ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012
Σελ. /28
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ
Κόβουν φαγητό και θέρμανση από τα βρέφη και τα νήπια

Το μόνο που απασχολεί την κυβέρνηση για τα δικαιώματα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας είναι πώς θα τα χτυπήσει (φωτ. από τη χτεσινή κινητοποίηση)
Το μόνο που απασχολεί την κυβέρνηση για τα δικαιώματα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας είναι πώς θα τα χτυπήσει (φωτ. από τη χτεσινή κινητοποίηση)
Η κυβέρνηση προχωρά στον περιορισμό ακόμα και του φαγητού βρεφών και νηπίων που θα ξεκινήσουν να πηγαίνουν στους παιδικούς σταθμούς σε λίγες μέρες! Πρόσχημα γι' αυτή την απαράδεκτη απόφαση, να μειώσει δηλαδή το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών ανά παιδί στους σταθμούς, είναι να φιλοξενηθούν σε αυτούς περισσότερα παιδιά.

Τη σχετική πρόταση για μείωση του κόστους ανά παιδί κατέθεσε χθες αναλυτικά ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, σε αντιπροσωπεία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) με την οποία και συναντήθηκε. Είχε προηγηθεί αίτημα της ΚΕΔΕ για συνάντηση, ώστε να βρεθεί λύση για τα περίπου 53.000 παιδιά που έμειναν, με βάση τις αιτήσεις, εκτός των παιδικών σταθμών (δημοτικών και ιδιωτικών) που είχαν ενταχθεί σε πρόγραμμα του ΕΣΠΑ το οποίο προβλέπει τη δωρεάν φιλοξενία παιδιών.

Αναλυτικά το υπουργείο προτείνει:

  • Μείωση, κατά 20%, του ποσού που διατίθεται για κάθε παιδί στους βρεφικούς σταθμούς. Δηλαδή, το κόστος από 3.700 ευρώ το χρόνο μειώνεται σε 2.960 ευρώ. Το συγκεκριμένο ποσό αφορά το πόσο κοστίζουν όσα γίνονται σε έναν παιδικό σταθμό και αφορούν το κάθε παιδί.
  • Μείωση, κατά 15%, του ποσού που παρέχεται σε κάθε παιδί στους παιδικούς σταθμούς. Δηλαδή το κόστος μειώνεται από 2.900 ευρώ σε 2.465 ευρώ το χρόνο.
  • Μείωση, κατά 50%, του ποσού που δίνεται σε κάθε παιδί στα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης (ΚΔΑΠ). Δηλαδή το ποσό που διατίθεται μειώνεται από 2.000 ευρώ σε 1.000 ευρώ το χρόνο.

Αν θέλουμε να δώσουμε μια εικόνα του τι θα σημάνουν αυτές οι μειώσεις στο παιδί, θα πρέπει να προσδιορίσουμε τι περιλαμβάνει το λεγόμενο κόστος ανά παιδί.

Σε αυτό, λοιπόν, περιλαμβάνεται, για παράδειγμα:

1. Η σίτιση. Μπορεί ένας σταθμός να αποφασίσει να μειώσει τη συχνότητα του κρέατος που δίνεται σε κάθε παιδί ή και να το κόψει τελείως. `Η να κόψει τη μερίδα του φρούτου που δίνεται σε κάθε παιδί.

2. Το παιδαγωγικό και βοηθητικό προσωπικό. Μπορεί κάποιος σταθμός να αποφασίσει να απολύσει προσωπικό. `Η να αποφασίσει ότι δεν μπορεί να πληρώσει βοηθό παιδαγωγού και να τον καταργήσει. Πολύ σημαντικό είναι και το γεγονός ότι σε έναν παιδαγωγό θα αντιστοιχούν περισσότερα παιδιά με συνέπειες στο έργο τους.

3. Τα λειτουργικά έξοδα, δηλαδή, θέρμανση, νερό, κλπ., που σημαίνει ότι μπορεί να μην τηρούνται οι ενδεδειγμένες συνθήκες διαμονής. Θα παγώνουν δηλαδή τα παιδιά το χειμώνα επειδή θα πρέπει να μειωθεί κόστος από το πετρέλαιο.

4. Ο έλεγχος της σωματικής υγείας του παιδιού, από γιατρό. Δεν αποκλείεται να μειωθούν ή να μην γίνονται καθόλου τέτοιες απαραίτητες για την παρακολούθηση της υγείας του παιδιού επισκέψεις.

5. Η καθαριότητα.

Πιθανή αύξηση τροφείων

Το ζήτημα είναι πως τα χρήματα που θα διαχειρίζονται οι σταθμοί θα είναι μειωμένα. Κάποιοι μπορεί να κόψουν από τις υπηρεσίες, κάποιοι μπορεί να αποφασίσουν ότι θα αυξήσουν τα τέλη που πληρώνουν τα παιδιά που δεν φιλοξενούνται σε αυτούς δωρεάν μέσω του προγράμματος του ΕΣΠΑ. Με δεδομένο ότι οι δήμοι καταρρέουν οικονομικά - λόγω των συνεχών περικοπών στην κρατική χρηματοδότηση - δύσκολα θα μπορούν να διαχειριστούν χωρίς εκπτώσεις στην προσχολική αγωγή ένα μειωμένο προϋπολογισμό. Σε κάθε περίπτωση, συνέπειες θα υπάρξουν και στα παιδιά και τις οικογένειές τους και στους εργαζόμενους.

Με τις μειώσεις που προτείνει το υπουργείο, θα εξοικονομηθούν περίπου 25 εκατομμύρια ευρώ. Αλλα 20 εκατομμύρια ευρώ θα διαθέσει το υπουργείο Εργασίας. Συνολικά δηλαδή εξοικονομούνται περίπου 45 εκατομμύρια ευρώ, με τα οποία εκτιμά το υπουργείο ότι θα καλυφθούν άλλα 18.000 αιτήματα μητέρων. Συνολικά δηλαδή προβλέπεται να εξυπηρετηθούν περίπου 60.000 παιδιά. Ωστόσο, θα παραμείνουν εκτός παιδικών σταθμών δεκάδες χιλιάδες παιδιά.

Η πρόταση αυτή σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας βρίσκει σύμφωνους τους εκπροσώπους των ιδιωτικών βρεφονηπιακών σταθμών. Η ΚΕΔΕ αναμένει επίσημα γραπτές τις προτάσεις του υπουργείου και ακολούθως θα συνεδριάσει το Διοικητικό Συμβούλιο για να τις εκτιμήσει. Από τη χθεσινή πάντως συνάντηση έγινε σαφές ότι εγκαταλείπεται το αίτημα της κάλυψης όλων των παιδιών και μάλλον γίνονται δεκτές οι προτάσεις του Γ. Βρούτση.

Και βέβαια, αφού η κυβέρνηση επεξεργάζεται μόνο τέτοιες «λύσεις» ήταν αναμενόμενη η χτεσινή πρόκληση, με τον υπουργό Εργασίας να μη δέχεται ούτε καν να ακούσει τα προβλήματα των λαϊκών οικογενειών και να φεύγει από το υπουργείο λίγο πριν ξεκινήσει η κινητοποίηση που εδώ και μέρες είχαν ανακοινώσει δεκάδες συνδικάτα όλης της Αττικής...


Αποστολή τους να σπείρουν υποταγή

Τον πραγματικό της ρόλο αποκαλύπτει, για μια ακόμη φορά, η ηγεσία (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΕΥΤΕ), με χτεσινή ανακοίνωσή της, όπου επιτίθεται κατά του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού Αττικής και του «Ριζοσπάστη», με αφορμή την κριτική που της άσκησαν, μετά την υπογραφή σύμβασης στα Ζαχαρώδη που περιελάμβανε μειώσεις μισθών 15% και πάγωμα τριετιών για ένα χρόνο. Εξαρχής η ΠΟΕΕΥΤΕ επιτίθεται στο «Ρ» και αναφέρει: «Το σχόλιό μας στο Δελτίο Τύπου για τη σύμβαση των Ζαχαρωδών, ότι έφτασαν οι βιομήχανοι να μην καταγγέλλουν τη Σύμβαση και να το πράττουν οι μικρομεσαίοι της ΓΣΕΒΕΕ παρά τα παχιά λόγια που εκτόξευαν δημοσίως, παραποιήθηκε βάναυσα ενώ στο παραλήρημα διέπρεψε και το κόσμημα της στρατευμένης δημοσιογραφίας, η φυλλάδα του Περισσού ότι... αποδώσαμε τιμές στους εχθρούς του λαού... τους βιομήχανους!»... Τι έγραφε στο δελτίο Τύπου (20/8) για τη σύμβαση των Ζαχαρωδών, που εξέδωσε η ίδια η ΠΟΕΕΥΤΕ; «Θέλουμε να τιμήσουμε την μόνη εργοδοτική Οργάνωση στον κλάδο μας και τον Πρόεδρό της κ. Ιωάννη Λαγό, που παρά την οικονομική κρίση σεβάστηκε την υπογραφή της και δεν κατήγγειλε πρόωρα την κλαδική σύμβαση Ζαχαρωδών (...) Νέοι καιροί - νέα ήθη, οι βιομήχανοι επιδεικνύουν κοινωνική ευθύνη και οι "μικροί" της ΓΣΕΒΕΕ παρέα με τους μεγαλοξενοδόχους κατάφεραν καθοριστικό πλήγμα στις αποδοχές των εργαζομένων, στα ασφαλιστικά Ταμεία και στο βάθεμα της ύφεσης» (σ.σ. οι υπογραμμίσεις του «Ρ»). Αν, βέβαια, αυτοί οι συνδικαλιστές αναγνωρίζουν κοινωνικές ευθύνες στους βιομήχανους, ο «Ρ» δεν θα το κάνει.

Επιπλέον, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τη σφαγή των μισθών στην οποία συμφώνησαν, οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας καλούν τους ίδιους τους εργαζόμενους να λάβουν υπόψη ότι: «Χωρίς ο κλάδος να προβάλει σοβαρές αντιστάσεις στις πρόσφατες απεργίες, με υποτονική συμμετοχή σε λίγες περιοχές (οι ευθύνες του ΠΑΜΕ σ' αυτήν την κατεύθυνση είναι δεδομένες, στα όρια του ανοιχτού σαμποτάζ) ήταν μονόδρομος η υπογραφή όπως είχαμε εξουσιοδοτηθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των εκλεγμένων εκπροσώπων του κλάδου απ' όλη τη χώρα»! Ποιοι τα λένε αυτά; Αυτοί που έστρωναν το έδαφος για μειώσεις, αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες των επιχειρήσεων, που επιχειρηματολογούσαν για την ανάγκη οι εργαζόμενοι να μην έχουν υπερβολικές απαιτήσεις, που δεν έκαναν τίποτα για την οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην εργοδοτική επίθεση και αφού έκαναν τα πάντα να κρατήσουν τον κλάδο στην απραξία και την ηττοπάθεια. Και έρχονται τώρα και εγκαλούν ότι φταίνε οι ίδιοι οι... εργαζόμενοι για το γεγονός ότι η ηγεσία της Ομοσπονδίας υπέγραψε τις μειώσεις! Δε δημιουργούν μόνο εντυπώσεις: προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο, έχουν το θράσος να κατηγορούν για σαμποτάρισμα των αγώνων το ΠΑΜΕ εκείνοι που υπονομεύουν κάθε αγώνα, χλευάζουν το θάρρος με το οποίο πολλοί εργαζόμενοι του κλάδου αψήφησαν την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς της εργοδοσίας και απέργησαν. Μιλούν για... έλλειψη «σοβαρών αντιστάσεων» εκείνοι που δε θέλουν καμία αντίσταση, που έχουν κάνει την υποταγή τέχνη, γι' αυτό και υπέγραψαν μια Σύμβαση εγγύηση υπέρ των εργοδοτικών συμφερόντων στο όνομα της... υπεράσπισης των Συμβάσεων...

Αυτή είναι όμως η αποστολή που έχουν αναλάβει αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες: πώς θα σπέρνουν την ηττοπάθεια και την υποταγή μες στο εργατικό κίνημα. Γι' αυτό και είναι τεράστια η σημασία της ίδρυσης και δράσης του ΠΑΜΕ και στην αποκάλυψη και στην αποδυνάμωση τέτοιων δυνάμεων.


Κ. Τ.


Κατακτήσεις μιας άλλης κοινωνίας

Οι πτυχές που έχει η υπόθεση «παιδικοί σταθμοί» και ο αποκλεισμός δεκάδων χιλιάδων παιδιών είναι πολλές. Τα νέα ζευγάρια που παλεύουν για το μεροκάματο και για να στήσουν το σπιτικό τους, ψάχνουν να βρουν τρόπους για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν μια θέση σε βρεφονηπιακό σταθμό, εκτός από την καθημερινή αγωνία να εξασφαλίσουν όσα χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει. Τροφή, ρούχα, πάνες, γάλα, ένα παιχνίδι, εμβόλια και τόσα άλλα... Μια τόσο σοβαρή υπόθεση, όπως η σωματική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού από τη βρεφική ηλικία, πρέπει να αφορά συνολικά την κοινωνία. Η υπόθεση του μεγαλώματος του παιδιού να είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, η ίδια η μητέρα που γεννά ένα παιδί χρειάζεται και έχει ανάγκη από συγκεκριμένη στήριξη και φροντίδα από την κοινωνία. Αυτό βέβαια προϋποθέτει μια εντελώς διαφορετική οργάνωση της κοινωνίας, ανατροπή της πολιτικής εξουσίας, ανατροπή του καπιταλισμού. Αξίζει να δούμε ορισμένα στοιχεία σχετικά με το τι σημαίνει υπόθεση όλης της κοινωνίας το μεγάλωμα του παιδιού.

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση και κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης δημιουργήθηκε ένα πλέγμα μέτρων προστασίας της μητέρας και του παιδιού από τη βρεφική ηλικία. Το σοβιετικό κράτος πάντοτε θεωρούσε σαν ένα από τα βασικά του καθήκοντα την προστασία της μητέρας και του παιδιού και την εξασφάλιση στη γυναίκα εκείνων των συνθηκών, που θα της επιτρέπουν να συνδυάζει την παραγωγική και κοινωνική δραστηριότητα, δηλαδή τη δουλειά και το σπίτι με τη μητρότητα και την ανατροφή των παιδιών της.

Πιο συγκεκριμένα:

  • Η εργατική νομοθεσία προέβλεπε την εξασφάλιση της εργασίας των γυναικών, ιδιαίτερα στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Οι έγκυες απαλλάσσονταν από τις υπερωρίες και τη νυχτερινή εργασία και μετατίθονταν σε πιο ελαφριές δουλειές. Στη γυναίκα χορηγούνταν πληρωμένη άδεια εγκυμοσύνης και τοκετού για 112 ημέρες (56 ημέρες πριν και 56 μετά τον τοκετό).
  • Σε περίπτωση που κάποια γυναίκα γεννούσε δύο ή και περισσότερα παιδιά, ή σε περίπτωση επιπλοκών στον τοκετό, η άδεια μετά τον τοκετό αυξανόταν έως 70 μέρες. Θυμίζουμε ότι στη χώρα μας εν έτει 2012 καταργήθηκε το πενιχρό επίδομα τοκετού που καταβαλλόταν από τα ασφαλιστικά ταμεία μετά τη γέννα για τα πρώτα έξοδα της οικογένειας σχετικά με το νεογέννητο.
  • Ο κρατικός προϋπολογισμός προέβλεπε κονδύλια, που το ύψος τους συνεχώς αυξανόταν, για την καταβολή επιδόματος στις μητέρες για τη θεραπεία των παιδιών. Το 1975, σε σύγκριση με το 1940, είχαν αυξηθεί κατά 14 φορές, ενώ τα έξοδα για τη φροντίδα των παιδιών στα βρεφοκομεία, στους παιδικούς σταθμούς, στις κατασκηνώσεις και σε άλλα ιδρύματα εξωσχολικής απασχόλησης είχαν αυξηθεί περισσότερο από 13 φορές.
  • Το πρόβλημα της εξασφάλισης νοσοκομειακής περίθαλψης κατά τον τοκετό για όλες τις γυναίκες είχε λυθεί ολοκληρωτικά, όταν πριν την επανάσταση μόνο το 5% των παιδιών γεννιόταν σε νοσοκομείο. Θυμίζουμε ότι δεκαετίες μετά, το 2012, στην καπιταλιστική Ελλάδα υπάρχουν γυναίκες που απευθύνονται σε κοινωνικά ιατρεία για να γεννήσουν, επειδή είναι ανασφάλιστες και δεν έχουν ούτε ένα ευρώ για να πάνε στο δημόσιο νοσοκομείο.

Και πάμε τώρα στο ζήτημα της ανατροφής του παιδιού.

  • Το 1987 πάνω από 16 εκατομμύρια Σοβιετικά παιδιά πήγαιναν σε 140.000 παιδικούς σταθμούς. Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε παιδί που να μην πηγαίνει σε παιδικό σταθμό. Το κράτος κάλυπτε τα 4/5 των εξόδων συντήρησής τους. Σήμερα, εν έτει 2012, στην καπιταλιστική Ιταλία, ζητάνε από τις οικογένειες παιδιών που πάνε στα σχολεία να πληρώνουν έως και 3 ευρώ το δικό τους φαγητό! Τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 3 χρόνων δικαιούνταν δωρεάν φάρμακα. Σήμερα, στη χώρα μας, εάν μια οικογένεια δεν έχει λεφτά για τα πανάκριβα εμβόλια, το παιδί μένει αθωράκιστο από μια σειρά ασθένειες, όταν είναι γνωστό ότι μέχρι τα 3 χρόνια υπάρχουν πολύ σημαντικά εμβόλια που πρέπει να γίνουν. Επί Σοβιετικής Ενωσης πρόβλημα διατροφής δεν υπήρχε. Το φαινόμενο με τα υποσιτισμένα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία ή τους παιδικούς σταθμούς ήταν άγνωστο. Η μεταφορά των παιδιών όπου χρειαζόταν γινόταν με έξοδα του κράτους.
  • Την προστασία της υγείας των παιδιών αναλάμβαναν τα ιδρύματα για τη θεραπεία και την πρόληψη παιδικών ασθενειών, τα νοσοκομεία παίδων, πολυκλινικές, παιδικά τμήματα των γενικών νοσοκομείων, σανατόρια, βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, τμήματα σχολικής υγιεινής, υγειονομικοί σταθμοί κ.ά. Βασικό ρόλο στην ιατρική περίθαλψη των παιδιών έπαιζαν οι παιδικές πολυκλινικές και τα εξωτερικά ιατρεία. Για πρώτη φορά στον κόσμο, καθιερώθηκε η γενική ιατρική παρακολούθηση των παιδιών από παιδιάτρους και μόνιμες νοσοκόμες.

Ολα αυτά τα είχε πετύχει ένα κράτος σοσιαλιστικό. Ηταν κατακτήσεις της κοινωνίας που πάλευε με στόχο την κάλυψη των ολοένα αυξανόμενων αναγκών των ανθρώπων. Ολα τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα η εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα σε σχέση με τους όρους της ζωής τους στον καπιταλισμό, ή παραμένουν άλυτα ή αφαιρούνται από τους κεφαλαιοκράτες, ήταν άγνωστα στο σοσιαλισμό.

-------------------------------------------------------------------------

Πηγές:

1. «Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια».

2. Μπροσούρα για τα 70χρονα της Σοβιετικής Εξουσίας.


Κ. Πασ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ