ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 19 Φλεβάρη 2013
Σελ. /32
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ολοι και όλες στην απεργία

Αύριο οι εργαζόμενοι της χώρας μας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα κατεβαίνουν σε 24ωρη πανελλαδική απεργία. Μαζί τους πορεύονται τα πιο συνειδητά κομμάτια των μικρομεσαίων της πόλης και της φτωχής αγροτιάς, που και αυτοί δίνουν το δικό τους αγώνα στα μπλόκα, πορεύονται οι σπουδαστές που η κυβέρνηση κλείνει τις σχολές τους, οι γυναίκες που δεν μπορούν πλέον να τα φέρουν βόλτα με τις ανάγκες του νοικοκυριού, οι συνταξιούχοι που φυτοζωούν, οι άνεργοι που οδηγούνται στην εξαθλίωση. Είναι μια κρίσιμη ταξική μάχη και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα μέχρι την τελευταία ώρα. Για να έχει επιτυχία η απεργία, για να «βουλιάξουν» οι πλατείες και οι δρόμοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Είναι μάχη για το μεροκάματο του εργάτη και το ψωμί του άνεργου, για να μην προστεθούν νέα δυσβάσταχτα χαράτσια στις πλάτες του λαϊκού νοικοκυριού, για να καταργηθούν και αυτά που μπήκαν, για να μπει φρένο στις απολύσεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, για να μην περάσει η κρατική καταστολή και οι απαγορεύσεις στη συνδικαλιστική δράση.

Είναι αναμέτρηση - σταθμός στη μακρόχρονη και δύσκολη πάλη που διεξάγει η εργατική τάξη με το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, για ν' αποτρέψει την παραπέρα χειροτέρευση της θέσης της, για να ανακτήσει θέσεις και δικαιώματα, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να περάσει στην αντεπίθεση, διεκδικώντας ως παραγωγός του κοινωνικού πλούτου αυτά που δικαιούται. Γι' αυτό και από την επομένη της απεργίας, τα συνδικάτα, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, είτε είναι στην πλειοψηφία είτε στη μειοψηφία, δίνουν συνέχεια στη δράση τους. Πιο αποφασιστικά, πιο μαχητικά δημιουργούνε τους όρους για κλιμάκωση της πάλης.

Κάθε μέρα, μέσα στους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στις δημόσιες υπηρεσίες δουλεύουν με σχέδιο για να ενισχυθούν και να μαζικοποιηθούν τα συνδικάτα. Να ενταχθούν σε αυτά νέα μέλη, νέες δυνάμεις να τραβηχτούν στους αγώνες. Με μαζικές και δημοκρατικές διαδικασίες, να πυροδοτηθεί ο διάλογος μέσα στους χώρους δουλειάς για το ταξικό περιεχόμενο των μέτρων και ότι η αντιμετώπισή τους δεν μπορεί να έρθει σε συμβιβασμό με τα μονοπώλια, δε χωρά σε καμιά «ανάπτυξη», ούτε και σε καμιά διαχείριση, όπου κουμάντο θα συνεχίσουν να κάνουν οι καπιταλιστές. Η διέξοδος για την εργατική τάξη βρίσκεται στη ρήξη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, στο συνεχή ταξικό πόλεμο μέχρι την οριστική ανατροπή του.

Βασική προϋπόθεση στο δρόμο αυτό είναι η αντιμετώπιση του διαβρωτικού ρόλου που συνεχίζουν να παίζουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, η ήττα της γραμμής του συμβιβασμού και της «κοινωνικής ειρήνης», η ενίσχυση των ταξικών χαρακτηριστικών των συνδικάτων ως προμαχώνων των εργατικών συμφερόντων και όχι ως φορέων συνδιαλλαγής και υποταγής στους βιομηχάνους, στους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές. Είναι παράλληλα η τροφοδότηση της ταξικής αλληλεγγύης, η οργάνωση της πάλης των ανέργων, η ανάπτυξη πρωτοβουλιών για κάθε πρόβλημα που ταλανίζει την εργατική - λαϊκή οικογένεια. Το σύνθημα «Κανένας μόνος του» πρέπει να βρει συγκεκριμένη και καθημερινή έκφραση στην κοινή δράση συνδικάτων και Λαϊκών Επιτροπών, σε πρωτοβουλίες και αγώνες που θα ενισχύουν τα φύτρα της Κοινωνικής Συμμαχίας και θα αγκαλιάζουν τη γειτονιά, τη συνοικία, το δήμο, ολόκληρους κλάδους και περιοχές της χώρας.

Δε θα «δέσουν» το λαό

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βγάζει μάτι το γεγονός ότι στη συνέντευξη του Γ. Βρούτση στον «Τύπο της Κυριακής» δεν υπάρχει ερώτηση για το ζήτημα που άνοιξε την προηγούμενη βδομάδα με τη δήλωση του γγ του υπουργείου Οικονομικών όσον αφορά στο μείζον ζήτημα του βασικού μισθού! Μόνο τυχαία βέβαια δεν είναι η παράλειψη. Είναι ολοφάνερο ότι ο υπουργός Εργασίας ήθελε να αποφύγει να επαναλάβει τα όσα είπε την περασμένη βδομάδα ο ίδιος «αδειάζοντας» τάχα τον Γ. Μέργο, ακριβώς γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι η περαιτέρω μείωση του βασικού μισθού είναι δρομολογημένη, αποτελεί πάγια απαίτηση των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων και των δανειστών προκειμένου να ανακάμψει η κερδοφορία του κεφαλαίου. Ακριβώς γι' αυτό το μνημόνιο έχει συνδέσει άρρηκτα τον κατώτατο μισθό με την ανταγωνιστικότητα και έχει ανατεθεί στην εκάστοτε κυβέρνηση να αποφασίζει κυριαρχικά. Πάντως, ο υπουργός Εργασίας επιβεβαιώνει περίτρανα ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει την τακτική της πυγμής και της καταστολής σε βάρος του εργατικού - λαϊκου κινήματος για να περάσει τα μέτρα που εξαθλιώνουν το λαό. «Δεν είναι πάντα εύκολο» να επιτυγχάνεται η συναίνεση, δηλώνει, δικαιολογώντας ταυτόχρονα απόλυτα το μέτρο της επιστράτευσης σε βάρος των εργαζομένων στο μετρό και των ναυτεργατών καθώς και τη χρήση των ΜΑΤ κατά των αγροτών. Μάλιστα, επιμένει στην αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τις απεργίες, καθιστώντας σαφές ότι η κυβέρνηση έχει λάβει την απόφαση να προχωρήσει στην κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος, αλλά προς το παρόν αναβάλλει την υλοποίησή της. Μετά την τακτική αναδίπλωση ο υπουργός τάσσεται τώρα υπέρ της έναρξης διαλόγου(!) «με άνεση χρόνου» ώστε να προχωρήσει αυτή «η σημαντική θεσμική μεταρρύθμιση». Κάθε άλλο, δηλαδή, παρά παραιτείται η κυβέρνηση από την ειλημμένη απόφασή της να βάλει στο γύψο το ταξικό - εργατικό κίνημα. Δεν πρόκειται όμως να τους περάσει, γιατί απλά η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να προσφερθούν ως πρόβατα επί σφαγή.

Τουρκικό πλωτό νοσοκομείο στο Αιγαίο;

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ), «σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα, ήδη δρομολογήθηκε η ναυπήγηση τουρκικού πλοίου - νοσοκομείου, που θα παρέχει υπηρεσίες Υγείας στα νησιά του Αιγαίου, όχι μόνο στα δυο - τρία τουρκικά (Τένεδος, Ιμβρος) αλλά και στους χιλιάδες κατοίκους των ελληνικών νησιών του Αιγαίου», όπως οι Αρκιοί, το Αγαθονήσι, το Καστελόριζο, η Νίσυρος, η Κάσος, η Τήλος και η Χάλκη, όπου οι δημόσιες υποδομές Υγείας είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Αν η καταγγελία είναι βάσιμη, επαληθεύεται η πρόθεση της Τουρκίας να ανοίξει μια ακόμα εστία αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, σε μια περίοδο που κλιμακώνονται οι ανταγωνισμοί για τα ενεργειακά στην περιοχή μας, με τις συμμαχίες και τις αντιπαλότητες ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα να αλλάζουν άρδην. Δείχνει ταυτόχρονα ότι το κεφάλαιο είναι αδίστακτο στην προσπάθειά του να βγάλει κέρδος, ιδιαίτερα σε τομείς όπως η Υγεία, απ' όπου το κράτος αποσύρει και τη στοιχειώδη συμμετοχή του. Γι' αυτό το τελευταίο, μάλιστα, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου βρήκε τη «λύση», καλώντας όλους τους φορείς που ασκούν Προληπτική Ιατρική και Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στα νησιά να ενδυναμώσουν την παρέμβασή τους «μέχρι το κράτος να αναλάβει τις δικές του ευθύνες». Δηλαδή, να δυναμώσουν τη δράση τους φορείς και ιδιώτες, που με την ενθάρρυνση και την ανοχή του κράτους ανοίγουν το δρόμο στην παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Να πατήσει δηλαδή το κεφάλαιο πιο βαθιά το πόδι στις περιοχές που στενάζουν από τις ελλείψεις στο χώρο της Υγείας. Μόνο που το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και κάπως έτσι εμπλέκονται και οι Τούρκοι στην όλη ιστορία...

Γδέρνουν τους πολλούς

Το καινούργιο κόλπο της κυβέρνησης για να μας πείσει ότι αντιμετωπίζει το πρόβλημα φοροδιαφυγής είναι να δημοσιοποιεί μεμονωμένα ονόματα, κύρια από κύκλους που έχουν συνηθίσει να χαρακτηρίζουν... επώνυμους, προκειμένου να πεισθούμε ότι γίνεται δουλειά. Στην πραγματικότητα το μόνο που γίνεται είναι ότι μας... δουλεύουν.

Γιατί, είναι σκέτη κοροϊδία να βγάζουν στη σέντρα πέντε - έξι πρώην φιλαράκια τους, που πράγματι απέκτησαν μυθικές περιουσίες και να μας λένε ότι τους έκαναν κατασχέσεις για χρέη 200 και 300 χιλιάδων ευρώ, ή σε κάποια άλλη περίπτωση 2 εκατομμυρίων ευρώ.

Μιλάμε για ποσά ψιλικατζήδων, την ώρα που η επίσημη φοροαποφυγή, η νόμιμη, δηλαδή, μη πληρωμή φόρων από το μεγάλο κεφάλαιο, είναι δεκάδες δισεκατομμύρια, τη ίδια στιγμή που κανείς δεν ξέρει πόσα τσεπώνει με τη μορφή των φοροαπαλλαγών το εφοπλιστικό κεφάλαιο, οι τράπεζες, οι βιομήχανοι κ.ο.κ.

Το γεγονός ότι κλείνουν τους λογαριασμούς με κάποια σαπρόφυτα, από εκείνα που το σύστημα παρουσίαζε μέχρι πρόσφατα ως παραδείγματα προς μίμηση, καθόλου δε σημαίνει ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το ζήτημα της φοροδιαφυγής. Αλλωστε, τέτοιου είδους φανφάρες δεν λένε τίποτα απολύτως στα εκατομμύρια φτωχούς εργαζόμενους, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, που καθημερινά διαπιστώνουν το πώς τους γδέρνει η κυβέρνηση σε φόρους.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ