ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εξαφανίστηκαν...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την περασμένη Τρίτη, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κατέθεσε προς τον πρωθυπουργό Επίκαιρη Ερώτηση, για να καταγγείλει και από το βήμα της Βουλής την αφαίμαξη που υφίστανται τα λαϊκά στρώματα, με τους αλλεπάλληλους φόρους και τα χαράτσια. Μεταξύ άλλων, στην Ερώτηση σημειωνόταν: «Τη στιγμή που η κυβέρνηση ολοκληρώνει την επεξεργασία του νέου πακέτου των αντιλαϊκών μέτρων που θα πλήξει άμεσα μισθωτούς, συνταξιούχους και συνολικά τη λαϊκή οικογένεια, τα λαϊκά στρώματα βιώνουν μια πρωτοφανή φοροεπιδρομή ενάντια στα εισοδήματά τους. Στον ΦΠΑ, στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης και στο χαράτσι της ΔΕΗ ήρθαν να προστεθούν και τα εκκαθαριστικά του φόρου εισοδήματος, μαζί με την ειδική εισφορά αλληλεγγύης και το τέλος επιτηδεύματος, ενώ αναμένεται και ο Φόρος Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) για το 2010 και το 2011, αλλά και η εξίσωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης του πετρελαίου θέρμανσης με αυτό για το πετρέλαιο κίνησης». Με την Επίκαιρη Ερώτηση, το ΚΚΕ επανέφερε τη θέση του για άμεσα μέτρα ανακούφισης της εργατικής λαϊκής οικογένειας, ζητώντας, μεταξύ άλλων, άμεση κατάργηση των φορολογικών χαρατσιών, αύξηση της φορολογίας των επιχειρηματικών ομίλων και φορολογία τμημάτων του κεφαλαίου που ουσιαστικά απαλλάσσονται, όπως οι εφοπλιστές. Για άλλη μια φορά ο πρωθυπουργός δεν εμφανίστηκε στη Βουλή για να απαντήσει στην Ερώτηση. Οι ευθύνες της κυβέρνησης όμως είναι ακόμα μεγαλύτερες, αφού και ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, αρνήθηκε να απαντήσει στην Ερώτηση της Αλέκας Παπαρήγα. Το ΚΚΕ θα επανακαταθέσει την Ερώτηση προς τον πρωθυπουργό, όπως θα συνεχίσει να αναδεικνύει και να υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα μέσα κι έξω από τη Βουλή, όσα εμπόδια κι αν προσπαθεί να βάλει η κυβέρνηση. Ο λαός να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Ερχεται η «ανάπτυξη»...

Ωράριο εργασίας; Εξι ώρες το πρωί και τέσσερις το απόγευμα. Μηνιάτικο; 350 ευρώ το μήνα, μόνο όμως αν είσαι πάνω από 25 ετών. Αν δεν είσαι, το μηνιάτικο πάει στα 270... Αυτοί είναι οι όροι εργασίας σε ένα από τα νέα καταστήματα που άνοιξε πρόσφατα μεγάλη αλυσίδα με παιχνίδια και βρεφικά είδη.

Ετσι, η εταιρεία επεκτείνεται στο λιανικό εμπόριο προσδοκώντας ότι θα μπορέσει να μεγαλώσει το μερίδιο που έχει από την πίτα του κλάδου. Πώς γίνεται αυτό; Στις πλάτες των εργαζομένων που και 8ωρο δεν έχουν, και σπαστό ωράριο έχουν, και ούτε καν τα 430 ευρώ του βασικού μισθού δεν παίρνουν (όπως έχει διαμορφωθεί με τη γνωστή Υπουργική Απόφαση του περασμένου Φλεβάρη...). Τι έχουν ασφαλώς οι εργαζόμενοι; Την ευκαιρία να «παίρνουν μυρωδιά» από τις συνθήκες της πολυπόθητης «ανάπτυξης» που δήθεν θα σώσει το λαό. Της ανάπτυξης, στης οποίας μάλιστα το όνομα τα κόμματα της συγκυβέρνησης αλλά και γενικά του ευρωμονόδρομου ζητούν όλοι από το λαό να κάνει αιματηρές θυσίες.

Ετσι, θα ... αναπτυχθεί αληθινά η κερδοφορία μιας χούφτας πολυεθνικών, πάνω όμως στα πτώματα και του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου και του ίδιου του κατώτατου μισθού. Για το κεφάλαιο, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Για να ξεκολλήσει ο τροχός της ανάπτυξης απ' τη λάσπη της κρίσης, πρέπει να κατρακυλήσει ακόμα περισσότερο η τιμή της εργατικής δύναμης. Γι' αυτό και η αντεργατική επίθεση θα είναι συνεχής και ανελέητη. Τα σχέδια (που επιβεβαιώθηκαν τη βδομάδα που πέρασε) τρόικας - κυβέρνησης, να επιβάλλουν μέχρι και 78 ώρες εργασίας μαρτυρούν ότι, για τους εργαζόμενους, η ανάπτυξη που έρχεται θα είναι μια βαρβαρότητα όλο και πιο εφιαλτική...

Βάναυση πρόκληση της νοημοσύνης του λαού

Βάναυση πρόκληση στη νοημοσύνη του λαού αποτελεί αναντίρρητα η επιστολή που έστειλε χτες ο πρωθυπουργός στον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου, ζητώντας ...«να "καλύψει" νομικά τις αποκρατικοποιήσεις και συγχωνεύσεις δημοσίων φορέων και οργανισμών, στις οποίες προτίθεται να προβεί η κυβέρνηση, έτσι ώστε να μειωθεί η σχετική δαπάνη του Δημοσίου για παροχή νομικών υπηρεσιών από τρίτους». Χρειάζεται πράγματι μεγάλο θράσος να εμφανίζεται ο πρωθυπουργός ότι τάχα πασχίζει να μειώσει «το κόστος των νομικών υπηρεσιών» για τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση πρωταγωνιστεί στο μεγάλο πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας. Υποκρίνεται, με άλλα λόγια, ο Α. Σαμαράς ότι θέλει να περιορίσει το «πάρτι» που έχει στηθεί με τις τεράστιες αμοιβές που παίρνουν διάφορα δικηγορικά γραφεία και εταιρείες για να παρέχουν... συμβουλές για τις ιδιωτικοποιήσεις στο πλάι του γνωστού Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), ενώ την ίδια στιγμή αδιαφορεί για την ανυπολόγιστη ζημιά που γίνεται σε βάρος της δημόσιας περιουσίας και της ζωής του λαού από την εγκληματική πολιτική της εκχώρησης των πάντων στους μονοπωλιακούς ομίλους. Ο,τι και αν λένε τα κυβερνητικά φερέφωνα, οι ιδιωτικοποιήσεις ούτε επενδύσεις ούτε θέσεις εργασίας θα φέρουν, όπως αποδεικνύει άλλωστε η ίδια η πείρα του παρελθόντος. Στη μόνη ανάπτυξη που συμβάλλουν είναι η ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν σήμερα οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για να ζήσει πολύ καλύτερα. Αυτό που χρειάζεται είναι να κοινωνικοποιηθούν τα μονοπώλια που κυριαρχούν σήμερα σε όλες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής από μια κυβέρνηση λαϊκής εξουσίας που θα κάνει λαϊκή περιουσία τη σημερινή ιδιοκτησία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Για κίνημα ρήξης και ανατροπής

Καθώς η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει στη χώρα μας και τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται στο στόχαστρο μιας ανελέητης επίθεσης από την κυβέρνηση, το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και τους οργανισμούς του, ΕΕ ΔΝΤ, το ΚΚΕ θέτει ανοιχτά στο λαό το μόνο υπαρκτό δίλημμα: Yποταγή στη στρατηγική του κεφαλαίου που οδηγεί σε παραπέρα φτώχεια και εξαθλίωση ή ρήξη, σύγκρουση με αυτήν και ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων για να σωθούν τα λαϊκά στρώματα και να χαράξουν το δικό τους δρόμο ανάπτυξης, που θα υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Αυτό το δίλημμα δεν είναι θεωρητικό, αλλά το συναντά καθημερινά ο κάθε βιοπαλαιστής στη ζωή του, ανεξάρτητα αν είναι διατεθειμένος να «βάλει πλάτη» για να υπάρξει ριζική αλλαγή ή ακόμα είναι εγκλωβισμένος στις αυταπάτες διαχείρισης μέσα στον καπιταλισμό. Ο λαός μας έχει συσσωρευμένη πείρα και μπορεί να βγάλει συμπεράσματα. Ομως, αυτό που απαιτείται είναι το εργατικό λαϊκό κίνημα οργανωμένα και συντονισμένα να επιβάλει το δίκιο του.

Βασική προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι ο προσανατολισμός του, ώστε οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι να συνειδητοποιούν ότι η κρίση δεν είναι κρίση χρέους ή μορφής διαχείρισης - νεοφιλελεύθερης ή σοσιαλδημοκρατικής - αλλά του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, του δρόμου ανάπτυξης που έχει ως κριτήριο το κέρδος των κεφαλαιοκρατών.

Ταυτόχρονα, πρέπει να συνειδητοποιείται ότι δεν υπάρχουν λύσεις που ικανοποιούν και το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους. Οσο συνειδητοποιείται αυτό, ξεπερνιούνται η υποχώρηση, ο συμβιβασμός ή η ηττοπάθεια. Οι λαϊκές δυνάμεις αποκτούν αυτοπεποίθηση με οργάνωση στους τόπους δουλειάς, στον κλάδο απεγκλωβισμένες από τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό και συμπορευόμενες με το ταξικό αγωνιστικό κίνημα. Ετσι κατακτούν την ικανότητα να παρεμποδίζουν νέα μέτρα και παραπέρα να διαμορφώνουν κίνημα τέτοιο που θα βαδίσει για τη ριζική ανατροπή.

Το ζήτημα της αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο χώρο των αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων, με την ανεβασμένη συμμετοχή της νέας γενιάς και των γυναικών από τα λαϊκά στρώματα, είναι καθοριστικής σημασίας για την κατεύθυνση και την πορεία του αγώνα. Η συμμαχία όλων των κοινωνικών δυνάμεων που έχουν συμφέρον να αντιπαλέψουν τα μονοπώλια, μέσα από το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ πρέπει να κάνει ακόμα πιο αποφασιστικά βήματα. Τα σημερινά συλλαλητήρια που διοργανώνουν οι αγωνιστικές ταξικές δυνάμεις στη Θεσσαλονίκη με επίκεντρο τη ΔΕΘ, στην Αθήνα και άλλες πόλεις της χώρας, αποτελούν σταθμό για να εκφραστεί δυναμικά το «δεν πάει άλλο», «καμιά θυσία για την πλουτοκρατία», «τέρμα» στους αντεργατικούς νόμους, τα μνημόνια, τη φοροληστεία.

Αποτελούν ταυτόχρονα αφετηρία για την κλιμάκωση του αγώνα για να προετοιμαστεί το επόμενο βήμα, η πανελλαδική γενική απεργία που προτείνουν οι αγωνιστικές δυνάμεις για το επόμενο διάστημα, στο διαρκή ταξικό πόλεμο, που θα έχει σκληρές αποφασιστικές μάχες, ώστε ο λαός να κατακτήσει τη δική του εξουσία, καταργώντας τα μονοπώλια, αποδεσμευμένος από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΕΕ, ΝΑΤΟ και να γίνει αφέντης του πλούτου που παράγει.