Ο πρωθυπουργός υποστήριξε πως «όλοι ξέρουμε ότι και πάλι θα έχουμε αντιδράσεις, από όσους θεωρούν ότι είναι βολεμένοι με το σύστημα», προσπαθώντας να εμφανίσει τις αλλαγές ως ριζοσπαστικές, που χτυπούν τους βολεμένους. Αυτό, όμως, που μπορούν να δουν όλοι όσοι κάνουν τον κόπο να διαβάσουν το νόμο - πλαίσιο είναι ότι μιλάμε για κατάργηση της Ανώτατης εκπαίδευσης και μετατροπή της σε πολλές επιχειρήσεις κατάρτισης, που θα δίνουν «πτυχία» πολλών ταχυτήτων και οι επιχειρήσεις θα κάνουν πάρτυ κερδών, ορίζοντας απόλυτα την κατεύθυνση των σπουδών.

Χτες, η υπουργός Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου, συναντήθηκε με τον πρόεδρο της ΝΔ, Α. Σαμαρά, για το νόμο - πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση, επιδιώκοντας συναίνεση. Η υπουργός Παιδείας, μετά τη συνάντηση, δήλωσε πως «υπάρχει σημαντικός αριθμός θεμάτων στα οποία συγκλίνουμε και εκτιμώ ότι με τη συζήτηση μπορεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερος».

Ο υπεύθυνος για θέματα Παιδείας της ΝΔ, ζήτησε απ' την κυβέρνηση να δοθεί η παράταση που ζητούν οι Ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών της ανώτατης εκπαίδευσης (ΠΟΣΔΕΠ και ΟΣΕΠ - ΤΕΙ), ώστε συνεκτιμηθούν οι θέσεις της και οι ενστάσεις της ΝΔ και να «προχωρήσουμε όσο το δυνατόν ενωμένοι σε μία μακροπρόθεσμη στρατηγική για την Παιδεία και στο χώρο των Πανεπιστημίων».

Ο Α. Σπηλιωτόπουλος είπε ότι στον «εθνικό διάλογο» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είχαν καταλήξει «ομοφώνως σε κάποια πορίσματα» τα οποία όμως δεν εφαρμόζονται. Υποστήριξε πως η ΝΔ έχει ενστάσεις στον «τρόπο διοίκησης των Πανεπιστημίων», που δημιουργούν «σύγχυση αρμοδιοτήτων», σε ζητήματα συγγραμμάτων και στην κατάργηση της βαθμίδας του Λέκτορα. Τέλος, έθεσε θέμα για τα τρίχρονα πτυχία, «με δεδομένο ότι στην Ευρώπη σήμερα επανεξετάζεται το όλο ζήτημα που αφορά στους τετραετείς κύκλους σπουδών».

Στον πυρήνα των αναδιαρθρώσεων, πάντως, η ΝΔ δεν έχει αντίρρηση, γι' αυτό και ζητά (και αυτή) συναίνεση. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι πολλές απ' τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση επιδίωξε να τις υλοποιήσει και η ΝΔ. Επίσης, τον περασμένο Φλεβάρη η ΔΑΠ- ΝΔΦΚ παρουσίασε την πρότασή της για την Παιδεία, που ήταν ένα αντίγραφο των σχεδίων του ΠΑΣΟΚ. Η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ μιλούσε για ιδιωτική χρηματοδότηση στα πανεπιστήμια, εξωτερική αξιολόγηση, ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, κατάργηση του ασύλου κ.ά. Ολα αυτά υπάρχουν στο νόμο - πλαίσιο, ενώ με την ενσωμάτωση της Οδηγίας 36/05 στο ελληνικό δίκαιο, έχει ανοίξει ο δρόμος για τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα.

Ο ΛΑ.Ο.Σ., μετά τη δήλωση συμφωνίας με το σχέδιο που παρουσιάστηκε απ' την κυβέρνηση, συνέχισε τη στήριξή του αναλαμβάνοντας - για μια ακόμη φορά - ρόλο συμβούλου. «Ελπίζουμε να αντιλαμβάνεται η κ. Διαμαντοπούλου ότι κάποιοι θέλουν να οδηγήσουν τις αποφάσεις για την Παιδεία για τον Οκτώβριο, όπερ σημαίνει καταλήψεις και τα συναφή», δήλωσε ο εκπρόσωπός του Κ. Αϊβαλιώτης. Ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ, Π. Σκουρλέτης, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, υπεράσπισε τη λεγόμενη οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων, η οποία κατά τον ΣΥΝ καταλύεται με το νόμο - πλαίσιο. Πάντως, με το επιχείρημα της οικονομικής και διοικητικής αυτοτέλειας η κυβέρνηση προωθεί όλο το σχεδιασμό της και μετατρέπει τα πανεπιστήμια σε ΑΕ. Η «Δημοκρατική Αριστερά» έκανε λόγο και για «ύπαρξη θετικών στοιχείων που επιχειρούν να αντιμετωπίσουν υπάρχουσες παθολογικές πτυχές της Ανώτατης Εκπαίδευσης».

Βήμα προς την οικοδόμηση του σχολείου της αγοράς και συρρίκνωσης της δημόσιας δωρεάν Παιδείας αποτελούν οι συγχωνεύσεις - καταργήσεις και υποβιβασμοί Δημοτικών και Νηπιαγωγείων, στους οποίους προχωρά το υπουργείο Παιδείας από τη νέα σχολική χρονιά. Με δυο νέες Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις του υπουργού Οικονομικών και της υφυπουργού Παιδείας, με ημερομηνίες 23 και 24 Ιούνη, ανανεώθηκε η λίστα των καταργούμενων και συγχωνευόμενων σχολείων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Θυμίζουμε ότι με την προηγούμενη απόφαση, που είχε δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 18 Μάρτη, προβλεπόταν ότι θα συγχωνευτούν 1.070 Δημοτικά Σχολεία σε 482.

Τώρα με τις νέες αποφάσεις ο χάρτης που διαμορφώνεται για Δημοτικά Σχολεία και Νηπιαγωγεία σε όλη τη χώρα περιλαμβάνει τα εξής:

• 1.194 Δημοτικά Σχολεία συγχωνεύονται σε 527.
• 320 Νηπιαγωγεία συγχωνεύονται σε 148.
• Καταργούνται 117 Δημοτικά Σχολεία και 90 Νηπιαγωγεία.
• Υποβιβάζονται (δηλαδή μειώνεται ο αριθμός των τάξεων που λειτουργούν σε αυτά) 205 Δημοτικά και 11 Νηπιαγωγεία.

Και να σημειωθεί ότι αυτό το πογκρόμ συρρίκνωσης του αριθμού των σχολικών μονάδων της χώρας είναι μόνο... η αρχή. Δυο μέρες πριν την υπογραφή των παραπάνω αποφάσεων, στις 20 Ιούνη, η υπουργός Παιδείας είχε δηλώσει στη Βουλή ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης για συνενώσεις σχολείων «θα συνεχίσει, γιατί θα ζητήσουμε από τον κάθε δήμαρχο, σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς φορείς, να παρουσιάσουν στο επόμενο οκτάμηνο, τον κάθε σχολικό χάρτη σε κάθε περιοχή».

Η πρόθεση της κυβέρνησης για συγχωνεύσεις - που πέρα από τον οικονομικό - έχει κυρίως σαφή πολιτικό στόχο, συνάντησε όλη την προηγούμενη χρονιά την αντίσταση όχι μόνο γονιών και εκπαιδευτικών, αλλά και μιας σειράς φορέων. Εντάσσεται στο σχεδιασμό για το «νέο» σχολείο της αμορφωσιάς και της παρέμβασης των ιδιωτών, αλλά και της γενίκευσης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Γι' αυτό και γονείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές πρέπει να βρίσκονται σε επαγρύπνηση, καθώς η υπόθεση συγχωνεύσεις - καταργήσεις δεν έχει κλείσει.

Ποιος ήταν ο λόγος; Η συμμετοχή στη 48ωρη απεργία του ΠΑΜΕ στις 28 και 29 Ιούνη.

Στο ίδιο σπίτι εργάζονται άλλοι 50 υπάλληλοι ως οικιακοί βοηθοί!

-«...τώρα δεν είναι ώρα για το λαό να σηκώσει κεφάλι αλλά να το σκύψει μέσα στη γη και να μη διεκδικεί τίποτα»,

-«...η χώρα περνά δύσκολες στιγμές και χρειάζονται όλα αυτά τα μέτρα, πρέπει να είσαι τρελός για να απεργείς και να ζητάς κι άλλα τέτοια εποχή»,

-«...ο λαός δεν έχει λόγους να παραπονιέται γιατί έχει από όλα, νοσοκομεία - σχολεία - πανεπιστήμια!!!»

-«...φταίνε οι εργάτες και οι απεργοί που κλείνουν τα εργοστάσια»,

-«...δεν θα δουλεύουμε εμείς (σ.σ. οι εφοπλιστές!!!) για να πληρώνονται οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ».

Μετά από λίγο έφερε μία από τις πολλές καθαρίστριες του σπιτιού η οποία είναι από τη Βουλγαρία για να πείσει τη φοιτήτρια ότι ο σοσιαλισμός έχει πεθάνει για πάντα...

Οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, τα κόμματά τους και οι πολιτικές νεολαίες τους ξέρουν καλά πως το σύστημά τους σαπίζει. Πως ο Σοσιαλισμός είναι η μόνη προοπτική που έχουν ανάγκη οι λαοί και θα βάλει τέλος στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γι' αυτό δε θα πάψουν ποτέ να αφρίζουν μπροστά στην προοπτική να συναντηθεί η επαναστατική πρόταση του ΚΚΕ με τις αγωνίες και τη δυσαρέσκεια του λαού. Και καλά κάνουν.

Εχει κάθε λόγο ο κ. εφοπλιστής να θέλει να περάσουν αυτά τα μέτρα που θα κάνουν να κοστίζουν λιγότερο οι εργάτες που απασχολεί. Οπως έχει κάθε λόγο και η φοιτήτρια να παλεύει για όσα πραγματικά της αξίζουν και έχει ανάγκη αυτή και η οικογένειά της.

Δύο τάξεις υπάρχουν και χωρίζονται από χάσμα αγεφύρωτο, η ζωή της μίας είναι το τσάκισμα της άλλης. Μόνο το πρώτο 5μηνο του 2011 οι Ελληνες εφοπλιστές είναι πρώτοι παγκοσμίως σε επενδύσεις και αγορές: μιλάμε για 67 πλοία όλων των τύπων και 1,9 δισ. δολάρια. Φτώχεια, ανεργία και εξαθλίωση για τους ναυτεργάτες.

Παράσταση διαμαρτυρίας στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής διοργανώνουν σήμερα το μεσημέρι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών από τον Πειραιά, ζητώντας να σταματήσει η συνδικαλιστική δίωξη κατά του προέδρου της ΕΛΜΕ Πειραιά και αιρετού στο ΠΥΣΔΕ, Σάββα Σάββα. Θυμίζουμε ότι ο συνδικαλιστής εκπαιδευτικός κατηγορήθηκε από διευθύντρια σχολείου για... «απρεπή συμπεριφορά», επειδή με τη συνδικαλιστική του ιδιότητα παρενέβη στη διευθύντρια προκειμένου να δοθεί μια ημέρα άδειας σε εκπαιδευτικό του σχολείου που τη ζητούσε.

Οι εκπαιδευτικοί Πειραιά του ΠΑΜΕ σε σχετική ανακοίνωσή τους εκτιμούν ότι «η μεθόδευση της όλης υπόθεσης αποδεικνύει την εξόφθαλμη προσπάθεια να ποινικοποιηθεί η συνδικαλιστική δράση και να τρομοκρατηθούν οι εκπαιδευτικοί, που ζητούν, με τη βοήθεια του σωματείου τους, τα αυτονόητα δικαιώματά τους». Και μεταξύ άλλων τονίζουν: «Δηλώνουμε σταθεροί στον προσανατολισμό μας για μαζικά ταξικά συνδικάτα που θα εκφράζουν τα προβλήματα των συναδέλφων και θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους. Τέτοιου είδους πρακτικές εκ μέρους της διοίκησης το μόνο που καταφέρνουν είναι να κάνουν ξεκάθαρο στα μάτια των συναδέλφων ότι συνειδητά έχει πάρει θέση απέναντί τους και ότι είναι το μακρύ χέρι της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής».