ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 16 Οχτώβρη 2010
Σελ. /40
Οι λέξεις στη θέση τους

Το συμφέρον των καπιταλιστών δεν είναι συμφέρον των εργατών.

Η κοινωνία δεν είναι αταξική, άρα δεν είναι και ενιαία.

Οταν οι καπιταλιστές χρησιμοποιούν τον όρο κοινωνία, προσπαθούν να περάσουν την άποψη ότι αυτοί - μια θλιβερή μειοψηφία εκμεταλλευτών - είναι ένα με όλους τους άλλους.

Για να συγκαλύψουν έτσι πως δεν υπάρχει κοινό συμφέρον, αφού όσο κερδίζουν οι καπιταλιστές τόσο χάνουν οι εργάτες και τα άλλα φτωχομεσαία λαϊκά στρώματα, χάνουν, δηλαδή, αυτοί που είναι η πραγματική πλειοψηφία, αυτοί που πράγματι παράγουν.

Ο κόμπος έφτασε στο χτένι για τους ακριβώς αντίθετους λόγους από αυτούς που επικαλούνται οι αστοί.

Το μόνο που είναι ντροπή είναι αυτό καθαυτό το σύστημα εκμετάλλευσης. Οι εργαζόμενοι που διαδηλώνουν και στην Ακρόπολη τιμάνε με τον καλύτερο τρόπο και τον όποιο συμβολισμό κουβαλά το μνημείο.

***

Εργα εργατών! Αυτοί στοιχειώνουν με τα ίδια τους τα κορμιά κάθε έργο, μεγάλο ή μικρό. Από τις στοές στη Χιλή, τα τούνελ των Αλπεων, τις βίλες - ουρανοξύστες στην Ινδία, τα υπερτάνκερ, παντού, τα πάντα κινούνται με τον ιδρώτα και το αίμα των εργατών.

Στα εγκαίνια των έργων, είθισται κάπου σε μια γωνιά να βάζουν κι ένα καντήλι γι' αυτούς που χάθηκαν. Κι ύστερα με νόμο δίνουν στο έργο το όνομα του καπιταλιστή που τους ξεπάστρεψε.

Οι εργάτες που είναι κάτω από το χώμα δε νοιάζονται και πολύ για την υστεροφημία τους. Αυτοί τη δουλειά τους την έκαναν. Εθρεψαν όσο ζούσαν τις οικογένειές τους.

Οι άλλοι, έχοντας επίγνωση ότι ο κόσμος θα τους θυμάται σαν εξολοθρευτές εργατών, σπεύδουν να σφραγίσουν με τα ονόματά τους έργα που δεν τους ανήκουν. Εργα για τα οποία δε μάτωσαν αυτοί.

Ισχύει για κάθε πετρελαιά ή άλλου τύπου καπιταλιστή, είτε εγκαινιάζει τη βίλα του, ή μια πτέρυγα νοσοκομείου.

Και θα ισχύει όσο οι εργάτες δε θα έχουν ανέβει σε εκείνο το επίπεδο συνείδησης που θα τους οδηγεί στην πάλη για την απαλλαγή από τους καπιταλιστές.

Ξέρει τι κάνει ο αστικός Τύπος, αυτή η προπαγανδιστική μηχανή για τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης. Οταν δήθεν κλαίει για την αποχή, την αποχή προβάλλει ως λύση. Γιατί η αποχή δεν είναι τίποτα άλλο από αυτομαστίγωμα, όσων αντί να γκρεμίσουν τον εκμεταλλευτή τους, του εκχωρούν εν λευκώ και την εξουσία να συνεχίζει την εκμετάλλευση.

Η αστική τάξη προσπαθεί - και καλά κάνει για τα κέρδη της - να κουλαντρίσει την ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. Χτες πρόβαλαν ως αντιμνημονιακό ακόμα κι αυτόν τον Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ. Ναι, αυτόν που υπέγραψε συλλογική σύμβαση που προβλέπει ότι οι εργάτες χρωστάνε στα αφεντικά τους.

Ασχετο: Την ώρα που στους εξάστηλους τίτλους κλαίνε για την Ακρόπολη, στα διπλανά μονόστηλα παρουσιάζουν το νέο φορολογικό παράδεισο που νομοθετείται για τους περίφημους επενδυτές.

Αυτή είναι η δική τους αντίληψη για τον πολιτισμό: Ενα κράτος που δεν πληρώνει τους αρχαιολόγους για να 'χει να χαρίσει χρήμα στους καπιταλιστές. Βαρβαρότητα μεν, πολιτισμός της βαρβαρότητας δε, σε διαρκή μάχη με τον πολιτισμό των εργατών.

Παντού συγκρούονται αυτοί οι δύο κόσμοι.

Και στην κάλπη...

Οπου η «Λαϊκή Συσπείρωση» έχει να αντιμετωπίσει συνασπισμένους σ' ένα μπλοκ αυτούς ακριβώς που αρπάζουν το ψωμί απ' το τραπέζι.

Ναι, είναι μάχη και για τον πολιτισμό. Τον πολιτισμό αυτών που παράγουν.


Επιμέλεια:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗ

ΕΝΙΑΙΑ ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ: «Η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη ορθώς αποφάσισαν να εφαρμοσθεί ο νόμος στην περίπτωση των συμβασιούχων που έκλεισαν, για πολλοστή φορά, την Ακρόπολη (...) Καιρός είναι να σοβαρευθούμε, να καταλάβουμε το μέγεθος της ζημιάς που προκαλούμε στη χώρα μακροπρόθεσμα με τις ακραίες διαμαρτυρίες και να μάθουμε να σεβόμαστε την έννομη δημοκρατική τάξη. Το κυβερνών κόμμα δεν βοήθησε καθόλου σε αυτό όταν ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά τώρα καταλαβαίνει - έστω και αργά - πόσο δύσκολη και επίπονη είναι η τέχνη της διακυβέρνησης» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ: «Ο κόμπος έφτασε στο χτένι (...) Είναι κατάχρηση του δημοκρατικού δικαιώματος όταν οι όποιοι διαμαρτυρόμενοι υπερασπίζουν το στενό συμφέρον τους εις βάρος του συμφέροντος ολόκληρης της κοινωνίας (...) Δεν χωράει αμφιβολία ότι τα χθεσινά συμβάντα στον Ιερό Βράχο έπληξαν εκ νέου τη χώρα μας στο εξωτερικό, αφού έδωσαν ξανά την ευκαιρία να περιφερθούν στα τηλεοπτικά δίκτυα όλου του κόσμου εικόνες ντροπιαστικές σε έναν χώρο που δύσκολα μπορεί κανείς να τον συνδυάσει με τη διαμαρτυρία (...) Δεν μπορεί ο Βράχος να είναι το άλλοθι ανομίας, ούτε διεκδικήσεων μικρών ομάδων πολιτών. Ηρθε η ώρα να βάλουμε ένα όριο» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΤΙΜΑΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ: «Οταν οι εργαζόμενοι έχουν οξυμένα προβλήματα, όπου κι αν βρίσκονται, πρέπει να κινητοποιούνται, να παλεύουν, να αγωνίζονται. Είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι ο βράχος της Ακρόπολης, τα μνημεία, δεν πρόκειται να έχουν καμία βλάβη από την απεργία. Αν θέλετε και η Ακρόπολη είναι ένα σύμβολο. Από αυτή την άποψη είμαστε υπέρ των κινητοποιήσεων. Οι άνθρωποι αυτοί είναι συμβασιούχοι και καλά κάνουν και παλεύουν. Ας αφήσουν την ευαισθησία για την Ακρόπολη και για το τι θα πει η κυρία Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί. Εμείς δε δίνουμε εξετάσεις σ' αυτούς. Εμείς τιμάμε την Ακρόπολη και όλη την ιστορία της χώρας μας και την τιμάμε με αγώνες. Τα μνημεία έχουν αξία, αλλά υπάρχει και η σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Εμείς δεν πρόκειται να παραιτηθούμε από το να γράψουμε και τη σύγχρονη ιστορία για να μη θιγεί η κ. Μέρκελ και οι τουρίστες» (η δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα / ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΠΑΤΗ Η ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΜΙΣΘΩΝ για τα ελλείμματα στις πρώην ΔΕΚΟ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Μειώσεις μισθών και στις ΔΕΚΟ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Εικόνες ντροπής στον Ιερό Βράχο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΜΑΤωσαν την Ελλάδα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Πιο γρήγορο και απ' τη Δημοκρατία

ΤΑ ΝΕΑ: Το δάκρυ της Αθηνάς

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΒΕΒΗΛΩΣΗ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σχέδιο εκτάκτου ανάγκης

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Κοινωνική ΕΚΡΗΞΗ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Μυστικά ραντεβού στη γαλάζια πολυκατοικία

ΕΘΝΟΣ: ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ για μετεγγραφές σε ΑΕΙ και ΤΕΙ

Η ΑΥΓΗ: Χαμένη γενιά φτιάχνει η ανεργία

Ο ΛΟΓΟΣ: ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΜΕΙΓΜΑ για κοινωνικές αναταράξεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΦΑΣΟΥΛΑΣ: «ΚΑΜΑΡΙΛΑ» ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Πόσοι το πλήρωσαν με τη ζωή τους;

«Ινδός κροίσος ολοκληρώνει το χτίσιμο της πιο ακριβής ιδιωτικής κατοικίας στον πλανήτη: ένα υπερπολυτελές κτίσμα αξίας 1 δισ. δολαρίων. Βρίσκεται στη Βομβάη και απλώνεται σε 27 ορόφους, πολλοί από τους οποίους θα είναι πνιγμένοι στο πράσινο για να θυμίζουν τους μυθικούς κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας. Εχει κατασκευαστεί με βάση την περιβαλλοντική τεχνική ενώ είναι επίσης σύμφωνα με τις βασικές αρχές του φενγκ σούι. Ανήκει στον επιχειρηματία Μουκές Αμπανί ο οποίος ηγείται της πετρελαϊκής εταιρίας Reliance Industries» (το θέμα στο ΒΗΜΑ).

Με τον ιδρώτα της το έφτιαξε;

«Το νέο ογκολογικό στο Γουδή αποτέλεσε επί μια 10ετία το όνειρο ζωής της κ. Μαριάννας Βαρδινογιάννη, το όνομα της οποίας έλαβε διά νόμου η πτέρυγα μεταμόσχευσης μυελού των οστών» (το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

Δική τους η εξουσία, δικοί τους οι νόμοι

«Προβλέπεται με το νόμο ότι μπορούν να δίνονται κίνητρα όπως παγιοποίηση του φορολογικού καθεστώτος για συγκεκριμένο φορολογικό διάστημα, απαλλαγές από το φορολογητέο εισόδημα, αφορολόγητα αποθεματικά, χαμηλή φορολογία των μερισμάτων, μείωση ή απαλλαγή από τέλη, ειδικούς φόρους και δικαιώματα ή αμοιβές προς τρίτους κ.ά.» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Αυτομαστίγωμα

«Ενας από τους αστάθμητους παράγοντες - ίσως ο κυριότερος - των εκλογικών αναμετρήσεων του Νοεμβρίου είναι το ποσοστό της αποχής. Στα δύο μεγάλα κόμματα διατυπώνεται βασίμως η ανησυχία ότι πολλοί ψηφοφόροι θα επιλέξουν να στείλουν το μήνυμα δυσφορίας για την κρίση στην οικονομία όχι μέσω κάλπης αλλά μέσω αποχής» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ