Το «μεσοπρόθεσμο σχέδιο» για τη μαζική φτώχεια απέναντι στο λαό, για τη βίαιη προσαρμογή του στις ανάγκες των μονοπωλίων, μέσα σε συνθήκες έξαρσης και της καπιταλιστικής κρίσης, βάζει μπροστά το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας, κλιμακώνοντας με ομοβροντία από νέα μέτρα που σκοπεύουν να ξεδιπλώνουν από την 1η Ιούλη του 2011.

Η κόλαση που ετοιμάζουν αφορά σε ολόκληρη την γκάμα, ακουμπά κάθε πτυχή της ζωής, από τη σύνθλιψη μισθών και συντάξεων, πάνω στα οποία έρχονται να εφαρμόσουν κάθετα αυξημένους φόρους και κάθε είδους χαράτσια, ταυτόχρονα και με την καρατόμηση των όποιων δαπανών στέκουν ακόμη στα πόδια τους και που έχουν να κάνουν με τις ζωτικές κοινωνικές ανάγκες.

Ολα μαζί μαζί συνθέτουν το ενιαίο στρατηγικό σχέδιο της πλουτοκρατίας, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου είναι και η άμεση αφαίμαξη λαϊκού εισοδήματος μέσα από την καρατόμηση των κρατικών δαπανών για μισθούς και συντάξεις. Το συγκεκριμένο «ονομαστικό κονδύλι», σύμφωνα με τις νόρμες του «μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής», το αργότερο μέχρι το 2015, στα τέλη δηλαδή του τρέχοντος αντιλαϊκού προγράμματος, θα έχει υποχωρήσει στα προ δεκαετίας επίπεδα, σε αυτά που υπήρχαν στα έτη 2006 και ακόμη νωρίτερα. Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι το ίδιο μοντέλο ετοιμάζουν και για τον ιδιωτικό τομέα, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας για τα μονοπώλια και την πλουτοκρατία.

Η βίαιη προσαρμογή ξεκινά άμεσα, από το έτος 2012, και συγκεκριμένα:

Ονομαστικοί μισθοί και συντάξεις το 2015 θα έχουν συρρικνωθεί στα 20,4 δισ. ευρώ κάτω και από τα επίπεδα του έτους 2007 (20,8 δισ. ευρώ).

Σε σύγκριση με το 2009 (24,5 δισ. ευρώ) η κατρακύλα για τα συγκεκριμένα εισοδήματα (χωρίς να συνυπολογισθούν οι αυξημένοι φόροι κ.ά.) θα έχει φτάσει στο 18%.

Το εμφανιζόμενο κονδύλι για μισθούς στο 2015 θα έχει υποχωρήσει στα 12,1 δισ. ευρώ κάτω και από τα προ 12ετίας επίπεδα του έτους 2004 (13 δισ. ευρώ).

Οι πραγματικές αποδοχές θα είναι πολύ χαμηλότερες καθώς παράλληλα με τις ονομαστικές μειώσεις δρομολογούν και τα παρακάτω μέτρα απέναντι στους εργαζόμενους τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Η παραπέρα αφαίμαξη λαϊκού εισοδήματος, που δεν εμφανίζεται στα παραπάνω κονδύλια, έχει να κάνει με νέα μέτρα όπως την λεγόμενη «έκτακτη εισφορά» (που θα εφαρμόζουν ανελλιπώς κάθε χρόνο), τις επιπλέον «ειδικές εισφορές» 8% για τους συνταξιούχους κάτω από 60 χρονών, τη μείωση του αφορολόγητου στα 8.000 ευρώ, τις περικοπές και των αναπηρικών συντάξεων, τη μείωση και των επικουρικών συντάξεων, την αύξηση των εισφορών, τάχα για τη στήριξη των ανέργων, στην πραγματικότητα, μαζί με όλα τα άλλα, για την ενίσχυση της πλουτοκρατίας κ.ά.

Η σφοδρή αντιλαϊκή κλιμάκωση υπηρετείται και με τα παρακάτω νέα μέτρα που προβλέπονται στο «μεσοπρόθεσμο πλαίσιο»:

• Μέχρι το 2015 θα έχουν απολύσει το σύνολο των συμβασιούχων που εργάζονται στο δημόσιο τομέα. Η επίθεση ξεκινά άμεσα. Μέσα στο β' εξάμηνο του 2011 προβλέπουν παραπέρα «μείωση των συμβασιούχων» κατά 50% και για τη συνέχεια κατά 10% επιπλέον για καθένα από τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2015. Από το συγκεκριμένο υπολογίζουν «εξοικονομήσεις» 350 εκατ. ευρώ, από τα οποία τα 245 εκατ. ευρώ στο β' εξάμηνο του 2011.
• Αναστέλλουν κάθε μισθολογική ωρίμανση μέχρι το 2015, καταργούν δηλαδή και τα προβλεπόμενα ανά διετία κλιμάκια με βάση τα χρόνια υπηρεσίας.
• Κάτω από κάθε νόρμα πέφτουν και οι νέες προσλήψεις με την εφαρμογή του «κανόνα» για 1 πρόσληψη σε 10 «αποχωρήσεις» για το 2001 (1:5 στη συνέχεια).
• Σφαγείο ετοιμάζουν σε πρώην ΔΕΚΟ, φορείς και υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα, δρομολογώντας λουκέτα - συγχωνεύσεις και μαζικές απολύσεις.
• Παραπέρα αντιλαϊκές παρεμβάσεις ετοιμάζουν μέσα από το λεγόμενο «ενιαίο μισθολόγιο» που μπαίνει σε εφαρμογή από φέτος. Ανάμεσα σε άλλα ετοιμάζουν την κατάργηση σχεδόν για το σύνολο των επιδομάτων, την καθιέρωση κριτηρίων «παραγωγικότητας» κ.ά.

Το παιχνίδι συνεχίζεται στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, εκεί που τα λεφτά είναι πολλά.

Για παράδειγμα, το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) και ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Ηλεκτρισμού Ελλάδας, ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια μελέτη που υποστηρίζει την, μεγάλης κλίμακας, διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στην ηλεκτροπαραγωγή, με ορίζοντα το 2050.

Ενα από τα επιχειρήματά τους είναι ότι «η μεγάλη διείσδυση των ΑΠΕ δεν οδηγεί σε αύξηση της εύλογης χρέωσης καταναλωτή, μετά την κατάργηση της δωρεάν διάθεσης δικαιωμάτων CO₂ το 2013».

Δείτε το κόλπο. Οι ΑΠΕ είναι ακριβές σε σχέση με τις άλλες μορφές παραγωγής, ιδίως με την λιγνιτική. Ομως, με την χρέωση των δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα, αυξάνεται αλματωδώς και τεχνητά, το κόστος, κυρίως της λιγνιτικής παραγωγής. Αυτό θα φανεί σύντομα και στα τιμολόγια, «που πρέπει να αντανακλούν το πραγματικό κόστος», όπως λένε ατάραχοι όσοι θα κερδίσουν από αυτό.

Ετσι, το κόστος της ηλεκτροπαραγωγής διογκώνεται τεχνητά, με συνέπεια να προσεγγίσει αυτό των ΑΠΕ! Και πάνω σε αυτή την πλαστή την κατασκευασμένη πραγματικότητα που διαμόρφωσαν όσοι έχουν «το μαχαίρι και το πεπόνι», έρχονται οι επιχειρηματίες των ΑΠΕ να διαφημίσουν την... «φτηνή» - πλέον - παραγωγή τους! Ζητώντας βεβαίως νέα κίνητρα από το κράτος.

Κι απ' ό,τι φαίνεται δεν είναι τυχαίος ο χρόνος της δημόσιας παρέμβασης, καθώς ήδη ο νέος αρμόδιος υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου έκανε τις πρώτες δηλώσεις για επιπρόσθετες «απλοποιήσεις» στις αδειοδοτήσεις. Οπου απλοποίηση στην απλοποίηση, στο τέλος δε θα χρειάζεται παρά μια... προφορική δήλωση των επενδυτών για να κάνουν ό,τι θέλουν.