ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συλλαλητήρια για την Υγεία

Το μπαράζ των ανατροπών που επιχειρεί, χωρίς σταματημό, η κυβέρνηση στο χώρο της Υγείας και Πρόνοιας δεν είναι μια επιμέρους πρακτική. Είναι μέρος της ίδιας πολιτικής της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για τη μείωση των μισθών, των συντάξεων και όλων των - ήδη πετσοκομμένων και υποβαθμισμένων - κοινωνικών παροχών. Και αποσκοπεί αφενός στην απαλλαγή του κράτους από τις ελάχιστες υποχρεώσεις γι' αυτές τις παροχές και αφετέρου στη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας της Υγείας στους ευαίσθητους τομείς.

Είναι μέγιστη η υποκρισία της κυβέρνησης όταν διατείνεται πως όλες οι αντιδραστικές ανατροπές που επιχειρεί γίνονται στο όνομα της προστασίας του λαού: Για να μην πληρώνει τόσο ακριβά και να έχει αναντίστοιχες υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας. Εκείνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να περάσει όλες εκείνες τις περικοπές που έχει θεσμοθετήσει μέχρι τώρα - καθώς και εκείνες που σχεδιάζει: Να αποτελέσουν τα νοσοκομεία αυτόνομες οικονομικές μονάδες που θα συμπεριφέρονται σαν επιχειρήσεις στα πλαίσια της ολοήμερης λειτουργίας. Γι' αυτό και ετοιμάζει συγχωνεύσεις. Και μετά τις συγχωνεύσεις θα εκχωρήσει κρεβάτια στις ασφαλιστικές εταιρείες και θα αξιολογεί τις υπόλοιπες με επιχειρηματικά κριτήρια κι όχι με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Γι' αυτό και θα κλείσει κλινικές και κρεβάτια - ακόμα και κρεβάτια Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, όπου ο ασθενής είναι στον προθάλαμο του Χάρου. Και θα τα κλείσει γιατί δε θα συμφέρουν με βάση τη λογική κόστους - οφέλους, και όχι τις εκρηκτικές λαϊκές ανάγκες.

Για τον ίδιο λόγο γίνονται περικοπές στη φαρμακευτική περίθαλψη, αφήνοντας την κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας στο απυρόβλητο. Και παρά τις διακηρύξεις της κυβέρνησης για μείωση των τιμών, η «πίτα» για τη φαρμακοβιομηχανία μεγάλωσε. Οπως μεγάλωσαν και τα χαράτσια για τα λαϊκά στρώματα στην ώρα της ανάγκης. Που θα πληρώσουν για φάρμακα τουλάχιστον 170 εκατ. ευρώ με την εφαρμογή της λεγόμενης «αρνητικής λίστας», όπου τα φάρμακα δεν καλύπτονται από τα Ταμεία. Και σήμερα η ηγεσία του υπουργείου Υγείας θα ανακοινώσει και τη λεγόμενη «θετική λίστα» φαρμάκων. Δηλαδή εκείνα τα φάρμακα που θα πρέπει να καλύπτουν τα ταμεία...

Δηλαδή και πάλι ζημιωμένος - και χαρατσωμένος - ο άρρωστος εργαζόμενος. Μ' άλλα λόγια, «μονά - ζυγά» πάντα σε βάρος του αρρώστου. Του αρρώστου για τον οποίο προαλείφεται το κατάπτυστο ελάχιστο πακέτο παροχών που ετοιμάζεται μέσω της λειτουργίας του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ). Ο οποίος ως «δυνατός αγοραστής» θα προμηθεύεται υπηρεσίες από το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα ή θα συμβάλλεται με ΜΚΟ και υποτυπώδεις δημοτικές υπηρεσίες Υγείας.

Το όλο σχέδιο στην Υγεία και Πρόνοια αποτελεί μέρος της χρεοκοπίας του λαού. Γι' αυτό και τα αυριανά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, του ΜΑΣ και της ΟΓΕ είναι το πραγματικό μετερίζι στις ανατροπές που επιχειρεί η κυβέρνηση. Ταυτόχρονα, αποτελεί και το εφαλτήριο για τη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου πάλης για την κατάκτηση του ώριμου και ρεαλιστικού στόχου: Η υγεία να παρέχεται ισότιμα από ένα καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας και επείγουσας ιατρικής, με πλήρη στελέχωση και σύγχρονο εξοπλισμό. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Χρηματοδότηση από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας για όλους τους ασφαλισμένους.

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ

Η «δημοκρατία» τους

Την προηγούμενη βδομάδα εταιρεία πέταξε στο δρόμο πέντε εργαζόμενους γιατί αντιστάθηκαν στη διαρκή καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι κεφαλαιοκράτες στο σύνολό τους υψώνουν όλο και περισσότερο τους τόνους προκειμένου να φοβίσουν τους εργαζόμενους, ώστε να μην αντιδρούν στα όλο και πιο σκληρά μέτρα που λαμβάνονται. Μέτρα όπως η σκληρή φοροαφαίμαξη που, στις σημερινές συνθήκες, αυτά λειτουργεί πολλαπλασιαστικά. Απειλεί την ίδια την επιβίωση των εργατικών και λαϊκών οικογενειών.

Ολα τα παραπάνω, από την απόλυση λόγω αντίστασης στην καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων από τ' αφεντικό μέχρι την επιβολή μέτρων που μας στερούν τα στοιχειώδη, γίνονται για να σωθεί το κεφάλαιο. Μας απαγορεύουν να είμαστε υγιείς, να έχουμε αθλητισμό, να δουλεύουμε λίγες ώρες, να βλέπουμε τα παιδιά μας, να μάθουμε πράγματα για να μπουκώσουν αυτοί με περισσότερα κέρδη. Για να γίνουν οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και τα πολιτικά τους τσιράκια πιο πλούσιοι και εμείς να μετράμε τις μπουκιές μας.

Ολα αυτά τα λένε «δημοκρατία» και μας κουνάνε το δάκτυλο και αγανακτούνε όταν διεκδικούμε. Θέλουν να μας κάνουν να αισθανόμαστε ένοχοι γι' αυτό. Ενα πρέπει να έχουμε καθαρό. Ο,τι αυτοί αποκαλούν «δημοκρατία» για εμάς είναι βαρβαρότητα και εμείς τα θύματά της. Ομως εμείς είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου και έχουμε κάθε δικαίωμα να γκρεμίσουμε και τη βαρβαρότητα και τα παράσιτα που τη στηρίζουν.

«Μαύρο» αντιαπεργιακό μπλόκο

Κινητοποιήσεις των ναυτεργατών στα λιμάνια; «Πλήγμα στον τουρισμό». Διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας; «Πλήγμα στον τουρισμό». Συμβολικές κινήσεις διαμαρτυρίας του ΠΑΜΕ στην Ακρόπολη; «Πλήγμα στον τουρισμό». Κινητοποιήσεις των φορτηγών δημόσιας χρήσης; «Πλήγμα στον τουρισμό». Κινητοποιήσεις των ταξιτζήδων; «Πλήγμα στον τουρισμό»... Με δύο λόγια, δεν υπάρχει απεργιακή κινητοποίηση και συγκέντρωση τα τελευταία χρόνια που να μην καταδικάζεται από την «ιερά συμμαχία» κυβέρνησης - ΝΔ - επιχειρηματικοί όμιλοι, με πρώτους και καλύτερους τους εφοπλιστές και τους μεγαλοξενοδόχους, στο όνομα της «ζημιάς» που προκαλούν στον τουρισμό και τη «διεθνή εικόνα της χώρας». Πρόκειται για ένα καλά οργανωμένο σχέδιο, που βασικό στόχο έχει να χτυπήσει το ίδιο το δικαίωμα της απεργίας και να καλλιεργήσει ένα κλίμα υποταγής του λαού στο όνομα της υπεράσπισης του τουρισμού, που είναι τάχα η «βαριά βιομηχανία» και το «όχημα», για να βγει η χώρα από την κρίση. Φυσικά, πρόκειται για μύθους που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και καλλιεργούνται για να δικαιολογήσουν τα σκανδαλώδη προνόμια διαρκείας στο τουριστικό και το εφοπλιστικό κεφάλαιο, αλλά και να τσακίσουν τα λαϊκά δικαιώματα. Στο όνομα του τουρισμού, των συμφερόντων δηλαδή των επιχειρηματικών ομίλων, δε θέλουν «να κουνιέται φύλλο» σε ολόκληρη την επικράτεια και η χώρα να μετατραπεί σε έναν παράδεισο για τα μονοπώλια και κόλαση για τους εργαζόμενους, το λαό. Δεν πρέπει να τους περάσει. Χρειάζεται όμως ταυτόχρονα το λαϊκό κίνημα να ανασυνταχθεί και να αντεπιτεθεί στη γραμμή της ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων.

Ο «αυταρχισμός» της «αποτελεσματικότητας»

Το «δημοκρατικό» Πανεπιστήμιο δεν είναι απαραιτήτως και «καλό» Πανεπιστήμιο!

Η παραπάνω εκτίμηση ανήκει σε δυο πανεπιστημιακούς εκ των υποστηρικτών του νόμου - πλαισίου, στους Ν. Αλιβιζάτο και Αντ. Μανιτάκη, σε άρθρο τους στην «Καθημερινή», με το οποίο καλούν τους συναδέλφους τους να χαμηλώσουν τους τόνους διαφωνιών με το νόμο. Οι δυο πανεπιστημιακοί, αντιπαραβάλλοντας την αποτελεσματικότητα στη δημοκρατία, λένε: «Τα πολυμελή συλλογικά όργανα ενδέχεται πράγματι να είναι αντιπροσωπευτικά, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι μπορεί να λειτουργήσουν και αποτελεσματικά. Φοβούμενη τους δαίμονες του αυταρχικού μας παρελθόντος, η γενιά μας δεν συνειδητοποίησε ως τώρα ότι κάθε καλός καθηγητής δεν μπορεί να είναι και καλός πρύτανης. Στις μέρες μας, πέραν του ήθους, της ακεραιότητας και της επιστημοσύνης, ο τελευταίος πρέπει να έχει και ικανότητες να διοικεί έναν πολύπλοκο οργανισμό».

Με άλλα λόγια, ζητούν να αφήσουμε πίσω τους δαίμονες του αυταρχικού παρελθόντος και να υποταχθούμε στους μάνατζερ του αυταρχικού μέλλοντος των ΑΕΙ, που θα είναι ...αποτελεσματικοί στη διοίκηση του νέου Πανεπιστημίου που θα λειτουργεί σαν επιχείρηση. Για τα ήθη και τις αξίες του νέου Πανεπιστημίου δε χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτε άλλο. Τα λένε μόνοι τους.

Ο αντιλαϊκός καυγάς για το ΕΣΠΑ

Καυγαδίζουν για το ποιος δίνει τα περισσότερα και πιο γρήγορα στο μεγάλο κεφάλαιο. Αυτή είναι η έγνοια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Μετά τις αλλεπάλληλες ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργού Ανάπτυξης Μ. Χρυσοχοΐδη για το ΕΣΠΑ, την αναθεώρηση που δέχτηκε η ΕΕ για την εθνική συμμετοχή, την επίσπευση των ρυθμών, την αναδιάρθρωση με απόρριψη των «νεκρών» έργων, έρχεται ο υπεύθυνος της ΝΔ Κ. Χατζηδάκης να ασκήσει κριτική για τις καθυστερήσεις, την πτώση της χώρας στην κατάταξη απορρόφησης και πάει λέγοντας.

Το «έργο» έχει ξαναπαιχτεί, με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Λίγο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, ήρθαν οι πρώτες εξαγγελίες. Επιταχύνθηκε ο ρυθμός απορρόφησης, άρχισαν να δίνονται - στο μεγάλο κεφάλαιο - οι ενισχύσεις, αυξήθηκε ο ρυθμός απορρόφησης, που επί κυβερνήσεων ΝΔ ήταν εξαιρετικά χαμηλός. Τότε το ΠΑΣΟΚ είχε μιλήσει για καθυστερήσεις της ΝΔ.

Σήμερα, έρχεται η ΝΔ να ασκήσει κριτική για τις καθυστερήσεις, η κυβέρνηση δε βγάζει μιλιά για την... κατάταξη, αλλά και οι δύο μαζί για ένα πράγμα αγωνίζονται και αγωνιούν. Να πάνε τα λεφτά γρήγορα και σίγουρα στους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Ε, σ' αυτή την αγωνία δεν πρέπει να τους ακολουθήσει ο λαός. Γιατί η «ανάπτυξη», στην οποία συμφωνούν και οι δύο, είναι για τα αφεντικά και κανέναν άλλον....