Οποιο μέτωπο κι αν ανοίγει στην καθημερινότητα αναδεικνύει γρήγορα το κεντρικό πρόβλημα: Το «δεν πάει άλλο μ' αυτό το σύστημα». Αναδεικνύει την ανάγκη ριζικών αλλαγών που μπορούν να επιβληθούν μόνο με ένα πλατύ λαϊκό κίνημα που θα έχει την πυξίδα κολλημένη στη μόνη ρότα που οδηγεί σε διέξοδο υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Πολύ πριν αρχίσουν οι κινητοποιήσεις των γιατρών, όποιος προσπαθούσε να κλείσει ραντεβού στο περίφημο «184» παραπέμπονταν για κάπου στο μέλλον. Αυτό το χάλι είναι δημιούργημα της πολιτικής που ασκείται στο χώρο της Υγείας από τις εναλλασσόμενες κυβερνήσεις χρόνια τώρα.

Η συνυπεύθυνη για αυτό το χάλι σημερινή κυβέρνηση, το επικαλείται δήθεν για να αντιμετωπίσει την απεργία των γιατρών. Στη πράξη το κάνει για να προωθήσει ακόμα περισσότερο την επιχειρηματικότητα στο χώρο της Υγείας. Σ' αυτή της τη στόχευση πάει χέρι χέρι με τη ΝΔ. Η οποία και συμφωνεί με τη πολιτική της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης και υπερασπίζεται τα συμφέροντα των επιχειρηματιών και των μεγαλογιατρών.

Και οι δυο παίζουν ένα επικίνδυνο παιχνίδι στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.

Γιατί, το πρόβλημα στο χώρο της Υγείας είναι πραγματικό. Γιατί η πολιτική που προωθείται εμπορευματοποιεί παραπέρα έναν τόσο ευαίσθητο τομέα. Γιατί χιλιάδες και χιλιάδες άνθρωποι στερούνται καθημερινά στοιχειώδεις υπηρεσίες Υγείας ακριβώς γιατί τέτοια είναι η πολιτική που εφαρμόζεται.

Οι κινητοποιήσεις στο χώρο της Υγείας δεν μπορούν να αφεθούν να είναι υπόθεση κάποιων συνδικαλιστικών ηγεσιών που επί της ουσίας συμφωνούν με την εφαρμοζόμενη πολιτική και απλά παζαρεύουν τον τρόπο με τον οποίο θα μετέχουν στο μεγάλο φαγοπότι σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

Το ΚΚΕ ξεκάθαρα κάλεσε τους εργαζόμενους να κάνουν και στο χώρο της Υγείας δική τους υπόθεση τα αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Να δώσουν έτσι απάντηση και στη δημαγωγία κυβέρνησης και ΝΔ και φιλολαϊκή προοπτική σ' αυτόν τον αγώνα.

Οι εξελίξεις και στο χώρο της Υγείας είναι από αυτές που μπορούν να τροφοδοτήσουν τη λαϊκή οργή έτσι που να στραφεί απέναντι στον ένα και μοναδικό ένοχο: Ενα σύστημα που έχει θεό το καπιταλιστικό κέρδος και που για την αύξηση αυτού του κέρδους παίζει ταμπούρλο στην πλάτη των ανθρώπων που πληρώνουν ήδη τα μαλλιοκέφαλά τους για νά 'χουν την υγειά τους και δεν την έχουν.

Οσο η λαϊκή οργή φουντώνει, όσο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στη πράξη αμφισβητείται η «νομιμότητα» τελικά του ίδιου του συστήματος της εκμετάλλευσης κι αυτό συμβαίνει πια στη μία μετά την άλλη σε διάφορες χώρες, τόσο περισσότερο η εξουσία των καπιταλιστών δείχνει τα δόντια της, είτε άμεσα στην πράξη, είτε μέσα από τους σχεδιασμούς της.

Ο «εσωτερικός εχθρός» είναι και πάλι προ των πυλών. Αυτό ήτανε κάποτε υπόθεση του κάθε κράτους ξεχωριστά, τώρα έχει γίνει κεντρική υπόθεση του ιμπεριαλιστικού κέντρου στο οποίο μετέχει το κάθε κράτος. Ετσι η αποστολή του στρατού διευρύνθηκε. Σ' αυτήν την αποστολή εκπαιδεύονται οι μισθοφόροι στο Κιλκίς. Για δράση όπου η Ευρωπαϊκή Ενωση εκτιμήσει ότι θίγονται τα συμφέροντά της. Πολύ συγκεκριμένη δράση: ενάντια σε λαϊκές κινητοποιήσεις που πολύ εύκολα βαφτίζονται «αντιμαχόμενες δυνάμεις».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης

Ο ΛΟΓΟΣ: Κινητοποιήσεις διαρκείας για τους γιατρούς του ΙΚΑ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: «Πόθεν έσχες» από το ΙΚΑ σε όσους χρωστούν εισφορές!

ΤΑ ΝΕΑ: Δημόσιοι Υπάλληλοι - 40ωρο με δουλειά και τα απογεύματα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Συνεχές 8ωρο και απόγευμα

ΕΘΝΟΣ: Οκτάωρο και ανατροπές στους μισθούς

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Στον αέρα μισθοί - δώρα και στον ιδιωτικό τομέα

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Καταργούν τα δάνεια του ΟΕΚ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Το Μνημόνιο διώχνει τους νέους από την Ελλάδα

Η ΑΥΓΗ: «Δεν πληρώνω» εργολάβους - κυβέρνηση - τρόικα

ΑΥΡΙΑΝΗ: Πώς θα πάρετε σύνταξη από το δημόσιο

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ενιαίος ΦΠΑ στην Ευρωζώνη

Μοιάζει με υλικό βγαλμένο από τις σελίδες της μεγάλης κλασικής λογοτεχνίας. Κι όμως είναι πραγματικό γεγονός - ένας απόλυτος καθρέπτης της σημερινής βαρβαρότητας, ένα μνημείο απανθρωπιάς, ένα γεγονός που από μόνο του κραυγάζει: Να ο λόγος που αυτό το σύστημα δε σηκώνει φτιασίδωμα, μόνο ανατροπή.

Κόντρα σε κάθε διακήρυξη για «κράτος πρόνοιας» και λοιπά κουραφέξαλα: Ενας 72χρονος με Αλτσχάιμερ πιάστηκε από αστυνομικούς για ζητιανιά σε μια συνοικία της Αθήνας, γράφανε χτες τα σχετικά ρεπορτάζ.

Γιατί ένας γέροντας να καταντά ζητιάνος; Γιατί ένας γέροντας με Αλτσχάιμερ να μην έχει τη φροντίδα που αρμόζει σε κάθε άνθρωπο;

Ψιλές ερωτήσεις για όργανα που έχουν ρητή εντολή να εφαρμόζουν το νόμο. Και ο νόμος είναι αμείλικτος: Δέκα μέρες φυλακή, διέταξε ο δικαστής. Η τυφλή δικαιοσύνη δεν ξεπέρασε τον εαυτό της. Τον αποκάλυψε όπως ακριβώς είναι: Μια ταξικότατη δικαιοσύνη. Μία από τις περίφημες τρεις εξουσίες που έχουν ένα και μόνο σκοπό: Να νομοθετούν, να ελέγχουν την εφαρμογή του νόμου και να εφαρμόζουν το νόμο. Ποιο νόμο; Αυτόν που κάνει νόμιμο το άδικο και παράνομο το δίκιο. Αυτόν που θεωρεί παράνομη τη ζητιανιά γιατί θεωρεί νόμιμη την εκμετάλλευση. Το νόμο που κοντά ένα μήνα τώρα ο αστικός Τύπος ουρλιάζει καθημερινά ότι πρέπει να εφαρμόζεται με όρους «μηδενικής ανοχής».

Ο παππούς γνώρισε το νόμο και το κράτος πρόνοιας σ' όλο τους το μεγαλείο: Αφού δικάστηκε, στάλθηκε να εκτίσει την ποινή του στην Κομοτηνή. Η κλούβα που τον μετέφερε έφτασε στη φυλακή μια μέρα μετά το τέλος της ποινής του 72χρονου. Ενδιάμεσα έπρεπε να μαζέψει κι άλλους από διάφορες πόλεις. Στη φυλακή δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο απ' το να τον αφήσουν να φύγει. Να φύγει. Μια κουβέντα είναι. Ενας γέρος 72 χρόνων με Αλτσχάιμερ. Είπαν στον οδηγό του ΚΤΕΛ να 'χει το νου του μη χαθεί σε καμιά στάση στο δρόμο προς την Αθήνα. Εφτασε σπίτι του, δεν έφτασε, έχει σπίτι, πού είναι; Τα σχετικά ρεπορτάζ αναφέρουν πως αγνοείται η τύχη του. «Η τύχη του». Δεν είναι θέμα τύχης. Είναι εκτέλεση απόφασης. Ενός κράτους, ενός συστήματος που ξεζουμίζει τον άνθρωπο όσο αυτός είναι ικανός να παράγει κέρδη για τον καπιταλιστή - ιδιοκτήτη του συστήματος. Και μετά τον πετά χειρότερα κι από στυμμένη λεμονόκουπα. Ακόμα και οι λεμονόκουπες έχουν αξία. Γι' αυτό το σύστημα ο παππούς - θα μπορούσε να 'ναι του καθενός μας ο παππούς - ήταν μόνο κόστος. Κι επιπλέον ήταν και παράνομος!

Ενα σύστημα που έχει νόμο του την απανθρωπιά, δε γιατρεύεται. Ανατρέπεται απ' τη ρίζα του.