Σάββατο 30 Ιούνη 2012 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Τάζουν» μεγαλύτερη επίθεση στο λαό

Γρηγοριάδης Κώστας

«

Είναι η πρώτη Σύνοδος Κορυφής που πήρε αποφάσεις που έστω και ανεπαρκείς (...) Και την ώρα που αλλάζουν τα πράγματα έχουμε μια επιστολή Σαμαρά η οποία (...) δίνει όρκους απαρέγκλιτης εφαρμογής και πίστης στο οικονομικό πρόγραμμα (...) Αυτό μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ δε θα το έκανε, θα προσπαθούσε να αξιοποιήσει αυτή την κινητικότητα και να βάλει στο τραπέζι και το ελληνικό πρόβλημα ως κομμάτι του Ευρωπαϊκού την αποτυχία του μνημονίου (...) Χρειάζεται μια ευρωπαϊκή ασπίδα στο τραπεζικό σύστημα (...) Χρειάζεται μια ευρωπαϊκή ρύθμιση του χρέους (...) Χρειάζεται επίσης αντικατάσταση του μνημονίου 2 με ένα διαφορετικό πρόγραμμα που να μην εξασφαλίζει μόνο μακρύτερο χρόνο δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά και βαθύτερο κούρεμα και εξασφάλιση κονδυλίων...»!!!

Αυτά τα πολύ σαφή δήλωσε χτες ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης στο ΣΚΑΪ. Ας αναρωτηθούν οι άνθρωποι που τους ψήφισαν σε ποια απ' τις ενέργειες που «θα προσπαθούσε» να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν κυβερνούσε και συμμετείχε στη Σύνοδο, αναγνωρίζουν τον εαυτό τους, τις ανάγκες τους, τις διεκδικήσεις τους. Σε ποια απ' τις ενέργειες που δηλώνει ότι θα κάνει όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, αναγνωρίζει ο λαός τα δικά του συμφέροντα; Σε καμία απολύτως, είναι η κατηγορηματική απάντηση.

Η ασπίδα στο τραπεζικό σύστημα, η ευρωπαϊκή ρύθμιση του χρέους και η αντικατάσταση του ενός μνημονίου με ένα άλλο, όχι μόνο δεν εμπεριέχουν ούτε κόκκο φιλολαϊκών μέτρων αλλά προϋποθέτουν μεγαλύτερη επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα. Οχι μόνο γιατί θα τη ζητήσει η ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία προκειμένου να κάνει την παραμικρή παραχώρηση όπως αυτή για επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής. Αντικειμενικά, μέτρα που ο Δ. Παπαδημούλης παραθέτει, όπως το μεγαλύτερο κούρεμα, σημαίνει ολοκληρωτική κατεδάφιση νοσοκομείων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος. Ηδη ο λαός ζει τις συνέπειες του πρώτου κουρέματος. Μπορεί συνεπώς εύκολα να αντιληφθεί τι θα σημάνει ένα δεύτερο και βαθύτερο. Τα σχέδιά τους επιφυλάσσουν μαύρες μέρες για το λαό.

Η ... ωφέλεια της απογραφής

Τα είπε όλα ο υφυπουργός Εργασίας, Νίκος Νικολόπουλος, μετά από χθεσινή σύσκεψη για τη μεταφορά της ΓΓ Πρόνοιας στο υπουργείο Εργασίας. Κυνικά και ωμά δήλωσε πως: Η απογραφή των δικαιούχων προνοιακών επιδομάτων θα αποφέρει οικονομική ωφέλεια. Σε ποιον θα φέρει οικονομική ωφέλεια; Μήπως στους ίδιους τους ανάπηρους και τους χρονίως πάσχοντες; Μήπως θα αυξηθούν τα εξευτελιστικά ποσά των προνοιακών επιδομάτων ή οι παροχές που λαμβάνουν; Πάντως, προσώρας, οι ανάπηροι κι οι χρονίως πάσχοντες ζουν χωρίς το επίδομα από τον Απρίλη. Ταυτόχρονα, η αλήθεια είναι πως οι δικαιούχοι προνοιακών επιδομάτων ανέρχονται περίπου στους 220.000, την ώρα που τα άτομα με βαριά αναπηρία ανέρχονται στις 500.000.

Στο στόχαστρο της κυβέρνησης μπαίνουν τώρα τα πολυτεκνικά επιδόματα. Ποιος ωφελείται, αν για παράδειγμα, μπουν εισοδηματικά κριτήρια; Μήπως θα αυξηθεί το ποσό του επιδόματος για τους υπόλοιπους πολύτεκνους; Η απάντηση ήρθε από τον ίδιο τον υφυπουργό, που ομολόγησε πως οι πιο ανήμποροι άνθρωποι αποτελούν κόστος για το κράτος και την ΕΕ: «Στόχος μας η διόρθωση στρεβλώσεων και η υποστήριξη των πολιτών, στα πλαίσια των υποχρεώσεων της χώρας απέναντι στους εταίρους μας, χωρίς επιβάρυνση της εθνικής οικονομίας». Στο μεταξύ, η μεταφορά της Πρόνοιας στο υπουργείο Εργασίας ενέχει τον κίνδυνο, τα χρήματα για την Πρόνοια να επιβαρύνουν τους ασφαλισμένους, με ειδική ασφαλιστική εισφορά.

Στον «υγιή ανταγωνισμό» και οι ταχυδρομικές υπηρεσίες...

Συντριπτικές αλλαγές σε βάρος του χαρακτήρα των Ελληνικών Ταχυδρομείων (ΕΛΤΑ) βρίσκονται σε εξέλιξη ενόψει της εφαρμογής της πλήρους «απελευθέρωσης» της ταχυδρομικής αγοράς από την 1/1/2013. Με πρόφαση την προώθηση του «υγιούς ανταγωνισμού» στην αγορά των ταχυδρομικών υπηρεσιών μελετώνται σενάρια που αφορούν στην αντιμετώπιση του «κοστοβόρου» δικτύου, εξαιτίας του μεγάλου αριθμού υποκαταστημάτων των ΕΛΤΑ ανά την επικράτεια, πρόσβαση στο δίκτυο και στο σύνολο των υποδομών τους των ιδιωτικών ταχυδρομικών εταιρειών, καθώς και επιβολή κανονικού συντελεστή ΦΠΑ για τις υπηρεσίες των ΕΛΤΑ - μέχρι σήμερα εξαιρούνται.

Με απλά λόγια, κλείσιμο υποκαταστημάτων δεν θα πρέπει να αποκλείεται, ενώ με βάση τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι εξαιτίας του εκτεταμένου δικτύου τους κατέχουν «κυρίαρχη θέση στην αγορά», άρα «στρεβλώνεται ο υγιής ανταγωνισμός», προωθείται η χρήση του - δημόσιου - δικτύου από τις ιδιωτικές εταιρείες, ενώ προβλέπεται και η κατάργηση της εξαίρεσης από την καταβολή ΦΠΑ που ίσχυε μέχρι σήμερα για τα ΕΛΤΑ. Εξαίρεση χάριν της οποίας μπορούν και διατηρούνται ακόμη σχετικά χαμηλές οι τιμές των υπηρεσιών που προσφέρουν τα δημόσια ταχυδρομεία. Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα ετήσια έσοδα των ΕΛΤΑ κυμαίνονται στα 370 εκατ. ευρώ, ενώ οι ιδιωτικές εταιρείες ταχυμεταφορών έχουν έσοδα περίπου 270 εκατ. ευρώ, από τα οποία το 90% αποκομίζουν οι 9 μεγαλύτερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.

Μπορεί ο πρόσφατος νόμος του υπουργείου Υποδομών για την «απελευθέρωση της ταχυδρομικής αγοράς» να όριζε ότι τα ΕΛΤΑ παραμένουν «Φορέας Παροχής Καθολικής Υπηρεσίας» μέχρι το 2028 και άρα κατά κάποιο τρόπο να εξασφάλιζε προσωρινά τον δημόσιο χαρακτήρα τους, ωστόσο όπως όλα δείχνουν η παράδοση και της εγχώριας ταχυδρομικής αγοράς σε λίγες μεγάλες εταιρείες θα επέλθει πολύ πιο σύντομα.

Τσακίζουν ΑμεΑ και χρονίως πάσχοντες

Τι είδους πολιτική είναι αυτή που καταδικάζει τους πιο ανήμπορους ανθρώπους, αυτούς που η επιβίωσή τους εξαρτάται άμεσα από τη θεραπεία, άτομα με αναπηρία - ακόμη και μικρά παιδιά - στην εξαθλίωση ή ακόμη και στο θάνατο; Αυτό το εύλογο ερώτημα - που αυθόρμητα όλους έχει απασχολήσει - πρέπει να θέσει κάθε εργαζόμενος, κάθε λαϊκός άνθρωπος, κάθε ανάπηρος και χρονίως πάσχων και να απαντήσει με πολιτικούς όρους.

Η κατάσταση για τα άτομα με αναπηρία, τους χρονίως πάσχοντες και τις οικογένειές τους έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο. Το ζήτημα μπαίνει ωμά: Οποιος έχει λεφτά έχει και θεραπεία. Οι υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, τα φάρμακα, οι εξετάσεις, τα θεραπευτικά υλικά παρέχονται στον καθένα ανάλογα με το «πορτοφόλι» του. Από τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ το Γενάρη του 2012 οι ανάπηροι και οι χρονίως πάσχοντες πληρώνουν για θεραπείες, θεραπευτικά υλικά, φάρμακα και δεν παίρνουν πίσω τα χρήματα. Δίνουν εκατοντάδες ή χιλιάδες ευρώ κάθε μήνα και η μάχη για να βρουν τα χρήματα, ώστε να ζήσουν, είναι καθημερινή. Την ίδια ώρα ο κανονισμός παροχών του ΕΟΠΥΥ έχει πετσοκόψει τις ήδη αναντίστοιχες με τις ανάγκες παροχές. Τι θα κάνει ο νεφροπαθής που έχει ανάγκη από αιμοκάθαρση αν δεν έχει τα εκατοντάδες ευρώ το μήνα που απαιτούνται μόνο για τη μετακίνησή του στις Μονάδες Τεχνητού Νεφρού; Θα πεθάνει. Τι θα κάνει ο παραπληγικός αν δεν έχει χιλιάδες ευρώ το μήνα για επιθέματα, καθετήρες, αλοιφές, βιταμίνες; Θα υποφέρει, θα σαπίζει το κορμί του, ενώ υπάρχουν δυνατότητες για βελτίωση.

Ταυτόχρονα, τα προνοιακά επιδόματα έχουν καθυστερήσει μήνες να καταβληθούν, ενώ περνούν πολλοί μήνες μέχρι να ανανεωθεί το ποσοστό αναπηρίας τους από τα ΚΕΠΑ και πρέπει να επιβιώσουν χωρίς σύνταξη και ανασφάλιστοι! Υπάρχουν άνθρωποι με ανίατες ασθένειες (π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, μεσογειακή αναιμία, καρκίνο) που δανείζονται από άλλους ασθενείς τα φάρμακά τους... Σε αυτό το σημείο έχουν φτάσει χιλιάδες άνθρωποι. Σε μια εποχή που η επιστήμη και η τεχνολογία κάνουν άλματα και υπάρχει πληθώρα ειδικευμένου επιστημονικού και άλλου δυναμικού που κάθεται σπίτι του χωρίς αντικείμενο δουλειάς.

Η αιτία για όλα αυτά είναι η δράση των επιχειρηματικών ομίλων σε Υγεία, Πρόνοια και Φάρμακο και επιπλέον οι παροχές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και πρόνοιας επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, αντί να χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από το κράτος και να έχουν όλοι πρόσβαση δωρεάν, χωρίς προϋποθέσεις. Είναι αυτονόητο πως όταν πρόκειται για θέμα Υγείας, δεν χωράει ζήτημα ποιος «έχει», ποιος είναι ανασφάλιστος, άπορος, άνεργος κλπ. Οτιδήποτε άλλο βοηθά τη βαρβαρότητα. Ο άμεσος στόχος πάλης για όλους τους εργαζόμενους, τις λαϊκές συσπειρώσεις, τους συνταξιούχους, τα ΑμεΑ και τις οικογένειές τους είναι να χρηματοδοτηθούν γενναία ο ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομεία από την κρατική χρηματοδότηση. Ομως όλους πρέπει να τους απασχολήσει, ως πότε η Υγεία, το Φάρμακο, η Πρόνοια θα πωλούνται και θα αγοράζονται; Αυτό θα σημαίνει διαρκής αφαίμαξη των νοσοκομείων, του ΕΟΠΥΥ, του λαού, από τους επιχειρηματικούς ομίλους που πουλούν υπηρεσίες, υλικά, φάρμακα, μηχανήματα. Η Υγεία, το Φάρμακο, η θεραπεία είναι κοινωνικό δικαίωμα και καμία επιχειρηματική δράση δε χωράει, διότι στερεί τη ζωή.


Ελένη ΜΑΪΛΗ

Ο «νέος αέρας» είναι για το κεφάλαιο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο «νέος αέρας» της Ευρωπαϊκής Ενωσης που φύσηξε, ίσως κάποιοι να δροσίστηκαν ελαφρώς, όχι όμως οι λαοί και πολύ περισσότερο ο ελληνικός!

Γιατί αν αυτή ήταν η «υποχώρηση» της «γερμανικής λιτότητας» μπροστά στη «γαλλο-ιταλο-ισπανική ανάπτυξη», προφανώς τίποτε απολύτως δεν έχουμε να περιμένουμε από αυτή την ιστορία.

Δε λέμε, κάποιοι τραπεζίτες θα πάρουν λίγα παραπάνω από όσα έπαιρναν - και πιο εύκολα. Κάποιοι άλλοι (τραπεζίτες πάντα) ίσως να περιορίσουν λίγο τα κέρδη τους, όμως αυτά είναι πράγματα που απασχολούν αποκλειστικά αυτούς.

Προχτές συνεργάζονταν, χτες τσακώθηκαν και αύριο πάλι θα συνεργαστούν, ενώ η εκμετάλλευση ανθρώπων συνεχίζεται σε πολλά επίπεδα για να παράγουν τα υπερκέρδη που οι παραπάνω διαχειρίζονται.

Ετσι, λοιπόν, μόλις «κατακαθίσει» ο κουρνιαχτός και οι μεγαλοστομίες για τις αποφάσεις της ευρωπαϊκής συνόδου, αυτό που μένει για τον Ελληνα μισθωτό είναι ακριβώς αυτό που είχε και πριν: Λιτότητα, ανέχεια, φτώχεια και εξαθλίωση...

Κι όσοι διανοηθούν να μιλήσουν για «φως στο τούνελ» των θυσιών, μάλλον δεν καταλαβαίνουν σε ποιους απευθύνονται.

ΟΧΙ ΠΩΣ ΕΚΠΛΑΓΗΚΑΜΕ, και ιδιαίτερα όταν το διαβάσαμε, αλλά, σύμφωνα με πληροφορίες και δημοσιεύματα, εντοπίστηκε νέα «τρύπα» 2 δισεκατομμυρίων ευρώ στα δημόσια έσοδα λόγω ύφεσης.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ετσι, στο συνολικό λογαριασμό των μέτρων προσαρμογής πρέπει να προσθέσουμε τώρα και αυτά. Η ίδια ιστορία για μία ακόμη υφεσιακή χρονιά. Η κρίση βαθαίνει, παράγει οικονομικές «τρύπες» και στη συνέχεια αυτοί παίρνουν νέα μέτρα.

Και δεν είναι κανένας φαύλος κύκλος λόγω ...κακού προγραμματισμού, όπως πολλοί αρέσκονται να σχολιάζουν. Είναι ακριβώς η ουσία της κρίσης: Είναι ανεξέλεγκτη όσο συνεχίζονται οι ανταγωνισμοί και το κυνήγι του ακόμη μεγαλύτερου κέρδους. Δηλαδή, όσο υπάρχει καπιταλισμός.

Το γνωστό τροπάρι της «αποτυχίας»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η ανεργία καλπάζει και ενώ πολλοί μισθοί έπεσαν κάτω ακόμα και από τους στόχους που η ίδια η τρόικα είχε βάλει, εντούτοις προσέφεραν μόνο ύφεση και καμία νέα επένδυση. Αυτό δείχνει πως το μοντέλο δεν πέτυχε και άρα, χρειάζεται αλλαγή» τόνισε σε χτεσινή ραδιοφωνική του συνέντευξη ο υφυπουργός Εργασίας Νίκος Νικολόπουλος αναζητώντας επιχειρήματα για να πείσει το λαό να μοιραστεί την ... αισιοδοξία της ελληνικής κυβέρνησης για τα αποτελέσματα της «διαπραγμάτευσης» με την τρόικα.

Ομως, πού την είδε την αποτυχία ο κ. Νικολόπουλος; Μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος ζητούσαν τόσα χρόνια τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και στο όνομα αυτής πετσοκόπηκε η χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων με αποτέλεσμα αυτά να καρκινοβατούν και οι ελλείψεις να απειλούν την ασφάλεια ασθενών και εργαζομένων. «Αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου» ζητούσαν και στο όνομα αυτής έχει ήδη δρομολογηθεί το πλήρες ξεπούλημα όσων δημόσιων επιχειρήσεων είχε καθυστερήσει. Εξασφάλιση της «βιωσιμότητας» των Ταμείων ζητούσαν και στο όνομα αυτής, τα όρια ηλικίας τραβάνε εδώ και χρόνια την ανηφόρα ενώ ετοιμάζεται και νέα «προσαρμογή» τους στο προσδόκιμο ζωής. Στήριξη της «ανταγωνιστικότητας» ζητούσαν και γι' αυτό η σταθερή εργασία σε λίγο θα είναι άγνωστη λέξη για τη νέα γενιά, όπως και το 8ωρο, ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας κτλ.

Πού την είδαν λοιπόν την «αποτυχία»; Γιατί, όσον αφορά την επίτευξη στόχων που επιβάλλει η εξυπηρέτηση της πλουτοκρατίας, όλα πάνε πρίμα...

Τα «τεκμήρια»...

Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, οι οδηγίες που έρχονταν από την ΕΕ, αλλά και οι λεγόμενες τάσεις της αγοράς, οδήγησαν στην κατάργηση των τεκμηρίων για τα ΙΧ αυτοκίνητα. Οι αρμόδιοι έκριναν ότι οι φορολογούμενοι της χώρας έχουν αποκτήσει φορολογική συνείδηση και ως εκ τούτου δε χρειαζόταν πλέον να εξετάζουν τι είδους και τι αξίας ήταν το ΙΧ αυτοκίνητο που είχαν στην κατοχή τους. Στην πραγματικότητα, τόσο η ΕΕ όσο και οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα υπέκυψαν και ικανοποίησαν ένα πάγιο αίτημα της αυτοκινητοβιομηχανίας και των μεγαλεμπόρων - εισαγωγέων, οι οποίοι ήθελαν να αυξήσουν χωρίς προσκόμματα τις πωλήσεις και τα κέρδη τους.

Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Οι καταναλωτές της χώρας ωθήθηκαν να αλλάξουν τα αυτοκίνητά τους, ενώ καθημερινό φαινόμενο έγινε πια ο νεόπλουτος που πάει με το τζιπ να αγοράσει τσιγάρα και άλλα ευτράπελα που συναντάμε στους δρόμους.

Η περίοδος της στήριξης των αυτοκινητοβιομηχανιών πέρασε, άλλα προβλήματα προέκυψαν στο προσκήνιο, και ένα από αυτά είναι ότι αυξήθηκε, λέει, η φοροδιαφυγή. Ετσι, λοιπόν, οι κυβερνώντες αποφάσισαν την επαναφορά των τεκμηρίων για τα ΙΧ. Μόνο που από ό,τι φαίνεται η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή, αλλά να αυξήσει με κάθε τρόπο τους φόρους που πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Μόνο έτσι εξηγείται το γεγονός ότι εκτός από τα τεκμήρια για τα ΙΧ, τεκμήριο καθιέρωσαν και για το σπίτι στο οποίο κατοικούμε και -άκουσον άκουσον- οι άθλιοι έβαλαν και οικονομικό τεκμήριο και άρα θεωρείται ότι σε κάθε περίπτωση είχαν εισοδήματα και όλοι όσοι ...έζησαν ολόκληρη τη χρονιά.

... και ο φόρος

Για να συνειδητοποιήσει κάποιος τι ακριβώς σημαίνει τεκμήρια, ας πάρουμε το παράδειγμα ενός ζευγαριού που έτυχε να μένει σε σπίτι 100 τετραγωνικών που απέκτησε στο παρελθόν από κληρονομιά, ζευγάρι που διαθέτει και ένα αυτοκινητάκι 1.300 κυβικών, αλλά πέρσι βρέθηκε στην ανεργία και δεν είχε κανένα απολύτως εισόδημα.

Στην περίπτωση αυτή, η εφορία θα καλέσει το ζευγάρι και θα τους ...εξηγήσει τρία πράγματα. Πρώτον, δεν μπορεί να λέει ότι δεν έχει καθόλου εισόδημα, αφού ολόκληρο το 2011 σίγουρα ξόδεψε κάποια χρήματα για να ζήσει. Με δεδομένο ότι πρόκειται για ζευγάρι η εφορία θα θεωρήσει ότι το αρχικό εισόδημα ήταν 5.000 ευρώ. Δεύτερον, στο ποσό αυτό θα προστεθούν ακόμα 4.500 ευρώ που αναλογούν στο διαμέρισμα που μένει η οικογένεια. Τρίτον, προστίθενται ακόμα 4.600 ευρώ για το ΙΧ που διατηρεί.

Κοντολογίς, μπορεί να μην είχαν εισόδημα στην πραγματικότητα, οι φορολογικές αρχές όμως θεωρούν ότι υπήρξε «αντικειμενική δαπάνη» και άρα «τεκμαρτό εισόδημα» 14.100 ευρώ. Στο ποσό αυτό αναλογεί φόρος εισοδήματος 1.078 ευρώ, ο οποίος πρέπει να πληρωθεί.

Και μια υποσημείωση: Το συγκεκριμένο ζευγάρι, αυτό που δεν είχε ούτε ένα ευρώ εισόδημα, πρέπει να προσκομίσει και αποδείξεις αγοράς υλικών αγαθών ίσο με το 25% του τεκμαρτού εισοδήματος, άρα 3.525 ευρώ. Αν αυτό δε συμβεί, αν δηλαδή δεν υπάρχουν αποδείξεις, τότε μαζί με το φόρο εισοδήματος θα πρέπει να πληρώσει και πρόστιμο της τάξης των 352,5 ευρώ!!!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να οργανωθεί η λαϊκή παρέμβαση

Δέκα μέρες από τις εκλογές, ήταν αρκετές για να αποδειχτεί ότι αν και η χώρα απέκτησε κυβέρνηση, «κυβερνησιμότητα» και «πολιτική σταθερότητα» την οποία επιζητούσε η πλουτοκρατία, η θέση των εργαζόμενων, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, των γυναικών, των νέων, των συνταξιούχων γίνεται κάθε μέρα και πιο δραματική. Στην κορυφή του αντιλαϊκού παγόβουνου ξεπροβάλλουν οι εξελίξεις σε Υγεία - Φάρμακο και η νέα λεηλασία του εισοδήματος των λαϊκών στρωμάτων με τη φοροληστεία που παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας.

Γι' αυτό η πλατιά συνδικαλιστική σύσκεψη που διοργανώνουν τη Δευτέρα ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΟΓΕ και ΜΑΣ γι' αυτά τα ζητήματα έχει ξεχωριστή σημασία. Απαιτείται η άμεση οργάνωση του λαϊκού παράγοντα, οργάνωση του αγώνα με όλες τις μορφές πάλης, η κινητοποίηση και η δράση συνδικάτων και φορέων για να μπει φρένο στη χειροτέρευση της θέσης της λαϊκής οικογένειας που συντελείται με ραγδαίους ρυθμούς.

Η κατάσταση με τον ΕΟΠΥΥ, την προμήθεια φαρμάκων από τους ασθενείς ασφαλισμένους, τη δραστική συρρίκνωση των παροχών υγείας από τα δημόσια νοσοκομεία, βάζει σε κίνδυνο υγεία και ζωές, προκαλεί εφιάλτη σε όλες τις λαϊκές οικογένειες, τους στερεί ουσιαστικά το αγαθό της περίθαλψης και της ιατρικής φροντίδας. Την ίδια στιγμή, η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα ανελέητο σφυροκόπημα από παλιούς και νέους φόρους, νέα και παλιά χαράτσια. Η ζωή του μισθωτού, του μικρομεσαίου αυτοαπασχολούμενου, του αγρότη, του συνταξιούχου γίνεται αβίωτη. Ληστεύουν από την τσέπη τους και το τελευταίο ευρώ. Για να βγάλουν από την κρίση την πλουτοκρατία, για να εξασφαλίσουν νέα περίοδο κερδοφορίας για το κεφάλαιο, συνθλίβουν το λαό και τα δικαιώματά του.

Απέναντι σε αυτόν τον επελαύνοντα όλεθρο, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση που περικυκλώνει τη ζωή των εργαζομένων, χρειάζεται άμεση απάντηση. Ούτε ένα λεπτό αναμονής, ούτε μια ώρα ανοχής στην νέα συγκυβέρνηση, στην ίδια παλιά αντιλαϊκή πολιτική που έρχεται ντυμένη με τα λιλιά της «επαναδιαπραγμάτευσης». Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι γυναίκες δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τους «πάνω». Με τα ίδια τους τα χέρια πρέπει και μπορούν να σηκωθούν. Να μην επιτρέψουμε να ρημάξουν τη ζωή και τον τόπο μας.

Οι αγωνιστικές συσπειρώσεις, μπροστά σε αυτή τη βαρβαρότητα που δεν έχει τέλος, καλούν σε παλλαϊκή συστράτευση. Η οργάνωση του αγώνα είναι σήμερα το ύψιστο καθήκον. Συνδικάτα, σύλλογοι, φορείς, επιτροπές αγώνα, λαϊκές επιτροπές στις γειτονιές να μπούνε μπροστά, να δυναμώσουν την ενότητα, να συντονίσουν τη δράση τους, να ξεσηκώσουν στο πόδι, το εργοστάσιο, το γραφείο, τη γειτονιά. Ο αγώνας αυτός θα είναι σκληρός. Εχουμε απέναντί μας ορκισμένους εχθρούς του λαού, που δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα που διαθέτουν. Μια ζωή όμως χωρίς αντίσταση σε αυτή τη βαρβαρότητα, θα αποδειχθεί ακόμα πιο σκληρή, ακόμα πιο επώδυνη για εμάς και τη νέα γενιά. Με εμπιστοσύνη στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού, αξιοποιώντας τη δίχρονη πείρα των μεγάλων αγώνων που δόθηκαν, να ορθώσουμε τείχος αντίστασης στο αντιλαϊκό τσουνάμι που ετοιμάζονται να εξαπολύσουν.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ