Καλεί, δηλαδή, την ΕΕ να «μπαλώσει» την ...«τρύπια» άμυνά της και να περάσει στην επίθεση... Κάνει «γαργάρα» όμως το γεγονός ότι η επίθεση στην οποία προτρέπει δε θα στραφεί εναντίον των «αγορών» που σκοπίμως δαιμονοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάζοντάς τις σαν κάτι ξέχωρο απ' το καπιταλιστικό σύστημα. Θα στραφεί εναντίον των λαών. Η εμβάθυνση της ενοποίησης της λυκοσυμμαχίας δε θα αλλάξει στο ελάχιστο την ένταση της επίθεσης που ήδη υλοποιεί απ' άκρη σ' άκρη της σε εργασιακά, ασφαλιστικά, μισθολογικά και άλλα δικαιώματα, δε θα είναι σε όφελος των λαών, αλλά το αντίθετο η ένταση της επίθεσης θα μεγαλώνει. Η όποια επιπρόσθετη ισχύ αποκτά η ΕΕ θα στρέφεται αυτομάτως κατά των εργαζομένων, αφού είναι ισχύς υπέρ των ταξικών τους αντιπάλων, των μονοπωλίων των οποίων τα συμφέροντα εκφράζει η ΕΕ.
Στην ίδια συνέντευξη, ο Δ. Παπαδημούλης πρόσθεσε: «Τους τελευταίους μήνες, πάντως, αποδυναμώνεται διαρκώς το "δόγμα Μέρκελ" και εντός της Ευρωζώνης και στην παγκόσμια σκηνή, ακόμη και εντός της Γερμανίας. Γι' αυτό, είναι τραγικό λάθος η στρατηγικού χαρακτήρα επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά να προσδεθεί αυτήν την ώρα στο άρμα της Μέρκελ».
Τι λέει εδώ; Λέει στη συγκυβέρνηση ότι έχει επιλέξει λάθος «συμμάχους», ότι στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων, πρέπει να στοιχηθεί με άλλους ιμπεριαλιστές, με άλλα τμήματα του κεφαλαίου, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνοντας την αντιΜέρκελ παντιέρα και υιοθετώντας θέσεις ΔΝΤ, Ομπάμα, Ολάντ κ.ά. Ουσιαστικά τα λέει στη νύφη για να τ' ακούει η πεθερά. Τα λέει στη συγκυβέρνηση αλλά στοχεύει στις λαϊκές συνειδήσεις και στο να τις παρασύρει στην επιλογή «σφαγέα» που θα τους «σφάξει». Ο λαός όμως είναι το μεγάλο θύμα αυτών των ανταγωνισμών που εξάλλου εκδηλώνονται πάνω στην προηγηθείσα συμφωνία όλων για καρατόμηση των δικαιωμάτων του. Ο ίδιος πρέπει να έχει καθαρό μέτωπο απέναντι σε όλους, όπως όλοι έχουν κοινό αρραγές μέτωπο απέναντί του.
Στον αέρα είναι η μισθοδοσία και το δώρο Χριστουγέννων των εργαζομένων στους δήμους, καθώς δεν τους έχουν ακόμα καταβληθεί τα συμφωνηθέντα. Συγκεκριμένα οι δήμοι ανέμεναν την Παρασκευή να λάβουν την πρώτη δόση της ΣΑΤΑ, ύψους 150 εκατομμυρίων ευρώ και την τρίτη δόση των παρακρατηθέντων πόρων, ύψους 35 εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Τα χρήματα δεν είχαν καταβληθεί, όπως ενημερώνει με επιστολή του προς τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), Κ. Ασκούνης.
Επιβεβαιώνεται, εκ νέου, ότι αυτά που υπόσχεται κάθε φορά στους δήμους η κυβέρνηση, δεν αρκούν για την κάλυψη της μισθοδοσίας του προσωπικού και των λειτουργικών δαπανών των δήμων. Αναδεικνύεται και πάλι η υποχωρητικότητα, αν όχι συνέργεια της ΚΕΔΕ, σε μια πολιτική που καταδικάζει τους εργαζόμενους στην ανέχεια και την αβεβαιότητα. Το κύριο μέλημά της, να συμβάλει στην πολιτική της δημοσιονομικής εξυγίανσης, κρατώντας τους δήμους σε ένα επίπεδο στοιχειώδους λειτουργίας, όπως αποκαλύφθηκε ως στόχος της ΚΕΔΕ στο πρόσφατο συνέδριό της, όχι μόνο δεν κατοχυρώνει τους εργαζόμενους αλλά συμβάλλει στην επιδείνωση του βιοτικού τους επιπέδου γενικότερα.
Η ημερίδα είχε τίτλο «Πρόσφατες εξελίξεις και προοπτικές για την Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη» και τη διοργάνωσαν η Εδρα και το Δίκτυο UNESCO για τη Διαχείριση και την Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη στη Μεσόγειο, το Μεσογειακό Γραφείο Πληροφόρησης για το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό και την Αειφόρο Ανάπτυξη (MIO-ECSDE) και το Διεθνές Δίκτυο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (MEdIES).
Στις ομιλίες ακούστηκαν πολλά ξαναειπωμένα για την πράσινη ανάπτυξη, τη βιώσιμη ανάπτυξη, την αειφόρο ανάπτυξη... Πολλά απ' αυτά «γενικά» σωστά, για την προστασία του περιβάλλοντος, για τους τρόπους που πρέπει να υπάρχει περιβαλλοντική εκπαίδευση στα σχολεία κλπ κλπ. Δεν ακούστηκε τίποτα όμως, για τους υπαίτιους της σημερινής κατάστασης στην κρίση.
Ενδεικτικό της αντίληψης για την εκπαίδευση που πρέπει να έχουν οι μαθητές ήταν ανάμεσα σε άλλα, πως οι μαθητές πρέπει να μάθουν να κλείνουν τη βρύση και να χωρίζουν τα σκουπίδια... Δεν ακούστηκε, βέβαια, πως οι βρύσες τρέχουν στα σχολεία γιατί είναι χαλασμένες και δεν υπάρχουν χρήματα να φτιαχτούν. Δεν ακούστηκε πως η μόλυνση γίνεται «νόμιμα» από τις μεγάλες επιχειρήσεις, που πολλές φορές προτιμούν να πληρώσουν το πρόστιμο, από το να βάλουν φίλτρα. Δεν ακούστηκαν πολλά. Κι όταν ρωτήθηκαν οι υπεύθυνοι της εκδήλωσης για τις επιχειρήσεις είπαν ότι είναι λογικό να κερδίζουν οι επιχειρήσεις, αρκεί το κέρδος τους να μην είναι αθέμιτο...
Επίσης, για το πόσο «ρεαλιστικά» βλέπει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και το πόσο λάθος έκαναν όσοι τον κατέτασσαν στις ακραίες πολιτικές δυνάμεις (λες και είπε ποτέ «όχι» όταν κρίνονταν βασικές επιλογές για την ένταξη της χώρας στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ!).
Φυσικά, το εν λόγω κόμμα έχει ...απάντηση για όλα. Και αποδέχεται την κριτική, με τα στελέχη του που δηλώνουν ότι αποκτά έναν «υπεύθυνο» και «κυβερνητικό» ρόλο έτοιμος να απαντήσει στις «προκλήσεις των καιρών».
Την απορρίπτει, όμως, εξίσου εύκολα καθότι διαθέτει και ... «αριστερή πλευρά» που όλα αυτά τα καταδικάζει και τα αντικρούει.
Τα παλιά και γνωστά κόλπα της σοσιαλδημοκρατίας, δηλαδή, που τόσο - μα τόσο - καλά έχουμε μάθει σε αυτή τη χώρα. Και το κυριότερο, τα έχει πληρώσει και τα πληρώνει ο ελληνικός λαός.
ΚΑΤΙ ΘΕΩΡΙΕΣ που είναι πολύ της μόδας τελευταία, περί του ότι έρχεται το τέλος του κόσμου στις 21 Δεκέμβρη, όλοι τις έχουμε ακούσει. Μάλιστα, υπάρχει όπως λέγεται νέα ...διορία μέχρι το Γενάρη του 2013, όπως πληροφορούμαστε.
Ε, κάπου δίπλα τους ας βάλουμε και την ιστορία και τον πανικό που έχει ξεσπάσει με τα ιταλικά «σπρεντς» που τρελάθηκαν και κινδυνεύουν να φέρουν την καταστροφή στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Οχι πως η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει καπιταλιστική κρίση και αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του συστήματος. Ομως, η όλη κινδυνολογία αλλού προφανώς στοχεύει.
Στο να βγάλουν οι λαοί το μόνο δυνατό συμπέρασμα στο οποίο επιτρέπεται να καταλήγει η λογική τους: Να δίνουν όλο και περισσότερα από τη δουλειά, τη ζωή και την καθημερινότητά τους για τα κέρδη των πολυεθνικών.
Αλλος δρόμος δεν υπάρχει, δεν μπορούμε όχι απλά να τον διεκδικούμε αλλά ούτε να τον συζητάμε, ούτε να τον σκεφτόμαστε. Ακόμα και οι σκέψεις μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τους οικονομικούς δείκτες. Και τότε ...αλίμονο.Μόνο που αλίμονό τους πρέπει να πουν οι λαοί με τον ξεσηκωμό τους...