ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η «αναδιάρθρωση»

Το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους, που φόρτωσε στη χώρα η πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, ήταν προδιαγεγραμμένο ότι κάποια στιγμή θα έμπαινε στην ημερήσια διάταξη, αφού όταν έπεφταν οι υπογραφές στο αντιλαϊκό μνημόνιο, οι υπογράφοντες γνώριζαν ότι το κρατικό χρέος θα εκτοξευόταν σε επίπεδα που θα ξεπερνούσαν το 170% του ΑΕΠ. Τέτοια χρέη δεν μπορούν να αποπληρωθούν κι αυτό το γνώριζε και η τρόικα και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που με πρόσχημα το χρέος ξεδίπλωσε ένα πρωτοφανές πογκρόμ σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι το κρατικό χρέος, ούτε η πληρωμή του. Είναι η οικονομική κρίση και οι συνέπειες που αυτή, αντικειμενικά, προκαλεί. Ετσι, με δεδομένο ότι μπροστά μας έχουμε μια κρίση που προκλήθηκε από την τεράστια υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, σε τέτοια επίπεδα που δεν ήταν πλέον δυνατό να επενδύονται, να διευρύνεται η παραγωγή και να βγαίνουν ικανοποιητικά κέρδη για το σύνολο της πλουτοκρατίας, η «λύση» που μπορούσε να βρεθεί, μέσα στα πλαίσια του συστήματος, ήταν η ...μείωση του όγκου των κεφαλαίων. Αυτό που με μια κουβέντα λέμε καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων.

Η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων, πρώτα και κύρια της εργατικής δύναμης, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Το δείχνουν τα εφιαλτικά στοιχεία για την ανεργία και την υποαπασχόληση, η μαζικοποίηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, οι ρυθμίσεις για τη μείωση των μισθών και των ημερομισθίων, η ακύρωση εργασιακών κατακτήσεων ολόκληρων δεκαετιών. Η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων αγγίζει ήδη και τμήματα του κεφαλαίου, με βιομηχανικές μονάδες να μετατρέπονται σε κουφάρια, εργοστάσια να κλείνουν, μηχανολογικό εξοπλισμό να απαξιώνεται. Την ίδια στιγμή, διάφοροι κεφαλαιοκράτες καραδοκούν πότε θα εμφανιστούν οι νέες ισορροπίες, ώστε με πιο φτηνή εργατική δύναμη και λιγότερες επιχειρήσεις να συνεχίσουν την κερδοφόρα δράση τους.

Τώρα έρχεται η σειρά του, επίσης υπερσυσσωρευμένου, τραπεζικού κεφαλαίου και των ανακατατάξεων που πρέπει να γίνουν στους κόλπους του. Οι μεγάλες, ντόπιες και ξένες, τράπεζες, που έχουν θησαυρίσει και μέσα από τη διαχείριση των κρατικών χρεών, δεν μπορεί να μείνουν αλώβητες. Ολοι συνομολογούν ότι μέρος από τα δάνεια - κεφάλαια που τους χρωστά η Ελλάδα (και άλλες χώρες), πρέπει να ...αναδιαρθρωθούν, ώστε να επέλθει και εδώ μια νέα ισορροπία, ως αποτέλεσμα των κεφαλαίων που θα καταστραφούν - διαγραφούν. Εδώ αναδύονται τα αντιτιθέμενα συμφέροντα και οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε διάφορα τμήματα του κεφαλαίου και χώρες - δυνάμεις που τα εκπροσωπούν, με την κάθε πλευρά να προσπαθεί να μειώσει τη δική της χασούρα, γι' αυτό και καθημερινά προβάλλονται διαφορετικές γνώμες για το θέμα.

Η μορφή που θα πάρει η όποια αναδιάρθρωση του χρέους («κούρεμα», επιμήκυνση, επαναχρηματοδότηση, επαναγορά φτηνών ομολόγων) είναι κάτι που δεν αφορά στο παραμικρό τους εργαζόμενους. Πρώτα και κύρια επειδή αυτοί δε χρωστάνε δεκάρα σε κανέναν. Αλλά και επειδή με δεδομένους τους κοινωνικο-πολιτικούς συσχετισμούς, αυτοί πληρώνουν και μάλιστα πολύ ακριβά τη νύφη. Είτε σε περιόδους ανόδου της οικονομίας, είτε σε περιόδους κρίσης. Για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα μοναδική προοπτική διεξόδου μπορεί να υπάρξει μέσα από την αγωνιστική απόρριψη της πολιτικής που στηρίζει τους κεφαλαιοκράτες. Μέσα από τη συστράτευση με το ΚΚΕ, την οργάνωση της κοινωνικής συμμαχίας για την οριστική τους ανατροπή και τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Ταχτική τους ο αποπροσανατολισμός

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ο χαρακτήρας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ) που λειτουργεί περισσότερο ως τμήμα του συστήματος της ΕΕ παρά σαν ταξική συνδικαλιστική οργάνωση», «η ΣΕΣ, η οποία σήμερα λειτουργεί ως απλό λόμπι, με ελάχιστες κινηματικές πρωτοβουλίες, συμβιβαστικά με τις κυρίαρχες πολιτικές στην ΕΕ».

Αυτά γράφει στα κείμενά της η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΝ), η οποία παρά τις δήθεν επιφυλάξεις της ακολουθεί πιστά τον προγραμματισμό της ΣΕΣ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η στάση της ΑΣΚ ΟΤΑ (ΣΥΝ) στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στους ΟΤΑ (ΠΟΕ - ΟΤΑ). Μαζί με την ΠΑΣΚ οργάνωσαν συλλαλητήριο το Σάββατο 9 Απρίλη, στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής μέρας δράσης της ΣΕΣ. Σαν να μην έφτανε αυτό, στο γενικό συμβούλιο της ΠΟΕ - ΟΤΑ, την Κυριακή 10 Απρίλη, η ΑΣΚ ΟΤΑ επιτέθηκε (πάντα μαζί με την ΠΑΣΚ) στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, γιατί δε συμμετείχαν στο συλλαλητήριο και κατηγορώντας για απεργοσπασία !!!

Οταν οι ταξικές δυνάμεις απάντησαν πως δε συμμετέχουν σε δράση της ξεπουλημένης ΣΕΣ, η απάντηση της ΑΣΚ ΟΤΑ ήταν πως «σιγά μην ήξεραν οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ ότι αυτό γίνεται στο πλαίσιο της ΣΕΣ»!!! Και, βέβαια, οι ίδιοι δεν ένιωσαν ούτε στιγμή την ανάγκη να τους ενημερώσουν.

Για τις δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ η θολούρα και η ασυνέπεια είναι γνωρίσματα της τακτικής που ακολουθούν με στόχο τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων.

Αγροτική «επιβάρυνση» στη ΔΕΗ

Βρε, τι σου είναι κι αυτοί οι αγρότες... Δαπανηροί. Γιατί, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΔΕΗ, Α. Ζερβό, στοιχίζουν στη ΔΕΗ 120 εκατ. ευρώ το χρόνο, λόγω της ειδικής τιμολογιακής πολιτικής. Και παρά τις μεγάλες αυξήσεις που αποφάσισε η κυβέρνηση, με την τελευταία αντιδραστική αναδιάρθρωση των τιμολογίων.

Σκέψου να είχε η ΔΕΗ άλλα 120 εκατ. ευρώ κέρδη. Να τα βάλει για να φτιάξει δίκτυα, να μπορεί το ηλεκτρικό ρεύμα να πηγαίνει όχι μόνο σε όλη την Ελλάδα, αλλά και έξω από αυτή, να το αγοράζουν όσοι έχουν ανάγκη.

Να τα κάνει, αυτά τα 120 εκατ. ευρώ, συνεργασίες με τους ξένους ενεργειακούς κολοσσούς στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, που τις χρυσοπληρώνει ο κοσμάκης μέσω του τέλους ΑΠΕ και γενικότερα. Επειδή, τι να σου κάνει και ο ιδιώτης, θέλει ένα «κίνητρο» για να βάλει τις ρημάδες τις ανεμογεννήτριες.

Τέλος πάντων, μπορεί πολλοί φτωχοί αγρότες, πιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι από μεσάζοντες, εταιρείες, την ΚΑΠ και την κυβερνητική πολιτική, να μην μπορούν αυτές τις μέρες να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αλλά θα πρέπει κι αυτοί να δείξουν μια κάποια ευγνωμοσύνη για το «φέσι» που της βάζουν.

Αλλά ας σταματήσουν να ανησυχούν. Θα φροντίσει η κυβέρνηση να υπερασπιστεί τους μετόχους της ΔΕΗ και κάποια στιγμή θα ξεμπερδέψει και με αυτού του είδους τις «ειδικές μεταχειρίσεις». Ολα όχι μόνο θα αποτιμώνται, αλλά και θα πληρώνονται. Θα χρυσοπληρώνονται για την ακρίβεια, αλλιώς τι νόημα έχει να είσαι καπιταλιστής στον καπιταλισμό; Πώς θα αγοράζεις ακριβά αμάξια και κότερα, αν δεν τα παίρνεις «χοντρά» από το λαό;

Παραμύθια για αμνοερίφια...

«Μηχανισμό» εμπαιγμού και εξαπάτησης των κτηνοτρόφων και των λαϊκών στρωμάτων της πόλης αποτελεί ο μηχανισμός που φτιάχνει, λίγες μέρες πριν το Πάσχα, η κυβέρνηση για να αντιμετωπιστεί τάχα το φαινόμενο των ελληνοποιήσεων εισαγόμενων αμνοεριφίων. Κοροϊδεύει τον κόσμο η κυβέρνηση, δηλώνοντας ότι το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί μέσω της ηλεκτρονικής διασύνδεσης των πιστοποιημένων σφαγείων με τον ΕΛΟΓΑΚ (Ελληνικός Οργανισμός Γάλακτος και Κρέατος), καθώς και με τη λειτουργία γραμμής τηλεφωνικών καταγγελιών από τους πολίτες! Γνωρίζει πολύ καλά ότι κανένας έλεγχος δεν μπορεί να υπάρξει σε συνθήκες πλήρους απελευθέρωσης των αγορών και απρόσκοπτης λειτουργίας των καρτέλ με τη βούλα μάλιστα της ΚΑΠ. Σε αυτές τις συνθήκες υπέρτατος νόμος είναι η κερδοφορία των μονοπωλίων και όχι βέβαια η ικανοποίηση των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων για ασφαλή και φθηνά τρόφιμα. Για να γίνει αυτό πράξη, ένας δρόμος υπάρχει: Η σύγκρουση και ανατροπή της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ, η στήριξη και ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής στο πλαίσιο ενός κεντρικού πανεθνικού σχεδιασμού και κοινωνικοποίησης των βασικών μέσων παραγωγής. Η αναγκαιότητα αυτού του δρόμου συνειδητοποιείται από ολοένα και περισσότερους.

Φτώχεια στο λαό - κέρδη στα μονοπώλια...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ «μεγαλοστέλεχος» της ΕΕ (ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χ. Β Ρομπάι) έσπευσε χτες να διαψεύσει το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους...

Για κάποιον παράξενο λόγο όλοι αυτοί θεωρούν ότι έχουν κάποια ...αξιοπιστία, φαίνεται, γι' αυτό βγαίνουν και κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις.

Ομως - όπως και οι προηγούμενοι - το είπε ...όλο το παραμύθι. Δηλαδή και το δεύτερο σκέλος του, που λέει πως «πρέπει να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις».

Κι εκεί είναι φυσικά η ουσία του πράγματος: Με αναδιάρθρωση ή χωρίς, με χρεοκοπία ή χωρίς, με επιμηκύνσεις ή χωρίς πρέπει να συμπιεστούν οι μισθοί, να πάει η δημόσια περιουσία στις πολυεθνικές, να καταργηθεί κάθε εργατική κατάκτηση.

Γιατί τα κέρδη του κεφαλαίου είναι που τους ενδιαφέρουν (εντάξει, ίσως κάποιοι ενδιαφέρονται περισσότερο για τα κέρδη ενός μέρους του κεφαλαίου περισσότερο από τα κέρδη κάποιου άλλου). Τα υπόλοιπα είναι ...λεπτομέρειες.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, άφησε στην άκρη την οικονομία και ασχολείται πλέον επιμελώς με τη ...γεωμετρία. Γι' αυτό και ανακοινώνει όπου βρεθεί και όπου σταθεί ότι δε θα υπάρξουν «οριζόντιες περικοπές».

Προφανώς θα υπάρξουν ...κάθετες, πλάγιες, καμπύλες ή ό,τι άλλο καταστρώσει η φαντασία τους. Πάντως, περικοπές θα είναι και φυσικά θα αφορούν στις ανάγκες του λαού.

ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ σοβαροί, πιστεύει κανείς ότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αντιδρούν στο επικείμενο νομοσχέδιο για τα «φρουτάκια» για ...λόγους αρχής; Οτι θίχτηκαν επειδή είναι κατά του τζόγου;

`Η μήπως σήμερα δεν υπάρχει νομιμότατος τζόγος, και μάλιστα με κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ, με νόμους που οι ίδιοι αυτοί βουλευτές έχουν ψηφίσει; Προφανώς αλλού πρέπει να αναζητήσουμε τις ρίζες της ανησυχίας τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλλωστε, μιλάμε για χοντρά κέρδη που σίγουρα ...αγγίζουν τα πολιτικά αντανακλαστικά της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ.