Η 48ωρη απεργιακή μάχη, που με αυταπάρνηση έδωσαν εργάτες, εργάτριες, νεολαίοι, πλατιά λαϊκά στρώματα, αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα, μια σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχεια των αγώνων. Η προκήρυξη και η διεξαγωγή της με επιτυχία - σε συνθήκες έντασης της επίθεσης, τρομοκρατίας και φόβου από την εργοδοσία, αποσιώπησης, αρχικά, και τόνων λάσπης, στη συνέχεια, από τα αστικά ΜΜΕ - ανοίγουν καινούριους δρόμους για την ανασυγκρότηση και το δυνάμωμα του ταξικού κινήματος. Ηταν μια πολιτική - συνδικαλιστική παρέμβαση, που ανέδειξε την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για το δρόμο ανάπτυξης, που στο επίκεντρό του θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Εδωσε, ταυτόχρονα, σημαντική ώθηση στην αγωνιστική συμπαράταξη της εργατικής τάξης, της φτωχής αγροτιάς, των μικρών επαγγελματοβιοτεχνών, μέσα από τη συντονισμένη δράση ΠΑΜΕ - ΠΑΣΥ - ΠΑΣΕΒΕ.

Χιλιάδες έδειξαν ταξική ανυπακοή. Με σχεδιασμό και πρόγραμμα οργάνωσαν την απεργία. Οργωσαν τους τόπους δουλειάς. Απευθύνθηκαν σε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Με συσκέψεις, συνελεύσεις, άνθρωπο τον άνθρωπο, εργάτη τον εργάτη, έστειλαν μήνυμα απειθαρχίας, να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία. Με την αποφασιστικότητα και την επιμονή που έδειξαν στη διάρκεια της 48ωρης απεργίας, μπροστά στις πύλες των εργοστασίων και των εργοταξίων, στους καταπέλτες των πλοίων, με την αποφασιστικότητά τους να μην υποταχθούν στις δυσκολίες, κουρέλιασαν στην πράξη την εργοδοτική τρομοκρατία. Εστειλαν στον κάλαθο των αχρήστων τις δικαστικές και άλλες παρεμβάσεις, που κηρύττουν παράνομο το δικαίωμα του εργάτη να απεργήσει και να οργανώσει την πάλη του. Η απεργία του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος νομιμοποιήθηκε στη συνείδηση του εργατόκοσμου.

Μέσα από αυτόν τον αγώνα, έστειλαν ένα σαφές μήνυμα στην εργατιά: Οτι η εργατική τάξη μπορεί. Εχει τις δυνατότητες να απαντήσει στη λαίλαπα, μπορεί να απαντήσει στην τρομοκρατία. Μπορεί και πρέπει να σηκώσει το κεφάλι της, γιατί σκύβοντάς το μόνο νέα δεινά θα αντιμετωπίσει. Στη φάση που «λυτοί και δεμένοι» καλούν τους εργαζόμενους να «σκάψουν το λάκκο τους», το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα απέδειξαν ότι η εργατιά έχει τη δύναμη. Πως οι δυσκολίες που παρουσιάστηκαν μπορούν να ξεπεραστούν. Πως η εργατιά μπορεί να προχωρήσει, να χαράξει ακόμη πιο δυναμικά, ακόμη πιο μαζικά, ακόμη πιο πλατιά, το δρόμο της κλιμάκωσης του αγώνα. Επόμενος σταθμός ο γιορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Να είμαστε όλοι εκεί..!