ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οπου φυσάει ο άνεμος...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Πού πήγαν αυτές οι δεσμεύσεις, κ. Παπακωνσταντίνου; Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι δεν έπρεπε να τις πιστέψουμε αυτές τις δεσμεύσεις, διότι είναι στο DNA σας οι ιδιωτικοποιήσεις. Αλλοι έχουν το όνομα και άλλοι έχουν τη χάρη»... Τα παραπάνω είπε χτες στη Βουλή, απευθυνόμενος στον υπουργό Οικονομικών και στο πλαίσιο της συζήτησης Επίκαιρης Ερώτησης που είχε καταθέσει, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας, έχοντας προηγούμενα απαριθμήσει δεσμεύσεις, που προεκλογικά είχε αναλάβει ο Γ. Παπανδρέου περί επαναφοράς στο Δημόσιο ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων και μη ιδιωτικοποίησης άλλων που τώρα βγαίνουν στο σφυρί.

Δεν ξέρουμε αν η χρήση του πρώτου πληθυντικού δηλώνει αυτοκριτική διάθεση. Ξέρουμε, όμως, ότι κάπως αργά αντιλήφθηκαν στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι το ΠΑΣΟΚ έχει τη «χάρη». Και βεβαίως πολύ αργά, για να συμβάλουν ώστε και ο λαός να αντιληφθεί τη «χάρη» του κυβερνώντος κόμματος. Γιατί μόλις προ ολίγων μηνών και λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες της 4ης Οκτώβρη, ήταν η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αυτή που επικροτούσε τις θετικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ. «Ακούσαμε θετικά πράγματα, δεν ξέρουμε όμως αν είναι αρκετά», έλεγε ο Αλ. Τσίπρας. «Θα είμαστε δύναμη ελέγχου, που θα κρατάει τα μπόσικα, ώστε οι θετικές δεσμεύσεις να υλοποιηθούν», συμπλήρωνε ο Δ. Παπαδημούλης, που επιπροσθέτως ζητούσε την ψήφο του λαού, ώστε να παίζει το κόμμα του στη Βουλή το ρόλο του ελεγκτή του ΠΑΣΟΚ, «αν βλέπουμε κάτι αρνητικό, μια αθέτηση δέσμευσης»... Και ήταν ο θεωρητικός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Γ. Δραγασάκης, που έβλεπε στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ θετικά πράγματα, ιδίως σε ό,τι αφορά στα ζητήματα εργασιακών σχέσεων και Ασφαλιστικού!!!

Βεβαίως, επειδή σ' αυτόν τον τόπο λίγοι είμαστε και καλά γνωριζόμαστε, αντιλαμβανόμαστε κι εμείς ότι δεν είδε το φως το αληθινόν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς, τότε ο ρόλος του, του επέβαλλε να εξωραΐζει την εικόνα του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα, ο ρόλος του, του επιβάλλει να λέει όσα λέει. Αύριο πολύ πιθανό να πει κάτι άλλο. Οπως και το ΠΑΣΟΚ έτσι και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν αλλάζει, παρότι πασχίζει καλά να καμουφλάρεται.

Στο στόχαστρο Παιδεία και Υγεία

Στο στόχαστρο του μεγάλου κεφαλαίου έχουν μπει για τα καλά οι τομείς της Παιδείας και της Υγείας, με τις ευλογίες, πάντα, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι μόνο ο «Καλλικράτης», αλλά και οι Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Η ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας, Ναυτιλίας και Ανταγωνιστικότητας ανακοίνωσε έργα ΣΔΙΤ, συνολικού ύψους 2 δισ. ευρώ, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται κοινωνικές υποδομές, που αφορούν σε Παιδεία, Υγεία, κλπ.

Παρά τις διαβεβαιώσεις της υπουργού ότι με τις ΣΔΙΤ δεν ιδιωτικοποιούνται οι κοινωνικοί τομείς, εντούτοις, κανείς και τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει το κεφάλαιο που έχει κάνει μια επένδυση να βγάλει κέρδος από αυτήν. Δεν είναι θέμα προθέσεων και διαβεβαιώσεων. Είναι αντικειμενικός νόμος του καπιταλισμού. Κανείς μεγαλοκατασκευαστής δεν κάνει επενδύσεις για την ...ψυχή της μάνας του, παρά μόνο για να βγάλει κέρδος. Πολλώ, δε, μάλλον όταν αυτή η διαβεβαίωση έρχεται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που έχει συνέχεια, συνέπεια και ...παράδοση χρόνων στην καταπάτηση διαβεβαιώσεων.

Αρκεί μόνο να πούμε πως με τις ΣΔΙΤ η κατασκευή των σχολείων ανατίθεται στους ιδιώτες με πολλαπλάσιο αντίτιμο απ' όσο θα κόστιζε αν δινόταν στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ). Στην πραγματικότητα, οι μεγαλοκατασκευαστές θα μπορέσουν να κάνουν επενδύσεις με μεγάλο κέρδος. Αλλωστε, αυτό είναι το νόημα των ΣΔΙΤ: Να δοθεί ζεστό κρατικό χρήμα στο κεφάλαιο (σ.σ.: δηλαδή χρήμα των φορολογούμενων εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων), προκειμένου «να κινηθεί η οικονομία». Και από τη στιγμή που θα γίνει η «επένδυση» - με τα λεφτά των εργαζομένων προς όφελος του κεφαλαίου - είναι πλέον βέβαιο πως το μεγάλο κεφάλαιο βάζει με έναν ακόμη τρόπο «πόδι» σε Παιδεία και Υγεία.

Ο άλλος τρόπος που το κεφάλαιο βάζει «πόδι και χέρι» σε αυτούς τους τομείς είναι ο «Καλλικράτης», με τον οποίο διασπάται ο ενιαίος χαρακτήρας της Παιδείας, ενώ η Υγεία μέσα από τη δήθεν αποκέντρωσή της οδηγείται στην πλήρη εμπορευματοποίησή της...

Θέλουν και το αίμα τους...

Παράπονα έκανε χτες στη Γενεύη εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για το γεγονός ότι οι λαοί αναπτυσσόμενων χωρών είναι τελευταίοι στη διεθνή λίστα αιμοδοσίας. Αυτό και αν είναι πρόκληση για τους ταλαιπωρημένους λαούς της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής. Οι ιθύνοντες του Οργανισμού κάνουν πως δεν ξέρουν ότι πολλές δεκαετίες όλοι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί με τις πολυεθνικές τους και την τοκογλυφία της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ «πίνουν» το αίμα ιδιαίτερα αυτών των λαών. Ας μη ζητάνε επομένως και τα ρέστα...

Ο πλούτος βρίσκεται στα χέρια του κεφαλαίου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΝΕΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ της κυβέρνησης, που πολύ πλασάρεται τελευταία. Να μη διαμαρτυρόμαστε - λένε διά στόματος του υπουργού Οικονομίας - γιατί ό,τι κι αν γίνει είμαστε μέσα στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου!

Μάλλον έχουν μπερδέψει την παγκόσμια οικονομία με το ...Μουντιάλ. Θεωρούν ότι το θέμα είναι ποια θέση θα έχουμε στη ...γενική κατάταξη.

Μόνο που υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια: Εμείς δεν αμφιβάλλουμε ότι υπάρχει πλούτος στη χώρα. Μόνο που δεν είναι στα χέρια των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των αγροτών και, γενικώς, των λαϊκών στρωμάτων.

Και η ανισότητα ολοένα και αυξάνει, φυσικά όχι προς όφελος του κοσμάκη. Αν δεν το έχουν παρατηρήσει...

«ΝΑ ΕΙΣΤΕ δίπλα στους συμπολίτες μας, που αντιμετωπίζουν μια δύσκολη καθημερινότητα». Οχι, δεν πρόκειται για δήλωση στελέχους του «Ερυθρού Σταυρού», ούτε για ατάκα από συγκέντρωση αδελφών νοσοκόμων.

Παραίνεση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνη Σαμαρά, προς τα στελέχη του κόμματος είναι. Το οποίο, προφανώς, μεταβάλλεται σε φιλανθρωπικό ίδρυμα...

Γιατί τα στελέχη του δεν ασχολούνται με τα κομματικά βιλαέτια τους, με τις εσωκομματικές φαγωμάρες και με το να στήσουν καμιά κατάσταση ενόψει δημοτικών εκλογών, αλλά φυλάνε μωρά και περνάνε ηλικιωμένους απέναντι στο δρόμο.

Αλλωστε, αν είσαι άνεργος (μερικώς ή ολικώς), αν δεν σε φθάνει ο τσεκουρωμένος μισθός, αν ζεις την εργοδοτική τρομοκρατία, αν σου κατάσχουν το σπίτι, αν σε εξοντώνει η Εφορία, αν κλείνεις το μικρομάγαζο, τι χρειάζεσαι;

Μα, ένα τοπικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας να είναι δίπλα σου! Τι καλύτερο μπορεί να σου τύχει; Να σου μιλάει για την «ανάπτυξη του αύριο», που θα μας φέρει κάποτε ο Αντώνης Σαμαράς...

Μεταξύ μας, αν ακολουθήσουν την εντολή του αρχηγού τους τα στελέχη της ΝΔ μάλλον θα ψάχνουν να βρουν ...υπηκόους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ιδίως αν θυμηθεί κανένας (και θα το θυμηθεί) τι πολιτική άσκησαν και πόσο στηρίζουν τις σημερινές αντιλαϊκές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ...

Οι διακοπές είναι δικαίωμα

Μια αλυσίδα είναι όλα. Από το ψωμί στο φούρνο, μέχρι την αναμονή στο δημόσιο νοσοκομείο και από το φροντιστήριο του παιδιού, μέχρι τις καλοκαιρινές διακοπές. Οταν το μεροκάματο δεν φτάνει, πρώτα έρχονται το φαΐ και η στέγη. Και μετά αρχίζει το κόψιμο. Για να φτάσει η οικογένεια του εργαζόμενου και στο «καυτό» θέμα των διακοπών. Μια ανάγκη όλο και πιο απαραίτητη, αλλά και όλο πιο ακριβή, τόσο γιατί αυξάνονται οι τουριστικές τιμές, όσο και γιατί ακριβαίνει γενικά όλη η ζωή και τα μεροκάματα μικραίνουν. Κι αυτή είναι μόνο η αρχή, αν επιτραπεί στην κυβέρνηση και στους συμμάχους της, ΕΕ, ΔΝΤ, μεγαλοεπιχειρηματίες, να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους. Το 50% των λαϊκών νοικοκυριών δεν θα κάνει καθόλου διακοπές φέτος. Και δεν νοιάζονται γι' αυτό ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού, που προσβλέπουν κυρίως στους ξένους τουρίστες για να γεμίσουν τα δωμάτια και τις τσέπες τους. Ο εγχώριος τουρισμός αντιπροσωπεύει το 20% των εσόδων, ωστόσο ο επιχειρηματίας του τουρισμού δεν έχει πρόβλημα αν μπορέσει να αναπληρώσει τις απώλειες από τον εισερχόμενο τουρισμό. Ετσι, και οι διακοπές παίρνουν το δρόμο των περικοπών, όπως γίνεται με άλλες βασικές λαϊκές ανάγκες που δεν καλύπτονται.

Το ΚΚΕ όμως, έχει άλλη άποψη. Δηλώνει το αυτονόητο, που για μερικούς από εκείνους που απεργάζονται τα βάσανα του λαού, κρίνεται ακόμη και ως υπερβολή. Για το ΚΚΕ, είναι αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα των εργαζομένων και των οικογενειών τους στον τουρισμό, στις διακοπές, στην ανάπαυση, στην προαγωγή της υγείας τους, στην αναψυχή. Αδιαπραγμάτευτο. Οπως το καλό μεροκάματο, αυτό που θα φτάνει για όσα χρειάζονται. Οπως οι σωστές υπηρεσίες δημόσιας Υγείας, αυτές που θα κάνουν καλά τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Οπως η επαρκής μόρφωση, αυτή που χρειάζονται τα παιδιά του λαού για να προκόψουν. Οπως η σύνταξη, που θα πρέπει να εξασφαλίζει αξιοπρεπή ζωή και να δίνεται όσο υπάρχει ακόμη ζωή. Κι όπως δηλώνει το ΚΚΕ απερίφραστα ότι οι διακοπές είναι δικαίωμα για τις λαϊκές οικογένειες, έτσι δηλώνει και αγωνίζεται γι' αυτό, ώστε και οι εργαζόμενοι του κλάδου να μπορούν να ζήσουν από τη δουλειά τους. Να έχουν πλήρη δικαιώματα. Να μην αποτελούν τα «πειραματόζωα» των νέων εργασιακών σχέσεων, των «ελαστικών», των άδικων εργασιακών σχέσεων, που εντείνουν την εκμετάλλευση και ευνοούν διαρκώς τα αφεντικά.

Ολα αυτά, όμως, δεν μπορούν να γίνουν στη βάση των σημερινών δεδομένων, με τον τουρισμό να προβάλλεται ως «ατμομηχανή» της ανάπτυξης, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν απρόσκοπτα τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων του κλάδου. Η λύση - και αυτού του προβλήματος - είναι μία: λαϊκή εξουσία, λαϊκή οικονομία. Ο κεντρικός σχεδιασμός της τουριστικής κοινωνικής εργασίας ως αναπόσπαστου στοιχείου της λαϊκής οικονομίας. Η μετατροπή σε κρατική - κοινωνική ιδιοκτησία όλων των μεγάλων ξενοδοχειακών και τουριστικών εγκαταστάσεων. Και παράλληλα, η κατάργηση της εμπορευματοποίησης της γης.

Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Και στο θέμα των διακοπών, η πρόταση του ΚΚΕ είναι η μόνη εγγύηση μιας καλύτερης ζωής. Κι αυτό που χρειάζεται, είναι οι συγκεκριμένοι στόχοι να γίνουν αντικείμενο κοινής πάλης εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και μικρών ιδιοκτητών, κόντρα στην πολιτική της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας, κόντρα στα συμφέροντα των τουριστικών μονοπωλιακών ομίλων.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ