ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

Καλεί σε ξεσηκωμό ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών

Πανάκριβες υπηρεσίες για το λαό και ένταση της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους θα είναι οι συνέπειες των νέων σχεδίων της συγκυβέρνησης

Eurokinissi

Η παράδοση των λιμανιών στα μονοπώλια σημαίνει ότι οι συνθήκες εργασίας και οι παρεχόμενες υπηρεσίες θα καθορίζονται από την κερδοφορία των επιχειρήσεων (φωτ. από τον ΟΛΠ)

Τις επιδιώξεις που υπηρετούν τα σχέδια ιδιωτικοποίησης των λιμανιών αναδεικνύει με ανακοίνωσή της η Κομματική Οργάνωση Αττικής του ΚΚΕ τονίζοντας την ανάγκη ο λαός να ξεσηκωθεί. Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«ΚΑΜΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΛΙΜΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΙΝΑΣ - ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

Η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ με αποφασιστική συνέπεια λόγων και έργων έρχεται να προσθέσει ένα ακόμα επεισόδιο στο έργο της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Την ιδιωτικοποίηση 23 λιμανιών και μαρίνων ανάμεσά τους και τα λιμάνια των Δήμων Γλυφάδας, Αλίμου, Πόρου και Υδρας, στην περιοχή της Αττικής. Η ιδιωτικοποίηση των λιμενικών υποδομών, που θα γίνει με την μορφή της σύμβασης παραχώρησης σε τρίτους κάθε δικαιώματος χρήσης, διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης, δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση την ουσία των ιδιωτικοποιήσεων.

Οι ιδιωτικοποιήσεις των λιμενικών υποδομών της χώρας γίνονται στα πλαίσια της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου όπως προβλέπεται από τις στρατηγικού χαρακτήρα αποφάσεις της ΕΕ για την ιδιωτικοποίηση κρίσιμων τομέων όπως των μεταφορών, της ενέργειας κ.ά. Στοχεύει στην απελευθέρωση δυνατοτήτων σίγουρης κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους, ιδιαίτερα τώρα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Ενώ στο λαό φορτώνουν όλες τις συνέπειες της κρίσης, φτώχεια, ανεργία, ανέχεια. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι μοναδική μέριμνα για τα κόμματα της πλουτοκρατίας, την ώρα που σχεδιάζουν μέτρα σφαγής για το λαό ύψους 16 δισ. ευρώ, είναι να εξασφαλίσουν τσουβάλια κέρδους για τα μονοπώλια. Είναι αυτή η πολιτική που έχει ως χαρακτηριστικό της παράδειγμα το χτύπημα των εργατών χαλυβουργών από τη μια και το χάρισμα ενός λιμανιού, στον Ασπρόπυργο, στο βιομήχανο Μάνεση από την άλλη.

Η άμεση ιδιωτικοποίηση των συγκεκριμένων λιμανιών και μαρίνων είναι η αφετηρία ιδιωτικοποίησης όλων των λιμενικών υποδομών της χώρας, με επίκεντρο τα 12 μεγάλα, στρατηγικής σημασίας, λιμάνια αλλά και τα υπόλοιπα, πάνω από 800 μικρότερα, εμπορικά και τουριστικά λιμάνια. Η τρικομματική κυβέρνηση μάλιστα βιάζεται να φέρει νομοθετική ρύθμιση η οποία αναιρεί την υποχρέωση συμμετοχής του ελληνικού Δημοσίου κατά 51% σε επιχειρήσεις σε στρατηγικούς τομείς και υποδομές, ώστε να «λυθούν τα χέρια» της και στην ιδιωτικοποίηση των δυο μεγάλων λιμανιών της χώρας, του ΟΛΠ και του ΟΛΘ. Ιδιαίτερα για τον ΟΛΠ αυτό μεταφράζεται σε παραπέρα παραχωρήσεις δραστηριοτήτων του λιμανιού (κρουαζιέρα, carterminal, σταθμό εμπορευματοκιβωτίων, ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη). Αντίστοιχοι σχεδιασμοί υπάρχουν για τα λιμάνια του Λαυρίου, της Ελευσίνας και της Ραφήνας. Ιδιαίτερα για τις μαρίνες, στόχος είναι η παράδοση στα μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μήκους της ακτογραμμής, με συνέπεια πανάκριβες υπηρεσίες αλλά και αποκλεισμό της πρόσβασης σε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους της Αττικής προς τη θάλασσα, σε συνδυασμό και με την ιδιωτικοποίηση του μεγάλου φιλέτου του Ελληνικού.

Η εξέλιξη αυτή δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Ο ΟΛΠ και τα λιμάνια οδηγήθηκαν μέσα από μια πορεία ιδιωτικοποίησης σε εκχώρηση παραγωγικών τομέων και δραστηριοτήτων τους στο μονοπωλιακό κεφάλαιο. Απ' αυτή τη σκοπιά χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της COSCO, που έχει μετατρέψει ένα μέρος του λιμανιού του Πειραιά, το Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων, σε εργασιακό κάτεργο. Διαδικασία που συνεχίστηκε με τη μεταφορά στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων) του συνόλου των μετοχών του ΟΛΠ και συμπληρώνεται τώρα με την πρώτη δόση ιδιωτικοποίησης των 23 λιμανιών και μαρίνων. Η πρακτική αυτή έχει εφαρμοστεί σε όλα τα μεγάλα λιμάνια της ΕΕ, από κυβερνήσεις φιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές ή νεοαριστερής διαχείρισης. Αποτελεί δέσμευση προς την ΕΕ, για να προχωρήσουν οι απαραίτητες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.

Αυτά σε συνδυασμό με τα μέτρα σφαγής ασφαλιστικών, εργασιακών, μισθολογικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση στην κρουαζιέρα (ως συνέπεια της άρσης του καμποτάζ) και στον ιστιοπλοϊκό τουρισμό δεν υπάρχουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, δηλαδή εργαζόμενοι με εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, οργιάζει η μαύρη ανασφάλιστη εργασία. Ενώ η φτώχεια, η μείωση του εσωτερικού τουρισμού ως συνέπεια της καπιταλιστικής κρίσης και η εφαρμογή του all inclusive οδηγούν στο μαρασμό δεκάδες αυτοαπασχολούμενους στους παράκτιους δήμους και τα νησιά. Τα περί «ανάπτυξης» λοιπόν αποτελούν κούφια λόγια, είναι ανάπτυξη για τους λίγους. Ο λαός γνωρίζει, γιατί δοκιμάζει σκληρά στο πετσί του αυτή τη βάρβαρη πολιτική.

Το ΚΚΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα στην Αττική και στα νησιά, να ξεσηκωθούν. Να μην περάσει το νέο έγκλημα της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Καμία ιδιωτικοποίηση λιμανιού και μαρίνας. Οι εργαζόμενοι στα λιμάνια και στις μαρίνες να είναι σε αγωνιστική ετοιμότητα, να ακυρωθούν στην πράξη οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί. Επιβεβαιώνεται ότι για το λαό ένας δρόμος υπάρχει! Ο δρόμος της αποδέσμευσης από την ΕΕ, της μονομερούς διαγραφής του χρέους με τον ίδιο το λαό στην εξουσία, όπου τα λιμάνια και οι υποδομές, τα μέσα μαζικής μεταφοράς θα είναι λαϊκή περιουσία.

17/8/2012

ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ».

* Τοις ποίων ρήμασι πειθόμενοι μωρέ;

Δεν σε αναγνωρίζω ρε φίλε. Δεν σε αναγνωρίζω ρε άνθρωπε Ελληνα του διαβόητου 21ου αιώνα. Ούτε συμπολίτη θέλω να σε πω, ποτέ σύντροφος άλλωστε δεν ήσουν, εκείνο δε το συνάνθρωπε, εκείνο το ρε πατριώτη, κάπου κάπου σου κόλλαγε και δεν μετάνιωνα την καλημέρα που αντάλλασσα μαζί σου. Ησουνα περήφανος για την προσφυγική καταγωγή σου. Κι ο διπλανός μας ακόμη περισσότερο, εκείνος που ανδρώθηκε στις γερμανικές αλυσίδες παραγωγής αλλά έμεινε λεύτερος, έλεγε, στο πνεύμα. Αμ εκείνη την άλλη τη φιλενάδα μας, την κοσμοπολίτισσα, που της άρεσε η έθνικ μουσική κι έκλαιγε με τα παιδάκια στα φανάρια και για τη δυστυχισμένη καντηλανάφτισσα, τη Ρουμάνα χήρα που δεν είχε στον ήλιο μοίρα, όχι μόνο δεν την αναγνωρίζω, αλλά δεν θέλω να την ξέρω.

Σας κοιτάω και βλέπω φάτσες τραβηγμένες απ΄ το μίσος. Μια φανατίλα, καλά κρυμμένη πίσω απ΄ το μικροαστισμό σας, έχει ποτίσει ακόμα και τις ρυτίδες των βλεφάρων σας. Το μάτι σας γέμισε απ΄ εκείνους τους κόκκους σκιάς που σπάνε το φως της καλοσύνης, και το δείχνουν όπως είναι, μάτι θεριού πεινασμένου και ματαιόδοξου, μάτι απαίδευτο στο κάλλος. Μόλις δείτε ή ακούσετε πως κάποιος άθλιος ψωροκασίδης, ντυμένος στα μαύρα Ελληναράς, χτύπησε, έσφαξε, έλιωσε έναν όποιον αλλοεθνή, αλλόθρησκο, αλλόδοξο, αλλόχρωμο, μετανάστη, που όμως να μην είναι ματσωμένος τουρίστας που αφήνει γερό πουρμπουάρ, λάμπετε. Γυαλίζει εκείνο το φοβισμένο σκατόψυχο, που έλεγε κι η γιαγιά μου, εγώ σας. Θεριεύει σα μουσολίνικο λοφίο φτιαγμένο από χιτλερικό μουστάκι και στολίζει το καθαρό σας κούτελο σαν κέρατο βερνικωμένο. Θυμώνετε με κάθε ψίθυρο ότι το θύμα ήταν άνθρωπος και δη απόκληρος και δυστυχισμένος, ξωπεταμένος από θεούς κι ανθρώπους, κι είχε κι αυτός κάπου μια μάνα ή ένα παιδί που τον κλαίνε. Στ΄ αρχ... σας, μολογάτε. Να μην ερχότανε. Να μην περιέφερε το σκούρο δέρμα του, ο λιγδιάρης, ο διαφορετικός, ο οπωσδήποτε γι' αυτό το λόγο κλέφτης, φονιάς, απατεώνας.

Σας ξεσκάτισε τη μάνα. Σας μάζεψε τον κήπο. Εφτυνε το γυαλισμένο αυτοκίνητο να μην σας το ματιάσουνε έτσι που το είχε γλείψει κι άστραφτε το χρήμα σας. Κράτησε τα χωράφια και την επιδότησή σας ζωντανά. Χρόνια τώρα, πάνω από δυο δεκαετίες. Εκανε πόρτα στο μαγαζί. Επλυνε γονατιστός και σκάλες και βρωμιές. Σας έβαψε το σπίτι. Κάθε μπουκιά λαδιού και κάθε κόκκος φράουλας έχει μια σταγόνα απ΄ τον ιδρώτα του. Τον ιδρώτα του μετανάστη. Το ακαθάριστο εθνικό σας προϊόν έχει ένα μεγάλο ποσοστό τοις εκατό απ΄ το αίμα του. Εσείς οι Νεοέλληνες, οι φωναχτεροί. Οχι όλοι. Οι μπουρδελοκάφτες, τα πρωταθλητάκια του πισώπλατου μαχαιρώματος, οι κουραδόμαγκες του μόχθου του άλλου, τα φασισταριά της διπλανής πόρτας, εσείς δεν ήσασταν που γινόσασταν έξαλλοι όταν σας έλεγαν τον πατέρα τουρκόσπορο και τη μάνα παστρικιά;

Εχει και αλήτες και φονιάδες ανάμεσό τους, λέτε. Σίγουρα έχει. Οπως έχει κι ανάμεσό μας. Παιδεραστές, λαμόγια, βιαστές, φονιάδες. Ράτσα καθαρή από έγκλημα πού θα την βρείτε ωρέ ρατσιστές, φυλή ανώτερη της τάξης των τιμολογημένων ηλιθίων από επιλογή; Εσείς που δεν μπορείτε να καταλάβετε μήτε γράμμα απ΄ την προτροπή του ποιητή: «Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις...νά τη πετιέται από 'ξαρχής. Αντριεύει και θεριεύει. Και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου...». Καβαλάτε μια μηχανή, με μαύρο μπλουζί φτιαγμένο από παιδιά δούλους στο Μπαγκλαντές, ένα λοστάρι, μια κάμα μαχαιριού δουλεμένη από μετανάστες πάλι, κάπου στην κεντρική Ευρώπη των δανειστών και κυνηγάτε ως δράκους κάτι αφύλαχτα αδύναμα ανθρωπάκια του θεού χωρίς στον ήλιο μοίρα. Κι ύστερα πάτε στη μάνα ή την γκόμενα να σας πλύνει τη ρατσιστική αδρεναλίνη απ΄ τα σώβρακα που βρέχονται γιατί δεν βρήκατε αντίσταση κι ήταν εύκολο το φονικό... Σιγά ρε πατριδοκάπηλοι και πατριδοκλέφτες. Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, λέει ο εθνικός Σολωμός, που δεν ήξερε και καλά τα ελληνικά, είναι η ελευθερία. Οχι από τα σπαρμένα πτώματα Ιρακινών, Πακιστανών, Πολωνών, Αλβανών, των εξαθλιωμένων θυμάτων των καπιταλιστών χορηγών σας... Μάσκες Ελλήνων γεμίσαμε κι η χώρα αιματηρός καρνάβαλος κατάντησε. Τοις ποίων ρήμασι πειθόμενοι μωρέ;

* Ω! ξειν αγγέλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Να μην περάσουν οι εκβιασμοί

Κάλεσμα οργάνωσης και πάλης ενάντια στο ξεπούλημα των λιμανιών απευθύνει με ανακοίνωσή της και η Επιτροπή Περιοχής Πελοποννήσου - Κεφαλονιάς - Ζακύνθου του ΚΚΕ. Μεταξύ άλλων σημειώνει ότι «οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν πρέπει να δεχτούν το ξεπούλημα, δεν πρέπει να υποταχτούν στους εκβιασμούς και τη συκοφαντία. Αν ο λαός δεν εμποδίσει κυβέρνηση και ΕΕ είναι ικανοί να εκχωρήσουν στους εφοπλιστές και στους μεγαλοεπιχειρηματίες όχι μόνο τα λιμάνια, αλλά και την ίδια τη θάλασσα».