Με «ζεστό» χρήμα υπό τη μορφή δανείων από το τραπεζικό κεφάλαιο ενισχύει η γερμανική κυβέρνηση την κινηματογραφική βιομηχανία της χώρας, με τη συμφωνία που «έκλεισε» με την τράπεζα KfW της Φραγκφούρτης, που προβλέπει το «άνοιγμα» των δανειακών «κρουνών» προς την κινηματογραφική παραγωγή.

Ο χρηματοδοτικός «μηχανισμός» παρουσιάστηκε από τον ομοσπονδιακό υπουργό Πολιτισμού και ΜΜΕ Μπ. Νόιμαν και έχει την έγκριση των οικονομικών υπουργείων της κυβέρνησης. Ο υπουργός είπε ότι μέσω του μηχανισμού «η γερμανική κινηματογραφική βιομηχανία θα ενισχυθεί, όπως και η θέση των παραγωγών, καθώς επίσης και η ικανότητα διεθνοποίησης του τομέα».

Για την ίδια την τράπεζα πρόκειται για μια ακόμη επενδυτική ευκαιρία. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΔΣ της KfW, Ούλριχ Σρέντερ, «οι πολιτιστικές και δημιουργικές βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένου του κινηματογράφου, είναι μεταξύ των πιο ελπιδοφόρων οικονομικών τομέων στη Γερμανία. Εντούτοις, η χρηματοδότηση της παραγωγής των προγραμμάτων είναι δύσκολη. Γι' αυτό η τράπεζα KfW θα προσφέρει την υποστήριξη που ο τομέας αξίζει».

Η γερμανική τράπεζα θα καταστήσει «διαθέσιμα» προς τον οπτικοακουστικό τομέα τα δανειακά προϊόντα της, τα οποία, λόγω της κρίσης, είχαν «εξαφανιστεί» γενικώς από την «αγορά». Φυσικά, οι χαμένοι της υπόθεσης είναι οι δημιουργοί, αφού ακόμη και ο δανεισμός πηγαίνει προς τους παραγωγούς, ενώ ο μηχανισμός αυτός είναι προφανές ότι ενισχύει ακόμη περισσότερο τη διαδικασία εμπορευματοποίησης του κινηματογράφου, δεδομένου ότι οι τράπεζες δεν πρόκειται να δανείσουν σε «προϊόντα» με «ρίσκο», δηλαδή, επί το πλείστον, σε ταινίες που θα ξεφεύγουν από το «ποπ - κορν».

Πρόκειται για μία ακόμη απόδειξη του γενικότερου προσανατολισμού της ΕΕ για υπαγωγή του πολιτισμού γενικά και του κινηματογράφου ειδικότερα στις κερδοσκοπικές και ιδεολογικές ανάγκες του κεφαλαίου. Θυμίζουμε ότι το περασμένο καλοκαίρι πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη μια εκδήλωση του ICAA, του κρατικού Ινστιτούτου Κινηματογραφίας της Ισπανίας, με χαρακτηριστικό τίτλο «Νέες προοπτικές στη χρηματοδότηση και την επένδυση στην κινηματογραφική παραγωγή στην Ισπανία» και στόχο το «χτίσιμο γεφυρών» μεταξύ των παραγωγών και των ιδιωτών «επενδυτών» με τους «διαχειριστές» του ιδιωτικού και «θεσμικού» (σ.σ. δηλαδή κρατικού) σχετικού τομέα. Και, βέβαια, τον αγοραίο προσανατολισμό του κινηματογράφου εδραιώνει και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο για τον κινηματογράφο.

Εκθεση της ζωγράφου Αννας Παλιεράκη, με τίτλο «Αναφορές 1983-2010», παρουσιάζει (έως 9/1) το Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Μακριά από μια αντίληψη πρόσκαιρης αισθητικής έλξης του αποδέκτη του έργου της, η ζωγράφος πλάθει ανθρώπινες μορφές επιχειρώντας να διεγείρει τα αποθέματα μιας εσωτερικής συνείδησης, υποβάλλοντας τη σκέψη σε μια διαρκή επεξεργασία και παρατήρηση κάποιων «κοινών» στοιχείων (λ.χ. χαρακτηριστικών, διάθεσης, συναισθημάτων), που αντανακλούν οι ανθρώπινες μορφές που ζωγραφίζει.

Συγκεντρωτικός τόμος με 15 ποιητικά έργα του Γιάννη Ρίτσου, στα αγγλικά, με τίτλο «Yannis Ritsos - Pems», κυκλοφόρησε στον Καναδά, από τον εκδοτικό οίκο «Libros Libertad», όπως ανακοίνωσαν οι εκδόσεις «Κέδρος». Τη μετάφραση υπογράφει ο Manolis Aligizakis. Τα περισσότερα ποιήματα του τόμου αυτού μεταφράζονται για πρώτη φορά στα αγγλικά.

Τον τίτλο της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς «Το νησί» φέρει το διπλό cd με την αυθεντική μουσική του Μίνωα Μάτσα, η οποία «έντυσε» τη σειρά (κυκλοφόρησε από τη ΜΙΝΟS EMI). Οπως στο σίριαλ - σε σενάριο Μιρέλλας Παπαοικονόμου και σκηνοθεσία Θοδωρή Παπαδουλάκη, με θέμα τα βάσανα των λεπρών στη Σπιναλόγκα - έτσι και στο διπλό συλλεκτικό δίσκο, τα τραγούδια του Μ. Μάτσα ερμηνεύουν εξαιρετικά, με τις αισθαντικές φωνές τους, οι τραγουδιστές Δημήτρης Μητροπάνος, Ελεονόρα Ζουγανέλη, Ανδριάνα Μπάμπαλη και Γιάννης Χαρούλης.