Την ώρα που η αστική τάξη πανηγυρίζει για τη σύνοδο κορυφής, ένα κύμα «λαϊκισμού» απειλεί τη χώρα. Δεν πρόλαβε να πηδήξει απ' το μπαλκόνι ένας συνταξιούχος που τον πετούσαν έξω από το σπίτι κι άρχισαν οι αναλύσεις: «πρέπει να είχε οικονομικά προβλήματα, εκτός από νοίκια χρωστούσε και τα κοινόχρηστα».

Μα τι είναι αυτά που λέγονται; Οι συνταξιούχοι - η μεγάλη μάζα τους που παίρνει την κατώτερη του ΙΚΑ - είναι ...πλούσιοι άνθρωποι. Παίρνουν 589 ολόκληρα ευρώ. Και πληρώνουν μόνο 38 ευρώ για ένα κουτί με ταινίες μέτρησης του ζακχάρου. Πληρώνουν μόνο 50 ευρώ κάθε 15 μέρες για τα χάπια της καρδιάς και του κυκλοφορικού. Τους περισσεύουν 450 ευρώ, δηλαδή περισσότερα απ' όσα διαθέτει ένας άνεργος. Κοιμούνται νωρίς κι έτσι δεν καίνε ρεύμα, τρώνε λίγο γιατί οι αρρώστιες τούς επιβάλλουν αυστηρές δίαιτες. Αρα; τους περισσεύει και καθαρό χρήμα στην τσέπη. Απόδειξη; Αντί να κοιμούνται στα παγκάκια πληρώνουν 250 και 300 ευρώ νοίκι. Αμα δεν είχαν, θα το πλήρωναν; Να δεις που άμα το ψάξει το πράγμα το κράτος θα ανακαλύψει ότι όλοι αυτοί δούλευαν «μαύρα» χρόνια και χρόνια κι έτσι έχουν κάνει γερό κομπόδεμα, είναι δηλαδή και φοροφυγάδες και εισφοροφυγάδες.

Ας αφήσουν, λοιπόν, οι «λαϊκιστές» το κλάμα. Χρήμα υπάρχει, το 'χουν όχι μόνο οι συνταξιούχοι, αλλά κι όλοι εκείνοι οι προνομοιούχοι με μισθό 511 ευρώ το μήνα, όπως θέλουν να πουν οι κονδυλοφόροι των αστών, αλλά δεν τους παίρνει και τα ρίχνουν στους λαϊκιστές.

Προσγείωση: «Επαναδιαπραγμάτευση» ήτανε και πέταξε. Εγινε σύνθημα προεκλογικά και εξασφάλισε μερικά εκατομμύρια ψήφους. Από αυτήν έμεινε πια μόνο μια ξεκάθαρη δήλωση του πρωθυπουργού: Θα εφαρμοστούν όλα όσα έχουν συμφωνηθεί. Δηλαδή θα συνεχιστεί το τσάκισμα του λαού. Οι κατάλληλοι άνθρωποι είναι ήδη στην κυβέρνηση, το βεβαιώνει η «Καθημερινή». Που φιλοξενεί, επίσης, την πρόβλεψη για την οδύνη που περιμένει τις λαϊκές οικογένειες από την εφαρμογή αυτής της πολιτικής.

Τα δεδομένα του μέλλοντος - αν οι εξελίξεις αφεθούν να καθορίζονται μόνο από τη δράση των καπιταλιστών - είναι ήδη ορατά: Κοντά στα 4 εκατομμύρια νοικοκυριά χρεωμένα σε βάθος χρόνου.

Τα καλύτερα, πάντως, έρχονται. Ηδη οι αναλυτές δείχνουν ότι αυτό που προβλήθηκε ως όνειρο, η ευρωπαϊκή ενοποίηση, είναι ένας εφιάλτης που όχι μόνο δεν εξασφαλίζει λαϊκή νομιμοποίηση, αλλά γίνεται και οδηγός για μεγάλες ανατροπές.

Καμιά συμπάθεια για τις αγωνίες των αστών.

Το κρίσιμο είναι να προστατευτεί η λαϊκή οικογένεια, να μείνουν όρθιοι οι εργάτες. Η σύσκεψη που γίνεται την επόμενη Δευτέρα για την οργάνωση αυτής της πάλης με αιχμή τα ζητήματα υγείας και φορολογίας είναι ένα βήμα σ' αυτή την κατεύθυνση.

Η καθημερινή δράση των λαϊκών επιτροπών είναι ένα ακόμα.

Η προσπάθεια για καλύτερη οργάνωση των εργατών, για την ανατροπή των συσχετισμών, για το δυνάμωμα της ταξικής ενότητας ώστε με καλύτερους όρους να γίνεται η αναμέτρηση με τα μονοπώλια, είναι τα επόμενα βήματα.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΠΑΜΕ: ΑΜΕΣΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΠΑΛΗΣ κόντρα στη φτώχεια και την εξαθλίωση

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Θρίλερ για το ευρώ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Η Αθήνα χαμηλώνει τον πήχυ

ΤΑ ΝΕΑ: Εχασε σε δύο γήπεδα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Αποκλεισμός Γερμανίας από ευρώ και euro

ΕΛΛΑΔΑ: Σε καραντίνα και με άδεια χέρια η χώρα

Ο ΛΟΓΟΣ: «ΕΥΡΩ-ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ» τρόμου

Η ΑΥΓΗ: «Αποδέχομαι, δεσμεύομαι, επιταχύνω»

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Θίασος

ΕΘΝΟΣ: Λουκέτο σε 60 φορείς του Δημοσίου

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Εξετάσεις για 587.467 υπαλλήλους

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Συντάξεις, πλασματικά χρόνια και πώς να τα αναγνωρίσετε

Η ΝΙΚΗ: Ποιες δουλειές δίνουν λεφτά στην επαρχία

«Η καπιταλιστική οικονομική κρίση βαθαίνει στην Ελλάδα, στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Δεν το αποκαλύπτει μόνο το γεγονός ότι εκτός από την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία που ήταν ήδη στο μηχανισμό στήριξης ζήτησαν να μπουν σ' αυτόν και η Ισπανία και η Κύπρος. Η Ιταλία βρίσκεται στην ίδια κατάσταση, αλλά και η Ολλανδία, το Βέλγιο, ενώ η Γαλλία αντιμετωπίζει οξύτατο πρόβλημα έτσι που να ζητά ο Ολάντ αφενός την αυστηρή τήρηση του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας, την αυστηρή τήρηση των δεσμεύσεων των χωρών που είναι στο μηχανισμό στήριξης, όπως η Ελλάδα, προσθέτοντας ταυτόχρονα την αναγκαιότητα να πάρουν η ΕΕ και η Ευρωζώνη μέτρα οικονομικής ανάπτυξης, δηλαδή τόνωσης της δράσης του κεφαλαίου.

(...) Η λεγόμενη πολιτική «αμοιβαιότητας» στην αντιμετώπιση των κρατικών χρεών των μελών της ΕΕ, στην οποία αντιτίθεται η Γερμανία, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας τρόπος αντιμετώπισης των χρεών των κρατών - μελών από την ίδια την ΕΕ, με δεδομένες όμως τις δεσμεύσεις τους για τις υποχρεώσεις τους. Ισως σ' αυτές τις αναζητήσεις να εντάσσεται και η σκέψη τους για ενιαία λειτουργία των τραπεζικών συστημάτων κάθε κράτους - μέλους σε επίπεδο ΕΕ. Ολ' αυτά βεβαίως μαζί με την επιδίωξη για εφαρμογή πολιτικής παραπέρα ενοποίησης που συζητάνε στην τωρινή Σύνοδο Κορυφής (...) υποτίθεται ότι στόχο έχουν την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, όπως χαρακτηρίζουν την καπιταλιστική οικονομική κρίση, αλλά αυτό που επιδιώκουν είναι σωτηρία του κεφαλαίου από την κρίση, η οποία καταστρέφει και κεφάλαιο (...) Είναι πολιτική και μέτρα μεταφοράς των ακόμη μεγαλύτερων συνεπειών από το μεγαλύτερο βάθεμα της κρίσης στις πλάτες της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων (...) είναι χαρακτηριστικά τα στοιχεία που δίνει η Εκθεση της Κομισιόν για την κοινωνική κατάσταση στην Ευρώπη, δείχνοντας και το μέγεθος καταστροφής των εργατικών, των λαϊκών δυνάμεων.

(...) Αυτά τα δραματικά στοιχεία δείχνουν ότι και η κρίση βαθαίνει αλλά και τις συνέπειες τις πληρώνουν οι λαοί. Να γιατί λέμε ότι για τους λαούς δεν υπάρχει σωτηρία εντός του καπιταλισμού και της ΕΕ. Επιτακτική ανάγκη η ενιαία πάλη κόντρα στην πολιτική σωτηρίας του κεφαλαίου που εξαθλιώνει την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Πάλη ενάντια στις συνέπειες της κρίσης μέσα από τη διεκδίκηση λύσης στα λαϊκά προβλήματα σε ρότα ρήξης, ανατροπής» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).