ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 8 Φλεβάρη 2012
Σελ. /32
Πέφτουν πλήρως οι μάσκες

Γρηγοριάδης Κώστας

Γελάει και το παρδαλό κατσίκι με τους θεατρινισμούς της ηγεσίας της ΝΔ που επιμένει να παριστάνει τον «αγωνιστή» που μάχεται μέχρις εσχάτων για ...το 13ο και 14ο μισθό του εργαζόμενου και την επικουρική σύνταξη του χαμηλοσυνταξιούχου, ενώ την ίδια στιγμή έχει «προσυπογράψει» το σύνολο των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνονται στα μνημόνια. Αντιλαμβανόμενο τον κίνδυνο του πλήρους εξευτελισμού, το επιτελείο της ΝΔ επιστρατεύει διάφορα «επιχειρήματα» για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να κάνει μεγαλύτερο το ρεζιλίκι. «Εχει αλλάξει το διακύβευμα, τώρα κρίνεται ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας», ισχυρίστηκε ανερυθρίαστα (στον «Real Fm») ο γραμματέας Προγράμματος της ΝΔ Ευρ. Στυλιανίδης, επιχειρώντας να προετοιμάσει το έδαφος για την «υπεύθυνη» στάση που θα επιδείξει η ΝΔ, υπερψηφίζοντας τα μέτρα που τσακίζουν μισθούς και συλλογικές συμβάσεις και εξαθλιώνουν το λαό. Ομως τον ίδιο ακριβώς λόγο, δηλαδή την «παραμονή της χώρας στο ευρώ» και τη «διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους», είχε επικαλεστεί ο Α. Σαμαράς για να δικαιολογήσει τη συμμετοχή της ΝΔ στη συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου τον περασμένο Νοέμβρη. Αυτό που κάνει δηλαδή η ηγεσία της ΝΔ είναι να αναπαράγει τα εκβιαστικά διλήμματα για το ευρώ και τη χρεοκοπία, προκειμένου να γονατίσει ο λαός και να περάσουν τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Οι μάσκες όμως έχουν πέσει πλήρως και φαίνεται καθαρά το αποκρουστικό πρόσωπο της βάρβαρης πολιτικής που υπερασπίζονται. Πρέπει να γίνει καθολικό αίτημα του λαού να φύγει τώρα η κυβέρνηση της πλουτοκρατίας και να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία.

Η ατέλειωτη βαρβαρότητα της λυκοσυμμαχίας

Μετά τον Ιταλό πρωθυπουργό Μ. Μόντι, που ζήτησε από τους νέους «να συνηθίσουν στην ιδέα ότι δεν θα μπορούν να έχουν μια μόνιμη δουλειά για όλη τους τη ζωή», προϊδεάζοντας για την επέκταση και γενίκευση των ευέλικτων μορφών εργασίας, τη σκυτάλη πήρε ο Σουηδός πρωθυπουργός, που κάλεσε τους εργαζόμενους να συνηθίσουν στην ιδέα ότι θα δουλεύουν μέχρι τα 75 χρόνια, δηλαδή μέχρι τον Αδη! Ο Φρ. Ράινφελντ δήλωσε ότι θα ήθελε οι συμπατριώτες του να μπορούν να εργάζονται ως την ηλικία των 75 ετών, αλλάζοντας επαγγελματικό προσανατολισμό, και κάλεσε τους εργοδότες να ευνοούν τις νέες σταδιοδρομίες αυτού του είδους. «Αν προσλάβουμε κάποιον 55χρονο που λέει "ναι, είμαι έτοιμος να δουλέψω ως τα 75 μου", έχουμε 20 χρόνια και μια πολύ μακρά και πολύ ενδιαφέρουσα σχέση εργασίας, σε σχέση με ένα άτομο το οποίο, στην ίδια ηλικία, προβλέπει να σταματήσει πέντε ή έξι χρόνια αργότερα», δηλώνει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του σε σουηδική εφημερίδα. Σύμφωνα μάλιστα με τον Ράινφελντ, οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αλλάξουν επαγγελματικό προσανατολισμό από τη στιγμή που το επάγγελμά τους γίνεται σωματικά ή ψυχικά πολύ επίπονο, ώστε ποτέ να μη σταματάνε να δουλεύουν. Σημειώνεται ότι σήμερα στη Σουηδία το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης είναι τα 67 έτη, αλλά οι εργαζόμενοι μπορούν να πάρουν σύνταξη από τα 61 χρόνια. Φυσικά τα παραπάνω δεν συμβαίνουν μόνο στην Ιταλία ή τη Σουηδία, αλλά σε ολόκληρη την ΕΕ και είναι αποτελέσματα της στρατηγικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις των καπιταλιστικών κρατών να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στους λαούς και να διασώσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων.

Απαλλαγή από τους «σωτήρες» - εκμεταλλευτές

Ο «ειδικός λογαριασμός», δηλαδή το ταμείο, που θέλει να φτιάξει ο γαλλογερμανικός άξονας για την αποπληρωμή των διεθνών δανείων της Ελλάδας, δεν αποσκοπεί μόνο στην πλήρη διασφάλιση των συμφερόντων των δανειστών -εταίρων, αλλά και στην εξουδετέρωση μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας της Ελλάδας, που θα μπορούσε να προκαλέσει ένα «ντόμινο» στα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης. Αυτό ήταν στην πραγματικότητα το νόημα της δήλωσης «αρνούμαστε την ελληνική χρεοκοπία», που έκαναν προχτές οι Μέρκελ και Σαρκοζί, όπως επιβεβαιώνεται από χτεσινό δημοσίευμα των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», στο οποίο επισημαίνεται ότι «με τον τρόπο αυτό (σ.σ. με τον ειδικό λογαριασμό) το Παρίσι και το Βερολίνο αποτρέπουν μια άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας, που θα κινδύνευε να πυροδοτήσει αντιδράσεις πανικού στις διεθνείς αγορές». Οπως αναφέρει το όργανο του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, μέσω αυτού του ειδικού λογαριασμού αντί οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων που λήγουν να πληρώνονται από την Ελλάδα, θα πληρώνονται απευθείας από τους «διασώστες» της Ελλάδας. Μάλιστα, η ίδια εφημερίδα αναφέρει ότι είναι πολύ πιθανό η πρόταση αυτή να περιλαμβάνεται ως όρος στο νέο μνημόνιο. Είναι ευνόητο ότι χρήματα από το ταμείο αυτό για τις «εσωτερικές» ανάγκες της χώρας, δηλαδή για μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές και λειτουργικές δαπάνες, δεν πρόκειται να φτάσουν ποτέ, όπως άλλωστε δεν έφτασαν μέχρι τώρα από το πρώτο δάνειο της τρόικας. Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός πρέπει να το πάρει απόφαση ότι δεν μπορεί να περιμένει σωτηρία από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου. Η μόνη σωτηρία δεν μπορεί παρά να προέλθει από τον ίδιο, με παλλαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση για να γίνουν τα μονοπώλια λαϊκή περιουσία, για αποδέσμευση από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τώρα ο λαός έχει το λόγο

Με αφορμή τη νέα δανειακή σύμβαση προς την Ελλάδα, εγχώριοι και διεθνείς εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας οξύνουν τους εκβιασμούς προς τον ελληνικό λαό, φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με ένα πλαστό δίλημμα: Να διαλέξει ανάμεσα στη χρεοκοπία και στη χρεοκοπία, δηλαδή ανάμεσα σε μέτρα που τον οδηγούν στο πτωχοκομείο ή σε μια κυβερνητική ανακήρυξη χρεοκοπίας της χώρας που πάλι θα τον οδηγήσει στο πτωχοκομείο. Εκείνο που ζητούν από το λαό που τον χρεοκοπούν είναι να δεχτεί ο ίδιος να εξαθλιωθεί ολοκληρωτικά, προκειμένου να μη χρεοκοπήσει η πλουτοκρατία.

Διέξοδο στο λαό δεν μπορούν να δώσουν τα άλλα κόμματα. Η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι έχουν ξοφλήσει όχι μόνο η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα «άλλα μείγματα» που πρόβαλλε η ΝΔ, η δήθεν «σθεναρή διαπραγμάτευση» για την οποία μίλαγε ο ΛΑ.Ο.Σ. Στην ίδια ρότα κινούνται και οι προτάσεις του οπορτουνισμού, που οδηγούν από άλλο δρόμο στο ίδιο αποτέλεσμα, καθώς δεν τον βγάζουν από το φαύλο κύκλο της καπιταλιστικής κρίσης και ανάκαμψης για τα μονοπώλια, γι' αυτό και μια σειρά προτάσεις των οπορτουνιστών υιοθετούνται από τμήματα της πλουτοκρατίας, όπως η διευθέτηση του χρέους, ο δανεισμός από την ΕΚΤ κ.λπ. Πρόκειται για παραλλαγές στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, οι οποίες δεν αποκλείεται να αξιοποιηθούν από το σύστημα ακόμα και σε κυβερνητικά σχήματα που μπορεί να προκύψουν, προκειμένου να δώσουν μια «ανάσα» στην εξουσία των μονοπωλίων, να χαρίσουν χρόνο μέχρι την επάνοδο σε κυβερνήσεις των αστικών κομμάτων.

Ολες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις, τις θέσεις και τις προτάσεις του ΚΚΕ, τόσο για το χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης ως κρίσης υπερσυσσώρεσης, όσο και για τη στόχευση των αντιλαϊκών μέτρων, ως μόνιμων μέτρων που αποσκοπούν στην εξασφάλιση μεγαλύτερης ανταγωνιστικότητας στην πλουτοκρατία κατά την επιστροφή σε τροχιά κερδοφορίας μετά την κρίση. Η επικαιρότητα και ρεαλιστικότητα της πολιτικής πρότασης εξουσίας που προβάλλει το ΚΚΕ επιβεβαιώνεται από τη ζωή. Σ' αυτήν την προοπτική απαιτείται σήμερα να πάρει ο λαός την υπόθεση στα χέρια του. Να κλιμακώσει τον αγώνα, να ανατρέψει την κυβέρνηση μέσα από την ένταση της ταξικής πάλης και να αξιοποιήσει τις εκλογές ως βήμα για τη λαϊκή συσπείρωση και οργάνωση, για την αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων. Να αποδυναμώσει τα αστικά κόμματα και τις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, για να αποτυπώσει το δίκιο του και στο εκλογικό αποτέλεσμα με την ενδυνάμωση του ΚΚΕ.

Οι εκλογές στις οποίες οι εργαζόμενοι πρέπει να φτάσουν με αλλεπάλληλες και κλιμακούμενες κινητοποιήσεις, μπορούν να γίνουν ένα όπλο για την ένταση του ταξικού πολέμου με καλύτερους όρους. Εκείνο, όμως, που είναι ξεκάθαρο, είναι ότι η λύση υπέρ του λαού δεν μπορεί να δοθεί και να ευοδωθεί, αν ο ίδιος ο λαός δεν πάρει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας και της εξουσίας. Μόνο με λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία, μπορεί ο λαός να ξεπεράσει το φαύλο κύκλο της καπιταλιστικής κρίσης και να επιβάλει μονομερή διαγραφή του χρέους και αποδέσμευση από την ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Που θα έλθει με την όξυνση της ταξικής πάλης για ρήξη, ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Είναι πια καιρός να αναλάβει δράση και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ