Η υπεράσπιση της ειρήνης αποτελεί ένα πρώτιστο καθήκον για κάθε άνθρωπο, αλλά για τους δημοσιογράφους υποτίθεται πως αποτελεί μια υποχρέωση μεγαλύτερης ακόμη σημασίας και σοβαρότητας. Κανένας, βέβαια, δε θα διαφωνήσει με τη διαπίστωση αυτή. Εκφράζεται, όμως, στην πράξη η συμφωνία;

Προχτές, ξεκίνησε στην Αθήνα η πρώτη, μετά το πρόσφατο Παγκόσμιο Συνέδριο, συνεδρίαση της Γραμματείας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης. Στην ελληνική πρωτεύουσα ήρθαν αγωνιστές, εκπρόσωποι του παγκόσμιου φιλειρηνικού κινήματος, από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Τα θέματα της συνεδρίασης, περισσότερο και από σοβαρά, αφού περιλαμβάνουν - ανάμεσα σε άλλα - το νέο πυρηνικό πρόγραμμα του ΝΑΤΟ και την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων στην Ουγγαρία, την Τσεχία και την Πολωνία, το Εθνικό Σύστημα Πυραυλικής Αμυνας των ΗΠΑ κλπ.

Και, όμως, δεν είδαμε, στις χτεσινές εφημερίδες να σημειώνεται το γεγονός. Δεν ακούσαμε να πουν τίποτε τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Μακάρι, να μας διέφυγε κάτι και να κάνουμε λάθος, αλλά δε νομίζουμε.

«Οι Τούρκοι καίνε τα νησιά του Αιγαίου», «Ολοκληρώνουν την τραγωδία με προβοκάτσιες - Καίνε τώρα και τον Τουρισμό». Είναι ορισμένοι από τους πρωτοσέλιδους τίτλους χτεσινών εφημερίδων, με αφορμή τη διανομή διαφημιστικών φυλλαδίων στη Σάμο, που προσκαλούν τους τουρίστες να πάνε στο Κουσάντασι των τουρκικών ακτών. Και δεν είναι μόνον οι τίτλοι εφημερίδων. Ακόμη και κυβερνητικά στελέχη μίλησαν για προβοκάτσια.

Και, βέβαια, η ενέργεια της διανομής τέτοιων φυλλαδίων μας βρίσκει κάθετα και κατηγορηματικά αντίθετους. Πολύ περισσότερο, επειδή έγινε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Εχουμε, όμως, και κάτι άλλο να πούμε στους παραπάνω: Η απαράδεκτη αυτή ενέργεια βρίσκεται μέσα στα πλαίσια της «παγκοσμιοποίησης», της «ελεύθερης αγοράς», του ανταγωνισμού και των νόμων τους, των οποίων είναι οπαδοί και θιασώτες. Δε γνωρίζουν, μήπως, ότι «ο θάνατός σου, η ζωή μου» και οι άλλοι «νόμοι» της ζούγκλας αποτελούν το άλφα και το ωμέγα της «απελευθέρωσης», που ευαγγελίζονται και αυτοί και οι ομοϊδεάτες τους, απανταχού της Γης, όπως και στην Τουρκία; Δεύτερον, ας μην επιχειρούν να κρύψουν τα προηγούμενα, όπως και πολλά άλλα, με εθνικιστικές κραυγές και κορόνες. Φτάνει πια...

Associated Press

Και πολύ καλά κάνουν. Η προωθούμενη, ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση κεφαλαίων και κερδών, που παρατηρείται σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες και η δημιουργία όλο και μεγαλύτερων οικονομικών κολοσσών, δε γίνεται χωρίς μεγάλες απώλειες στις θέσεις εργασίας και πολύ μεγαλύτερη εκμετάλλευση σε βάρος των εργαζομένων. Αυτή είναι η αλήθεια και, φαίνεται, πως οι Νοτιοκορεάτες τραπεζοϋπάλληλοι την έχουν συνειδητοποιήσει.

«Το θέμα της ταυτότητας είναι παρωνυχίδα στο ουσιαστικό θέμα των σχέσεων κράτους - Εκκλησίας». Η ομολογία ανήκει στον Γ. Παπανδρέου και δημοσιεύτηκε στα «Νέα». Να τη θεωρήσουμε και ως αυτοκριτική της κυβέρνησης, ότι ασχολείται με τις παρωνυχίδες, ενώ αφήνει κατά μέρος τα ουσιαστικά θέματα;