Eurokinissi

Περιορίζεται δραστικά ο αριθμός των ηλικιωμένων που θα εντάσσονται στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι»

Η εξέλιξη αυτή, που όπως φαίνεται θα επισφραγιστεί όταν παρόμοιες προνοιακές δράσεις θα περάσουν πλήρως στον έλεγχο των Καλλικρατικών Δήμων, επιχειρήθηκε να αποκρυβεί από τον εισηγητή του θέματος και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, δήμαρχο Συκαιών Σίμο Δανιηλίδη, αλλά και από την παράταξη της ΝΔ. Αμφότερες οι πλευρές θεώρησαν σκόπιμο να εμφανίσουν ως επιτυχία - και ούτε λίγο ούτε πολύ να θριαμβολογήσουν - για το γεγονός ότι βάσει της ΚΥΑ το προαναφερόμενο πρόγραμμα παρατείνεται μέσω του ΕΣΠΑ για ένα χρόνο, δηλαδή έως τα τέλη Δεκέμβρη του 2011, αποφεύγοντας οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση.

Στην παρέμβασή του ο εκπρόσωπος της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Χρ. Τέγος, υπογράμμισε την άμεση προοπτική ιδιωτικοποίησης του προγράμματος καλώντας τις άλλες παρατάξεις να πάρουν σαφή θέση.

«Δρομολογείται η παράδοση και αυτού του τομέα στην επιχειρηματική δράση, άμεσα ή έμμεσα, μέσω των ΜΚΟ και των "κοινωνικών επιχειρήσεων". Αλλωστε, η υπουργός Κατσέλη έχει πει ότι οι "κοινωνικές επιχειρήσεις" θα αναλάβουν το πρόγραμμα μετά τη λήξη της χρηματοδότησης», υπογράμμισε ο Χρ. Τέγος και πρόσθεσε: «Η δεύτερη διαφορά σε σχέση με το παρελθόν, είναι ότι αλλάζουν τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται οι "ωφελούμενοι" των υπηρεσιών. Αυτή η αλλαγή πιθανά να έχει στόχο την περικοπή της δαπάνης με περιορισμό των ωφελουμένων. Ως σήμερα "ωφελούμενοι" θεωρούνταν ηλικιωμένοι, ΑμεΑ κλπ, που έχουν ανάγκη κατ' οίκον ιατρικής φροντίδας και οικιακή εξυπηρέτηση, ώστε να μείνουν στο περιβάλλον του σπιτιού τους. Είναι γνωστό, βέβαια, ότι το υπάρχον πρόγραμμα δεν κάλυπτε τις υπάρχουσες ανάγκες, μόνο 100.000 αποδέκτες, και ότι η επάρκεια σε προσωπικό και οι υποδομές - εξοπλισμός που έχουν δεν είναι στο επίπεδο που απαιτείται. Τώρα, "ωφελούμενοι" θεωρούνται όχι οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι, αλλά άνεργοι ή αυτοί που απειλούνται από ανεργία και έχουν στο σπίτι τους κάποιον ηλικιωμένο ή ΑμΕΑ που φροντίζουν. Η αλλαγή αυτή με μεγάλη προκλητικότητα και κυνικότητα παρουσιάζεται ως μέτρο ενίσχυσης της "απασχολησιμότητας", βελτίωσης της "εναρμόνισης της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής", "προώθησης της ισότητας των φύλων"».

«Στην πραγματικότητα -τόνισε ο Χρ. Τέγος- επιδιώκεται: Η απαλλαγή του κράτους από την ευθύνη για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών, η ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης δήμων, ΜΚΟ και ιδιωτών. Η διαχείριση της ακραίας φτώχειας, που στοχεύει στη συγκράτηση της λαϊκής οργής και αγανάκτησης ώστε να μη μετατραπεί σε αποφασιστική οργανωμένη πάλη ενάντια στην ασκούμενη πολιτική. Η αθώωση συνολικά της άγριας αντιλαϊκής πολιτικής υπέρ των μονοπωλίων, που σπέρνει μαζικά την ανεργία, τη φτώχεια, κλείνει μικρές επιχειρήσεις, ξεριζώνει τους φτωχούς αγρότες και φορτώνει κρατικές - κοινωνικές ευθύνες στις πλάτες των γυναικών και των οικογενειών. Γι' αυτό επιχειρούν να παρουσιάσουν τους ηλικιωμένους και τα ΑμΕΑ ως υπαίτιους για την ανεργία των άλλων μελών της οικογένειας, ειδικά των γυναικών.

Εμείς ζητάμε:

• Δωρεάν Κρατικές υπηρεσίες κατ' οίκον νοσηλείας σε συνδυασμό με άλλες κοινωνικές υπηρεσίες για οικιακή βοήθεια κλπ, για όλους όσοι, με επιστημονικά κριτήρια, έχουν ανάγκη (ηλικιωμένοι, ΑμεΑ κλπ).
• Κανονικά πρέπει να εντάσσονται στα ΚΥ με πλήρες και επαρκές επιστημονικό προσωπικό.
• Αντίστοιχα κρατικές δομές πρόνοιας (παιδικοί σταθμοί, εστιατόρια κλπ).
• Πλήρη και σταθερή εργασία για όλους.
• Προστασία ανέργων».

Τις επισημάνσεις του Χρ. Τέγου περί ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών που καλύπτει το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» ήρθε να επιβεβαιώσει στην τοποθέτησή του ο εκπρόσωπος της Παράταξης του ΠΑΣΟΚ Απ. Κοιμίσης ο οποίος ανέφερε ότι μετά την παράταση του προγράμματος και το πέρασμά του στους Καλλικρατικούς Δήμους, το πρόγραμμα αυτό θα πρέπει να σχεδιαστεί σε εντελώς νέα βάση.

Πρέπει να διευκρινίσουμε τα εξής:

Το πρόγραμμα αφορά στην παροχή υπηρεσιών φροντίδας κατ' οίκον σε ηλικιωμένα άτομα και σε ΑμΕΑ με σκοπό «τη διευκόλυνση στην ένταξη/επανένταξη στην αγορά εργασίας και στη διατήρηση της εργασίας σε συγγενικά τους άτομα, τα οποία είναι άνεργα ή εργαζόμενα επαπειλούμενα με ανεργία (σ.σ. π.χ. συμβασιούχοι) τα οποία ωφελούνται από ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης».

Τι σημαίνει αυτό; Οτι εάν κάποιος άνεργος έχει συγγενή του ηλικιωμένο ή ΑμΕΑ θα του παρέχεται ένα κουπόνι (σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση) για να μπορεί να παρέχει υπηρεσίες στο συγγενή του... Με αυτόν τον τρόπο περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό ο αριθμός και εκείνων που θα εργάζονται στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, αλλά και εκείνων στους οποίους θα παρέχονται οι υπηρεσίες κατ' οίκον.

Ο τρόπος που προσπαθεί η κυβέρνηση να δώσει δήθεν λύσεις σε ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα όπως η εξυπηρέτηση ηλικιωμένων ή ΑμΕΑ μέσω των ίδιων τους των συγγενών είναι τουλάχιστον προκλητικός. Αντί να παρέχονται υψηλού επιπέδου υπηρεσίες αποκλειστικά από το κράτος στους ηλικιωμένους που χρήζουν ιατρικών - νοσηλευτικών υπηρεσιών ή τα ΑμΕΑ, για να μπορεί να εργάζεται το παιδί τους ή ο συγγενής τους, για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες, καταδικάζει οικογένειες με τέτοια προβλήματα να ζουν με έναν πενιχρό μισθό. Κι όλα αυτά με πρόσχημα την «παραμονή τους στο οικείο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, τη διατήρηση της συνοχής της οικογένειάς τους, καθώς και την εξασφάλιση αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης», όπως αναφέρει η ΚΥΑ στο άρθρο 2. Μιλάνε για «συνοχή οικογενειών» και «αξιοπρεπή διαβίωση», ενώ στην πραγματικότητα καταδικάζουν αυτές τις οικογένειες να ζουν με ένα μισθό και να μην μπορούν να καλύψουν βασικές ζωτικές ανάγκες. Μετατρέπουν σε ατομική - οικογενειακή υπόθεση αυτό που πρέπει να είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας, με υψηλό επίπεδο παροχής υπηρεσιών.