Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι (τουλάχιστον) μέχρι το τέλος του χρόνου αναστέλλονται τα δανειοδοτικά προγράμματα του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ). Η σχετική υπουργική απόφαση μεγάλωσε την «ταφόπλακα» που μπαίνει στη στεγαστική ανάγκη χιλιάδων λαϊκών οικογενειών και νέων ζευγαριών. Σύμφωνα με υπολογισμούς του συλλόγου των εργαζομένων στον ΟΕΚ, πάνω από 10.000 δικαιούχοι, που έχουν ήδη έγκριση για δανειοδότηση από τον ΟΕΚ, που βρίσκονταν κυριολεκτικά μια ανάσα πριν την απόκτηση στέγης - έστω και μέσω δανείου - μένουν ξεκρέμαστοι. Ολους αυτούς η κυβέρνηση ουσιαστικά τους στέλνει «πεσκέσι» στα τραπεζικά δανειοδοτικά προγράμματα.

Το πάγωμα των προγραμμάτων του ΟΕΚ αποτελεί κραυγαλέα, ανήθικη - αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης, οδηγεί σε αδιέξοδο χιλιάδες εργαζόμενους, που δικαιούνται και χρειάζονται οικονομική στήριξη για να μπορούν να εξασφαλίσουν στέγη για την οικογένειά τους, είτε αγοράζοντας σπίτι είτε με επιδότηση ενοικίου. Πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η προηγούμενη της ΝΔ είναι αυτές που στερούν από τον ΟΕΚ χρήματα που προέρχονται από τις κρατήσεις των ίδιων των εργαζομένων. Το ΙΚΑ (σ.σ. δηλαδή το ίδιο το κράτος) χρωστάει στον ΟΕΚ περίπου 1,6 δισ. ευρώ από τις εισφορές που εισπράττει από τους εργαζόμενους για λογαριασμό του ΟΕΚ και δεν τις αποδίδει. Κι έπειτα πετσοκόβει η κυβέρνηση τα προγράμματα του ΟΕΚ με την αιτιολογία ότι τα αποθεματικά του ΟΕΚ έχουν πέσει στα 150 εκατ. ευρώ! Το καπιταλιστικό κράτος «κόβει» από τις όποιες λαϊκές παροχές, για να δίνει ζεστό χρήμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες, να ενισχύει την επιχειρηματική ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία.

Η οργή που προκαλεί αυτή η επιλογή της κυβέρνησης είναι δεδομένη, όμως άλλο τόσο δεδομένη πρέπει να γίνει για τα λαϊκά στρώματα ότι και αυτή η αντεργατική επιλογή δεν είναι ούτε ξαφνική, ούτε απλώς ανάλγητη. Η ανάγκη για στέγαση του λαού στον καπιταλισμό - όπως και κάθε λαϊκή ανάγκη - είναι εμπόρευμα, είναι μέσο κερδοφορίας των τραπεζών και των κατασκευαστικών εταιρειών. Με αυτούς τους όρους και για λογαριασμό του τραπεζικού και κατασκευαστικού κεφαλαίου λειτουργεί και ο ΟΕΚ. Για παράδειγμα: Ο ΟΕΚ έχει σταματήσει ουσιαστικά να δίνει άτοκα δάνεια για πρώτη κατοικία, όπως έχει σχεδόν πάψει να κατασκευάζει σπίτια για τους δικαιούχους του.

Οι εξελίξεις, αλλά και ο ίδιος ο χαρακτήρας του ΟΕΚ αποτελούν απόδειξη πως, στον καπιταλισμό, κάθε εξέλιξη που αφορά την κατασκευαστική δραστηριότητα, ακόμα και το κομμάτι στο οποίο παρεμβαίνει το «Δημόσιο», δε βγαίνει (και δεν μπορεί να βγει) από τους κανόνες που διαμορφώνουν όσοι θέλουν την κατοικία εμπόρευμα. Η εργατική τάξη λοιπόν, συνολικά ο λαός δεν μπορεί να περιορίσει την πάλη του μόνο με αίτημα την ανάκληση της απαράδεκτης απόφασης. Η ανάγκη για φθηνή, ασφαλή και σύγχρονη λαϊκή κατοικία για όλους θα ικανοποιηθεί όταν η στέγη πάψει να αγοράζεται και να πωλείται. Το εργατικό κίνημα εκεί πρέπει να «βλέπει»: Σε μια εργατική εξουσία, που θα καταργήσει το ...δικαίωμα των καπιταλιστών να εμπορεύονται και τη γη και την κατοικία.