Ρητορικώ τω τρόπω το έθεσε ο κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα (στην «Ελευθεροτυπία»):

Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, ξέρετε

«πόσο αγαπητός και οικείος είναι στις ΗΠΑ;»...

*

Για να είμαστε ειλικρινείς, κάτι είχαμε καταλάβει.

Για παράδειγμα:

• Στις 11/5/99, το «μάτι» των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ο τότε πρεσβευτής τους Ν. Μπερνς, ερωτηθείς για το ρόλο της Ελλάδας και του υπουργού της των Εξωτερικών στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, δήλωνε:

«Είμαστε ευτυχείς που οι ΗΠΑ συνεργάζονται με την Ελλάδα στο θέμα της κρίσης στο Κόσσοβο. Ποτέ οι δυο κυβερνήσεις, των ΗΠΑ και της Ελλάδας, δε συνεργάστηκαν τόσο στενά όσο στο θέμα αυτό. Είμαστε ευτυχείς... Εχουμε ταύτιση στόχων»!

• Στις 11/4/99 εν μέσω των βομβαρδισμών και απαντώντας στο ερώτημα αν οι ΗΠΑ είναι ικανοποιημένες από την ελληνική κυβέρνηση, ο Μπερνς και πάλι δήλωνε:

«Ναι, είμαστε. Πολύ. Είχαμε πολύ στενή σχέση με την Ελλάδα από την αρχή αυτής της σύρραξης και είμαστε ικανοποιημένοι που η Ελλάδα πληροί τις νατοϊκές της υποχρεώσεις».

• Ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Στρ. Τάλμποτ, μετά τη συνάντησή του με τον υπουργό Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, στο Ελσίνκι, και ενώ η ΝΑΤΟική επιδρομή στο Βελιγράδι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, δηλώνει:

«Η Ελλάδα υπήρξε κατά το διάστημα αυτό ένας πάρα πολύ καλός σύμμαχος και είμαστε ευγνώμονες για την υποστήριξη που μας παρέχεται από την Ελλάδα...».

• Από το «Βήμα της Κυριακής», στις 9/6/1999, πληροφορούμαστε για το ρόλο «ταχυδρόμου» και «μεσάζοντα» των ΗΠΑ που έπαιζε ο κ. Παπανδρέου όταν οι φίλοι του οι Αμερικάνοι βομβάρδιζαν τη Γιουγκοσλαβία:

«Ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών κ. Στ. Τάλμποτ με δική του πρωτοβουλία επαίνεσε ενώπιον των μελών του Συμβουλίου της Ατλαντικής Συμμαχίας τον Ελληνα υπουργό Εξωτερικών κ. Γ. Α. Παπανδρέου (...). Τόνισε μάλιστα ότι παντού όπου πήγε (σ.σ.: ο κ. Τάλμποτ) προηγείτο ή ακολουθούσε αμέσως ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών... Επίσης ο κ. Τάλμποτ για να τεκμηριώσει την εκτίμησή του επικαλέστηκε σε δυο περιπτώσεις τις πληροφορίες που του μετέφερε από τις επαφές του ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών. Το συμβάν αυτό - κατέληγε το «Βήμα» - ακολουθεί τους επαίνους που επιδαψίλευσε στον κ. Παπανδρέου η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών κ. Μ. Ολμπράιτ...».

• Στα τέλη Μάη του 1999, ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου βρίσκεται στις ΗΠΑ για απευθείας επαφές με την Ολμπράιτ και αμέσως μετά τη συνάντηση ο Ν. Μπερνς, που επίσης βρίσκεται στις ΗΠΑ, εξηγεί σε τι συμφώνησαν οι δυο υπουργοί και δηλώνει:

«Και οι δυο - ΗΠΑ και Ελλάδα - θέλουμε να δούμε συνέχιση των βομβαρδισμών...».

• Στην ίδια συνάντηση και αμέσως μετά τη συνομιλία της με τον Γ. Παπανδρέου, παρουσία του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών προβαίνει στην ακόλουθη δήλωση προς τους δημοσιογράφους:

«Οι ΗΠΑ και η Ελλάδα συμφωνούν στην πλήρη υποστήριξη των προσπαθειών του ΝΑΤΟ...».

• Ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας Γ. Κόεν, στις 13/7/99, βρισκόμενος στη Θεσσαλονίκη, δηλώνει «ευγνώμων» για το ρόλο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με υπουργό τον κ. Παπανδρέου και τονίζει τα εξής:

«Θέλω να τονίσω ότι υπάρχουν Ελληνες στρατιώτες δίπλα στους Αμερικανούς στρατιώτες που συνεργάζονται μαζί στον τομέα του Κοσσόβου που είναι υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ... Δεν υπήρξε κανένα εμπόδιο για την αεροπορική δράση του ΝΑΤΟ στο Κόσσοβο και δεν υπήρξε κανένα εμπόδιο στη μετακίνηση της ειρηνευτικής αποστολής (σ.σ.: από την Ελλάδα)... Η όλη προσπάθεια δε θα μπορούσε να γίνει χωρίς την υποστήριξη της ελληνικής κυβέρνησης και για το λόγο αυτό οι ΗΠΑ και οι χώρες του ΝΑΤΟ θέλουν να εκφράσουν ευγνωμοσύνη»!

• Κατόπιν όλων αυτών των υπηρεσιών και τις συνακόλουθες «ευγνωμοσύνες» οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν να είναι αγνώμονες με τον κ.Παπανδρέου, τον οποίο και... ετίμησαν καταλλήλως:

«Το Συμβούλιο της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας ανακοίνωσε σήμερα ότι ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου ορίστηκε για ένα χρόνο πρόεδρος επί τιμή του Συμβουλίου του ΝΑΤΟ» (ΑΠΕ, 20/9/2000)...

• Ενώ όλος ο πλανήτης παρακολουθούσε με σφιγμένη την ανάσα τις προετοιμασίες των ΗΠΑ για την επίθεση στο Ιράκ, ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών, ο ίδιος που λίγες μέρες αργότερα δήλωνε πεισμένος με τα «στοιχεία» του Πάουελ για την ύπαρξη στο Ιράκ όπλων μαζικής καταστροφής (!), έλεγε:

«Διαφωνώ με την άποψη ότι είναι ειλημμένη απόφαση, έτσι ή αλλιώς, οι ΗΠΑ να πάνε σε πόλεμο»! (Γ. Παπανδρέου, ΝΕΤ, 8/1/2003).

• Οταν πια οι Αμερικάνοι εισέβαλαν στο Ιράκ, μετά από εισήγηση του Γ. Παπανδρέου ως προεδρεύοντος του συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών, η ΕΕ, στις 17/4/2003, εκδίδει απόφαση υπέρ της εισβολής των Αμερικανών στο Ιράκ, όπου αναφέρεται:

«Ο λαός του Ιράκ έχει τώρα την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα νέο μέλλον για τη χώρα του και να επανενταχθεί στη διεθνή κοινότητα»!

• Ο απολογισμός της συμμετοχής της Ελλάδας στην πρώτη μόνο φάση της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ - επί υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου - για την οποία η Ελλάδα τοποθετήθηκε από τον Μπους στην πρώτη τετράδα των πλέον πολύτιμων συμμάχων των ΗΠΑ στην εισβολή τους, είναι ο εξής:

«Κατά το κρίσιμο διάστημα της επίθεσης στο Ιράκ (20 Μαρτίου - 30 Απριλίου), 5.270 αεροσκάφη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους προσγειώθηκαν ή περνώντας από τον εθνικό εναέριο χώρο μας έδωσαν αναφορά πορείας στη Σούδα».

*

Και κάτι ακόμα:

Πριν από την προχτεσινή δήλωση περί «κοινών αξιών και ιδανικών» που έχει ο κ. Παπανδρέου με τις ΗΠΑ (τις ΗΠΑ του... ομοϊδεάτη του Ομπάμα),

είχε προηγηθεί η δήλωσή του στην εφημερίδα «Ουάσιγκτον Τάιμς», όπου και τότε είχε δηλώσει:

«Η Ελλάδα και οι ΗΠΑ συμμερίζονται κοινές αρχές, όπως δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, περιφερειακή σταθερότητα».

Σημείωση: Η συνέντευξη εκείνη δόθηκε στις 10/12/2000.

Επί Μπους!

Συμπέρασμα: Για ορισμένους - είτε με Ομπάμα είτε με Μπους - ΗΠΑ να 'ναι κι ό,τι να 'ναι...