Κριτικάρει τους όρους δανειοδότησης, αξιοποιεί όμως το μηχανισμό για να προπαγανδίσει τις ανατροπές που έχει ανάγκη η πλουτοκρατία
Motion Team |
Παρόλο που ο Α. Σαμαράς εξέφρασε τον «προβληματισμό» του για το μηχανισμό χρηματοδότησης ΕΕ - ΔΝΤ που αποφασίστηκε στις Βρυξέλλες, ωστόσο δε διστάζει να χρησιμοποιήσει αυτή την εξέλιξη προκειμένου να δικαιώσει το μονόδρομο της επιτάχυνσης των διαρθρωτικών αλλαγών, δηλαδή της κατεδάφισης των εργασιακών δικαιωμάτων.
«Εδώ, λοιπόν, που είμαστε, ή παίρνουμε τώρα μέτρα τόνωσης της αγοράς, για να μη βαθύνει και γίνει μόνιμη η ύφεση, ή σε λίγο θα μας επιβληθούν νέα χειρότερα μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος», ήταν το διά ταύτα της δήλωσης που έκανε χτες για τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, επαναλαμβάνοντας το συμπέρασμά του ότι «η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ξεπεράσει το σκόπελο μόνη της και να σταθεί στα πόδια της μόνη της».
Ο πρόεδρος της ΝΔ χαιρέτισε την απόφαση της ΕΚΤ να παρατείνει μέχρι το 2011 το σημερινό καθεστώς στήριξης των εγχώριων τραπεζών, υποστηρίζοντας ότι χάρη σε αυτή «αποτρέπεται η πιστωτική ασφυξία στην ελληνική αγορά». Διεκδίκησε μάλιστα μερίδιο δόξας από τη θετική, όπως τη χαρακτήρισε, απόφαση της ΕΚΤ, υπενθύμισε ότι ήταν μία από τις προτάσεις που είχε καταθέσει στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ).
Σε ό,τι αφορά όμως την απόφαση των ηγετών της ευρωζώνης για τη δημιουργία «μηχανισμού ενίσχυσης» ΕΚΤ - ΔΝΤ, ο πρόεδρος της ΝΔ εξέφρασε «σοβαρούς προβληματισμούς», κυρίως για τους όρους που θα λειτουργήσει. Η πρώτη ένστασή του αφορά την αναφορά που γίνεται στη δήλωση των ηγετών της ευρωζώνης ότι ο μηχανισμός χρηματοδότησης ενεργοποιείται όταν το κράτος - μέλος, εν προκειμένου η Ελλάδα, φτάσει στο έσχατο σημείο.
«Δεν προσδιορίζεται σαφώς ποιο είναι αυτό: Να δανείζεσαι με 6% από τις αγορές; Να δανείζεσαι με 8% από τις αγορές; Να μην μπορεί να δανειστείς καθόλου από τις αγορές;», αναρωτήθηκε και, συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος, συμπλήρωσε: «Δηλαδή ζητούν από την Ελλάδα να φτάσει στα όρια της χρεοκοπίας, για να τη βοηθήσουν;».
Διερωτήθηκε ακόμα για το τι σόι στήριξη είναι αυτή επειδή όπως είπε «εμείς ζητήσαμε τη στήριξη, ακριβώς για να μην φτάσουμε στα όρια αυτά»... Η δεύτερη ένσταση αφορά τον όρο της ομοφωνίας από όλα τα κράτη - μέλη της ευρωζώνης προκειμένου να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης. Αυτός ο όρος σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΝΔ «στην πράξη μπορεί να σημάνει και νέα μέτρα», εννοώντας βέβαια μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα...
Η τρίτη ένστασή του αφορά τη συμμετοχή του ΔΝΤ, πράγμα που όπως είπε «φωτογραφίζει επιπλέον δυσμενείς όρους για την Ελλάδα και ευθεία υπονόμευση των ευρωπαϊκών θεσμών, μια που οδηγεί στον έλεγχο μιας ευρωπαϊκής οικονομίας από ένα κατ' εξοχήν μη ευρωπαϊκό οργανισμό».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Α. Σαμαράς είχε ταχθεί εξαρχής υπέρ ευρωπαϊκής λύσης και κατά της εμπλοκής του ΔΝΤ, θέση που υπερασπίστηκε και στη σύνοδο κορυφής του ΕΛΚ την Πέμπτη στις Βρυξέλλες. Οπως όμως δήλωσε εξερχόμενος η πλειοψηφία των κεντροδεξιών κομμάτων που συμμετείχε στη σύνοδο ήταν υπέρ της λύσης ΔΝΤ.
Ο ίδιος πάντως έκανε ό,τι μπορούσε για να ενισχύσει την εικόνα του αρραγούς μετώπου, δηλώνοντας ότι «όπως στην Ελλάδα παλεύω για μέτρα "ανάσες" για την τόνωση της οικονομίας, έτσι και εδώ (σ.σ. στις Βρυξέλλες) έδωσα τη μάχη για τη μείωση του κόστους δανεισμού της χώρας».
Συντονισμένες στο ψευτοδίλημμα «ΕΕ ή ΔΝΤ» οι δηλώσεις της επόμενης μέρας
Σαν «ομολογία αδυναμίας της σημερινής ΕΕ» ερμήνευσε τη συμφωνία στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής για την Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζοντας σε ανακοίνωσή του την ΕΕ περίπου σαν εγκλωβισμένη στο «νεοφιλελεύθερο πλαίσιο λειτουργίας της».
Κάνει ακόμα λόγο για «άστοχους χειρισμούς» της ελληνικής κυβέρνησης με τους οποίους «νομιμοποίησε τη λύση του ΔΝΤ, αποδυναμώνοντας την αναζήτηση άλλων λύσεων». Προσπερνά σαν ανύπαρκτους τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, αλλά και το αναντίρρητο γεγονός πως τόσο αυτή όσο και οποιαδήποτε άλλη «λύση» τις ίδιες βαρύτατες συνέπειες θα έχει για τον ελληνικό λαό.
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας επέκρινε επίσης την κυβέρνηση για τους «χειρισμούς» της, ενώ διεκδίκησε εκ μέρους της «ευρωπαϊκής αριστεράς» και τα εύσημα, καθώς, όπως είπε, μόνο αυτή «υπερασπίστηκε με σθένος την προοπτική μιας κοινωνικής Ενωμένης Ευρώπης»!
Ζήτησε, τέλος, «να αποσύρουμε τα υφεσιακά, αντικοινωνικά μέτρα και να επενδύσουμε στην ανάπτυξη και στη στήριξη της απασχόλησης», αφήνοντας να πλανάται η εντύπωση ότι η «ανάπτυξη» μπορεί να ωφελεί συγχρόνως τους πάντες, ενώ το ταξικό της περιεχόμενο εγγυάται μόνο κέρδη για την πλουτοκρατία.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής κατήγγειλε και αυτός την εμπλοκή του ΔΝΤ, εμπλοκή που τους εμποδίζει απ' το να χειροκροτήσουν την απόφαση, καθώς απ' αυτήν κινδυνεύει να αλωθεί η ευρωζώνη! Οπως είπε, η εμπλοκή αυτή «παραβιάζει τη συνθήκη της ΕΕ και βάζει τις ΗΠΑ στους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων της Ευρωζώνης».
Τέλος, ζήτησε «να ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος χωρίς προκαταλήψεις», για το «τι προσφέρει σήμερα στην Ελλάδα η παραμονή στην Ευρωζώνη» και για το αν «διαθέτει η κυβέρνηση τη δημοκρατική νομιμοποίηση να εφαρμόσει το πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων που της έχει επιβληθεί, τι χρειάζεται να γίνει για να καλυφθεί το τεράστιο δημοκρατικό έλλειμμα;».
Ο Μ. Σαμπατακάκης μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ επέκρινε τη συμφωνία, γιατί «υπονομεύει τις προοπτικές συνοχής των χωρών του ευρώ με την πρόσκληση εμπλοκής προς το ΔΝΤ» και συμπλήρωσε «η επιλογή της ευρωζώνης των δύο ταχυτήτων που υιοθετείται από ισχυρά κέντρα δεν αποτελεί βιώσιμη λύση, αντίθετα απαιτούνται συντονισμένες πολιτικές αλληλεγγύης και ενίσχυσης της συνοχής».