ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ομολογίες και απειλές

Γρηγοριάδης Κώστας

«Βεβαιότητα, τάξη, σταθερότητα και ασφάλεια», είναι οι «στοιχειώδεις» 4 προϋποθέσεις προσέλκυσης επενδύσεων, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλο, που επιδόθηκε χτες σε ένα ακόμη ντελίριο, σε ημερίδα για τις επενδύσεις που διοργανώθηκε από την αντιπροεδρία της κυβέρνησης και τον οργανισμό «Invest in Greece». Την ερμηνεία αυτών των προϋποθέσεων φρόντισε να δώσει ο ίδιος, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: «Είναι ανάγκη λοιπόν, όλοι να καταλάβουν ότι δεν μπορεί να κόπτεσαι για την ανάπτυξη της χώρας, για την έξοδο από την κρίση, για την απασχόληση και για μια καλύτερη κοινωνική πολιτική και ταυτόχρονα να υπονομεύεις με την πράξη σου ή με τα λόγια σου, την καθημερινή σταθερότητα και ασφάλεια, η οποία είναι στοιχειώδης προϋπόθεση για μια ομαλή κοινωνική ζωή. Και, βεβαίως, είναι στοιχειώδης προϋπόθεση για ν' αποκομίσει ο άλλος την εικόνα ότι στον τόπο αυτό μπορεί να μεταφέρει τα χρήματά του, από ένα μέγεθος που δεν μπορεί να συλληφθεί, γιατί κινείται στην παγκόσμια σφαίρα, να τα υλοποιήσει, δηλαδή να τα κάνει κτίρια, να τα κάνει μηχανές, να τα κάνει σχέσεις με εργαζόμενους, συμβάσεις. Και όλα αυτά, όπως καταλαβαίνετε, είναι δεσμευτικά, χωρίς να κινδυνεύει από εκδηλώσεις οι οποίες θέτουν σε αμφιβολία την έννομο τάξη και τη δημοκρατική και συνταγματική ομαλότητα». Σε διατεταγμένη υπηρεσία από την κυβέρνηση, ο Θ. Πάγκαλος απειλεί το λαό να... κάτσει στ' αυγά του για να έρθουν στη χώρα επενδύσεις. Να αποδεχτεί δηλαδή τα μέτρα που τον καταδικάζουν να δουλεύει με μεροκάματα πείνας μέχρι τον τάφο, να πληρώνει για την Υγεία, την Πρόνοια και την Παιδεία, να αποδεχτεί το παραπέρα ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, ώστε το κεφάλαιο να βρει νέα κερδοφόρα πεδία δράσης. Δυο πράγματα ομολογεί ο Πάγκαλος για λογαριασμό της κυβέρνησης. Πρώτον, ότι υπάρχουν τεράστια συσσωρευμένα κεφάλαια που αναζητούν φθηνότερους εργάτες για να επενδυθούν. Δεύτερον, ότι ο δρόμος ανάπτυξης που υπερασπίζεται η κυβέρνηση, προϋποθέτει την εξόντωση του λαού. Και οι δύο είναι λόγοι ικανοί για να συντρίψει ο λαός την πολιτική τους.

«Κοινωνικός αυτοματισμός... »

Προστέθηκε και το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας στην συμμαχία των «αγανακτισμένων». Οχι αυτών που συγκεντρώνονται στις πλατείες. Των άλλων, που «αγανακτούν» με την απεργία της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ και τις διακοπές ηλεκτροδότησης. Δηλώνει μάλιστα ότι θα χρησιμοποιήσει κάθε νόμιμο μέσο για να αποζημιωθούν οι πληγέντες...

Επαναλαμβάνεται η προκλητική και αδιέξοδη λογική της ουσιαστικής απαγόρευσης των εργατικών κινητοποιήσεων. «Διαδηλώστε, αλλά μην κλείνετε τους δρόμους, έχουμε και τις δουλειές μας». Απεργήστε, αλλά μη σταματήσετε να δουλεύετε». «Διαμαρτυρηθείτε, αλλά σιωπηλά, δε φταίμε να σας ακούμε».

Ενας χυδαίος «κοινωνικός αυτοματισμός» που αγνοεί τις αιτίες και τις στοχεύσεις, τα προβλήματα και τις συνέπειές τους, με μοναδικό σκοπό την προστασία ενός πολύ συγκεκριμένου μικροσυμφέροντος.

Είναι προφανές ότι η πλειοψηφία του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου συμφωνεί με την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Η πολιτική της «απελευθέρωσης» και της ιδιωτικοποίησης έχει οδυνηρές συνέπειες και για τους μικροβιοτέχνες. Τόσοι και τόσοι δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς και τους κόβει η ΔΕΗ το ρεύμα. Νέες, μεγάλες, ανατιμήσεις αναμένονται.

Κι όμως, η πλειοψηφία θεωρεί ότι δεν είναι δική της υπόθεση η τύχη της ΔΕΗ...

Φαρμακευτική καταστολή ... «υψηλών προδιαγραφών»

Είναι φανερό ότι η κυβερνητική πολιτική προσανατολίζεται όλο και περισσότερο το πρόβλημα των ναρκωτικών - υλοποιώντας ευρωενωσιακές ντιρεκτίβες - να εγκλωβιστεί στα προγράμματα χορήγησης υποκαταστάτων, με σκοπό τη διαιώνιση και συντήρησή του. Στην ουσία ανοίγει την κάνουλα της μεθαδόνης, επιδιώκοντας μια άλλου τύπου καταστολή, τη φαρμακευτική. Ο «ΣΥΝ», στο όνομα του θεραπευτικού πλουραλισμού, κάνει λόγο με αφορμή την αυριανή «Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών» για ...καθιέρωση υψηλών προδιαγραφών προγραμμάτων υποκατάστασης, «ώστε να στοχεύουν στην απεξάρτηση και κοινωνική επανένταξη». Είναι γνωστό ότι στα 15 χρόνια λειτουργίας αυτών των προγραμμάτων δεν έχει επιτευχθεί απεξάρτηση κανενός νέου που παρακολουθεί τέτοια προγράμματα. Κανένας αγώνας «για διεκδίκηση μιας ζωής με αλληλεγγύη και κοινωνική δικαιοσύνη» δεν μπορεί να επιτευχθεί με φαρμακευτική καταστολή, ακόμη κι αν αυτή είναι ...υψηλών προδιαγραφών.

Επίθεση σε όλα τα λαϊκά δικαιώματα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ο Ευάγγελος Βενιζέλος αν θα χρειαστεί να πάρει και νέα μέτρα μετά από τη βάρβαρη φορολογική επίθεση που ανακοίνωσε! Ισως, μπορεί, θα δούμε, θα εξαρτηθεί...

Ολως παραδόξως, εμείς, παρότι δεν είμαστε υπουργοί Οικονομίας, ...ξέρουμε! Θα πάρει και άλλα μέτρα. Είναι απολύτως και μαθηματικά βέβαιο. Η επίθεσή τους μόλις ξεκίνησε.

Και δε θα είναι μόνο φορολογικά, γιατί η αφαίμαξη του λαού μέσω φόρων προς όφελος του κεφαλαίου είναι μόνο το ένα σκέλος της υπόθεσης. Το σχέδιο είναι ευρύτερο και σαφέστερο και εφαρμόζεται σε όλη την ΕΕ, είτε υπάρχει κρατικό χρέος, είτε όχι.

Τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά δικαιώματα είναι αυτά που θα μπουν επίσης στο στόχαστρο. Αν προσέξετε τις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ, κάθε άλλο παρά έχουν σταματήσει να μιλάνε για «διαρθρωτικά μέτρα στην αγορά εργασίας».

Κι ούτε θα σταματήσουν, γιατί ακριβώς αυτή είναι η δουλειά τους, να μειώσουν το εργατικό κόστος για τις επιχειρήσεις, να μεγαλώσουν την κερδοφορία τους. Να δημιουργήσουν νέες δυνατότητες υπερκερδών στα συντρίμμια της κρίσης.

Ακριβώς αυτή είναι, άλλωστε, η πολιτική του κεφαλαίου: Οταν ...«στομώνει» το σύστημα της εκμετάλλευσης, να καταστρέφει (λαούς ολόκληρους, αν χρειαστεί) προκειμένου να ξαναλειτουργήσει.

Τα χρήματά τους βλέπετε - αυτά που κέρδισαν από τη δουλειά των εργαζομένων - δεν μπορούν να κάθονται και να περιμένουν. Πρέπει να επενδυθούν, με σίγουρες αποδώσεις για να ταΐσουν την αχόρταγη κάστα τους.

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΣΤΟ 15% θα πάει η συμμετοχή στα προγράμματα του ΕΣΠΑ, μας ανακοινώνει ο υπουργός Ανάπτυξης, και, μάλιστα, περιχαρής.

Είναι βέβαιο ότι το νέο είναι ευχάριστο για τους μεγαλοκατασκευαστές, τις πολυεθνικές, τους μεγαλοεισαγωγείς και όσους θα λάβουν τα σχετικά κοινοτικά κονδύλια.

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι υπόλοιποι μπορούν, απλά, να κοιτάνε - ένα ακόμη - μεγάλο φαγοπότι...

Πάλη ενάντια στα ναρκωτικά

Η αυριανή Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών, η 26η Ιούνη, γιορτάζεται φέτος σε περίοδο όξυνσης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, κατά συνέπεια και όξυνσης των αδιεξόδων που δημιουργεί και θρέφει το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Σ' αυτό το φόντο υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για διόγκωση του φαινομένου της τοξικοεξάρτησης, γεγονός που έχει αρχίσει ήδη να καταγράφεται από το 2010, με αύξηση του αριθμού των χρηστών που ζητούν αποθεραπεία από προγράμματα απεξάρτησης. Αναδύεται έτσι, όλο και πιο έντονα, η ανάγκη ενίσχυσης της πρωτογενούς πρόληψης κατά των εξαρτήσεων, αλλά και της απεξάρτησης. Ομως η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στον τομέα των ναρκωτικών, σε συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων, κάθε άλλο παρά αυτές τις ανάγκες υπηρετεί.

Στον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής είναι ο συμβιβασμός με τα ναρκωτικά και η διαχείριση του προβλήματος στην κατεύθυνση της συντήρησής του. Αντί της απεξάρτησης, δηλαδή των λεγόμενων «στεγνών» προγραμμάτων, ενισχύονται τα προγράμματα υποκατάστασης, δηλαδή τα προγράμματα που χορηγούν νόμιμες δόσεις μεθαδόνης, βουπρενορφίνης κλπ. Την ίδια στιγμή που υποχρηματοδοτούνται τα «στεγνά» προγράμματα του ΚΕΘΕΑ, ιδρύονται νέες μονάδες υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ, ενώ ανοίγει ο δρόμος για κρατική χρηματοδότηση σε διαφόρων ειδών ιδιωτικές κλινικές που σήμερα λειτουργούν παράνομα - οι περισσότερες είναι άκρως επικίνδυνες - και εμπορεύονται τον ανθρώπινο πόνο και τη λειψή πληροφόρηση οικογενειών που βιώνουν το πρόβλημα των ναρκωτικών.

Στον τομέα της πρόληψης, οι αποσπασματικές προσπάθειες που είχαν ξεκινήσει στο παρελθόν με τα υπάρχοντα σήμερα Κέντρα Πρόληψης, κινδυνεύουν να υποχωρήσουν κι αυτές, αφού τα Κέντρα φυτοζωούν και στον ορίζοντα είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να χρειαστεί να αναζητούν χορηγούς για να μπορέσουν να λειτουργήσουν ή να... κοστολογήσουν και να πουλούν τις υπηρεσίες τους. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση επαναφέρει τη συζήτηση για αποποινικοποίηση ναρκωτικών έως και νομιμοποίηση κάποιων από αυτά, στη βάση της αντιεπιστημονικής αντίληψης περί διαχωρισμού των ναρκωτικών σε μαλακά και σκληρά.

Η πολιτική αυτή είναι επικίνδυνη, έως και εγκληματική. Ο αγώνας κατά των ναρκωτικών είναι αγώνας για τη ζωή. Κόντρα στη μοιρολατρία και το συμβιβασμό με το πρόβλημα, που ενισχύεται από την ασκούμενη πολιτική, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι ο χρήστης μπορεί να απεξαρτηθεί, μπορεί να νικήσει τον αγώνα της ζωής. Το φαινόμενο της τοξικομανίας είναι κοινωνικό. Δεν είναι «μοιραίο» να υπάρχει. Συνδέεται με το καπιταλιστικό σύστημα και η οριστική εξάλειψή του θα έρθει μόνο με το γκρέμισμα της σάπιας κοινωνίας των εκμεταλλευτών. Ομως μια πολιτική που θα έχει στόχο τη «μείωση της ζήτησης» των ναρκωτικών κι όχι τη «μείωση της βλάβης», θα μπορούσε από σήμερα να έχει αποτελέσματα. Γι' αυτό είναι υπόθεση της εργατικής τάξης, συνολικά του λαϊκού κινήματος, πιο αποφασιστικά και επιτακτικά να εντείνει την πάλη του ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, να απαιτήσει ένα ολοκληρωμένο, ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα πρωτογενούς πρόληψης, θεραπείας και επανένταξης. Αυτός ο δρόμος αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική λύση για την αντιμετώπιση των τραγικών συνεπειών που έχουν τα ναρκωτικά, κυρίως στους νέους ανθρώπους που μπλέκουν σ' αυτά τα δίχτυα.

Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ