοπτική. Χωρίς καμιά αυταπάτη για "εξαιρέσεις". Σε σύγκρουση με την πολιτική που εμπορευματοποιεί την Υγεία και σε συντονισμό με όλους τους κλάδους, με όλη την εργατική τάξη.

• Να εμποδίσουμε την ενοποίηση προς τα κάτω. Οχι στα όποια σχέδια για Επαγγελματικό Ταμείο.
• Να ανακληθούν άμεσα όλες οι περικοπές σε συντάξεις και θεμελιώδεις παροχές στους ασφαλισμένους που έχει επιβάλει η διοίκηση Σπανοπούλου.
• Καμιά επιπλέον αύξηση στις εισφορές των εργαζομένων.
• Η κυβέρνηση να επιστρέψει τα κλεμμένα αποθεματικά του Ταμείου.
• Οι ανάγκες του Ταμείου να καλυφθούν από το κράτος και τους εργοδότες.

Απέναντι στην αντιασφαλιστική λαίλαπα, η διοίκηση Σπανοπούλου εξυπηρετεί συνειδητά την πολιτική των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Επιδόθηκε σε βάρβαρες περικοπές και αυξήσεις εισφορών. Εριξε την μπάλα στην εξέδρα στο μεγάλο θέμα της κλοπής των αποθεματικών. Στο όνομα της "αυτοδιαχείρισης" και της λεγόμενης "κοινωνικής οικονομίας" προωθεί τα σχέδια για Επαγγελματικό Ταμείο και στήνει παραμάγαζα "κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης". Διαχειρίζεται τον Οργανισμό με τρόπο που εγείρει σοβαρά ζητήματα και επιδίδεται σε μπαράζ επικοινωνιακού αποπροσανατολισμού.

Ομως, στο θέμα της αντιμετώπισης των αρνητικών εξελίξεων στο Ασφαλιστικό, στην οργάνωση του αγώνα για τη διεκδίκηση λύσεων, σοβαρότερες είναι οι ευθύνες των πλειοψηφιών των διοικήσεων των τεσσάρων Ενώσεων (ΕΣΗΕΑ, ΕΣΗΕΜΘ, ΕΠΗΕΑ και ΕΠΗΕΜΘ), όπως και των δύο Ομοσπονδιών ΠΟΕΣΥ και ΠΟΕΠΤΥΜ.

Είναι οι ίδιες δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και στις διοικήσεις των Ενώσεων και στη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ.

Τώρα, με τις "αιφνιδιαστικές" εκλογές, επιδιώκουν την αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση ανάμεσα στα πρόσωπα, επιδιώκοντας να κρύψουν τη συμφωνία τους στην ουσία της πολιτικής κατεύθυνσης.

Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι και το προσωπικό των εφημερίδων και των σταθμών μπορούμε να τους σταματήσουμε. Μπορούμε να φοβίσουμε τους εργοδότες, την κυβέρνηση και την ΕΕ παλεύοντας με κριτήριο τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας και όχι με το ρεαλισμό του μικρότερου κακού, που οδηγεί στο συμβιβασμό και την υποταγή».

Οι πέντε της παραιτηθείσας διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ είχαν στηριχτεί στις προηγούμενες εκλογές από τις παρατάξεις «Συσπείρωση Δημοσιογράφων» (ΣΥΡΙΖΑ) και «Δημοσιογράφοι για τη Δημοσιογραφία» (ΝΔ). Οι δυνάμεις αυτές συνεργάστηκαν και συνεργάζονται, τόσο στη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ, όσο και στις διοικήσεις της ΕΣΗΕΑ και της ΕΠΗΕΑ. Βάση της συνεργασίας τους αποτελεί η αποδοχή και η στήριξη του αστικού «συστήματος της ενημέρωσης» και του ρόλου του συνολικά και βέβαια η στήριξη της πολιτικής του «ευρωμονόδρομου», της στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου. Που συσκοτίζουν τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, αποπροσανατολίζουν, προβάλλουν «συντεχνιακές» αυταπάτες, βάζουν εμπόδια στους αγώνες και διευκολύνουν την εφαρμογή αντιασφαλιστικών - αντεργατικών νόμων και ρυθμίσεων.

Αποφεύγοντας επιμελώς να τοποθετηθούν στην ουσία του προβλήματος, αλλά και τις ευθύνες τους για τα έργα και ημέρες της προηγούμενης εκλεκτής τους διοίκησης, ζητούν πάλι την ψήφο στο όνομα της ανάγκης γενικά «να σωθούν τα ταμεία μας» και να εκλεγούν «ικανοί» και «τίμιοι» διαχειριστές. Ετσι:

• Οι «Δημοσιογράφοι για τη Δημοσιογραφία», κατ' εξοχήν εκφραστές του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, αποφεύγοντας όπως πάντα να εκθέσουν ανοιχτά τις θέσεις τους, ούτε καν για να τηρήσουν έστω στοιχειώδη προσχήματα, παίζουν ανοιχτά στο έδαφος των αυταπατών για «εξαίρεση» και «προστασία» του περιούσιου κλάδου. Με γενικά συνθήματα για τη «σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ» και προβάλλοντας την τάχα δυνατότητά τους για παρέμβαση στα κέντρα αποφάσεων, επιδίδονται στο γνωστό γι' αυτούς παιχνίδι της συγκέντρωσης ψήφων μέσα από τους κυβερνητικούς, κομματικούς και εκδοτικούς μηχανισμούς. Την ψήφο διεκδικούν αρκετοί υποψήφιοι, με πρώτο τον Π. Σόμπολο.
• Για τη «Συσπείρωση» το πρόβλημα είναι ότι η προηγούμενη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ «έτρεξε να προσαρμοστεί στα μνημόνια», ενώ στο θέμα της καταλήστευσης των αποθεματικών από το κούρεμα των ομολόγων, ήταν «εγκλωβισμένη στα ήθη της αγοράς» και έτσι ο Γ. Προβόπουλος της Τράπεζας της Ελλάδος «τους τύλιξε σε μια κόλα χαρτί». Ενώ, ουσιαστικά την αθωώνει όταν αναφέρει ότι η διοίκηση αυτή «επιχείρησε την "ακροβασία" σχετικά με τα αποθεματικά, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα», επειδή είχε δημιουργηθεί ένα «κενό» από την απόρριψη της πρότασης της «Συσπείρωσης» η οποία «έγκαιρα είχε καταθέσει σχέδιο απεργιακών αγώνων για το Ασφαλιστικό, καλώντας τον κλάδο να αποφασίσει». (Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι «Συσπείρωση», όχι μόνο δεν έχει καταθέσει ποτέ κανένα τέτοιο σχέδιο, αλλά απεναντίας πρωτοστάτησε στις αποφάσεις μόνο για «νομική διεκδίκηση»).

Και αφού αναμασά τα περί «τρόικας» και «μνημονίων» κ.λπ. ζητά «συστράτευση», «επαγρύπνηση» και «ενότητα πλατύτατων δυνάμεων» για «να διασωθεί το αγγελιόσημο», να «προστατευθεί το κατακτημένο επίπεδο περίθαλψης» που κινδυνεύει από «την κυβερνητική και μνημονιακή απειλή του ΕΟΠΥΥ», να διεκδικηθούν τα κλεμμένα αποθεματικά και γι' αυτό «η νέα διοίκηση πρέπει να έχει καθαρή πρόθεση σύγκρουσης με το κυβερνητικό μπλοκ». Ενώ, έχοντας στο μυαλό την επόμενη μέρα της «διαχείρισης» ετοιμάζει το έδαφος για νέες περικοπές, κάνοντας λόγο για «μέτρα περιορισμού της σπατάλης που θα στηρίζουν τη βιωσιμότητα του ΕΔΟΕΑΠ».

Στην ίδια ρότα και η «Πρωτοβουλία για την Ανατροπή» που πρόσκειται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ούτε λέξη βέβαια για τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούν οι κυβερνήσεις, η ΕΕ και το κεφάλαιο στην Υγεία και την Κοινωνική Ασφάλιση. Περιορίζει το πρόβλημα στην «προσπάθεια άλωσης του ΕΔΟΕΑΠ και δήμευσης των αποθεματικών του, όπως έχουν βάλει στόχο κυβέρνηση και τρόικα», αλλά και στα «προσωπικά και μικροκομματικά παιχνίδια παρασκηνίου και διαπλοκής». Και έτσι, παρακάμπτοντας την ουσία του προβλήματος και στην ίδια «συντεχνιακή», αλλά «αγωνιστική» αντίληψη, προβάλλει ως «λύση» «το ένα ενιαίο ταμείο ασφάλισης όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ», και την «επιβολή ασφαλιστικών εισφορών στους εργοδότες» και γι' αυτό ο ΕΔΟΕΑΠ χρειάζεται διοίκηση «ασυμβίβαστη απέναντι στις απαιτήσεις κυβερνητικών, τροϊκανών και εργοδοτών». Προβάλει δύο υποψήφιους (Αγγέλης και Χριστοδουλίδου), τους οποίους όμως στηρίζει και η «Συσπείρωση», όπως λένε ανοιχτά στελέχη της.

• Τέλος, στην ίδια λογική της δυνατότητας σωτηρίας των Ταμείων του κλάδου, άσχετα με το τι συμβαίνει γενικότερα, κινούνται και οι υποψήφιοι που στηρίζονται από τις παρατάξεις «Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι» και «ΚΕΔ».