ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010
Σελ. /28
`Η αυτοί ή εμείς!

Οταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι, τελειώνουν και τα ψέματα.

Κάθε κατεργάρης αργά ή γρήγορα κάθεται στον πάγκο του. Σ' αυτή τη φάση είμαστε.

Ολα τα «φιλολαϊκά» πάνε περίπατο. Ολα τα σφυριά στον αστικό Τύπο χτυπάνε σε ένα: Να προωθηθεί η απελευθέρωση των πάντων, δηλαδή να αφεθεί το μεγάλο κεφάλαιο να οργώνει ανεμπόδιστα.

Ούτε καν ως πρόσχημα δεν χρησιμοποιούν πια τον περίφημο διάλογο. Στο ένα μετά το άλλο τα άρθρα γίνεται καθαρό πως είναι ένα το κρατούμενο η απελευθέρωση (ναι, λένε, να γίνει συζήτηση για το πώς θα χωρέσουν δυ καρπούζια σε μια μασχάλη κι όταν αυτή η συζήτηση καταλήξει στο αυτονόητο αδιέξοδο (γιατί δεν χωράνε δυο καρπούζια σε μια μασχάλη) τότε να προχωρήσει κανονικά η πολιτική που απελευθερώνει απόλυτα τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου.

Κατανοητή η σύγχυση όσων θέλουν και την πίτα γιομάτη και τον σκύλο χορτάτο. Ξέρουν ότι για να χορτάσει ο σκύλος η πίτα θα χαθεί για όλους τους άλλους. Κι έτσι αυτοί που προσπαθούν στον καιρό της μεγάλης αδικίας να εμφανιστούν ως δίκαιοι φροντίζουν έγκαιρα να βγάλουν την ουρά τους απ' έξω.

Κύριες και κύριοι του δίκαιου ή του άδικου καπιταλισμού η ίδια η απελευθέρωση σημαίνει τα πάντα στο μεγάλο κεφάλαιο. Οταν θέλετε το πρώτο, θα δεχτείτε και το δεύτερο. Τα άλλα είναι για κατανάλωση, σαν το κεράκι που ανάβει στην εκκλησιά ο ληστής για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του.

Συγνώμη, αλλά έχει και η κοροϊδία τα όριά της. Δεν καταλαβαίνουν, γράφουν, πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μην έχει αποφασίσει τι ιδιωτικοποιείται και τι όχι. Η αντίφαση είναι σ' αυτούς που δηλώνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Γιατί η κυβένηση κάνει αυτό που είναι η πολιτική της: τα πάντα στο μεγάλο κεφάλαιο. Ορισμένοι επιμένουν στο ολίγον έγκυος, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να υπάρχει. Είναι απλά απάτη.

Οπως απάτη είναι και ο διάλογος όταν με δεδομένη την απελευθέρωση, στρέφεται το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στη συζήτηση για τους όρους της απελευθέρωσης.

Είναι κοροϊδία να δέχεσαι ότι οι μετοχές της ΔΕΗ μπορούν να ανήκουν - για παράδειγμα - στην πολυεθνική ABB, αλλά παράλληλα να ζητάς να απαγορεύεται σ' αυτόν που έχει την ιδιοκτησία να πουλήσει αυτό ή το άλλο εργοστάσιό του. Να το πούμε όσο πιο απλά μπορεί να ειπωθεί: `Η, θα αποφασίσεις να πετάξεις έξω τα μονοπώλια από την Ενέργεια, ή κοροιδεύεις τον κόσμο.

Και είναι γνωστό από παλιά: Τα οχυρά πέφτουν από μέσα. Ολη αυτή η δήθεν αντίθεση κυβερνητικών συνδικαλιστών στον τρόπο, με παράλληλη την συμφωνία στον πυρήνα της πολιτικής που εφαρμόζεται, είναι ένας δούρειος ίππος. Για να πέσει το οχυρό από μέσα, αλλά να μείνει και η εντύπωση ότι δόθηκε μάχη.

Σ' αντίθεση με την αστική τάξη και τα παραφερνάλιά της, όσοι έχουν ήδη στα χέρια τους τα στοιχεία που μαρτυρούν - βεβαιώνουν ότι η χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της χωρίς τα μονοπώλια, ότι έχει όλα εκείνα που χρειάζεται για να ζήσει χωρίς τις βδέλλες, οφείλουν να επισπεύσουν τις διαδικασίες για το μέτωπο που μαχητικά θα παλεύει χωρίς αυταπάτες: να φύγουν από τη μέση τα μονοπώλια, να μπει σε εφαρμογή το σχέδιο για τη λαϊκή οικονομία.

Κι αυτό σημαίνει πως τίποτα δεν μπορεί πια να βγαίνει για κουβέντα στο μεϊντάνι χωρίς να συνοδεύεται με το αναγκαίο πλέον θέμα της ίδιας της εξουσίας.

Κάθε κουβέντα είναι υποχρεωμένη να καταλήγει σε απάντηση στο «ή αυτοί, ή εμείς».

`Η, τα μονοπώλια και οι πολιτικές τους δυνάμεις στην εναλλαγή.

`Η, η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της για μια οικονομία που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες , θα αναπτύσσεται αξιοποιώντας για το κοινωνικό σύνολο όλον τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο.

Τέτοια είναι η κουβέντα που πρέπει πια να κάνουμε στο καφενείο, στο διάλειμμα της δουλειάς, παντού όπου ανοίγει το θέμα «και τώρα τι κάνουμε;».

Ο,τι άλλο, ρίχνει νερό στο μύλο του κεφαλαίου, στεριώνει τη βαρβαρότητα.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


Ο ΚΟΜΠΟΣ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΟΛΙΓΟΝ ΕΓΚΥΟΣ»: «Σε ό,τι αφορά την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας όλοι όσοι πιστεύουν στα οφέλη της ελεύθερης οικονομίας δεν μπορεί παρά να υποστηρίζουν την προοπτική αυτή (...) από την άλλη όμως αυτό δεν σημαίνει ξεπούλημα πηγών και πόρων (...) δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μην έχει ακόμη αποφασίσει τι ιδιωτικοποιείται και τι όχι σ' αυτή τη χώρα» (η Γιώτα Αντωνοπούλου στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

ΜΟΙΡΑΣΜΕΝΟΙ ΡΟΛΟΙ: «Η εξασφάλιση προθεσμίας, μέχρι το τέλος του χρόνου αντί μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου που προβλεπόταν αρχικά, για να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας στη χώρα, παρέχει στην κυβέρνηση την ευχέρεια και τη δυνατότητα να μελετήσει το θέμα σε όλες τις διαστάσεις του και να βρει την πλέον κατάλληλη λύση (...) Ασφαλώς η απελευθέρωση πρέπει να γίνει. Και η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει κατά τρόπο ο οποίος δεν θα προκαλέσει αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς τα ελληνικά νοικοκυριά, αλλά και οι επιχειρήσεις, δεν αντέχουν άλλες οικονομικές επιβαρύνσεις. Τώρα που εξασφάλισε τον αναγκαίο χρόνο, ας προχωρήσει σε ουσιαστικό διάλογο με όλους τους εμπλεκομένους ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή (...) από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, μετά το ξεκαθάρισμα ότι η επιχείρηση δεν πωλείται, οφείλουν να επιδείξουν πνεύμα κατανόησης για την αναγκαιότητα της απελευθέρωσης της παραγωγής ενέργειας και να συμβάλουν ουσιαστικά, με προτάσεις, στην υλοποίησή της» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ: «Oλοι αυτοί ξεσηκώνονται αντιδρώντας σε κάθε απόπειρα αλλαγής, σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού της οικονομίας (...) το έργο της κυβέρνησης καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολο (...) Πρώτιστα όμως πρέπει να έχει φροντίσει να αποκτήσει μέσα από διάλογο τις απαραίτητες συμμαχίες και κυρίως να κερδίσει την κοινή γνώμη. Mόνο έτσι θα φέρει σε πέρας το έργο της απελευθέρωσης της αγοράς και θα εξοικονομήσει δυνάμεις για την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης. Αλλιώς τα "οχυρά" δεν... πέφτουν» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΠΑΣΟΚ - ΝΔ η ιδιωτικοποίηση της Ενέργειας

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ με το νέο Ασφαλιστικό

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ για το νέο ασφαλιστικό

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Πώς βγαίνετε στη σύνταξη και τι παίρνετε

Ο ΛΟΓΟΣ: ΟΛΟΤΑΧΩΣ όπισθεν στο 1960

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Πότε, πώς, πόσο για όλα τα Ταμεία

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Νέο μήνυμα ΤτΕ για συμμαχίες τραπεζών

ΤΟ ΒΗΜΑ: Κατασχέσεις σπιτιών και φοροέλεγχοι παντού

ΤΑ ΝΕΑ: ΔΕΗ Δεν ΠΩΛΕΙΤΑΙ

Η ΑΥΓΗ: Σκοτάδι για ΔΕΗ

ΕΘΝΟΣ: ΔΙΠΛΗ ΠΡΕΣΑ από τρόικα για ΔΕΗ - απολύσεις

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Φρένο Μαξίμου σε συνδικαλιστές

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΡΟ ΣΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ για βάση του Πολεμικού τους Ναυτικού

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Σάπιο είναι όλο το σύστημα

«Οντως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τη συλλογή των φόρων (...) Ο φοροελεγκτικός μηχανισμός δεν ανταποκρίνεται. Είναι άλλωστε κοινό μυστικό ότι οι Εφορίες είναι σάπιες. Κάτι που επιβάλλει την επανίδρυσή τους» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

Ανταποκρίθηκε επειδή το επιθυμεί...

«Η πρόσληψη από τον Πρωθυπουργό της χώρας ξένου οικονομικού συμβούλου δεν είναι συνηθισμένη απόφαση (...) Για να φθάσει ο κ. Παπανδρέου στο σημείο να επιχειρήσει το άλμα και να προσλάβει μια προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας προκειμένου να προσεγγίσει ευχερέστερα τις διεθνείς αγορές, προφανώς βρέθηκε προ σοβαρού και κρισίμου αδιεξόδου (...) Τυχόν διατήρηση του ελληνικού αποκλεισμού από το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα πιθανώς να δυσχεράνει την εξομάλυνση των χρηματοπιστωτικών συνθηκών στην Ευρώπη. Με άλλα λόγια, κυρίως οι Ευρωπαίοι έχουν κάθε λόγο να επιταχύνουν την ελληνική επανένταξη στο σύστημα των διεθνών αγορών. Υπό αυτή την έννοια είναι πιθανόν να πέρασαν τα σχετικά μηνύματα στον κ. Παπανδρέου και εκείνος να ανταποκρίθηκε, επειδή και ο ίδιος επιθυμεί κάτι τέτοιο (...) Ο Ιταλός σύμβουλος έχει μία και μοναδική αποστολή: να βοηθήσει μέσω των σχέσεων και της επιρροής που μπορεί να ασκήσει στα διεθνή χρηματοπιστωτικά κέντρα για τη γρήγορη επανάκαμψη της Ελλάδας στις αγορές» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ).

Ψάχνουν κορόιδο για «διάλογο»

«Η υπαγωγή της χώρας σε διεθνή οικονομικό έλεγχο συνεπάγεται την ανάληψη πολλών δεσμεύσεων απέναντι στους δανειστές της. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι πολλές από αυτές είναι κοινωνικά απεχθείς και έχουν πολιτικό κόστος. Γι' αυτό η συμπεριφορά των υπουργών που έχουν αναλάβει να τις υλοποιήσουν είναι συχνά αντιφατική (...) Η κυβέρνηση πρέπει εγκαίρως να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Να κάνει διεξοδικό διάλογο με τους εργαζόμενους. Και στο τέλος να πάρει τις αποφάσεις της με μοναδικό γνώμονα το δημόσιο συμφέρον» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ