ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μία η απόφαση

Εκτιμούσε το ΚΚΕ ότι η όποια ανάκαμψη σημειωθεί στην καπιταλιστική οικονομία θα είναι αναιμική. Μάντης κακών το ΚΚΕ, έλεγαν οι άλλοι. Ηρθε, χτες, η εκτίμηση από το ΔΝΤ ότι είναι πολύ δύσκολο να μπει τέλος στην κρίση. Δεν ήταν μάντης το ΚΚΕ. Είναι η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης που οδηγεί στην εκτίμηση.

Ελεγε το ΚΚΕ ότι οξύνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των ιμπεριαλιστών κι ότι γίνεται καυγάς για το ποιος θα πάθει τη μικρότερη ζημιά από την κρίση. Κατά συνέπεια, καλούσε την εργατική τάξη να τραβήξει μπροστά για άλλο δρόμο ανάπτυξης. Να διαλέξουμε ιμπεριαλιστή μάς καλούσαν οι άλλοι. Ελα, όμως, που τώρα ούτε να διαλέξεις μπορείς καθώς ο ένας μετά τον άλλο βουλιάζουν...

Το κάλεσμα του ΚΚΕ παραμένει ισχυρό...

***

Μιλούσε το ΚΚΕ για την ανισομετρία στην καπιταλιστική ανάπτυξη και έδειχνε τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί, στα πλαίσια της ΕΕ, να εξαλειφθεί η ανισομετρία. Τώρα, έρχονται με πίκρα οι ίδιοι οι αστοί να διαπιστώσουν ότι πέταξε κι έφυγε το όνειρο της σύγκλισης.

Γράφαμε στον «Ρ» ότι με την καθιέρωση του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση τινάζεται στον αέρα η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση και μας έλεγαν ότι αυτή είναι εγγυημένη. Τώρα, η κατάργησή της είναι και νόμος του κράτους. Ετσι θα έχει πεδίο δόξης λαμπρό ο ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε πως θα ταράξει την κυβέρνηση στη νομιμότητα.

***

Καλούσε το ΚΚΕ σε ανυπακοή κι έτρεχαν διάφοροι να γράψουν για τους νόμους που είναι υπεράνω όλων. Και ήρθε η ζωή η ίδια να κάνει μεγάλες μάζες εργαζομένων να είναι ανυπάκουοι στην πράξη. Αναγκάζονται έτσι οι γραφίδες της αστικής τάξης να μιλήσουν για το ζουμί. Την τήρηση της νομιμότητας τη χρειάζονται για να εξασφαλίσουν «μια ελάχιστη κοινωνική συναίνεση». Να μπορούν, δηλαδή, να ονομάζουν συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική την υποταγή του λαού στην αντιλαϊκή νομιμότητα. Το ίδιο το επιχείρημά τους αντιστρέφεται σε κάλεσμα για γενική ανυπακοή. Πολύ περισσότερο που οι ίδιοι ομολογούν ότι τα δύσκολα είναι μπροστά, ότι η εφαρμογή αυτής της πολιτικής θα βγάλει στο δρόμο περισσότερους. Το μπέρδεμα που επικαλούνται για το δίκιο και το άδικο είναι αναγκαστικό. Απέναντι στη νομοθετημένη αδικία είναι αυτονόητο ότι θα σηκωθεί το δίκιο του εργάτη.

Σ' αυτό ακριβώς βρίσκεται η ελπίδα. Αυτήν την ελπίδα να στηρίξουμε κάνοντας ό,τι περνά από το χέρι μας, ώστε τα ήδη θετικά σημάδια που καταγράφηκαν στις πρόσφατες διαδηλώσεις με τη συμμετοχή στα μπλοκ του ΠΑΜΕ να πυκνώσουν. Μ' αυτό που λέμε «δουλειά μυρμηγκιού», εργάτη τον εργάτη, αγρότη τον αγρότη, μικρομάγαζο το μικρομάγαζο, οι πάντες να οργανωθούν, να βρουν τη θέση τους μέσα στο κίνημα, να δυναμώνει έτσι η λαϊκή συμμαχία που θα έχει βάση της το δίκιο των από κάτω και θα πολεμά ένα άδικο σύστημα στο σύνολό του.

Εχουμε κάθε λόγο να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, ώστε τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος και των υποστηρικτών του, να οξυνθούν, να προβάλει δυνατά στο προσκήνιο η μόνη διέξοδος για το λαό: η ανατροπή των μονοπωλίων, η μονομερής διαγραφή του χρέους, η αποδέσμευση από την ΕΕ, το άνοιγμα του δρόμου για άλλη οικονομία με λαϊκή εξουσία.

ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΝΑ ΤΟ ΟΞΥΝΟΥΜΕ

ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ... «Ο δεύτερος στην ιεραρχία στο ΔΝΤ, Ντέιβιντ Λίπτον, έκρινε σήμερα ότι θα αποδειχθεί "πράγμα πολύ δύσκολο" το να μπει ένα τέλος στη διεθνή οικονομική κρίση» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΘΑ ΓΙΝΟΥΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΕΛΛΑΔΑ; «Η εξασθένηση της ανάπτυξης στην Ευρωζώνη, ιδιαίτερα στη Γαλία και τη Γερμανία, θα συνεχιστεί τους επόμενους μήνες, όπως ανακοίνωσε ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης» (στο ΕΘΝΟΣ).

ΝΑΥΑΓΙΟ: «Η δυσχερής ή και τραγική κατάσταση την οποία βιώνουν οι νέοι Ελληνες, Ισπανοί, Πορτογάλοι, Ιρλανδοί, Ιταλοί δείχνει ανάγλυφα την απόκλιση οικονομιών (...) και κατά τούτο το ναυάγιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (...) εκεί που άλλοτε έως και τις αρχές της δεκαετίας '90 κυριαρχούσαν λέξεις - κλειδιά όπως "σύγκλιση" και "κοινωνική συνοχή" τώρα ακούγονται η "ανταγωνιστικότητα" και η "λιτότητα"» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΠΕΡΣΙΝΑ ΞΙΝΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ: «Διάταξη που προβλέπει την κατίσχυση του νομοθετημένου από το κράτος βασικού μισθού ως το ελάχιστο επίπεδο αποδοχών από το οποίο θα ξεκινούν όλες οι συμβάσεις που μέχρι τώρα προστατεύονταν από τα επίπεδα της Εθνικής Σύμβασης προστέθηκε στο τελικό κείμενο του νόμου για το νέο μνημόνιο που δημοσιεύθηκε χτες σε ΦΕΚ (...) η εν λόγω διάταξη δεν υπήρχε στο αρχικό κείμενο που συζητήθηκε και ψηφίστηκε στη Βουλή, ούτε όμως συμπεριελήφθη στις νομοτεχνικές τροποποιήσεις που κατατέθηκαν κατά τη διάρκεια συζήτησης του πολυνομοσχεδίου (...) προστέθηκε στη συνέχεια ως 4η παράγραφος στο κείμενο για τον κατώτατο μισθό (...) στην πράξη ο μισθός των 586 ευρώ θα είναι το κατώτατο όριο από το οποίο θα μπορούν να ξεκινούν οι οποισδήποτε διαπραγματεύσεις (...) στο εξής το κατώφλι για τις επιχειρησιακές συμβάσεις δεν θα είναι η εκάστοτε Εθνική Σύμβαση, αλλά ο νομοθετημένος μισθός από το κράτος» (στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΜΠΕΡΔΕΜΑ: «Υπάρχει μια διάχυτη κοινωνική «αναστάτωση», που δεν πρέπει να υποτιμηθεί (...) από «ανυπακοή» (...) μέχρι περιορισμό των υπηρεσιακών ή επαγγελματικών δραστηριοτήτων (...) η δημοκρατική νομιμότητα που πρέπει να διαφυλάξουμε πάση θυσία (...) έχει ως βασικό πυλώνα μια ελάχιστη κοινωνική συναίνεση. Εάν διαρραγεί καμιά επίκληση ή φόρμουλα νομιμότητας δεν θα σταθεί ικανή να αντιμετωπίσει μια ανεξέλεγκτη κοινωνική απορρύθμιση. Οταν μάλιστα αρχίσουν να εμφανίζονται οι συνέπειες των νέων μέτρων οι κίνδυνοι για ανεξέλεγκτα κοινωνικά φαινόμενα θα πολλαπλασιαστούν. Θα μπερδευτεί το δίκιο με το άδικο» (στο ΕΘΝΟΣ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ το δικό του δρόμο ανάπτυξης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Μονομαχία Λαγκάρντ - Σόιμπλε για κούρεμα του χρέους

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ναι στην επιμήκυνση, διαφωνία για το χρέος

Ο ΛΟΓΟΣ: Διετή επιμήκυνση και 32,6 δισ. στην πλάτη μας

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Νέα δάνεια 32,6 δισ. ευρώ χρειάζεται η επιμήκυνση

Η ΕΛΛΑΔΑ: Θύμα η Ελλάδα στη μάχη ΔΝΤ - Γερμανίας

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Μπλάκ άουτ

ΤΑ ΝΕΑ: Βγήκε γκρίζος καπνός

ΕΘΝΟΣ: Δύο χρόνια παράταση για την Ελλάδα

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Αγώνας δρόμου για την εκταμίευση

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Κρυφά μέτρα 6,4 δισ.

Η ΑΥΓΗ: Κρυφοί όροι και νέα μέτρα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Στοίχημα για τις τράπεζες

6 ΜΕΡΕΣ: Τάγματα τρόμου στις επιχειρήσεις

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια

Υπάρχει η δύναμη

«Η μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων, λαού και νεολαίας στις συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ, αποδεικνύει ότι υπάρχει ισχυρή η ταξική εργατική - λαϊκή δύναμη που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη και ανασύνταξη του κινήματος, στη διαμόρφωση της μεγάλης λαϊκής συμμαχίας που θα αναδείξει το λαό σε πρωταγωνιστή και στην εξουσία (...) μεγάλα τμήματα των εργαζομένων δεν υποκύπτουν, δεν τα διπλώνουν, στέκονται όρθια και μάχιμα.

Να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία

Διαμορφώνεται μια ισχυρή ταξική εργατική - λαϊκή δυναμική που πιο ώριμη, γνωρίζοντας καλύτερα τις δυσκολίες και τις κακοτοπιές του αγώνα και τις στροφές της κοινωνικής πάλης, μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη, στη μαζικοποίηση και την ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος. Ο αγωνιστικός αυτός πυρήνας, πατώντας γερά μέσα στους χώρους δουλειάς, αντιμετωπίζοντας πιο αποτελεσματικά τους εκβιασμούς της πλουτοκρατίας, με υπομονή και επιμονή μπορεί να γίνει κέντρο ευρύτερης λαϊκής συσπείρωσης και δράσης (...) να φέρει μέσα στο κίνημα τον εργάτη που μέχρι τώρα έχει μείνει στην άκρη, τον άνεργο που δε βρίσκει δουλειά, τον αυτοαπασχολούμενο που δεν έχει πλέον εισόδημα, τον μικρέμπορο που έχασε το μαγαζί του, το φτωχό αγρότη που διώχτηκε από το χωράφι του. Να ριζώσει και να δυναμώσει η λαϊκή συμμαχία. Να εκφράζεται κάθε στιγμή, με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο (...) το "ένας για όλους και όλοι για έναν".

Με στόχο το χτύπημα του αντίπαλου

Οπλο σε αυτήν τη δράση ήταν και παραμένει η ανάδειξη των πραγματικών αιτιών της κρίσης, των πραγματικών ταξικών αντιπάλων του λαού, των μονοπωλίων (...) χωρίς αυτήν τη στόχευση, ο αγώνας των εργαζομένων θα χάνεται σαν το νερό στην άμμο. Μόνο όταν περισσότεροι εργαζόμενοι έγκαιρα κατανοήσουν την καταστροφική δράση που έχει για τη ζωή τους η κυριαρχία των μονοπωλίων και δώσουν το ανάλογο περιεχόμενο στην πάλη τους, μόνο τότε οι αγώνες αυτοί μπορεί να δώσουν διέξοδο (...) Ενας τέτοιος προσανατολισμός και ένα τέτοιο ξεκάθαρο περιεχόμενο μπορεί να απελευθερώσει ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις από αυταπάτες, όπως του "ευρωμονόδρομου", να τις εξοπλίσει με δύναμη και αντοχή μέσα στη σημερινή βαρβαρότητα, να γίνει ισχυρό κίνητρο για συμμετοχή και δράση. Να ανεβάσει το κίνημα σε ένα υψηλότερο επίπεδο, να το κάνει πιο ικανό στην αντιμετώπιση του ταξικού αντίπαλου και των πολιτικών του εκπροσώπων, να το καταστήσει πραγματικά αποφασιστική δύναμη αποτροπής των επώδυνων μέτρων, αλλά και δύναμη που με το λαό πρωταγωνιστή θα σπάσει τα δεσμά των μονοπωλίων, διαγράφοντας μονομερώς το χρέος, αποδεσμεύοντας τον τόπο από την ΕΕ, θα προχωρήσει μπροστά για την ανατροπή της τάξης που κατέχει την οικονομική και πολιτική εξουσία» (στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).