Το μήνυμα ότι η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και των αντιδραστικών «διαρθρωτικών αλλαγών», που τσακίζουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, αποτελεί απαράβατη προϋπόθεση για την επαναδιαπραγμάτευση δήθεν του μνημονίου και την αξιοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, εκπέμπει η νέα συγκυβέρνηση, επιδιώκοντας να εγκλωβίσει το λαό στο μονόδρομο της εξόδου από την κρίση προς όφελος της πλουτοκρατίας.

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση καλλιεργεί το έδαφος για την απαρέγκλιτη υλοποίηση του συνόλου των αντιλαϊκών μέτρων εντός και εκτός μνημονίου, ενώ έχει επιλέξει το «μέτωπο» των αποκρατικοποιήσεων και των λουκέτων σε φορείς του δημοσίου ως «προνομιακό πεδίο» για να στείλει στην εγχώρια πλουτοκρατία και την τρόικα ένα μήνυμα αποφασιστικότητας για την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής.

«Πρώτα πρέπει να δείξει η κυβέρνηση ότι τηρεί έμπρακτα τις δεσμεύσεις της για επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών και των ιδιωτικοποιήσεων και μετά να ζητήσει από τους εταίρους να ισχύσουν οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τους μηχανισμούς στήριξης και να παζαρέψει με την τρόικα τους δυσμενείς όρους του μνημονίου», δηλώνουν σε όλους τους τόνους τα κυβερνητικά στελέχη, δίνοντας το στίγμα της στρατηγικής που θα εφαρμόσουν το επόμενο διάστημα.

Προτεραιότητα της κυβέρνησης, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις των αρμόδιων υπουργών, είναι να παρουσιάσει άμεσα «μεταρρυθμιστικό έργο», ώστε στη συνέχεια να διαπραγματευτεί «με καλύτερους όρους» με τους δανειστές και εταίρους, εννοείται για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης. Ουσιαστικά, στόχος της τρικομματικής κυβέρνησης είναι να χειραγωγήσει το λαό, ώστε να αποδεχθεί ως μονόδρομο την πλήρη υλοποίηση των μέτρων που τον οδηγούν πιο βαθιά στην φτώχεια και την εξαθλίωση.

«Οι αποφάσεις της πρόσφατης συνόδου κορυφής της ΕΕ θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να είναι χρήσιμες και για την Ελλάδα. Αν εμείς είμαστε αξιόπιστοι, οι εταίροι θα δείξουν την αλληλεγγύη τους. Πρέπει η κυβέρνηση να προχωρήσει, δείχνοντας τη δέσμευσή της να προχωρήσει διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις», τόνισε χαρακτηριστικά (στην ΝΕΤ) ο υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Κ. Χατζηδάκης, δίνοντας τη γραμμή πλεύσης που έχει χαράξει η κυβέρνηση.

Ο ίδιος συμπλήρωσε με νόημα πως «όσο περισσότερα κάνουμε στον τομέα των διαρθρωτικών αλλαγών τόσο περισσότερα μπορούμε να πετύχουμε στη συνέχεια, συμπεριλαμβανομένης και της μείωσης του δημοσίου χρέους, με βάση τις αποφάσεις που ελήφθησαν στην ΕΕ. Αν προχωρήσουν τα πράγματα θεωρώ ότι σε μια επόμενη φάση μπορούμε να πούμε ότι θα πρέπει να επανεξεταστεί και η περίπτωση των ενισχύσεων που δόθηκαν και στο δικό μας τραπεζικό σύστημα, με την προηγούμενη προσέγγιση».

Μεταξύ των μέτρων που θα πάρει άμεσα η κυβέρνηση, όπως ανέφερε ο ίδιος, είναι η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων, η απλούστευση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και το νέο φορολογικό σύστημα, με στόχο προφανώς την μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη τουλάχιστον στο 15%, όπως είχε δεσμευτεί προεκλογικά η ηγεσία της ΝΔ.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση κάνει σημαία τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και το λουκέτο σε δεκάδες φορείς του δημοσίου, επιχειρώντας να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση στο λαό ότι τάχα δεν θα θιγούν οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα και οι συνταξιούχοι από τη νέα αντιλαϊκή επέλαση.

«Πρέπει να μετασχηματιστεί ο δημόσιος τομέας, αυτό είναι κάτι που πέραν των προβλέψεων που υπάρχουνε στην δανειακή σύμβαση, ήτανε κάτι που το είχε ανάγκη η ελληνική οικονομία. Το σίγουρο είναι ότι θα προχωρήσουμε σε μια ριζική αναδιαμόρφωση του δημόσιου τομέα», δήλωσε χαρακτηριστικά (στον «Φλας») ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου, εκφράζοντας την ευχή (!) ο στόχος αυτός να επιτευχθεί «χωρίς απώλεια θέσεων εργασίας».

Για να κερδίσει μάλιστα χρόνο και ανοχή από το λαό, επανέλαβε ότι η επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα με βάση την προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, παραπέμπεται στο βάθος της τετραετίας.

«Η πορεία των τριών (σ.σ. κομμάτων) αφορά τους στόχους με ορίζοντα τετραετίας, δεν θα τεθούν όλα τα θέματα αυτά που περιέχονται στην συμφωνία των τριών, δεν θα τεθούν απευθείας στην διαβούλευση με τους εταίρους μας, θα τίθενται κατά σειρά ωριμότητας, όταν είναι ώριμο το καθένα και θα είναι ευκολότερη η επίτευξη των στόχων μας», τόνισε, σπεύδοντας να διευκρινίσει ότι «αυτή την στιγμή είναι ώριμο το ζήτημα της επιμήκυνσης της αποπληρωμής και πιστεύουμε και η αλλαγή του ΦΠΑ στην εστίαση».

Ολα τα άλλα ζητήματα, όπως είπε, «θα πρέπει να περιμένουμε σε εξέλιξη, σε συνάρτηση με την εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας, για να μπορέσουμε να τα θέσουμε και αυτά προς επαναδιαπραγμάτευση».

Αμεσα πάντως η κυβέρνηση προχωρά, από κοινού με την τρόικα, στην εξειδίκευση των μέτρων ύψους 11,5 δισ. που κυρίως συνθλίβουν τις συντάξεις, τα κοινωνικά και προνοιακά επιδόματα, τις δαπάνες για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τους μισθούς στο Δημόσιο, ενώ ταυτόχρονα φέρεται αποφασισμένη να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις στο εργασιακό και το ασφαλιστικό που προβλέπονται στο νέο μνημόνιο.

Τα μέτρα αυτά και ο γενικότερος σχεδιασμός της κυβέρνησης για το επόμενο διάστημα, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης που είχε χθες στην οικία του ο Α. Σαμαράς με τους Ε. Βενιζέλο και Φ. Κουβέλη, ενόψει των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης που, εκτός απροόπτου, θα γίνουν την Πέμπτη. Στη συνάντηση, παρουσία του οικονομικού επιτελείου, έγινε επίσης μια αποτίμηση των αποτελεσμάτων της συνόδου κορυφής της ΕΕ και η τακτική που θα ακολουθηθεί στις επαφές με την τρόικα, που φτάνει σήμερα στην Αθήνα.

1. Την έκδοση ευρωομολόγων, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή από άλλο θεσμό της Ευρωζώνης.

2. Την πολιτική ρύθμιση του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού τομέα, με τέσσερα βασικά εργαλεία: α) την εισαγωγή φόρου Tobin στη βραχυπρόθεσμη κίνηση κεφαλαίων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. β) Ευρωπαϊκή τραπεζική νομοθεσία κατά το πρότυπο της Νομοθετικής Πράξης Glass-Steagall, που ίσχυσε στις ΗΠΑ από το 1933 έως το 1999, και διαχώριζε τις εμπορικές από τις επενδυτικές τραπεζικές δραστηριότητες γ). Την κατάργηση των φορολογικών παραδείσων εντός και εκτός ευρωπαϊκών εδαφών. δ) Τη δημιουργία δημόσιου ευρωπαϊκού οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης των οικονομιών.

3.«Τη θεσμοθέτηση Ευρωπαϊκού Ταμείου Κοινωνικής Ανάπτυξης και Αλληλεγγύης, που προτείνει το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, για τη χρηματοδότηση δημόσιων επενδύσεων στους τομείς της έρευνας και ανάπτυξης»

4.«Την απόδοση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ρόλου πραγματικής κεντρικής τράπεζας. Δηλαδή ρόλου δανειστή ύστατης καταφυγής στην αγορά κρατικών ομολόγων».

5. «Την εποπτεία και ανακεφαλαιοποίηση των εθνικών τραπεζών στο επίπεδο της Ευρωζώνης».

1.«Ευρωομόλογα, τόσο για το χρέος όσο και για την ανάπτυξη».

2.«Ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών (Tobin), ο φόρος του διοξειδίου άνθρακα, η ανάγκη ελέγχου αλλά και ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, των CDS, των οίκων αξιολόγησης, των φορολογικών παραδείσων».

3.«Μια νέα φιλόδοξη αναπτυξιακή στρατηγική πανευρωπαϊκού επιπέδου με προτεραιότητα στην πράσινη ανάπτυξη, στις καθαρές τεχνολογίες και στην καινοτομία, που θα έφερνε δουλειές και θα προσέδιδε ξανά ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην Ευρώπη».

4.«Πρέπει να είναι περισσότερο παρεμβατική η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, όπως η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ» (αυτό πρότεινε ο Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στο ετήσιο Συνέδριο της Google «Zeitgeist» στο Λονδίνο στις 21/05/2012).

5. Πρέπει να «δουλέψουμε μαζί, για μια τραπεζική ένωση, που θα εγγυάται τις καταθέσεις όλων των πολιτών, μια οικονομική, δημοσιονομική ένωση» (Δήλωση του Γ. Παπανδρέου στις Βρυξέλλες 28/06/2012). Η «τραπεζική ένωση» που προτείνει ο Γ. Παπανδρέου και η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, έχει στόχο την «εποπτεία» των τραπεζικών ομίλων από την ΕΕ, όπως ακριβώς δηλαδή προτείνει και ο Αλ. Τσίπρας...

Σε σχόλιο σχετικά με τα μνημόνια, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Η λεγόμενη επαναδιαπραγμάτευση των μνημονίων μέσα στην ΕΕ που θα έφερνε ανακούφιση στο λαό ήταν και παραμένει τέχνασμα. Το μόνο που γίνεται είναι η στήριξη από την ΕΕ τραπεζών και επιχειρηματικών ομίλων. Τόσο οι τοποθετήσεις παραγόντων της ΕΕ, όσο και οι αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής με τον προσωρινό συμβιβασμό μεταξύ Μέρκελ - Ολάντ - Μόντι - Ραχόι αποκαλύπτουν ότι τα εξοντωτικά φορολογικά βάρη, η ανεργία, το γκρέμισμα μισθών και η ισοπέδωση ασφαλιστικών, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, οι ιδιωτικοποιήσεις, είναι το μόνο αποτέλεσμα για τους λαούς».