Δεν πρόλαβε ο Τσίπρας να δηλώσει προχτές το βράδυ στη ΝΕΤ ότι οι μισθοί πρέπει να 'ναι ανταποδοτικοί, έσπευσε ο Παπαδημητρίου στην «Καθημερινή» να γράψει χτες ότι και οι φόροι πρέπει να 'ναι ανταποδοτικοί. Ο Παπαδημητρίου εξήγησε ότι το κράτος θα εισπράττει φόρους και μετά θα δίνει κουπόνια στους φορολογούμενους για να αγοράζουν υπηρεσίες. Ο Τσίπρας, αν και δεν το εξήγησε, παραπέμπει ευθέως στη γνωστή σύνδεση μισθού με την παραγωγικότητα. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση είναι οι καπιταλιστές (είτε άμεσα στο χώρο δουλειάς είτε έμμεσα με το κράτος τους) που καθορίζουν το αποτέλεσμα. Κι αυτό είναι μόνο ένα: Ενταση της εκμετάλλευσης.

Καθώς τίποτα δε γίνεται στο κενό αξίζει προσοχής η αρθρογραφία των «ταχυδρόμων».

Μετά τον Τσίπρα που έσπευσε στις ΗΠΑ να πάρει το χρίσμα, ακράτητος ο Ιγνατίου και επικαλούμενος τον Τσίπρα, δίνει εντολή να πάει στην Ουάσιγκτον και ο Σαμαράς, γιατί, όπως γράφει, Κινέζοι και Ρώσοι αυξάνουν την επιρροή τους σε μια περιοχή όπου πλέον το Ισραήλ ασφυκτιά!

Αν και κάτι μας ξεφεύγει σ' αυτήν την ανάλυση, το σίγουρο είναι πως παραπέμπει σε κάτι περισσότερο από τον κλασικό χορό των βουβαλιών.

Ισως μια από τις απαντήσεις να βρίσκεται στο γεγονός ότι ενώ είχαν αρχίσει να μιλάνε για ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, τώρα μιλάνε ξανά για χρεοκοπία, με τη Γαλλία να είναι αυτή που τώρα σέρνει το χορό.

Για καλό, πάντως, δεν είναι ούτε το παραλήρημα στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Huffington Post». Πόσο μάλλον που το σχετικό δημοσίευμα αναπαραγόταν χτες το πρωί από διάφορους τηλεοπτικούς αστέρες σαν άμεση απειλή προς όποιον διαδηλώνει.

Οι εξελίξεις θα 'ναι πυκνές στο επόμενο διάστημα. Οι ναυτεργάτες βγαίνουν στον ντόκο αύριο, στα νοσοκομεία η κατάσταση περιγράφεται ως «δεν πάει άλλο», ενώ οι αγρότες παρά τα εμπόδια που στήνουν τα ΜΑΤ είναι ήδη στο δρόμο. Οι αποφάσεις για το κόψιμο των επικουρικών συντάξεων καθαρογράφονται, ενώ από αύριο με τα εκκαθαριστικά της μισθοδοσίας οι νέοι φόροι γίνονται πραγματικότητα.

Απέναντι στις ανάγκες της λαϊκής πάλης που αυτή η πραγματικότητα επιβάλλει, οι καπιταλιστές υπενθυμίζουν με τον τρόπο τους ότι έχουν να αντιπαραθέσουν εκτός από τους δικαστές και 60.000 αστυνομικούς. Το σίγουρο είναι πως η αστική τάξη οργανώνει επιτελικά την επίθεσή της ώστε να εκτελεστεί στο ακέραιο τόσο και από τον τελευταίο κλητήρα του κρατικού μηχανισμού, όσο και από τους εντεταλμένους να δουλεύουν υπονομευτικά στο εσωτερικό του εργατικού μετώπου.

Αυτονόητη η αναγκαία αντίστοιχου επιπέδου αντιπαράθεση δυνάμεων από το λαϊκό κίνημα έτσι ώστε να χτυπιέται ο πραγματικός αντίπαλος, οι καπιταλιστές, η εξουσία τους, η ιδιοκτησία τους στα μέσα παραγωγής που πρέπει να τους αφαιρεθεί.

Σ' αυτή τη μάχη κανένας μόνος του. Στην οργάνωση και ανάπτυξη των αγώνων, σ' αυτό το ανώτερο επίπεδο που απαιτείται να δίνονται από δω και πέρα, οι συνελεύσεις των συνδικάτων, οι συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς, οι λαϊκές επιτροπές στις γειτονιές έχουν ξεχωριστά καθήκοντα.

ΤΑ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ: «Πρέπει να βρεθούν τρόποι ώστε το πραγματικό κόστος του κράτους να γίνει ανταποδοτικό στον φορολογούμενο (...) το κράτος επιστρέφει στον φορολογούμενο, κάθε χρόνο, μια επιταγή με το ποσό που αναλογεί στη δαπάνη του κράτους για την πανεπιστημιακή εκπαίδευση (...) το πανεπιστήμιο θα χρεώσει τη δίκαιη τιμή των υπηρεσιών διδασκαλίας (...) Παρόμοια ανταποδοτικότητα μπορεί να υπάρξει και σε άλλους τομείς της κοινωνικής μας ζωής» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΟΙ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΙ: «Με δεδομένη την απαράδεκτη στάση της Ευρώπης έναντι της Ελλάδας (...) και τη φιλική προσέγγιση από την Ουάσιγκτον -όπως διαπίστωσε και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ- ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πρέπει να επισπεύσει την επίσκεψή του στην αμερικανική πρωτεύουσα. Ο Μπάρακ Ομπάμα είναι ένας παντοδύναμος ηγέτης με διάθεση να κτυπήσει την οικονομική κρίση, να τερματίσει όλους τους πολέμους, να ανανεώσει προβληματικές συμμαχίες και να ασκήσει "επιθετική διπλωματία" για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας και της Ρωσίας (...) Οι κινεζικές επενδύσεις στην Ευρώπη και η γερμανορωσική συμμαχία στα θέματα ενέργειας είναι πηγές έντονων ανησυχιών για την Ουάσιγκτον (...) Η Αμερική, αν και αυτάρκης, ενδιαφέρεται πάντα για τα θέματα ενέργειας και αναζητεί συμμάχους για να προσφέρει διέξοδο στο Ισραήλ» (ο Μ. Ιγνατίου στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ)

ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ: «Την κατάσταση της γαλλικής οικονομίας σπεύδουν να υπερασπιστούν Γάλλοι πολιτικοί, μετά τις δηλώσεις του υπουργού Εργασίας της χώρας, Μισέλ Σαπίν, ότι η χώρα είναι "πλήρως χρεοκοπημένη" (...) Ο Γάλλος υπουργός οικονομικών, Πιέρ Μοσκοβισί, είπε ότι οι δηλώσεις του Σαπίν "δεν ήταν οι πρέπουσες" (...) Ωστόσο, ο ανταποκριτής του BBC στη Γαλλία εκτιμά ότι μπορεί ο Μ. Σαπίν να μην υπέπεσε σε γκάφα, αλλά μπορεί οι δηλώσεις του να αποτελούν ένδειξη ότι η σοσιαλιστική κυβέρνηση επιθυμεί να προετοιμάσει τους Γάλλους για δύσκολες αποφάσεις που ενδέχεται να λάβει» (στο ΒΗΜΑ)

ΤΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ: «Οταν οι αναρχικοί/κομμουνιστές εκραγούν και οι φασίστες/εθνικιστές απαντήσουν, θα δούμε μια επανάληψη του εμφυλίου που στοίχισε περισσότερες ζωές στην Ελλάδα απ' ό,τι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος; Πόσο απέχουμε από το σημείο που οι φοβισμένοι και ταλανιζόμενοι άνθρωποι που βρίσκονται ανάμεσα (στα δυο άκρα) θα υποστηρίξουν μια χούντα που υπόσχεται ασφάλεια; Κάποιος θα πρέπει να αποκαταστήσει την τάξη» (κάποιος Bill Frezza στην «Huffington Post» / ΕΘΝΟΣ)

Η ΤΑΞΗ: «Υπό την έντονη παρουσία της αστυνομίας άρχισε η μετακίνηση των αγροτών από τα χωριά (...) δεν έλειψαν οι φραστικές διαμαρτυρίες για τον έντονο αστυνομικό κλοιό» (στα ΝΕΑ)

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Αγώνες με ριζοσπαστικά αιτήματα και στόχο τη ριζική πολιτική αλλαγή

ΤΑ ΝΕΑ: Συντάξεις, ωρολογιακή βόμβα στις επικουρικές

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Νέα σφαγή στις συντάξεις Δημοσίου

ΕΘΝΟΣ: Τα σχέδια για ενιαίο φόρο στα ακίνητα

6 ΜΕΡΕΣ: «Δημεύουν» τα ακίνητα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ενιαίος φόρος 2 δισ. στα ακίνητα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Φορολογία δύο ταχυτήτων

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Ακίνητα, ενιαίος φόρος από 50.000

Η ΑΥΓΗ: Κατεδαφίζουν ακίνητα συντάξεις

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Μετ' εμποδίων η εφαρμογή ενιαίου φόρου στα ακίνητα

Η ΕΛΛΑΔΑ: Εμπαιγμός το φθηνό ρεύμα

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Μαθητές σε απόγνωση

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Η τρόικα σφίγγει τη θηλιά

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ηρθαν καταθέσεις 15 δισ.

«Βρισκόμαστε ήδη μπροστά σε νέες εργατικές κινητοποιήσεις (...) Η πείρα που ως τώρα έχει συγκεντρωθεί γεννά πολύτιμα συμπεράσματα (...) Κάθε κινητοποίηση μπορεί να οπλίζει το σύνολο της εργατικής τάξης, στην αντιπαράθεση με καπιταλιστές και κυβέρνηση, με δεδομένο ότι σε κάθε αγώνα, κάθε κλάδου, η επίθεση κεφαλαίου - κυβέρνησης στοχεύει όλη την εργατική τάξη (...) Χρειάζεται έμπρακτη αλληλεγγύη σε όσους εργαζόμενους βγαίνουν στο δρόμο και διεκδικούν τα δικαιώματά τους - την ώρα μάλιστα που όπως δείχνουν και οι εξελίξεις με την απεργία στις αστικές συγκοινωνίες - κυβέρνηση και εργοδοσία εντείνουν τον αυταρχισμό απέναντι σε όσους δεν υποτάσσονται στην ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων και αναγκών. Και χρειάζεται να αποκαλύπτουμε την άθλια προπαγάνδα της κυβέρνησης που συκοφαντεί όποιον αντιστέκεται στην αντιλαϊκή πολιτική.

(...) Οι χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι που στάθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων των μέσων μεταφοράς διαδηλώνοντας το Σάββατο με το ΠΑΜΕ (...) υπερασπίστηκαν το δικαίωμα στη δουλειά με δικαιώματα και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), ανέδειξαν ότι χρειάζεται πανεργατικός συντονισμός για τις ΣΣΕ (...) ανέδειξαν πως ο αγώνας των εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του λαού, αφού συνδέεται με την ασφαλή, γρήγορη και φτηνή μετακίνηση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Σημαντικό επίσης ζήτημα στην ανάπτυξη των αγώνων αποτελεί η ίδια η συμμετοχή των εργαζομένων στην οργάνωσή τους. Κόντρα στη δράση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών πλειοψηφιών που τους θέλουν θεατές. Η πορεία του αγώνα, το πλαίσιο, οι μορφές πάλης πρέπει να συζητιούνται συλλογικά, να επιδιώκεται ανοιχτή αντιπαράθεση, να βγαίνουν συμπεράσματα, να ξεχωρίζουν οι εργάτες εχθρούς και φίλους. Να γίνεται ολοένα και σε περισσότερους εργαζόμενους πιο ξεκάθαρο ότι ο πραγματικός αντίπαλος είναι οι καπιταλιστές και το κράτος τους, οι κυβερνήσεις τους (...)

Ειδικό βάρος στις προϋποθέσεις που ενισχύουν τη δυναμική των αγώνων έχει η εξασφάλιση συμμαχιών. Γι' αυτό άλλωστε, ήδη, τα "παπαγαλάκια" της κυβέρνησης και των μονοπωλίων έπιασαν δουλειά για να κρύψουν πως ο αγώνας των ναυτεργατών αφορά όλους όσοι θίγονται από την πολιτική που απειλεί την ανθρώπινη ασφάλεια στη θάλασσα. Πως ο αγώνας των αγροτών αφορά όλους όσοι θίγονται από την πολιτική που παραδίδει τη γη και τη διατροφή μας στον έλεγχο των μονοπωλίων. Πως ο αγώνας των υγειονομικών αφορά όλους όσοι θίγονται από την πολιτική που θέλει την Υγεία εμπόρευμα» (τα αποσπάσματα από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).