Οι πέντε της παραιτηθείσας διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ είχαν στηριχτεί στις προηγούμενες εκλογές από τις παρατάξεις «Συσπείρωση Δημοσιογράφων» (ΣΥΡΙΖΑ) και «Δημοσιογράφοι για τη Δημοσιογραφία» (ΝΔ). Οι δυνάμεις αυτές συνεργάστηκαν και συνεργάζονται, τόσο στη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ, όσο και στις διοικήσεις της ΕΣΗΕΑ και της ΕΠΗΕΑ. Βάση της συνεργασίας τους αποτελεί η αποδοχή και η στήριξη του αστικού «συστήματος της ενημέρωσης» και του ρόλου του συνολικά και βέβαια η στήριξη της πολιτικής του «ευρωμονόδρομου», της στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου. Που συσκοτίζουν τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, αποπροσανατολίζουν, προβάλλουν «συντεχνιακές» αυταπάτες, βάζουν εμπόδια στους αγώνες και διευκολύνουν την εφαρμογή αντιασφαλιστικών - αντεργατικών νόμων και ρυθμίσεων.

Αποφεύγοντας επιμελώς να τοποθετηθούν στην ουσία του προβλήματος, αλλά και τις ευθύνες τους για τα έργα και ημέρες της προηγούμενης εκλεκτής τους διοίκησης, ζητούν πάλι την ψήφο στο όνομα της ανάγκης γενικά «να σωθούν τα ταμεία μας» και να εκλεγούν «ικανοί» και «τίμιοι» διαχειριστές. Ετσι:

• Οι «Δημοσιογράφοι για τη Δημοσιογραφία», κατ' εξοχήν εκφραστές του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, αποφεύγοντας όπως πάντα να εκθέσουν ανοιχτά τις θέσεις τους, ούτε καν για να τηρήσουν έστω στοιχειώδη προσχήματα, παίζουν ανοιχτά στο έδαφος των αυταπατών για «εξαίρεση» και «προστασία» του περιούσιου κλάδου. Με γενικά συνθήματα για τη «σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ» και προβάλλοντας την τάχα δυνατότητά τους για παρέμβαση στα κέντρα αποφάσεων, επιδίδονται στο γνωστό γι' αυτούς παιχνίδι της συγκέντρωσης ψήφων μέσα από τους κυβερνητικούς, κομματικούς και εκδοτικούς μηχανισμούς. Την ψήφο διεκδικούν αρκετοί υποψήφιοι, με πρώτο τον Π. Σόμπολο.
• Για τη «Συσπείρωση» το πρόβλημα είναι ότι η προηγούμενη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ «έτρεξε να προσαρμοστεί στα μνημόνια», ενώ στο θέμα της καταλήστευσης των αποθεματικών από το κούρεμα των ομολόγων, ήταν «εγκλωβισμένη στα ήθη της αγοράς» και έτσι ο Γ. Προβόπουλος της Τράπεζας της Ελλάδος «τους τύλιξε σε μια κόλα χαρτί». Ενώ, ουσιαστικά την αθωώνει όταν αναφέρει ότι η διοίκηση αυτή «επιχείρησε την "ακροβασία" σχετικά με τα αποθεματικά, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα», επειδή είχε δημιουργηθεί ένα «κενό» από την απόρριψη της πρότασης της «Συσπείρωσης» η οποία «έγκαιρα είχε καταθέσει σχέδιο απεργιακών αγώνων για το Ασφαλιστικό, καλώντας τον κλάδο να αποφασίσει». (Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι «Συσπείρωση», όχι μόνο δεν έχει καταθέσει ποτέ κανένα τέτοιο σχέδιο, αλλά απεναντίας πρωτοστάτησε στις αποφάσεις μόνο για «νομική διεκδίκηση»).

Και αφού αναμασά τα περί «τρόικας» και «μνημονίων» κ.λπ. ζητά «συστράτευση», «επαγρύπνηση» και «ενότητα πλατύτατων δυνάμεων» για «να διασωθεί το αγγελιόσημο», να «προστατευθεί το κατακτημένο επίπεδο περίθαλψης» που κινδυνεύει από «την κυβερνητική και μνημονιακή απειλή του ΕΟΠΥΥ», να διεκδικηθούν τα κλεμμένα αποθεματικά και γι' αυτό «η νέα διοίκηση πρέπει να έχει καθαρή πρόθεση σύγκρουσης με το κυβερνητικό μπλοκ». Ενώ, έχοντας στο μυαλό την επόμενη μέρα της «διαχείρισης» ετοιμάζει το έδαφος για νέες περικοπές, κάνοντας λόγο για «μέτρα περιορισμού της σπατάλης που θα στηρίζουν τη βιωσιμότητα του ΕΔΟΕΑΠ».

Στην ίδια ρότα και η «Πρωτοβουλία για την Ανατροπή» που πρόσκειται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ούτε λέξη βέβαια για τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούν οι κυβερνήσεις, η ΕΕ και το κεφάλαιο στην Υγεία και την Κοινωνική Ασφάλιση. Περιορίζει το πρόβλημα στην «προσπάθεια άλωσης του ΕΔΟΕΑΠ και δήμευσης των αποθεματικών του, όπως έχουν βάλει στόχο κυβέρνηση και τρόικα», αλλά και στα «προσωπικά και μικροκομματικά παιχνίδια παρασκηνίου και διαπλοκής». Και έτσι, παρακάμπτοντας την ουσία του προβλήματος και στην ίδια «συντεχνιακή», αλλά «αγωνιστική» αντίληψη, προβάλλει ως «λύση» «το ένα ενιαίο ταμείο ασφάλισης όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ», και την «επιβολή ασφαλιστικών εισφορών στους εργοδότες» και γι' αυτό ο ΕΔΟΕΑΠ χρειάζεται διοίκηση «ασυμβίβαστη απέναντι στις απαιτήσεις κυβερνητικών, τροϊκανών και εργοδοτών». Προβάλει δύο υποψήφιους (Αγγέλης και Χριστοδουλίδου), τους οποίους όμως στηρίζει και η «Συσπείρωση», όπως λένε ανοιχτά στελέχη της.

• Τέλος, στην ίδια λογική της δυνατότητας σωτηρίας των Ταμείων του κλάδου, άσχετα με το τι συμβαίνει γενικότερα, κινούνται και οι υποψήφιοι που στηρίζονται από τις παρατάξεις «Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι» και «ΚΕΔ».