ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ταξική αντεπίθεση για τη σωτηρία του λαού

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κάθε δόση και προαπαιτούμενα μέτρα, κάθε δόση και νέα δεινά και συμφορές για το λαό. Αν και προαποφασισμένα και ψηφισμένα τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα δεν παύουν να προκαλούν φρίκη όταν τα βλέπει κανείς ένα προς ένα και όλα μαζί στην έκθεση της Κομισιόν που συνοδεύει το επικαιροποιημένο μνημόνιο. Στην έκθεση αναφέρονται συγκεκριμένα τα μέτρα που θα συνοδεύουν την εκταμίευση των 14,8 δισ. που έχουν απομείνει από τη συνολική δόση των 49,1 δισ., ανά μήνα. Ειδικότερα, το Γενάρη προκειμένου να εκταμιευθεί η δόση των 9,2 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 7,2 δισ. πάνε κατευθείαν στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, πρέπει πρώτα να ψηφιστεί το φορολογικό νομοσχέδιο με τη νέα φοροληστεία των 2,5 δισ. ευρώ, καθώς και να προχωρήσει η αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ από 14,5% μέχρι 45%. Το Φλεβάρη, για να εκταμιευθεί η δόση των 2,8 δισ. ευρώ, πρέπει να τεθούν ανώτερα όρια για δαπάνες που θα μπορούν να κάνουν οι φορείς της κυβέρνησης και ειδικά τα νοσοκομεία και οι δήμοι. Το Μάρτη, για να εκταμιευθεί η δόση των 2,8 δισ. ευρώ, θα πρέπει να καθοριστεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων που «πλεονάζουν» και το πόσοι θα απομακρυνθούν (διάβαζε απολυθούν) από το δημόσιο ανά τρίμηνο μέχρι το τέλος του 2014. Επίσης, πρέπει να μειωθούν και άλλο δαπάνες για τα φάρμακα. Ταυτόχρονα, είναι «αυτονόητο» ότι θα λαμβάνονται νέα μέτρα περικοπής των δαπανών (κυρίως μισθοί, συντάξεις, επιδόματα) αν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι του προγράμματος, καθώς θα ενεργοποιείται η ρήτρα αυτόματων περικοπών. Ο λαός δεν μπορεί, δεν αντέχει και δεν πρέπει να δεχθεί νέες θυσίες για τη σωτηρία της πλουτοκρατίας και την ανάκαμψη της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Χρειάζεται να οργανώσει την πάλη και αντεπίθεσή του για τη δική του σωτηρία σε ρήξη με τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Σφαγή δίχως τέλος στις συντάξεις

Τη χαριστική βολή στα συνταξιοδοτικά συστήματα, με τη μετατροπή των συντάξεων σε φιλοδώρημα, ετοιμάζονται να δώσουν οι κυβερνήσεις και τα θεσμικά όργανα της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ. Η δήλωση της Α. Μέρκελ στην προχτεσινή συνέντευξή της στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ήταν ξεκάθαρη τροχιοδεικτική βολή. «Εάν η Ευρώπη αντιπροσωπεύει σήμερα μόλις λίγο περισσότερο από το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού, περί το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ και πρέπει να χρηματοδοτήσει το 50% των κοινωνικών δαπανών παγκοσμίως, τότε είναι προφανές ότι οφείλει να εργασθεί πολύ σκληρά για να διατηρήσει την ευημερία και τον τρόπο ζωής της», ήταν η ξεκάθαρη προειδοποίηση της Γερμανίδας καγκελαρίου. Τη σκυτάλη πήρε χτες η Κομισιόν, η οποία, συνδέοντας σταθερά τις δαπάνες για τις συντάξεις με τη μείωση του χρέους, προαναγγέλλει νέα άγρια σφαγή διαρκείας στις συντάξεις τα επόμενα χρόνια. Σε σχετική έκθεση για το συνταξιοδοτικό ζητά «εφαρμογή μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής και μεταρρυθμίσεις στα συνταξιοδοτικά προγράμματα», ώστε μεσοπρόθεσμα να συμμορφωθούν αρκετές χώρες (Βέλγιο, Σλοβενία, Βρετανία, Τσεχία, Γαλλία, Ιταλία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Ολλανδία, Αυστρία, Πολωνία, Σλοβακία και Φινλανδία) με το στόχο χρέους στο 60% του ΑΕΠ. Στις τρεις χώρες που έχουν υπογράψει το μνημόνιο (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία) δε γίνεται αναφορά, ακριβώς γιατί ήδη εφαρμόζονται μέτρα σφαγιασμού των συντάξεων και αντιλαϊκές ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση. Αρκεί να σημειωθεί ότι οι περικοπές στις συντάξεις ανέρχονται στο μισό περίπου του πακέτου λιτότητας των 11,5 δισ. που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή. Η κυνική δήλωση του υπουργού Εργασίας ότι δεν μπορεί η σύνταξη να είναι πάνω από τον κατώτατο μισθό των 588 ευρώ αποκαλύπτει πού το πάνε. Η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να παλέψει για να βάλει τέλος στις θυσίες που της επιβάλλουν οι υπερασπιστές του ξεπερασμένου καπιταλιστικού συστήματος και της αντιδραστικής ΕΕ.

Αποφασιστική απάντηση στα χαράτσια

Οι νέες αυξήσεις στο ρεύμα έως και 48,7% που αναμένονται το ερχόμενο διάστημα, σε συνδυασμό με τους απανωτούς φόρους και τα χαράτσια, αποδεδειγμένα αποτελούν μεγάλη πρόκληση για τη λαϊκή οικογένεια η οποία με αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση πρέπει να αντιδράσει οργανωμένα για να ματαιώσει στη πράξη όλα τα αντιλαϊκά μέτρα.

Σε κάθε περίπτωση οι «τσουχτεροί» λογαριασμοί που θα σταλούν στα λαϊκά νοικοκυριά θα απειλήσουν ευθέως και σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα σε χιλιάδες εργαζόμενους, ανέργους, αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους, κλπ., τη δυνατότητα να έχουν ηλεκτροδότηση στα σπίτια τους. Ηδη μεγάλη μερίδα του λαού έρχεται αντιμέτωπη με μία τέτοια κατάσταση στο σπίτι της. Την ίδια ώρα μια χούφτα καπιταλιστές και οι επιχειρήσεις τους απολαμβάνουν τεράστιες απαλλαγές και ειδικές ρυθμίσεις...

Η μαζική οργανωμένη απειθαρχία του λαού στους αυξημένους λογαριασμούς, τα χαράτσια και τους απανωτούς φόρους, σε συνδυασμό με την οργανωμένη πάλη στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, μπορεί να αποτελέσει βήμα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Η συμμετοχή του λαού στις σημερινές κινητοποιήσεις, που διοργανώνουν το ΠΑΜΕ και οι Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές και της Αθήνας και όλης της Ελλάδας, ενάντια στη φοροληστεία του λαού και στα απανωτά χαράτσια, να δώσει αποφασιστική απάντηση σε κυβέρνηση, τρόικα και εργοδότες!

Η ενέργεια στα χέρια του λαού

Μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που σημαδεύτηκε από νομοθετικές παρεμβάσεις των αστικών κυβερνήσεων για τη λεγόμενη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, γίνεται ένα ακόμη βήμα σε αυτή την κατεύθυνση με τα μέτρα που δρομολογεί η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Η ΔΕΗ, που είναι πλέον ΑΕ, όπως και οι ανταγωνιστές της, ετοιμάζουν νέες αυξήσεις των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος που ήδη έχει αυξηθεί πάνω από 50% τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα η πολιτική που εξυπηρετεί κατά γράμμα τις αξιώσεις κερδοφορίας του κεφαλαίου στον τομέα της ενέργειας, δεν περιορίζεται και δεν τελειώνει με μια μεγάλη αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος. Δεν περιορίζεται καν στην ηλεκτρική ενέργεια. Το «βαρύ πυροβολικό» των υδρογονανθράκων, όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο ως προς την υποδομή προμήθειας και μεταφοράς, οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις, γενικά όλα όσα συναποτελούν τον ενεργειακό τομέα και το μέρος τους που βρίσκεται ακόμη υπό κρατική ιδιοκτησία, όλα θα ελέγχονται από το μεγάλο κεφάλαιο.

Από τις αρχές του 2013, σε πολύ λίγες μέρες, οι νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ θα είναι ένα δυσάρεστο γεγονός. Ανεξάρτητα από τα διάφορα «τερτίπια» για το τελικό ποσοστό αύξησης, το δεδομένο είναι ότι μέχρι το καλοκαίρι οι αυξήσεις θα έχουν φτάσει έως και το 48%, αφού η κυβέρνηση θα νομοθετήσει σταδιακά δομικές αλλαγές στον τρόπο διαμόρφωσης της λιανικής τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος και των άλλων χρεώσεων, υιοθετώντας και μόνιμους μηχανισμούς διασφάλισης των κερδών. Τους πρώτους μήνες του 2013, όταν θα σταλθούν οι πρώτοι λογαριασμοί, οι εργατικές και λαϊκές οικογένειες, χτυπημένες ήδη από την υπερφορολόγηση, την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς, την ακρίβεια, θα αντιμετωπίσουν και το άμεσο πρόβλημα διασφάλισης της ηλεκτροδότησης. Η αντιλαϊκή επίθεση θα ενταθεί. Η «απελευθέρωση» της αγοράς θα ολοκληρωθεί. Ο στόχος, που είναι αποκλειστικά και μόνο η εγγυημένη υπερκερδοφορία των ιδιωτικών ενεργειακών ομίλων με την εκχώρηση του ενεργειακού πλούτου της χώρας και του ελέγχου διαμόρφωσης των τιμών, θα γίνει μια τραγική πραγματικότητα. Εφόσον τους επιτραπεί...

Γιατί αν και οι στόχοι έχουν διατυπωθεί, όπως έχουν καταληχθεί τα χρονοδιαγράμματα και η προπαγάνδα που συνοδεύει τις νέες αντιλαϊκές ανατροπές, υπάρχει πάντα ο «ξενοδόχος». Ο λαός, που με την πάλη του μπορεί να αποτρέψει τα σχέδια σε βάρος του. Ακόμη μεγαλύτερη σημασία, όμως, έχει η δυνατότητα του οργανωμένου, μαζικού, διεκδικητικού λαϊκού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας που ήδη υπάρχει και παλεύει, για ριζικές ανατροπές. Αυτό το κίνημα, εφόσον ενισχυθεί κι άλλο, μπορεί, πρέπει και ήδη το κάνει, να πορευτεί στη γραμμή της ρήξης με την πολιτική της «απελευθέρωσης» και με τη συνολική στρατηγική της ΕΕ. Σ' αυτή τη γραμμή μπορεί να βάλει εμπόδια. Αλλά δε φτάνει. Οριστική λύση σε όφελος του λαού μπορεί να δοθεί όταν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής αποτελούν κρατική κοινωνική ιδιοκτησία. Αυτό το κίνημα πρέπει να διασφαλίσει αυτή τη διαδικασία με τη λαϊκή εξουσία. Γιατί υπάρχει άλλη λύση και στον ενεργειακό τομέα. Με την παραγωγή, τις εγχώριες πηγές, τη μεταφορά και τη διανομή του τομέα ενέργειας να αποτελούν λαϊκή περιουσία. Με κεντρικό, πανεθνικό σχεδιασμό, προς όφελος του λαού. Με έναν ενιαίο, αποκλειστικά κρατικό φορέα ενέργειας. Σε αυτό το δρόμο καλεί το ΚΚΕ.