Στις 2 του Νοέμβρη του 1968 έφτασε στο σταθμό το παρακάτω γράμμα από τις Φυλακές Αλικαρνασσού:

Κάτω από την παγκόσμια κατακραυγή για κατάργηση του κολαστηρίου της Γυάρου η δικτατορία έβαλε μπρος το σχέδιό της να εξαπατήσει την κοινή γνώμη δείχνοντας σαν δήθεν ευεργετικό μέτρο τη μεταφορά των 168 γυναικών από το ξερόβραχο της Γιούρας σε κατοικημένο χώρο στην Κρήτη.

Ακούστε όμως ποια είναι η φοβερή αλήθεια. Εδώ δεν είμαστε πια εξόριστες. Από την πρώτη ώρα μας έκλεισαν στις φυλακές μέσα στα σίδερα και τους τοίχους. Ξαφνικά, χωρίς δίκη, μας έκαναν κατάδικες. Καινούργιος, χειρότερος, χιτλερικός κανονισμός, με πλήθος «απαγορεύεται», εφαρμόζεται με την πιο μεγάλη σκληρότητα. Το μοναδικό ευεργέτημα του καλοκαιριού, ο περίπατος και το θαλασσινό μπάνιο έξω από τις φυλακές, απαγορεύτηκε. Ακόμα και στην εσωτερική αυλή, την περιφραγμένη με θεόρατο τοίχο, την κλειδώνουν 8-10 ώρες το 24ωρο. Ούτε την ταράτσα της φυλακής δεν μας άνοιξαν. Εδώ είμαστε χειρότερα κι απ' τη Γιούρα. Μας στερούν και τον ήλιο και τον αέρα ακόμα. Βλέπουμε τον κατοικημένο χώρο και τη θάλασσα μόνο από τα παράθυρα των κελλιών μας, καρφωμένες δεσμώτριες του φασισμού.

Μας δένει μια αλυσίδα από «απαγορεύεται». Απαγορεύτηκε να 'χουμε δικό μας ραδιόφωνο για να μην επικοινωνούμε με τον έξω κόσμο. Απαγορεύτηκαν τα βιβλία των περισσότερων συγγραφέων, ακόμα και του Ουγκώ, του Μπαλζάκ, του Παλαμά. Απαγορεύτηκαν και οι ξενόγλωσσες εφημερίδες. Απαγορεύει η δικτατορία στους δεσμώτες κάθε πνευματική ζωή. Το μόνο που επιτρέπεται είναι ο φασιστικός Τύπος. Κι απ' το μεγάφωνο της φυλακής οι εκπομπές του Σταθμού των Ενόπλων Δυνάμεων. Αλλο μέτρο καταπίεσης και αργής μας εξόντωσης είναι η διατροφή μας. Οι 17 δραχμές την ημέρα που χορηγεί η κυβέρνηση σε κάθε φυλακισμένο είναι αληθινό επίδομα μόνιμου υποσιτισμού. Από τότε που ήρθαμε εδώ έφτασαν ακόμα και στο να μη μας δίνουν και αυτό το επίδομα πείνας ολόκληρο, αλλά μόνο 10 έως 12 δραχμές τη μέρα που διατίθενται για τη διατροφή μας, καύσιμα και μεταφορικά. Και τώρα μπαίνει χειμώνας και το σύνολο σχεδόν είμαστε άρρωστες με αυξημένες ανάγκες διατροφής και δίαιτας. Ούτε στάλα ζεστό νερό δεν τρέχει η φυλακή ούτε καμία πρόβλεψη για θέρμανση. Ακόμα και τις κουβέρτες που η διεθνής αλληλεγγύη μας έστειλε, μέσω του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, μας τις κράτησε η διοίκηση της Γιούρας και τώρα δεν μας τις αντικαθιστούν εδώ. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των φοβερών συνθηκών της ζωής μας φαίνεται στην απίστευτη νοσηρότητα, που το τελευταίο διάστημα απότομα αυξήθηκε.

Αρρώστιες διαπιστωμένες από το γιατρό της φυλακής:

Καρδιακές και κυκλοφορικές παθήσεις 29

Παθήσεις στομάχου 51

Παθήσεις πνευμόνων 33

Οστεοπάθειες κλπ. 90

Γυναικολογικές παθήσεις 24

Ανάπηρες 8

και η στήλη της νοσηρότητας των γυναικών ανεβαίνει για να φτάσει στο συνολικό αριθμό των 322 διαπιστωμένων ασθενειών που πληθαίνουν διαρκώς και χειροτερεύουν μέσα στην αφόρητη ζωή στις φυλακές.

Με όλα τα μέσα η δικτατορία προσπαθεί να μας λυγίσει. Μ' όλους τους τρόπους μας χτυπάει γιατί αρνιόμαστε να υπογράψουμε την επαίσχυντη δήλωση υποταγής, που συνεχώς πιεστικά ζητάει, γιατί κρατάμε ψηλά την αγωνιστική μας τιμή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Ενάμιση χρόνο τώρα μαρτυρούμε κάτω από την μπότα της στρατιωτικής δικτατορίας, που με ξένα όπλα επιβλήθηκε και στηρίζεται. Κάθε μέρα το όραμα των οικογενειών μας και το δικό μας μεγαλώνει. Υποκριτικά δηλώνει η κυβέρνηση ότι μας μεταχειρίζεται με ανθρωπισμό. Ομως στην πραγματικότητα μ' όλη την «ανθρωπιά» της επιμένει να κρατάει ενάμιση χρόνο βαρύτατα άρρωστες (...) Επιμένει να κρατάει 35 μωρομάνες κι απ' αυτές οι 19 άφησαν έρημα τα παιδιά τους, γιατί οι πατεράδες τους είναι στο στρατόπεδο της Λέρου ή στη φυλακή. Κρατάει ακόμη και 11 γιαγιάδες. Ενάμιση χρόνο τώρα επιμένουν να κρατούν 2 έως 3 και 4 μέλη της ίδιας οικογένειας (...) Αυτή είναι η τραγική αλήθεια της ζωής μας. Ενα κομμάτι της μεγάλης τραγωδίας της πατρίδας μας. Θέλουμε η αλήθεια αυτή να φτάσει σ' όλους εσάς τους φίλους της Ελλάδας, τις γυναίκες όλου του κόσμου.

Αποφασιστικά συνέβαλε ο δικός σας αγώνας και ανάγκασε τη χούντα παρά τη θέλησή της να απελευθερώσει πατριώτες, όπως έγινε αυτές τις μέρες που 10 γυναίκες και 62 άνδρες απόσπασε από τα δεσμά της δικτατορίας ο κοινός μας αγώνας, η αδελφική σας συμπαράσταση.

Σε σας φίλοι μας σ' όλον τον κόσμο απευθύνουμε τη θερμή μας έκκληση: Συνεχίστε την πολύτιμη βοήθειά σας για τη σωτηρία μας, για την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων. Για να απολυθούν άμεσα οι βαριά άρρωστες και οι υπερήλικες γυναίκες και άντρες. Να απολυθούν αμέσως οι μωρομάνες. Για να καταργηθούν τα στρατόπεδα, ν' ανοίξουν οι φυλακές. Ως την απόλυσή μας ζητάμε να ισχύσουν αμέσως συνθήκες πολιτικών εξορίστων με μόνο περιορισμό τον περιορισμό κατά χώρο, σύμφωνα με τις διακηρύξεις της κυβέρνησης, να σταματήσουν τα χιτλερικά φερμπότεν του σημερινού καθεστώτος, που είναι χειρότερο κι απ' την καταδίκη. Ζητούμε να μας επισκεφθούν αντιπρόσωποι διεθνών οργανώσεων και κάθε μήνα ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός.

Σας εκφράζουμε, αγαπητοί μας φίλοι, την πιο βαθειά ευγνωμοσύνη για την αδελφική αλληλεγγύη και την ιδιαίτερα θερμή εκδήλωση αυτές τις μέρες στην εθνική μας αντιφασιστική επέτειο της 28ης του Οκτώβρη, που η διάσκεψη της Γενεύης την όρισε διεθνή ημέρα αλληλεγγύης για την Ελλάδα. Εχουμε την πεποίθηση πως η συμπαράστασή σας θα μεγαλώνει αποτελεσματικά. Κι εμείς μαζί σας, μαζί με τον αγωνιστή λαό, θα υψώνουμε το όχι κάθε μέρα στο φασισμό και είμαστε σίγουρες πως ο ενωμένος αγώνας όπως είπε και ο ποιητής θα σηκώσει τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα. Ζήτω η Δημοκρατία, στη χώρα που πρωτοανάτειλε.

Φυλακές Αλικαρνασσού Ηρακλείου Κρήτης

Οκτώβρης 1968

Καθώς προχωράει η οργάνωση της αντιδιχτατορικής πάλης, η συχνότητα που εκπέμπει η «Φωνή της Αλήθειας» (τα «κύματα», όπως τα έλεγαν τότε) γίνεται το παράθυρο απ' όπου γίνονται γνωστές μικρές και μεγάλες πράξεις της αντίστασης. Αλλοτε με τη μορφή οργανωμένης συλλογής πληροφοριών κι άλλοτε άμεσα μέσα από τα ίδια τα γράμματα που φτάνουν με διάφορους τρόπους στη σύνταξη του σταθμού.

Παραθέτουμε ορισμένες τέτοιες ανταποκρίσεις:

Στις 17 Σεπτέμβρη 1967 διαβάζεται ένα γράμμα με υπογραφή «ένας παράνομος αγωνιστής» προς τη «Φωνή»:

«Αγαπητή Φωνή της Αλήθειας

Μια σειρά γεγονότα και περιστατικά από την πολιτεία της Χούντας και την αντίσταση του λαού δεν τα έμαθες. Σου τα γράφω και ελπίζω να λάβεις το γράμμα μου.

-- Στην Αθήνα ένα από τα πρώτα θύματα της «αναιμάκτου επαναστάσεως» ήταν ένας οδηγός ταξί (...) στους Αμπελόκηπους ένας αξιωματικός του φώναξε να σταματήσει. Αλλά ο ταξιτζής ανυποψίαστος είτε γιατί δεν άκουσε, είτε γιατί αδιαφόρησε δεν σταμάτησε. Ο παλληκαράς αξιωματικός έρριξε και τον σκότωσε. Η είδηση διαδόθηκε αμέσως. Αλλά η χούντα δεν ανακοίνωσε τίποτα.

-- Στις 22 Μάη βρέθηκε νεκρός ο ταγματάρχης Γούλας (...) αρμοδίως δόθηκε η εξήγηση στους οικείους του ότι πέθανε από συγκοπή καρδιάς. Αλλά τόσο η οικογένειά του όσο και οι συμπατριώτες του θεωρούν ότι τον δολοφόνησαν γιατί αντιτάχθηκε στους κινηματίες.

-- Στα τέλη Απρίλη βρέθηκε νεκρός ο ταγματάρχης Δράκος. Για το θάνατό του δόθηκε αρμοδίως η εξήγηση ότι τον παρέσυρε ένα αυτοκίνητο καθώς έδενε τα κορδόνια των παπουτσιών του στο δρόμο. Φυσικά, κανείς δεν τα πιστεύει αυτά.

-- Σχετικά με τη μαγνητοφωνημένη εκπομπή του Πατριωτικού Μετώπου.

Στα λεωφορεία γύρω από το Πανεπιστήμιο, όπου οι αφετηρίες πολλών γραμμών ο κόσμος είχε ενθουσιαστεί αφάνταστα. Και κοροϊδεύαν τους αστυνομικούς που δεν μπορούσαν να ξηλώσουν την εγκατάσταση από το φόβο της επιγραφής: Μην πλησιάζετε θα γίνει έκρηξη. Η εκτέλεση των δρομολογίων των αυτοκινήτων καθυστέρησε.

-- Σχετικά με τη διαδήλωση των νέων στο Σύνταγμα.

Από διάφορες μεριές κατευθύνθηκαν μπροστά στο κέντρο Παπασπύρου και άρχισαν τα συνθήματα (...) ο κόσμος και οι ξένοι τουρίστες αιφνιδιάστηκαν. Εκείνη την ώρα έκλειναν τα καταστήματα αλλά οι καταστηματάρχες στάθηκαν με τα ρολά μισοκατεβασμένα. Κανένας δεν ήθελε να απομακρυνθεί από το χώρο αυτό (...) Επίσης, κανένας δεν κινήθηκε εναντίον των διαδηλωτών, μέχρις ότου έφτασε η αστυνομία. Μόνο ένας λοχίας ή δεκανέας κινήθηκε εναντίον των νέων να τους χτυπήσει χρησιμοποιώντας τη ζωστήρα του. Αλλά οι διαδηλωτές έπεσαν πάνω του και τον ξυλοφόρτωσαν όπως του άξιζε.

-- Στο εργοστάσιο ΕΣΚΙΜΟ, μια νύχτα οι τοίχοι ορισμένων εσωτερικών χώρων γέμισαν συνθήματα και γελοιογραφίες εναντίον της χούντας. Κλήθηκε η αστυνομία, έκαναν τρεις συλλήψεις υπόπτων. Διέταξε να ασβεστωθούν οι τοίχοι. Σβήστηκαν τα συνθήματα αλλά την άλλη μέρα τα συνθήματα ήταν πάλι γραμμένα.

-- Ενας κάτοικος Πολυγώνου Αττικής ηλικίας 55 ετών περίπου απολύθηκε από τη γενική ασφάλεια στα μέσα Ιούλη αφού κρατήθηκε και βασανίστηκε στα υπόγειά της από τη μέρα του πραξικοπήματος. Οσοι τον είδαν δεν τον γνώρισαν. Σκελετός της κατοχής και σακατεμένος από το ξύλο, τη φάλαγγα κλπ. Ολα αυτά για να κάνει δήλωση υποταγής, αλλά δεν έκανε ο λεβεντόγερος».

Το Νοέμβρη του '67, το δελτίο της «Φωνής», με τις ειδήσεις για τη δίκη των 41 πατριωτών που κατηγορούνταν με χαλκευμένα στοιχεία για τη δολοφονία του Κόλλια και γίνονταν κεκλεισμένων των θυρών στο Παλαί ντε Σπορ, χαρακτηρίζει τη Θεσσαλονίκη «αμερικάνικο νότο της χούντας», με αφορμή το όργιο της τρομοκρατίας που είχε απλωθεί.

Παρ' όλα αυτά, σημείωνε, το Πατριωτικό Αντιδιχτατορικό Μέτωπο ρίζωσε στις συνειδήσεις των πατριωτών της Θεσσαλονίκης. Απλώνει όλο και πιο βαθιά τις ρίζες του στο λαό και κατακτά καθημερινά καινούργιους φανατικούς οπαδούς και αγωνιστές. Σε κάθε συνοικία σε κάθε περιοχή σε κάθε τομέα της πόλης υπάρχει η Επιτροπή του Μετώπου.

Αγωνιστές του Μετώπου κάθε βράδυ σκορπούν τρικ με αντιδιχτατορικά συνθήματα, σ' όλη την πόλη από την Καλαμαριά ως τον Εύοσμο, τη Νεάπολη, Ξηροκρίνη, Συκιές, Ανω Πόλη, Τούμπα.

«Κάτω η Χούντα - Δημοκρατία» φωνάζουν οι τοίχοι, ακόμα και της πλατείας Αριστοτέλους!!!

Το Μέτωπο έγινε ο εφιάλτης της χούντας. Το Μέτωπο δεν εξολοθρεύεται στις αίθουσες των θανατοποινιτών. Το Μέτωπο γιγαντώνεται μέσα στις καρδιές των Ελλήνων. Το Μέτωπο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ολοκληρωτική συντριβή των στραγγαλιστών της λαϊκής θέλησης (...) Το Μέτωπο έγινε η ζεστή ελπίδα του κάθε Ελληνα. Γι' αυτό ο λαός της Θεσσαλονίκης αντιστέκεται στη Χούντα και καθημερινά όλο και περισσότερο εμπιστεύεται τον αγώνα του στο Μέτωπο. Ο αμερικάνικος νότος της χούντας γίνεται κάστρο της λευτεριάς και της δημοκρατίας.

Στις 16 Δεκέμβρη '67 μεταδίδεται το παρακάτω γράμμα που προέρχεται επίσης από τη Θεσσαλονίκη:

«Αγαπητή Φωνή

Σου γνωστοποιούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις που δείχνουν το κύμα τρομοκρατίας που έχει εξαπολύσει στην πόλη μας η χούντα (...) Πριν απ' αυτά όμως σου δίνουμε μια εικόνα του τριήμερου γιορτασμού στην πόλη μας: Γενική ατμόσφαιρα στρατοκρατίας και αστυνομοκρατίας. Μοναδικός θεατής ο μαθητόκοσμος και οι δημόσιοι υπάλληλοι υποχρεωτικά και παγερότητα από την πλευρά του κόσμου. Σφιγμένες γροθιές μέσα στις τσέπες. Ματιές γεμάτες οργή και αγανάκτηση. Χειροκροτήματα μηδέν. Η πόλη ζωσμένη γύρω γύρω από στρατό. Φαντάροι και χωροφύλακες έχουν καταλάβει και τους πιο στενούς δρόμους. Ενισχύσεις κουβάλησαν ακόμα και από τη Δράμα και Κοζάνη. Τα αυτοκίνητα των επισήμων θεόκλειστα και πίσω από το καθένα ένα τζιπ ανοιχτό με όρθιους "Γορίλες". Κάτι παρόμοιο ποτέ δεν είδε η Θεσσαλονίκη. Η τρομοκρατία ξέσπασε πριν από τις γιορτές οπότε συνέλαβαν προληπτικά 100 περίπου άτομα (...) στα σπίτια πολλών αριστερών οικογενειών τοποθέτησαν φρουρούς και απαγόρεψαν κάθε έξοδό τους τη μέρα της εθνικής γιορτής. Παρ' όλα όμως τα σκληρά μέτρα την παραμονή του Αγ. Δημητρίου κυκλοφόρησαν στις συνοικίες της Θεσσαλονίκης προκηρύξεις με αντιδιχτατορικά και αντιαμερικάνικα συνθήματα. Εντρομη η χούντα από την οργή του λαού (...) σκληραίνει τη στάση της (...) ύστερα από τη δολοφονία του Χαλκίδη, του νεαρού Λαμπράκη γραμματέα της Επταλόφου και σ' όλο το διάστημα μέχρι σήμερα έχουν συλλάβει πάνω από 100 νεολαίους, εργάτες, φοιτητές, επιστήμονες και πολλές γυναίκες που τους παραπέμπουν σε δίκη για δολοφονική απόπειρα κατά του Κόλλια (...) τα κρατητήρια όλων των αστυνομικών τμημάτων είναι γεμάτα (...)

Μερικά άλλα νέα της Θεσσαλονίκης:

Στο σύνταγμα που εδρεύει στο (...) γράφτηκαν συνθήματα αντιδιχτατορικά. Αν και πήραν δείγμα γραφής απ' όλους τους "ύποπτους" φαντάρους δεν κατόρθωσαν να βρουν εκείνον που τάγραψε.

Νέος 17 ετών περίπου έγραφε συνθήματα αντιδιχτατορικά στους τοίχους των πανεπιστημιακών κτιρίων στις 7 π.μ. (!!!) πολλοί τον είδαν μα κανένας δεν τηλεφώνησε στην ασφάλεια κι έτσι ο θαρραλέος νέος δεν πιάστηκε».

Στις 16 Ιούλη 1968 η «Φωνή της Αλήθειας» αποδελτιώνει την εφημερίδα «Αδούλωτη Αθήνα», που κυκλοφορούσε παράνομα, και μεταδίδει στο πανελλήνιο αλλά και στο εξωτερικό ότι: η πινακίδα με το σύνθημα «ζήτω η 21η Απριλίου» που είχε βάλει η χούντα στον Λυκαβηττό γκρεμίστηκε...

Νέοι και νέες, φοιτητές και εργάτες έκαναν εξορμήσεις σ' όλο το χώρο της Αθήνας και των συνοικιών και έσχισαν τις αφίσες της χούντας και όσες δεν μπόρεσαν να τις σχίσουν ζωγράφιζαν επάνω τον αγκυλωτό σταυρό.

Σε πολλούς τοίχους και δρόμους γράφτηκαν αντιδικτατορικά συνθήματα. Μοιράστηκαν χιλιάδες προκηρύξεις στον Βύρωνα, στο Μετς, στα Πατήσια, στη Νέα Ιωνία, στην Ηλιούπολη, στην Καλλιθέα, στο κέντρο της Αθήνας και αλλού.

Μαγνητόφωνο μετέδωσε αντιδικτατορικά συνθήματα σε αίθουσα του Πολυτεχνείου κατά τη διδασκαλία του κυρίου Πιπέρη.

Πλήθυναν τα αντιστασιακά έντυπα και κυκλοφόρησαν κλαδικά εργατικά δελτία. Επίσης, εργατικοί κλάδοι όπως οι οικοδόμοι, οι τσαγκαράδες και άλλοι κυκλοφόρησαν την πρωτομαγιά προκηρύξεις.

Στην αναπτυσσόμενη πάλη του λαού και της νεολαίας μας η χούντα απαντά με ένταση της τρομοκρατίας. Δεκάδες φοιτητές του πολυτεχνείου, άλλων σχολών έχουν συλληφθεί.

Συνεχίζονται οι κλήσεις πολιτών στα τμήματα για δηλώσεις υποταγής καθώς και τα βασανιστήρια. Πολλές συλλήψεις έγιναν στη Ριζούπολη. Μπλόκα έγιναν στα Πατήσια και σε άλλες συνοικίες. Επίσης, στη λεωφόρο Κηφισίας και κοντά στο Γηροκομείο αστυνομικοί έστησαν πόστο - μπλόκο στις 10 τη νύχτα όπου σταμάτησαν οχήματα και έκαναν έλεγχο ταυτοτήτων.

Στις 5 Σεπτέμβρη του 1968 μεταδίδεται:

Οι δρόμοι της Αθήνας και άλλων πόλεων πλημμυρίζουν τις νύχτες από προκηρύξεις που οι πατριώτες τις διαβάζουν με ενθουσιασμό, παντού στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα καταστήματα, στα γραφεία, ακόμα και στα δημόσια γραφεία κυκλοφορούν τα παράνομα έντυπα και στα κρυφά ή φανερά γίνονται συζητήσεις για το περιεχόμενό τους και για το φούντωμα της αντίστασης στη χούντα.

Κυκλοφορούν ήδη πολλά έντυπα πατριωτικού περιεχομένου. Τελευταία κυκλοφόρησε στην Αθήνα το πρώτο φύλλο της εφημερίδας ΛΕΥΤΕΡΙΑ οργάνου του ΠΑΜ περιοχής πρωτευούσης. Τα φύλλα της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ έγιναν ανάρπαστα και χαιρετήθηκε η έκδοσή της από τους πατριώτες. Παράλληλα, το ΠΑΜ της Αθήνας κυκλοφόρησε χιλιάδες προκηρύξεις στη Νέα Φιλαδέλφεια, τα Πατήσια, το Μεταξουργείο, το Περιστέρι, το Παγκράτι, ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας. Με τις προκηρύξεις αυτές καλείται ο λαός να δυναμώσει τον αγώνα του για την ανατροπή της χούντας, την κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την απελευθέρωση των κρατουμένων πατριωτών. Εξάλλου στο Παγκράτι σκορπίστηκαν και τοιχοκολλήθηκαν στους στύλους της ΔΕΗ προκηρύξεις του ΚΚΕ που καλούσαν τους εργαζόμενους σε μαζικούς αγώνες κατά της χούντας. Συνεργεία νέων του ΠΑΜ έγραψαν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας τα συνθήματα «114», «κάτω το ψευτοσύνταγμα» «όχι στο δημοψήφισμα» «κάτω η χούντα».

Η αντιστασιακή πάλη του ελληνικού λαού στρέφεται και κατά των Αμερικανών ιμπεριαλιστών. Ετσι, σε δημόσιο χώρο κοντά στην οδό Τσώρτσιλ του Φαλήρου απέναντι από το σημείο όπου ήταν αγκυροβολημένα πλοία του 6ου αμερικάνικου στόλου, μέλη του ΠΑΜ από τον Πειραιά τοποθέτησαν μαγνητόφωνα που για πολλή ώρα μετέδιδαν στην ελληνική και αγγλική γλώσσα τα συνθήματα: «έξω οι γιάγκηδες ιμπεριαλιστές από την Ελλάδα» «όχι πυραυλικές βάσεις του ΝΑΤΟ».

Στις 5 Σεπτέμβρη του 1968 φτάνει στη «Φωνή της Αλήθειας» η παρακάτω ανταπόκριση:

Κυκλοφορούν ήδη πολλά έντυπα πατριωτικού περιεχομένου. Τελευταία κυκλοφόρησε στην Αθήνα το πρώτο φύλλο της εφημερίδας ΛΕΥΤΕΡΙΑ οργάνου του ΠΑΜ περιοχής πρωτευούσης. Τα φύλλα της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ έγιναν ανάρπαστα και χαιρετήθηκε η έκδοσή της από τους πατριώτες. Παράλληλα το ΠΑΜ της Αθήνας κυκλοφόρησε χιλιάδες προκηρύξεις στη Νέα Φιλαδέλφεια, τα Πατήσια, το Μεταξουργείο, το Περιστέρι, το Παγκράτι ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας. Με τις προκηρύξεις αυτές καλείται ο λαός να δυναμώσει τον αγώνα του για την ανατροπή της χούντας, την κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την απελευθέρωση των κρατουμένων πατριωτών. Εξάλλου στο Παγκράτι σκορπίστηκαν και τοιχοκολλήθηκαν στους στύλους της ΔΕΗ προκηρύξεις του ΚΚΕ που καλούσαν τους εργαζόμενους σε μαζικούς αγώνες κατά της χούντας. Συνεργεία νέων του ΠΑΜ έγραφαν στους τοίχους κεντρικών δρόμων της Αθήνας τα συνθήματα: «114» - «Κάτω το ψευτοσύνταγμα». «Οχι στο δημοψήφισμα». «Κάτω η χούντα».

Η αντιστασιακή πόλη του ελληνικού λαού στρέφεται και κατά των Αμερικανών ιμπεριαλιστών. Ετσι σε δημόσιο χώρο κοντά στην οδό Τσόρτσιλ του Φαλήρου, απέναντι το σημείο όπου ήσαν αγκυροβολημένα πλοία του 6ου αμερικανικού στόλου, μέλη του ΠΑΜ από τον Πειραιά τοποθέτησαν μαγνητόφωνο που για πολλή ώρα μετέδιδαν στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα τα συνθήματα: «Εξω οι γιάγκηδες ιμπεριαλιστές από την Ελλάδα». «Οχι πυραυλικές βάσεις του ΝΑΤΟ».