ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 10 Ιούλη 2012
Σελ. /32
Νόμος και τάξη για την ασφάλεια του κεφαλαίου

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνο όσοι εθελοτυφλούν δεν βλέπουν ότι η νέα αντιλαϊκή θύελλα και οι σαρωτικές ανατροπές των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων από την τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, θα «συνοδευτεί» με κλιμάκωση της καταστολής των εργατικών - λαϊκών αγώνων. Η κυβέρνηση δεν θα περιοριστεί μόνο στην ιδεολογική τρομοκρατία και στα χοντροκομμένα ψέματα, που αποτελούν το "βαρύ πυροβολικό" της, όπως φάνηκε από την συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή, προκειμένου να φοβίσει και γονατίσει το λαό, αλλά είναι πανέτοιμη να προχωρήσει στην εφαρμογή του «νόμου και της τάξης». «Η έξοδος της πρωτεύουσας από την ομηρία των διαδηλώσεων», είναι ένα από τα πρώτα μέτρα έκτακτης ανάγκης που προανήγγειλε από το βήμα της Βουλής η υπουργός Τουρισμού Ο. Κεφαλογιάννη ότι θα πάρει η κυβέρνηση στο όνομα της ανάκαμψης του τουρισμού στην Αθήνα. Δεν πρέπει να διαφεύγει ότι η ίδια, για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, έχει καταθέσει σχέδιο νόμου για την απαγόρευση ουσιαστικά των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας. Ο ίδιος ο Α. Σαμαράς άλλωστε είχε προεκλογικά αναδείξει την ασφάλεια του «επενδυτή», δηλαδή των μονοπωλίων, έναντι του εργατικού λαϊκού κινήματος ως βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη που επαγγέλλεται. Μάλιστα έχει ήδη προαναγγείλει ενίσχυση των μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής των διαδηλώσεων (πυροσβεστικές αντλίες, βιντεοσκοπήσεις, κ.ο.κ.), ενώ δεν έχει κρύψει ότι θα θέσει ουσιαστικά εκτός νόμου το δικαίωμα της απεργίας. Ο λαός δεν πρέπει να τους φοβηθεί και να σκύψει το κεφάλι, ούτε να τους επιτρέψει να τον καταστήσουν συνένοχο στη σφαγή του. Απαλλαγμένος από ψευδαισθήσεις και αναμονές πρέπει να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική με στόχο την οριστική ανατροπή της.

Κραυγαλέα εξαπάτηση

«Κάθε ευρώ από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας είναι ένα ευρώ λιγότερο από μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής και θα βάθαιναν την ύφεση και την κοινωνική κρίση στην ώρα». Πρόκειται για ένα από τα σαθρά επιχειρήματα - πυροτεχνήματα που επικαλέστηκε ο Γ. Στουρνάρας, σε μια προσπάθεια να στηρίξει την αντιλαϊκή λαίλαπα. Πρόκειται, βέβαια, για τερατώδες ψέμα και συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης του λαού. Οι πάντες γνωρίζουν ότι κάθε ευρώ, ακόμα και το τελευταίο, από την αξιοποίηση (διάβαζε ξεπούλημα) της δημόσιας περιουσίας, πηγαίνει για την «εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους», δηλαδή κατευθείαν στις τσέπες των δανειστών, ενώ η «δημόσια περιουσία» δίνεται στους επιχειρηματικούς ομίλους για επενδύσεις, ώστε να αντιμετωπίσουν την κρίση σε όφελός τους. Από την άλλη, σε καμία περίπτωση αυτό δε σημαίνει ότι όσα περισσότερα δίνει στους δανειστές τόσο λιγότερα μέτρα λιτότητας θα μπορεί να παίρνει η κυβέρνηση. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από το νέο μνημόνιο, το οποίο προβλέπει και έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις ύψους 15 δισ. τα δύο επόμενα χρόνια και νέο πακέτο μέτρων 11,5 δισ. ευρώ, δηλαδή μέτρα άγριας λιτότητας και περικοπών κοινωνικών δαπανών. Ακόμα, δηλαδή, και αν υπερκαλύψει το στόχο των 15 δισ. δεν πρόκειται να πάρει λιγότερα αντιλαϊκά μέτρα, αλλά θα συνεχίσει να παίρνει νέα, μέχρι να πετύχει το στόχο του χρέους, δηλαδή ποτέ.. Τέτοια ψέματα όμως τα έχουν χρησιμοποιήσει κατά κόρον στο παρελθόν οι αστικές κυβερνήσεις, αλλά και ο Γ. Στουρνάρας, που κάθε φορά που ξεκίναγε μια νέα αρπαγή της δημόσιας περιουσίας, παρουσίαζαν «επιστημονικές» εκθέσεις που τεκμηρίωναν δήθεν τα μεγάλα οφέλη των ιδιωτικοποιήσεων, όπως μείωση τιμών, καλύτερες υπηρεσίες, ελάφρυνση από φόρους και άλλα τέτοια, που όμως ποτέ δεν επαληθεύτηκαν, ακριβώς γιατί από την αρχή ήταν κατασκευασμένα για να παραπλανήσουν το λαό. Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι ποτέ δεν υπήρξε μια έκθεση που να αποδεικνύει τα δήθεν οφέλη από τις ιδιωτικοποιήσεις, την απελευθέρωση των αγορών, κ.ο.κ...

Ψευτοαντιπαραθέσεις για να χάνεται η ουσία

Ολοταχώς προς τα πίσω, στην αλήστου μνήμης εποχή των σκυλοκαβγάδων ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μας γυρίζει η ψευτοαντιπαράθεση ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά. Η ...υψηλού επιπέδου κριτική που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ χτες εκφράστηκε με κατηγορίες περί «θατσερισμού», «πανικού και αδυναμίας», «χαμηλού επιπέδου παραλήρημα» κ.λπ. Οτιδήποτε δηλαδή μακράν της ουσίας της πολιτικής που θα εφαρμόσει αυτή και οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση έχει πυξίδα της τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της ευρωενωσιακής του λυκοσυμμαχίας. Καβγαδίζουν για το πάπλωμα, για να κάνουν το λαό να ξεχάσει ότι μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι. Ασπάζονται και οι δύο τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις προς όφελος των μονοπωλίων που καρατομούν τα δικαιώματα των λαών.

Στο πλαίσιο αυτής της κοκορομαχίας για τις εντυπώσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε χτες και την παραίτηση του υφυπουργού Εργασίας, απονέμοντάς του τα εύσημα επειδή έκανε «το αυτονόητο που θα έπρεπε να πράξουν όσα στελέχη της κυβέρνησης σέβονται τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις έναντι των ψηφοφόρων τους». Ξέχασε, μάλλον, ο ΣΥΡΙΖΑ ότι λίγες ώρες πριν ο Νικολόπουλος είχε δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση στη διαδικασία των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή, που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ συνιστούν αθέτηση των προεκλογικών δεσμεύσεων των κομμάτων της συγκυβέρνησης και εγείρουν, όπως δήλωσε χτες ο Αλ. Τσίπρας, ζήτημα «πολιτικής και ηθικής τάξεως»!

Είναι βέβαιο ότι αυτού του επιπέδου η αντιπαράθεση θα συνεχίζεται, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να είναι ο άλλος πόλος του αστικού πολιτικού συστήματος. Και έτσι θα εγκλωβίζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε μονοπάτια ανεκτά από το σύστημα. Μακριά απ' την ουσία, ώστε να οδηγείται ο λαός σε λάθος συμπεράσματα. Εφαρμοσμένη τακτική και απ' το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια που την ακολουθεί κατά πόδας ο «αντικαταστάτης» του στο αστικό πολιτικό σκηνικό.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Παραπλανούν

Με μια φωνή τα κόμματα της συγκυβέρνησης και στις προγραμματικές δηλώσεις που ολοκληρώθηκαν την Κυριακή διακηρύσσουν, προκειμένου να ...καθυσηχάσουν τους εργαζομένους, ότι δε θα υπάρξουν νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Αφού έφτασαν δηλαδή εκατομμύρια εργαζόμενους και συνταξιούχους στην εξαθλίωση ή στα όρια, τώρα δήθεν λένε πως θα τους «προστατέψουν». Για άλλη μία φορά πρόκειται για κοροϊδία ολκής. Γιατί η φιλομονοπωλιακή πολιτική που μειώνει ακόμη περισσότερο την τιμή της εργατικής δύναμης, δηλαδή κάνει πιο φτηνούς τους εργαζόμενους, είναι μονόδρομος για τους καπιταλιστές για να ξαναεπιστρέψουν στα επίπεδα κερδοφορίας που θέλουνε.

Ταυτόχρονα, με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας υπάρχει η ακρίβεια βασικών για τη ζωή της λαϊκής οικογένειας προϊόντων, η πολύμορφη φοροληστεία, που ξεκινά από το εξευτελιστικά αφορολόγητο όριο των 5.000, και φτάνει στην κατάργηση φοροαπαλλαγών των λαϊκών νοικοκυριών, στα χαράτσια που τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα, για να μη μιλήσουμε για τα άλλα... πάγια χαράτσια της λαϊκής οικογένειας. Τέτοια είναι η αυξανόμενη, λόγω έντασης της εμπορευματοποίησης, πληρωμή για υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας, τα έξοδα για τα παιδιά και τις ανάγκες τους, της «δωρεάν παιδείας» ...των φροντιστηρίων (γλώσσες, προετοιμασία για πανελλαδικές εξετάσεις), και πάει λέγοντας. Αυτά είναι τα βάσανα, που ταλανίζουν τους ανθρώπους της καθημερινής βιοπάλης. Ολα αυτά είναι απότοκα ενός συγκεκριμένου δρόμου ανάπτυξης, του καπιταλιστικού, που διόγκωνε στα χρόνια των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης τα κέρδη μιας χούφτας πλουτοκρατών, έφερε την κρίση και που για να την ξεπεράσουν σε όφελος του κεφαλαίου τσακίζουν το εργατικό, το λαϊκό εισόδημα και αφαιρούν κάθε δυνατότητα ικανοποίησης στοιχειωδών λαϊκών αναγκών.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα είναι ανάγκη να προβληματιστούν από αυτή την τραγική κατάσταση που βιώνουν. Να περάσουν από το «κόσκινο» των μέχρι τώρα εμπειριών τους, και τις δήθεν δεσμεύσεις της συγκυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) ότι δε θα τους πάνε πιο βαθιά στο βόρβορο της εξαθλίωσης, αλλά και τις φρούδες ελπίδες και τις διαχειριστικές ψευδαισθήσεις που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ, για δήθεν λύσεις με άθικτη την εξουσία των μονοπωλίων και μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Αυτό το δίπολο της αστικής διαχείρισης, που ανεξάρτητα από επιμέρους πολιτικές διαφορές έχει στρατηγική υπεράσπισης του κεφαλαίου και της ΕΕ, υποτάσσει το λαό στην πολιτική που τον καταστρέφει.

Ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο αυτοαπασχολούμενος, οι νέοι και οι γυναίκες από τα λαϊκά στρώματα, να μη ρίξουν κι άλλο τις απαιτήσεις για την ζωή τους και να μπουν μαζικά στη δράση για να τη διεκδικήσουν. Αυτό σημαίνει πιο αποφασιστικό δυνάμωμα των συνδικάτων και συμπόρευση με τις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, αλλαγή του συσχετισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα με ήττα των εργοδοτικών και συμβιβασμένων ηγεσιών, οργάνωση της πάλης για τα επείγοντα ζητήματα επιβίωσης σε γραμμή αποδέσμευσης από την ΕΕ, ρήξης με τους καπιταλιστές εκμεταλλευτές, μέχρι την κατάργησή τους. Σε αυτόν τον αγώνα, για την υπεράσπιση και διεκδίκηση λύσης στα λαϊκά προβλήματα στην προοπτική να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του, πρωτοστατεί το ΚΚΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ