Motion Team

Στιγμιότυπο από παλιότερη κινητοποίηση στη Θεσσαλονίκη

θυμίζουμε ότι ΓΣΕΕ και ΣΕΒ υπέγραψαν για αυξήσεις με βάση τον ευρωπληθωρισμό, συμφωνώντας για «αύξηση» 18 λεπτών τη μέρα το 2011 και 21 λεπτά το 2012. Κι αυτά τα ψίχουλα, βέβαια, είναι ονομαστικές αυξήσεις, γιατί με την αμείωτη αύξηση της ακρίβειας στην πραγματικότητα έχουμε μείωση του εργατικού εισοδήματος, και, μάλιστα, απρόβλεπτη.

«Η ηγεσία της ΓΣΕΕ για μια ακόμα φορά με τη στάση της και με τις πράξεις της δείχνει ότι αποτελεί γερό στήριγμα της κυβέρνησης, της εργοδοσίας και καρκίνωμα για το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας», σημειώνει, σε ανακοίνωσή της για την ΕΓΣΣΕ, η Ενωση Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτευούσης. «Η σύμβαση αυτή της ντροπής έχει σαν στόχο να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, στην προσπάθειά τους να κάνουν πιο φθηνή την τιμή της εργατικής δύναμης», καταγγέλλει το Συνδικάτο Εργαζομένων Φαρμάκου - Καλλυντικού Αττικής και γι' αυτό «η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ χειροκροτείται από τους βιομηχάνους», όπως τονίζει το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου και καλεί κάθε «τίμιο συνδικαλιστή, κάθε συνδικαλιστική οργάνωση να διαχωρίσει τη θέση της από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ». «Μετά από μυστικές συζητήσεις με τον ΣΕΒ και την κυβέρνηση υπέγραψαν (...) ό,τι λέει το μνημόνιο», αναφέρεται σε ανακοίνωση της Πανελλαδικής Ενωσης Λιθογράφων.

«Δεν είναι η πρώτη φορά που το συμβιβασμό και την υποταγή στην κυβέρνηση και την εργοδοσία, στην ανταγωνιστικότητα και στην αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, τα εμφανίζει σαν επιτυχία και σαν κατάκτηση», καταγγέλλει το Εργατικό Κέντρο Σάμου, ενώ η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού Δέρματος, λέει πως «πρόκειται για καραμπινάτο ξεπούλημα των συμφερόντων των εργαζομένων στη μεγαλοεργοδοσία». Το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Νομού Αττικής ξεκαθαρίζει: «Εμείς δεν υπογράψαμε τη συμφωνία της ντροπής, δε σκύβουμε το κεφάλι μπροστά στα αφεντικά. Δε δεχόμαστε καμία μείωση μισθών, καμία απόλυση. Διεκδικούμε μισθούς και δουλειές με κριτήριο τις ανάγκες της εργατικής τάξης». Επίσης η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ) συμπληρώνει: «Εμείς επιμένουμε: Ούτε βήμα πίσω από την απαίτησή μας, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία που τη δημιούργησε».

«Να γιατί η εργοδοτική πλευρά έθετε σαν όρο για να συζητήσει κάθε κλάδος για τις ΣΣΕ, την υπογραφή της ΓΣΕΕ. Γιατί γνώριζαν πολύ καλά ότι θα ήταν αυτή η υπογραφή στα μέτρα τους για την αύξηση των κερδών τους», τονίζει η Ομοσπονδία Μισθωτών Τύπου και Χάρτου. Ξεκαθαρίζει πως η πάλη για τις κλαδικές συμβάσεις πρέπει να δοθεί μαχητικά, ενιαία και με ταξικό προσανατολισμό από όλον τον κλάδο και σ' αυτήν την κατεύθυνση καλεί σε κινητοποίηση την επόμενη Πέμπτη, 22 Ιούλη, στα γραφεία του ΣΕΒ. Το αγωνιστικό ραντεβού έχει οριστεί στις 7 μ.μ., στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Ανάλογα, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αγρινίου υπογραμμίζει πως «μπροστά μας έχουμε τώρα τη μάχη για υπογραφή ικανοποιητικών συλλογικών συμβάσεων, μια μάχη που θα είναι ακόμα πιο δύσκολη μετά την κατάπτυστη υπογραφή της ΕΓΣΣΕ και το τριετές πάγωμα μισθών και ημερομισθίων». «Για το επόμενο διάστημα δίνουμε τη μάχη δυνατά, συντονισμένα με τα άλλα ταξικά συνδικάτα, με το ΠΑΜΕ, προγραμματίζοντας πολύμορφη δράση και απεργιακές κινητοποιήσεις», καλεί η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Φάρμακο, ενώ το Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο καλεί τους εργαζόμενους να μη συμβιβαστούν «με την ιδέα ότι μπορεί να σκύψουμε το κεφάλι στις ορέξεις της καπιταλιστικής εργοδοσίας». «Να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ σε κάθε χώρο δουλειάς μέσα από τις επιτροπές αγώνα και τα ταξικά συνδικάτα, παλεύοντας να μην εφαρμοστεί στην πράξη αυτή η ξεπουλημένη Σύμβαση, για την ανατροπή συνολικά αυτής της πολιτικής», τονίζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Γάλακτος Τροφίμων Ποτών. Η Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ καλεί με τη σειρά της «τους εργαζόμενους και τους απόμαχους της δουλειάς σε κοινό αγώνα, σε ταξικό εργατικό πόλεμο, ενάντια στον πόλεμο της πλουτοκρατίας, ενάντια στα κόμματα που υπηρετούν το κεφάλαιο και την ΕΕ».

Σύμφωνα με το άρθρο, μπορεί να είναι μικρές οι αυξήσεις για τους εργαζόμενους (μηδενικές είναι, αν όχι μειωμένες, με βάση το μπαράζ αυξήσεων σε όλα τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στη φορολογία, για την Υγεία, τη μόρφωση, κλπ.), αλλά και οι εργοδότες έβαλαν νερό στο κρασί τους. «Απειθάρχησαν» στις προσταγές του μνημονίου που τους εξασφάλιζε πάγωμα μισθών και παρότι τα κέρδη τους δεν είναι στα επιθυμητά επίπεδα.

Συνεχίζει, ομολογουμένως προκλητικά το άρθρο, ότι παρόλο που οι εκατέρωθεν συμβιβασμοί είναι επίπονοι, βγαίνει και κάτι καλό από την υπόθεση αυτή. Εξασφαλίζεται η εργασιακή ειρήνη και επιβεβαιώνεται η εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών, πράγμα που θα προαγάγει τη συνεργασία τους προς όφελος και των ίδιων και της εθνικής οικονομίας.

Αναγνωρίζει, βέβαια, ο αρθρογράφος ότι παρόλο το «καλό κλίμα», υπάρχουν και κάποια «προβληματάκια»... Ας πούμε, τα τεράστια ποσοστά ανεργίας, που, σε συνδυασμό με το νόμο για τις εργασιακές σχέσεις και σε συνάρτηση με τη μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης, θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο.

Αλλά, είπαμε, ...«εργασιακή ειρήνη και συνεργασία». Προτρέπει, λοιπόν, ο αρθρογράφος, στα πλαίσια αυτά, τους εργοδότες να επιδείξουν «ευαισθησία», περιορίζοντας τις απολύσεις, με τη στήριξη φυσικά της κυβέρνησης, η οποία θα πρέπει να φροντίσει για τη δανειακή υποστήριξη των επιχειρήσεων από τις τράπεζες, για ζεστό χρήμα, δηλαδή.

Οι επιχειρηματίες, βεβαίως, όχι μόνο από την ΕΓΣΣΕ, αλλά, συνολικότερα, με τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα και που θα πάρει και το επόμενο, βλέπουν με πλείστη ικανοποίηση να εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους. Μικρότεροι μισθοί, μικρότερες ή καθόλου ασφαλιστικές εισφορές (βλ. προγράμματα επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών από τον ΟΑΕΔ), επιδοτήσεις για «πράσινη ανάπτυξη», αναπτυξιακές οάσεις σε Υγεία και Παιδεία, «συμβάσεις απόκτησης εργασιακής εμπειρίας» για νέους, παιδική εργασία φθηνή στα πλαίσια της κατάρτισης και μαθητείας, φοροαπαλλαγές, κλπ.

Γι' αυτούς, η ταξική ειρήνη και το πνεύμα συνεννόησης σημαίνει εργάτες πειθήνιοι, συμβιβασμένοι, υπάκουοι. Εργάτες που μέσα στο συνολικότερο κλίμα τρομοκρατίας, ανασφάλειας που έχουν δημιουργήσει τα ΜΜΕ, θα λένε και «ευχαριστώ» για τα ψίχουλα που θα παίρνουν, θα νιώθουν τυχεροί που δουλεύουν 2 ή 3 μέρες τη βδομάδα αντί να απολυθούν, που θα παρακαλάνε για μια δουλίτσα έστω και 3ωρη, που θα νιώθουν δική τους ευθύνη τα κέρδη του εργοδότη τους, κι ας μην έχουν κανένα όφελος από αυτά.

Καμία εργασιακή ειρήνη και διάθεση συνεννόησης με τους εκμεταλλευτές τους δεν πρέπει να δείξουν οι εργαζόμενοι.

Καμία ταξική ειρήνη και συνεργασία δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρξει. Τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των εργαζομένων είναι διαμετρικά αντίθετα. Το ομολόγησε άλλωστε και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, στη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους του ΠΑΜΕ στις 03/06/10: «Στον αγώνα για μεγάλες αλλαγές και ανατροπές είμαστε σε παράλληλους δρόμους. Εσείς θέλετε να ανατρέψετε τον καπιταλισμό, εμείς να τον εξυγιάνουμε. Μένει να δούμε ποιος από τους δύο μας θα φτάσει πρώτος στον στόχο του».