Καταγγελία των τραμπούκικων επιθέσεων που εκτελούν οργανωμένα ομάδες προβοκατόρων - δολοφόνων
Το ΚΚΕ καταγγέλλει στο λαό τη συνεχιζόμενη τρομοκρατική επίθεση που εκτελούν οι οργανωμένες ομάδες προβοκατόρων - δολοφόνων, που υπηρετούν τους μηχανισμούς του συστήματος, με εφόδους σε γραφεία του ΚΚΕ, πυρπολήσεις, ξυλοδαρμούς μελών της ΚΝΕ σε διάφορους χώρους, με απειλές και άλλα. Παράδειγμα του άνανδρου και ύπουλου σχεδίου που εκτελούν είναι και η επίθεση που εξαπέλυσαν στα γραφεία του ΚΚΕ στη Λάρισα.
Η θαρραλέα αντιμετώπιση που συναντούν από τους κομμουνιστές και το λαό θα χαλάσει τα σχέδια στα όργανα των μυστικών υπηρεσιών.
Την πρώτη και κύρια ευθύνη για τις τραμπούκικες και δολοφονικές επιθέσεις έχει η κυβέρνηση και οι επίσημοι κατασταλτικοί μηχανισμοί. Ενώ το διαδίκτυο είναι γεμάτο από αναρτήσεις διάφορων ομάδων των αυτοονομαζόμενων αντιεξουσιαστών ή εθνικιστών που προαναγγέλλουν και ύστερα επαίρονται για τα άθλια κατορθώματά τους, τους τραμπουκισμούς και τους εμπρησμούς, η κυβέρνηση έχει το θράσος να ζητάει από το ΚΚΕ στοιχεία!
Καθώς το σχέδιο αξιοποίησης προβοκατόρων - δολοφόνων κατά του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, που ξεκίνησε με την άγρια δολοφονική επίθεση κατά του ΠΑΜΕ στην πλατεία Συντάγματος, βρίσκεται σε εξέλιξη, αποκαλύπτεται και ο προβοκατόρικος και ύποπτος ρόλος του κόμματος του Καρατζαφέρη και άλλων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αθωώνουν ή συγκαλύπτουν ότι η επίθεση των προβοκατόρων είναι διατεταγμένη και ο στόχος τους είναι το εργατικό - λαϊκό κίνημα που έχει στόχο την ανατροπή της πολιτικής και της εξουσίας των μονοπωλίων.
Και αυτοί που τους στέλνουν και οι ομάδες πληρωμένων δολοφόνων που εκτελούν, έχουν αποτύχει να τρομοκρατήσουν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ και θα αποτύχουν όσο και αν προσπαθούν, όπως έχουν αποτύχει όσοι στο παρελθόν προσπάθησαν με όλα τα μέσα ωμής και άγριας τρομοκρατίας. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν τρομοκρατούνται, το λαό και τη νεολαία θέλουν να εκφοβίσουν και αυτό δεν πρέπει ο ίδιος ο λαός να το επιτρέψει.
Οι εργαζόμενοι, ο λαός, η νεολαία, έχουν τη δύναμη, μπορούν να εμποδίσουν και να ανατρέψουν τη βάρβαρη πολιτική που θυσιάζει το παρόν και το μέλλον τους για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, για την προστασία της ΕΕ, του καπιταλισμού. Μπορούν να αποκρούσουν και να αντιμετωπίσουν κάθε μορφής κατασταλτική δράση.
Συστράτευση τώρα με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, οργάνωση και συμμετοχή στα σωματεία, στο ΠΑΜΕ, για τη μεγάλη εργατική - λαϊκή συμμαχία της αντεπίθεσης που θα σαρώσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, τα επικίνδυνα αντιλαϊκά σχέδια που εξυφαίνουν τα κόμματα και οι κρυφοί και φανεροί μηχανισμοί της αστικής τάξης. Ολοι στον αγώνα. Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Λαϊκή εξουσία, αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους. Ο πλούτος ανήκει στο λαό που τον παράγει.
Συγκεκριμένα:
Ο προβοκάτορας εξοπλισμένος με αστυνομικό κλομπ, αντιασφυξιογόνα μάσκα και κουκούλα |
Τέτοιες μαρτυρίες και στοιχεία υπάρχουν δεκάδες και συνεχώς αυξάνονται. Ολα επιβεβαιώνουν το πώς στήθηκε η προβοκάτσια για να χτυπηθεί η διαδήλωση. Επιβεβαιώνουν για μια ακόμα φορά τις διασυνδέσεις θυλάκων της Αστυνομίας με συγκεκριμένες ομάδες, που δρουν ακόμα και δολοφονικά σε βάρος του λαϊκού κινήματος.
(Πλάτωνας, «Απολογία Σωκράτη»)
Η μοχθηρία δεν έχει πρόσωπο. Εχει στίγμα. Ιδεολογικό. Κοινωνικό. Τόσο σταθερά επαναλαμβανόμενο στον πλου της Ιστορίας, που μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί. Μήτε αυθόρμητο. Μήτε νεανικό. Μήτε άναρχο κι αναρχοαυτόνομο. Είναι μαύρο σαν τον «ασφαλίτη» που πιάστηκε στα πράσα, γκριζομάλλης και τριανταπεντάρης να ηγείται των μαυροκούκουλων... εναντίον της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ. Και στο κινητό του είχε δυο κλήσεις το παλικάρι. Στη «μαμά» (;) και στον «μπαμπά» (!). Οι «εταιρείες» ήταν για άλλα κινητά κι ακίνητα λοστάρια, καπνογόνα, όλα τα ακριβά παραφερνάλια της οργανωμένης συστημικής καταστολής.
Μοχθηροί άνθρωποι που φοβούνται τους πολλούς ανθρώπους της δουλειάς άμα τους κοιτάνε κατά πρόσωπο. Κάτι φασιστοειδή που πήραν χολερικές πένες και μαρκούτσια, ευγενικές χορηγίες αφεντικών, και τις μετέτρεψαν σε «μούσες» του εσμού των εθισμένων στην αλλοτρίων συμφερόντων «αγανάκτηση» της τυφλής βίας.
Είναι εκείνοι οι φτηνοί, εργαστηριακής παραγωγής διανοούμενοι του συστημικού 24ώρου, που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την καπότα του βοσκού απ' την καπότα του πορνοβοσκού και ψάχνουν την παιδεραστία ως «εκτροπή του προφίλ», όπως ψάχνουν το κεφάλι που στέκεται κοιτάζοντας ψηλά να το κόψουν ως αναιδή αντίσταση. Είναι κι ανάμεσά τους κάτι κουμάσια που ανατριχιάζουν με τον τρόπο που συλήθηκε το πτώμα του Καντάφι «γιατί δεν είναι στην κουλτούρα μας», πετάνε βαρύγδουπα. Ούτε ο Αχιλλέας ούτε ο Βουλγαροκτόνος...
Η προβοκάτσια θέλει μοχθηρό ιδιοκτήτη επικοινωνιακού χωρόχρονου. Σε όλες τις εποχές. Κι αποκτά ταχύτητα καθώς σέρνεται στις αποστάσεις της άγνοιας και της απελπισίας των καιρών. Και προτρέχει του θανάτου.