Σε δηλώσεις της για το αντιδραστικό ψήφισμα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε χτες:

«Αυτό το τέρας που λέγεται Ευρωένωση και το παράλληλο Συμβούλιο της Ευρώπης έχουν αποφασίσει την Τρίτη να περάσει ένα ψήφισμα στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση, σύμφωνα με το οποίο καταδικάζονται οι λαοί που αντιστέκονται στην πολιτική των μονοπωλίων, που αντιστέκονται στις επιλογές του κεφαλαίου. Καταδικάζονται για εξτρεμισμό, όπου στον εξτρεμισμό συμπεριλαμβάνουν από την πολιτική τοποθέτηση και τα συνθήματα μέχρι τις διαδηλώσεις, τις κινητοποιήσεις και τις απεργίες.

Την Τρίτη, κατά τη γνώμη μας, αυτό που θα κριθεί στην πράξη είναι αν η Κοινοβουλευτική Συνέλευση θα δώσει το άλλοθι στην ΕΕ να απαιτήσει από τα κράτη - μέλη να υιοθετήσουν αυτήν τη νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία μπορεί να απαγορεύεται η δράση των κομμάτων μέχρι και η συμμετοχή τους στις εκλογές.

Ξεκαθαρίζουμε τη θέση μας: Το ΚΚΕ δεν παραδίνεται σε κανέναν. Και πιστεύουμε ότι αυτή η τοποθέτηση δεν αφορά μόνο τα μέλη, τα στελέχη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ. Εκφράζει σήμερα ευρύτερα λαϊκές δυνάμεις, ριζοσπαστικές δυνάμεις, οι οποίες πάλεψαν, απήργησαν, διαδήλωσαν και δυνάμεις που είναι σε μια πορεία να βάλουν ένα φραγμό στην κυρίαρχη πολιτική τόσο στην Ελλάδα όσο και να συνδράμουν σε ένα μεγάλο πανευρωπαϊκό κίνημα αντίστασης και αντεπίθεσης των λαών.

Είμαστε βέβαιοι ότι αυτή η τοποθέτησή μας δεν είναι μία στενά κομμουνιστική τοποθέτηση. Εχουν ευθύνη οι δύο βουλευτές που εκφράζουν την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση να ψηφίσουν ΟΧΙ. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι θα κάνουν.

Για ένα πράγμα όμως είμαστε βέβαιοι: Οτι και ο ελληνικός λαός και οι λαοί της Ευρώπης θα επιλέξουν να ξεσκίσουν κυριολεκτικά αυτό το ψήφισμα, γιατί είμαστε σε μια περίοδο που ετοιμάζονται νέα βάρβαρα μέτρα, ένας νέος κύκλος σε συνθήκες που η κρίση παρατείνεται στην Ευρώπη και που η επιλογή είναι, όταν η Ευρώπη βγει απ' την κρίση και η Ελλάδα, η εργατική δύναμη να βρίσκεται τουλάχιστον 50 και 60 χρόνια πίσω όσον αφορά στα δικαιώματά της. Κι αν αυτό το ψήφισμα περάσει στη Συνέλευση της Ευρώπης, είμαστε βέβαιοι ότι με την πάλη του λαού δε θα περάσει στην Ελλάδα».

Σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ανέφερε:

«Ο αυταρχισμός και η κρατική καταστολή και ο κρατικός αντικομμουνισμός είναι μια πραγματικότητα στην Ευρώπη. Βεβαίως, δεν είναι εύκολο να τα περνάνε αυτά όπως ακριβώς θέλουν, γιατί υπάρχουν οι λαϊκές αντιστάσεις. Νομίζουμε όμως ότι η τοποθέτηση αυτή, ο φόβος περί λαϊκών εξεγέρσεων, πατάει στο γεγονός ότι είναι αποφασισμένοι να περάσουν κυριολεκτικά πάνω από πτώματα προκειμένου να υλοποιήσουν την πολιτική σε βάρος των λαών. Και μάλιστα σε συνθήκες όπου ο ανταγωνισμός μεταξύ τους για το ποιο κράτος, ποια επιχείρηση θα έχει ένα μεγαλύτερο μερίδιο στην κερδοφορία έχει οξυνθεί παρά πολύ.

Επομένως, εμείς σε αυτή την επιλογή που κάνουν βλέπουμε τη διάθεσή τους να καταδικάσουν το λαό ισόβια σε ένα είδος σιγής νεκροταφείου. Θέλουν διά πυρός και σιδήρου να καταστείλουν το κίνημα. Δε θα το καταφέρουν. Είναι όμως ενδεικτικό της πρόθεσής τους να συνεχίσουν τα μέτρα και γι' αυτό δικαιολογημένα φοβούνται».

Μία από τις αφίσες που εξέδωσε το ΚΚΕ το 2006 με αφορμή το αντικομμουνιστικό μνημόνιο

Ενας παραγκωνισμένος και απαρχαιωμένος θεσμός, που από το 1989 αποκτά ξανά ρόλο, προκειμένου να λειτουργεί ως:

• Ο ύστατος πολιτικός θεματοφύλακας και κέρβερος όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης. Οπως σημειώνει στις διακηρύξεις του, «πρωταρχικός στόχος του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι να δημιουργηθεί ένα κοινό δημοκρατικό και νομικό πλαίσιο σε ολόκληρη την ήπειρο, για τη διασφάλιση του σεβασμού των θεμελιωδών αξιών της: Τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία και το κράτος δικαίου».
• Υποστηρικτής των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης ώστε να σταθεροποιηθούν πολιτικά, θεσμικά και συνταγματικά, παράλληλα με την οικονομική μεταρρύθμιση. «Για την εδραίωση της δημοκρατικής σταθερότητας στην Ευρώπη, με την υποστήριξη πολιτικών, νομοθετικών και συνταγματικών μεταρρυθμίσεων» γράφεται σχετικά στη διακήρυξή του.
• Για να αποκτήσουν τα μέλη του γνώση εφαρμογής σε τομείς όπως ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατία, εκπαίδευση, πολιτισμό και περιβάλλον.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης συνθέτουν:

• Η Επιτροπή Υπουργών, αποτελούμενη από τους 47 υπουργούς Εξωτερικών των κρατών - μελών ή τους αναπληρωτές τους στο Στρασβούργο (Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων). Συνεδριάζει σε υπουργικό επίπεδο μία φορά το χρόνο (το Μάη ή το Νοέμβρη) και σε επίπεδο αναπληρωτών σε τακτική βάση. Είναι το βασικό όργανο λήψης αποφάσεων του Συμβουλίου. Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην επίβλεψη εκτέλεσης των αποφάσεων που εκδίδει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
• Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση, αποτελούμενη από 636 μέλη (318 τακτικά και 318 αναπληρωματικά), προερχόμενα από τα 47 εθνικά κοινοβούλια. Συνέρχεται τέσσερις φορές το χρόνο. Εχει συμβουλευτικό ρόλο και μπορεί να απευθύνει μη δεσμευτικές συστάσεις προς την Επιτροπή Υπουργών. Η Ελλάδα εκπροσωπείται στη Συνέλευση από 14μελή κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία (7 τακτικά - 7 αναπληρωματικά μέλη).
• Η Σύνοδος των Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών.

Από κινητοποίηση που διοργάνωσε το ΚΚΕ το Γενάρη του 2006 στην Αθήνα, ενάντια στο αντικομμουνιστικό μνημόνιο

Στις 25 Γενάρη 2006, το κατάπτυστο κείμενο του αντικομμουνιστικού μνημονίου υπερψηφίστηκε στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης από 85 μέλη, έναντι 50 που το καταψήφισαν και 11 που ψήφισαν λευκό. Κατ' αυτόν τον τρόπο δε συγκέντρωσε τα 2/3 των 146 ψηφισάντων και δεν προχώρησε η συζήτησή του στο Συμβούλιο των Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, με αποτέλεσμα το ψήφισμα να χαρακτηρίζεται ως «no recommandation» («μη συνιστώμενο»).

Η πλειοψηφία των βουλευτών - μελών της Συνέλευσης προτίμησε να μην πάρει μέρος στην ψηφοφορία, κάτω από την πίεση των αντιδράσεων και των κινητοποιήσεων, στις οποίες πρωτοστάτησε πανευρωπαϊκά το ΚΚΕ, σε συνεργασία με άλλα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα, καθώς και φορείς του λαϊκού κινήματος. Η μαζική αντίδραση των εργαζομένων και του λαού στην Ελλάδα, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές, είχε σαν αποτέλεσμα κανένας Ελληνας βουλευτής - μέλος της Συνέλευσης να μην ψηφίσει υπέρ του μνημονίου.

Με το κατάπτυστο κείμενο επιχειρείται η ποινικοποίηση της αγωνιστικής λαϊκής δράσης, συκοφαντείται με τον πλέον χυδαίο τρόπο ο σοσιαλισμός που γνώρισε η ανθρωπότητα, ο οποίος μάλιστα εξισώνεται με το φασισμό και το ναζισμό και ζητείται από τα υπάρχοντα κομμουνιστικά κόμματα να καταθέσουν δηλώσεις μετανοίας και αποκήρυξης της ιδεολογίας και κοσμοθεωρίας τους, ακόμα και της δράσης τους κατά το παρελθόν και το παρόν, δράση που σφράγισε κάθε εργασιακή, κοινωνική, δημοκρατική κατάκτηση των λαών.