Οι αποφάσεις προβλέπουν την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς μέχρι το 2014 και την προσαρμογή στα νέα δεδομένα που δημιουργούν οι ισχυροί ανταγωνισμοί
Μέτρα για να ενισχύσει τη θέση της στο ενεργειακό παζάρι και τους οξύτατους ανταγωνισμούς παίρνει η ιμπεριαλιστική ΕΕ |
Με διακηρυγμένο στόχο να «απεξαρτηθεί ενεργειακά» η ΕΕ από τη Ρωσία και τη Μέση Ανατολή, αλλά και στο φόντο των έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για την εξασφάλιση νέων πηγών ενέργειας, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων, οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών κατέληξαν στις στρατηγικές τους επιδιώξεις, με ορίζοντα το 2020.
Ανάμεσα στις προτεραιότητες που τέθηκαν ήταν και η «αξιοποίηση» του κοιτάσματος φυσικού αερίου «Λεβιάθαν» του Ισραήλ (χωρίς ωστόσο να κατονομαστεί στα επίσημα κείμενα) και των άλλων κοιτασμάτων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, με τους Ευρωπαίους ηγέτες να τονίζουν: «Η Ευρώπη πρέπει να διαφοροποιήσει τις διαδρομές και τις πηγές ανεφοδιασμού της, με ανάπτυξη των στρατηγικών διαδρόμων για τη μεταφορά των μεγάλων όγκων του αερίου, όπως ο νότιος διάδρομος».
Τα συμπεράσματα της Συνόδου δίνουν νέα διάσταση στην κινητικότητα που αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα στη γειτονιά μας, με αιχμή το ενεργειακό παζάρι, επιβεβαιώνοντας ότι η όξυνση των ανταγωνισμών για τις πηγές ενέργειας και η βαθύτερη ενσωμάτωση της Ελλάδας σε αυτούς, για λογαριασμό, όπως όλα δείχνουν, των συμφερόντων της ΕΕ, μόνο κινδύνους εγκυμονούν για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς.
Οι κεντρικοί στόχοι που έθεσαν οι Ευρωπαίοι εταίροι, στο πλαίσιο της «Στρατηγικής Ενέργειας 2020», είναι:
Παράλληλα, η Γαλλία, με τη «σιωπηρή» στήριξη όλων των εταίρων, πέτυχε να συμπεριληφθεί στα συμπεράσματα η συμμετοχή της πυρηνικής ενέργειας στις μορφές ενέργειας που θα μειώσουν την εξάρτηση της Ευρώπης. Την ίδια ώρα, επιχειρώντας να «θολώσουν τα νερά» και ενώ άνοιγαν το δρόμο για τη μαζική είσοδο του μεγάλου κεφαλαίου στο χώρο της Ενέργειας, οι «27» υποσχέθηκαν φυσικό αέριο και ηλεκτρικό σε τιμές προσιτές για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες, τις οποίες όμως διευκρίνισαν ότι θα καθορίσει «η αγορά»!
Στο σχέδιο της τελικής διακήρυξης της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ τονίζεται επίσης η ανάγκη επέκτασης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΕΠ), σαν το νέο υπερκερδοφόρο πεδίο δράσης για το κεφάλαιο, καθώς και «ανάγκη» να γίνουν οικονομίες στην κατανάλωση ηλεκτρικού.
Δίνουν και παίρνουν τα σενάρια για την καταστροφή κεφαλαίου με το μικρότερο δυνατό κόστος για την πλουτοκρατία
Το σχέδιο ελεγχόμενης χρεοκοπίας, για να πτωχεύσει ο λαός και να μετρήσει όσο γίνεται μικρότερες απώλειες το κεφάλαιο, επεξεργάζονται εκπρόσωποι των μονοπωλίων, θεωρώντας βέβαιη την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Ο Βίλχελμ Μπούιτερ, επικεφαλής αναλυτής της «Citigroup», μιλώντας στην «Frankfurter Allgemeine Zeitung» τονίζει: «Από οικονομικής άποψης μια γρήγορη αναδιάταξη του χρέους θα ήταν η καλύτερη λύση. Από πολιτικής, όμως, όχι. Γιατί η Ελλάδα χρειάζεται μείωση των χρεών της κατά το ήμισυ. Πάνω από το μισό του ελληνικού χρέους όμως, που αγγίζει περίπου τα 360 δισεκατομμύρια ευρώ, βρίσκεται στα χέρια ξένων επενδυτών.
Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται συστημικές τράπεζες, ασφάλειες και μια σειρά ασφαλιστικά ταμεία που είναι όμως καλά δικτυωμένα πολιτικά. Η αναδιάταξη του χρέους θα οδηγούσε σε ανεπανόρθωτα προβλήματα που θα καθιστούσαν αναγκαία μια νέα κρατική στήριξη. Κάτι που επιθυμούν να αποφύγουν οι πολιτικοί, ώστε μεταξύ άλλων να δώσουν χρόνο στις τράπεζες να προετοιμαστούν για τις απώλειες».
«Δεν επιτρέπεται να οδηγηθούμε σε μια πτώχευση της Ελλάδας. Για το λόγο αυτό, πρέπει να υπάρξει αναδιάρθρωση ή μια εξυγίανση του ελληνικού χρέους, αυτό πιθανόν να καταστεί αναπόφευκτο», εκτιμά ο διευθυντής της «Goldman Sachs» Γερμανίας, Αυστρίας, Ρωσίας και Ανατολικής Ευρώπης, Αλεξάντερ Ντιμπέλιους μιλώντας στην εφημερίδα «Bild» και υπογραμμίζει: «Είναι απαραίτητο ένα μείγμα βοήθειας, πειθαρχίας και πίεσης, προκειμένου η Ελλάδα να επιστρέψει στην οδό της αρετής».
«Ακόμα και οι υποστηρικτές της Ελλάδας αμφιβάλλουν αν ένα τέτοιο χρέος μπορεί κάποτε να αποπληρωθεί στο ακέραιο», σημειώνει σε δημοσίευμά του ο «Economist», πιέζοντας για επιτάχυνση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Το δημοσίευμα σημειώνει ότι «η αντίδραση στις μεταρρυθμίσεις κλιμακώνεται», κάνει λόγο για «καθημερινή λίστα απεργιών και διαδηλώσεων» και εκτιμά ότι η συνέχεια θα είναι εξίσου δύσκολη, καθώς η ανεργία αναμένεται να αυξηθεί στο 15% και η οικονομία να συρρικνωθεί έως 3,5%.