Με διατάξεις που ψηφίστηκαν σε δύο μέρες και με εκφράσεις όπως «ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα» και «ασφαλιστικές δικλείδες», η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ξεκαθαρίζει την πρόθεσή της για επιτάχυνση των αλλαγών στην ανώτατη εκπαίδευση.

Σύμφωνα με όσα ψηφίστηκαν, η θητεία των πρυτανικών αρχών παρατείνεται, με την προϋπόθεση ότι στο υπόλοιπο διάστημα της θητείας τους θα γίνουν οι εκλογές για τα «συμβούλια διοίκησης», τον αντιδραστικό δηλαδή θεσμό διοίκησης που ταιριάζει στο πανεπιστήμιο των επιχειρήσεων. Το προηγούμενο διάστημα, παρότι επιχειρήθηκαν εκλογές, πρωτοπόροι φοιτητές και εκπαιδευτικό προσωπικό που δεν έχει δεχτεί το ρόλο του υπαλλήλου των επιχειρήσεων, τις παρεμπόδισαν. Ετσι, το υπουργείο εξοπλίζεται για να αντιμετωπίσει τις «ηχηρές μειοψηφίες» στις οποίες επιμένουν να αποδίδουν τις αντιδράσεις διάφοροι, τη στιγμή που ο νόμος - πλαίσιο καταδικάστηκε μέσα από συνελεύσεις και μαζικές διαδικασίες. Η νέα εκδοχή του νόμου ορίζει ότι αν δεν καταστεί δυνατό να γίνουν οι εκλογές με κάλπη, μπορούν να γίνουν με επιστολική ψήφο. Αν πάλι δεν υπάρχει συμμετοχή, προβλέπεται ότι θα διοριστούν στις θέσεις των μελών των συμβουλίων διοίκησης οι αρχαιότεροι από τους καθηγητές.

Στο νέο νόμο ορίζεται επίσης ότι ο κοσμήτορας θα εκλέγεται από τους καθηγητές και ότι το τμήμα παραμένει βασική ακαδημαϊκή μονάδα, κάτι, που σε ένα πανεπιστήμιο που θα υποτάσσεται στις επιχειρήσεις συνολικά, καθίσταται κενό γράμμα.

Και μέσα από τις διατάξεις του νόμου και στις εξαγγελίες των στελεχών του υπουργείου Παιδείας ανοίγει για τα καλά το ζήτημα της αλλαγής του «χάρτη» της ανώτατης εκπαίδευσης, καθώς γίνεται καθαρά λόγος για κλείσιμο τμημάτων. Στο πρώτο άρθρο ορίζεται ότι «με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών και Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού μπορούν να συγχωνεύονται, κατατέμνονται, μετονομάζονται και καταργούνται ΑΕΙ και να μεταβάλλεται η έδρα τους καθώς επίσης και να ιδρύονται, συγχωνεύονται, κατατέμνονται, μετονομάζονται και καταργούνται Σχολές ή και Τμήματα και να μεταβάλλεται η έδρα τους...».

Είναι γεγονός ότι η σημερινή κατάσταση της ανώτατης εκπαίδευσης περιλαμβάνει αλληλοεπικαλύψεις και τμήματα χωρίς ουσιαστικά επιστημονικό αντικείμενο. Ομως, σε καμία περίπτωση η αναδιάρθρωση δε θα γίνει στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενιαίας ανώτατης εκπαίδευσης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και θα συνδέεται ολόπλευρα με αυτές.

Η κίνηση αυτή γίνεται τώρα, ακριβώς επειδή συνδέεται με τις στοχεύσεις των αλλαγών στην ανώτατη εκπαίδευση, την πλήρη δηλαδή υποταγή του πανεπιστημίου στις επιχειρήσεις. Οι όποιες προσαρμογές του πώς, πού και αν θα λειτουργούν τα τμήματα και οι σχολές είναι προϋπόθεση για να «περπατήσει» η συνδεδεμένη με την «αγορά» ανώτατη εκπαίδευση. Ρόλο σε αυτό θα παίξει η πανίσχυρη ΑΔΙΠ, η «Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας», το όργανο που έχει αρμοδιότητα την «αξιολόγηση» των ιδρυμάτων με όρους «αγοράς». Ο υπουργός Παιδείας μιλώντας μετά την ψήφιση του νόμου στην τηλεόραση της ΝΕΤ, δήλωσε ότι «αυτή είναι η μεγάλη μεταρρύθμιση» και σημείωσε ότι η ΑΔΙΠ θα κάνει καταγραφή και αξιολόγηση της υπάρχουσας κατάστασης. Το χρονοδιάγραμμα του υπουργείου είναι να θεσπιστούν κριτήρια ακαδημαϊκά αλλά και «οικονομικά και αναπτυξιακά» και να συνταχθεί στρατηγικό σχέδιο, να γίνει διάλογος στη βάση των αποφάσεων της ΑΔΙΠ η οποία ανασυγκροτείται άμεσα. Η ηγεσία του υπουργείου θέλει να έχει ολοκληρωθεί η θέσπιση των κριτηρίων το Σεπτέμβρη και στο τέλος του χρόνου να παρθούν αποφάσεις.

Και με τη συγκεκριμένη διάταξη για τις καταργήσεις σχολών, τμημάτων και ιδρυμάτων, αλλά και με τη διάκριση σε «αιώνιους» φοιτητές σε ό,τι αφορά τη διανομή συγγραμμάτων σε άλλο σημείο, το νομοθέτημα αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν αλλάζει τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο αλλά τον προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Ανοίγει θέμα «αιώνιων φοιτητών» σε μία περίοδο που σε μεγαλύτερο βαθμό η πολιτική των κομμάτων της συγκυβέρνησης οδήγησε και οδηγεί χιλιάδες φοιτητές να εγκαταλείπουν τις σπουδές τους ή να εργαστούν για να αντεπεξέλθουν. Την κατάργηση της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων σε αυτούς, θα ακολουθήσουν οι διαγραφές από τις σχολές, η επιβολή διδάκτρων μέχρι να γίνει απλησίαστο το πανεπιστήμιο για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας. Αλλωστε, ο νόμος πλαίσιο προορίζει για τη μεγάλη μάζα διάφορα υποδεέστερα προγράμματα διά βίου κατάρτισης που θα παρέχουν τα πανεπιστήμια στο πλαίσιο και της επιχειρηματικής λειτουργίας τους.

«Ο νόμος-πλαίσιο δε βελτιώνεται μόνο ανατρέπεται» δήλωσε από την πρώτη στιγμή το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών που απηύθυνε προσκλητήριο σε φοιτητές και σπουδαστές «να οργανώσουν την πάλη τους για να μην εφαρμοστεί ο νόμος-πλαίσιο». «Οργανωμένα, με αποφάσεις συλλόγων να μπλοκάρουμε τη συμμετοχή των φοιτητών στα άθλια ενιαία ψηφοδέλτια για συμβούλια και διοικήσεις. Με μαχητικά φοιτητικά όργανα και μαζικές συλλογικές διαδικασίες να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στις δωρεάν σπουδές, για να μη ματώσουν άλλο οι οικογένειές μας! Να παλέψουμε ενάντια στα αδιέξοδα που δημιουργεί στα ΑΕΙ και ΤΕΙ η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, της προηγούμενης και της νέας κυβέρνησης που φορτώνουν τα βάρη της κρίσης στο λαό και τα παιδιά του για να βγουν κερδισμένοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι», ήταν η απάντηση του ΜΑΣ.

Η ΔΗΠΑΚ ΑΕΙ δήλωσε ότι θα συνεχίσει να αγωνίζεται για τη μη εφαρμογή και την κατάργηση του νόμου. «Καλεί τα μέλη ΔΕΠ/ΕΠ, τους φοιτητές και τους εργαζόμενους στα ιδρύματα που αρνούνται να γίνουν υπεργολάβοι των μονοπωλίων να μη παρασυρθούν από τις "παρεμβάσεις" στο νόμο και παράλληλα να αντιταχθούν στη λαίλαπα της οικονομικής ασφυξίας των ιδρυμάτων, των εργαζόμενων στα αυτά, των φοιτητών. Να αγωνιστούν ώστε να μη μπει ταφόπλακα στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Να αγωνιστούν για τη διαμόρφωση Ανώτατης Εκπαίδευσης που θα συμβάλει στην πρόοδο και την ευημερία του λαού της και όχι στην ανταγωνιστικότητα του ελληνικού και του ξένου κεφαλαίου».