«Αέρα και ερχόμαστε χειμώνα καλοκαίρι, αμπάριζα να πάρουμε του πλιάτσικου τ' ασκέρι»...

Ο λαϊκός θυμόσοφος έρχεται αντιμέτωπος, μέσα και έξω από το πανί, με το παρελθόν του, το παρόν του και το μέλλον του. Συναντάει τους προγόνους του, τους επιγόνους του, τους φίλους του και τους εχθρούς του. Αντιστέκεται στην πείνα, στη φτώχεια, στα χρέη και σε κάθε κατακτητή. Σκαρφίζεται, σχεδιάζει και υλοποιεί τη «λύτρωσή» του, τη «λύτρωσή» μας. Φωνάζει «Οξω απ' την παράγκα!» σε καθετί που σκιάζει τη σκιά του. Χρέη πνίγουν τον Καραγκιόζη μέσα στο πανί και αποφασίζει να αναζητήσει την τύχη του στο «εξωτερικό» (έξω από το πανί). Εκεί έρχεται αντιμέτωπος με τη σημερινή πραγματικότητα και της κλείνει σκωπτικά το μάτι!

Despina Mavridou

«Οι φωνές του Καραγκιόζη, όπως οι φωνές των πλανόδιων μικροπωλητών, δυνατές, αγνές... Ολη η νοστιμάδα της ελληνικής φυλής εκφρασμένη με ήχους...» είχε πει ο Γιάννης Τσαρούχης.

Από το μακρινό 1924 ξεκινάει το ταξίδι του Καραγκιόζη από τον μπερντέ στο θεατρικό σανίδι, με το σατιρικό δράμα του Θ. Συναδινού «Ο Καραγκιόζης» με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη και με την ίδια στο ρόλο του Καραγκιόζη. Από τότε μέχρι και σήμερα ο Καραγκιόζης ενσαρκώθηκε αμέτρητες φορές, είτε, αρχικά, σε μορφή επιθεώρησης, είτε στο καθεαυτό δραματολόγιο του ελληνικού θεάτρου.

«Σε όλες τις κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας- σημειώνει το "Ξυπόλητο Τάγμα" - «μεσοπόλεμο, δικτατορία, μεταπολίτευση, ο ξυπόλητος Καραγκιόζης ερχόταν κοντύτερα στο λαό, σα να τον προσκαλούσε ο ίδιος για να βάλει στην καμπούρα του όλα τα βάσανά του, για να ξορκίσει τις "κατραπακιές" που έτρωγε ο ίδιος από τον κάθε λογής πασά. Ξυπόλητοι και εμείς τον επιστρέφουμε εκεί όπου ανήκει, όχι στη σκηνή ενός αθηναϊκού θεάτρου, μα στη ρίζα του πολιτισμού μας, περιοδεύοντας αυτό το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα και κουβαλώντας στην καμπούρα μας το τραγικό γέλιο της και την πικρή αλήθεια της».

Σκηνοθεσία: Κώστας Καζάκος. Συγγραφή έργου: Τάσος Κώνστας. Τα κείμενα των Διογένη - Διγένη - Πτωχοπροδρόμου έγραψε ο Αθως Δανέλης. Μουσική: Γιώργος Τζώρτζης. Παίζουν: Γιάννης Μποσταντζόγλου, Παύλος Ορκόπουλος, Τζένη Βαβαρούτα, Γιάννης Ζουμπαντής, Βασίλης Τσιπίδης, Τάκης Βαμβακίδης. Καραγκιοζοπαίχτης: Τάσος Κώνστας. Μουσικοί: Γιώργος Τζώρτζης, Μίλτος Χρυσανθίδης, Solis Barki, Δημήτρης Κατσούλης, Βασίλης Δουμουλιάκας και ο Νίκος Φιλιππίδης στο κλαρίνο. Ενδυματολογία - Σκηνικά - Χορός: Νίκος Κασαπάκης. Κινησιολογία: Πέτρος Γάλλιας. Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα. Ηχος: Θανάσης Γκίκας. Τιμές Εισιτηρίων: Προπώληση & Ταμείο: 10 ευρώ.

Μετά το τέλος της παράστασης θα ακολουθήσει ελεύθερο λαϊκό γλέντι με την εξαμελή ορχήστρα, ενώ δε θα λείψουν και άλλες εκπλήξεις «βγαλμένες» από τον παλιό καλό καιρό!

Η παράσταση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ρεματιάς του Αετοπουλείου Πολιτιστικού κέντρου Χαλανδρίου.

Ακολουθούν: 14/7 Νεμέα, Green Theater, 25/7 Ορεστιάδα, 26/7 Πτολεμαΐδα, 1/8 Στυλίδα, 22/8 Αρτα, κ.ά.

Δεν ξέρουν τι να με κάνουν./ Παιδί ακόμα/ έσπρωχνα με δύναμη το κεφάλι μου/να βγω έξω στα βρύα και στο κρύο νερό./Τρεις φωνές τάραξαν την έξοδό μου:/ο Μαγιακόφσκι πυροβόλησε το κεφάλι μου/ο αέρας παίρνει τα λόγια μου/όλα χάθηκαν./Κύμα θαλάσσης έσπασε μπροστά μου/κι άφησε ένα σκυλί με πέντε άστρα στην πλάτη./Δεν ξέρουν τι να με κάνουν, του λέω/έχεις τίποτα για μένα;/Οχι, απαντά/αμέλησα και θα αμελώ.

Είναι γιος ζωγράφου και εγγονός γλύπτη. Σε νεαρή ηλικία ταξίδεψε με φορτηγά καράβια. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1979 με την ποιητική συλλογή «Λίμπερτυ» (αναφορά στα ταξίδια του στη θάλασσα), από τις εκδόσεις «Κείμενα του Φίλιππου Βλάχου». Το 1994 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εχει εκδώσει 13 ποιητικές συλλογές, 6 πεζογραφήματα (μεταξύ των οποίων τα αφηγήματα «Το σύνδρομο του Παρθένη» και «Η σειρήνα της Ομόνοιας»), το μυθιστόρημα «Η λέσχη της στιγμής», η συλλογή διηγημάτων «Περί αλητείας», τα θεατρικά έργα «Τα μάτια του βασιλιά» και «Ο Μπαλτάσαρ μίλησε» και τη μαρτυρία «Η μαύρη κούρσα του κυρίου Καρούζου». Ποίησή του έχουν μελοποιήσει ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Νίκος Κυπουργός, ο Τάσος Μελετόπουλος, ο Στάμος Σέμσης και ο Νίκος Σαραγούδας με τον Γιώργο Τρανταλίδη. Παράλληλα με τη συγγραφική του δραστηριότητα ασχολείται με τη ζωγραφική. Εχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα (Αγκάθι 2001, Γκαλερί της Ερσης 2003 και Booze 2010).

Αυτός είναι ο κόσμος. Με μπλε ομπρέλα ο Σιρχάν Σιρχάν διηγείται ιστορίες στην πλώρη του σε νότιους μπολσεβίκους. Λοστρόμοι νοικοκυρούλες στις καμπίνες τους ταχτοποιούν τα χέρια τους στα μπούτια νεοφώτιστων τζόβενων. Σπανιόλοι κοιμούνται στη βαργιόλα και μόνο μαρκόνι στριγλίζει αλλάζοντας τη μοναξιά του με το συνάφι του.

Ο συγγραφέας έζησε τη δεκαετία του '70 συνομιλώντας καλλιτεχνικά και φιλικά με μια ιδιόμορφη παρέα γνωστών καλλιτεχνών. Ηταν μια ομάδα νέων που γύρισε την πλάτη της στην υπερ-πολιτικοποιημένη ζωή της εποχής μεθώντας με ποίηση, ζωγραφική και τρέλες. Ηταν κατά κάποιον τρόπο ένα αντίστοιχο της αμερικάνικης μπιτ γενιάς (beat = κουρασμένος, χτυπημένος, νικημένος ή ακόμη μακάριος-beatific). Ο Κώστας Ταχτσής, ο Αλέξης Ακριθάκης, ο Νίκος Καρούζος, ο Μιχάλης Κατσαρός, ο Μίνως Αργυράκης ήταν μερικά από τα επιφανή ονόματα της παρέας.

Είμαι πάνω στον Αγιο σαν σιωπηλό ναυάγιο πατάω την προσευχή του ώσπου να βγει η ψυχή του να φτάσει μες στο χώμα όπου γυρνάς ακόμα τρελή σαν το σκοτάδι λάμπεις μέσα στον Αδη Αχ τα λουλούδια τώρα δρέπονται για την ώρα που έπεσε σαν μυστήριο το έσχατο εργαστήριο κι έκανες την αγάπη τρελή σαν το σκοτάδι ν' ακούγεται στον Αδη σαν πένθιμο εμβατήριο (Η καντάδα της Κόλασης. Στίχοι: Γιώργος Κακουλίδης. Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος. Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος).