ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 21 Γενάρη 2010
Σελ. /40
«Φτωχή» ευρω-πρόκληση

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο ως βάναυση πρόκληση και φτηνή προπαγάνδα μπορεί να εκληφθεί η σημερινή φιέστα της Κομισιόν και της ισπανικής προεδρίας στη Μαδρίτη με την οποία ανακηρύσσεται το 2010 ως «ευρωπαϊκό έτος για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού». Ξεχειλίζει απόλυτα δικαιολογημένα η λαϊκή οργή όταν οι εκπρόσωποι της πολιτικής που ευθύνεται για το φαινόμενο της φτώχειας, πουλάνε ξετσίπωτα κοινωνική ευαισθησία. Τα επίσημα στοιχεία των Βρυξελλών ανεβάζουν στα 80 εκατομμύρια τους ανθρώπους που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας «εντός των συνόρων» της ΕΕ. Σχεδόν ένας στους πέντε δηλαδή βιώνει καθημερινά το φάσμα της πείνας και της εξαθλίωσης. Ας σημειωθεί ότι αυτά είναι στοιχεία πριν από την καπιταλιστική κρίση... Με άλλα λόγια, η φτώχεια διογκώθηκε και απλώθηκε στα κράτη - μέλη της ΕΕ όταν η ευρωοικονομία βρισκόταν σε περίοδο «ανάκαμψης». Σε αυτή τη φάση οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις κυριάρχησαν - δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ένα μέρος των εργαζομένων βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας - η ανεργία διαρκώς μεγάλωνε, τα όποια συστήματα κοινωνικής προστασίας είχαν απομείνει ξεχαρβαλώθηκαν, ιδιωτικοποιήθηκαν η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια... Αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους λοιπόν η δήλωση του Ζ. Μπαρόζο ότι «η καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού συνθέτουν απαραίτητα συστατικά για την έξοδο από την κρίση». Ματαιοπονούν. Εδώ και πολλά χρόνια η ΕΕ έχει γίνει συνώνυμο της στρατηγικής επίθεσης κατά των λαών, που σαρώνει τα δικαιώματά τους και διασφαλίζει την κερδοφορία των μονοπωλίων.

«Μπλόκα» στον αντιλαϊκό τυφώνα

«Οποιαδήποτε υποχώρηση (σ.σ. της κυβέρνησης) έναντι των αγροτών θα δώσει ένα πολύ αρνητικό μήνυμα στις αγορές και θα θέσει περαιτέρω σε κίνδυνο την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας». Ιδού ο υπέρτατος «εθνικός» λόγος για τον οποίο, σύμφωνα με το χτεσινό κύριο άρθρο της «Καθημερινής», δεν πρέπει να ικανοποιηθεί κανένα αίτημα των φτωχομεσαίων αγροτών: Η «βαθμολογία» των ξένων αγορών! Με αυτή την αγωνία πρέπει να κοιμούνται και να ξυπνάνε καθημερινά τα λαϊκά νοικοκυριά σε αυτή τη χώρα. Ας ξεκληριστούν, λοιπόν, οι αγρότες προκειμένου να μην «υποβαθμιστούμε» στη βαθμολογία των διαβόητων οίκων αξιολόγησης. Ας βουλιάξουν στην ανεργία και τη φτώχεια οι ξωμάχοι της υπαίθρου, αρκεί να μη στείλει μήνυμα «υποχώρησης» η κυβέρνηση στις ξένες αγορές. Οσο και αν ακούγεται ανατριχιαστική και αποτρόπαια η θέση της συντηρητικής εφημερίδας, η πραγματικότητα είναι ότι αποτυπώνει την κυρίαρχη λογική και πολιτική: Ούτε βήμα πίσω στους αγώνες και τις ανάγκες των αγωνιζόμενων αγροτών και γενικότερα των λαϊκών στρωμάτων. Αντίθετα, επιτάχυνση της αντιλαϊκής επίθεσης για να πληρώσει τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης ο εργαζόμενος λαός. Το συμπέρασμα που μάλλον εύκολα βγαίνει είναι ότι τα μπλόκα της φτωχομεσαίας αγροτιάς είναι και μπλόκα των εργατοϋπαλλήλων και των αυτοαπασχολούμενων της πόλης. Είναι μπλόκα κατά του αντιλαϊκού τυφώνα, που ταυτόχρονα κρατάνε ανοιχτό το δρόμο για μια άλλη πολιτική, για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, που θα διασφαλίσει την ευημερία στα λαϊκά στρώματα.

Η ... ευαισθησία των ΗΠΑ και ο πραγματικός στόχος

Ο ένας βομβάρδισε και διαμέλισε την ενιαία Γιουγκοσλαβία, ο άλλος αιματοκύλισε το Αφγανιστάν και το Ιράκ και ο τρίτος συνεχίζει το έργο των προκατόχων του. Ολοι τους είναι πρόεδροι της μεγαλύτερης ιμπεριαλιστικής δύναμης, των ΗΠΑ και τρέχει ...από τα μπατζάκια τους η ευαισθησία για τον «πονεμένο άνθρωπο». Ο λόγος για τους πρώην Προέδρους Μπιλ Κλίντον, Τζορτζ Μπους και τον νυν, και κάτοχο του «Νόμπελ Ειρήνης», Μπαράκ Ομπάμα. Ο τελευταίος έχρισε τους δύο προηγούμενους συμπροέδρους στο λεγόμενο «Ιδρυμα Αρωγής για την Αϊτή». Τι είναι αυτό; Υποτίθεται ο οργανισμός που θα αναλάβει με καμπάνια σε όλες τις ΗΠΑ να συγκεντρώσει χρήματα για να βοηθηθούν οι σεισμόπληκτοι στη χώρα της Καραϊβικής. Χρήματα που θα μαζέψουν από τους Αμερικανούς πολίτες, γιατί, λέει «είναι έργο όλων μας η βοήθεια» και πρόσθεσε ο σημερινός Πρόεδρος Ομπάμα: «Κλίντον - Μπους θα βοηθήσουν τον αμερικανικό λαό να κάνει αυτό που πρέπει. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, η Αμερική παραμένει ενωμένη».

Δηλαδή, αυτό και αν είναι αντιστροφή της πραγματικότητας! Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός όλα τα προηγούμενα χρόνια συνέβαλε τα μέγιστα στην εξαθλίωση του λαού της Αϊτής, στήριξε πραξικοπήματα και δικτατορίες και τώρα ...έρχεται δήθεν να βοηθήσει. Φυσικά, και μόνο η τεράστια απόβαση χιλιάδων στρατιωτών (γίνεται λόγος για 10.000 αρχικά και για μακρά παραμονή), ο εξοπλισμός που κατεβάζουν στην Αϊτή δείχνει τους πραγματικούς στόχους των Αμερικανών ιμπεριαλιστών. Αυτό που τους νοιάζει είναι να προλάβουν τις λαϊκές αντιδράσεις και εξελίξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες γι' αυτούς καταστάσεις. Αλλωστε, τα επιτελεία τους θυμούνται ότι ο σεισμός του 1972 στη Νικαράγουα συνέβαλε στο να δυναμώσει το Μέτωπο των «Σαντινίστας» και το 1979 να καταλάβει την εξουσία.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Εθνική στρατηγική» για ποιον;

Από τις περσινές αγροτικές κινητοποιήσεις, όταν ακόμα το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν στην αντιπολίτευση, αγροτοσυνδικαλιστές του που συμμετείχαν στα αγροτικά μπλόκα, πρόβαλλαν το αίτημα της χάραξης «εθνικής στρατηγικής» για την αγροτική παραγωγή. Το αίτημα αυτό δουλεύτηκε και από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ, που το υιοθέτησε στην προπαγάνδα της, προσπαθώντας να εκτονώσει τις δίκαιες αγροτικές κινητοποιήσεις. Το ίδιο αίτημα επανέρχεται και φέτος, από τις ίδιες αγροτοσυνδικαλιστικές δυνάμεις. Ο στόχος είναι σαφής. Επιδιώκουν να δημιουργήσουν συγχύσεις και αυταπάτες στους φτωχούς και μεσαίους εκείνους αγρότες, οι οποίοι, αντί να διεκδικούν αιτήματα που θα διασφαλίζουν το εισόδημά τους και θα τους επιτρέπουν να παραμείνουν στη γη τους, καλούνται να βολοδέρνουν με διεκδικήσεις που επί της ουσίας οδηγούν στο ξεκλήρισμά τους.

Στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, καμιά «εθνική στρατηγική» δεν μπορεί να υπάρξει. Κι αν ονομαστεί έτσι η οποιαδήποτε παρέμβαση από την πλευρά μιας κυβέρνησης του κεφαλαίου, τότε αυτή σε καμιά περίπτωση δε θα ευνοεί τα συμφέροντα των φτωχομεσαίων αγροτών. Αυτονόητα θα υποτάσσεται στη λογική της καπιταλιστικοποίησης της αγροτικής παραγωγής, προς όφελος των λίγων. Η ΚΑΠ είναι αυτή που καθορίζει τον καταμερισμό και το είδος της παραγωγής σε κάθε κράτος - μέλος, βάζει τους όρους και μοιράζει την τράπουλα. Κατά συνέπεια, σαν «εθνική στρατηγική» για τη γεωργία στο πλαίσιο της ΚΑΠ, μπορεί να νοηθεί μόνο η εξειδίκευσή της από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου στο επίπεδο του κάθε κράτους - μέλους.

Τι συμφέρον έχει όμως ένας φτωχός και μεσαίος αγρότης από μια τέτοια «εθνική στρατηγική», στο βαθμό που αυτή εξ αντικειμένου θα εδράζεται στην ΚΑΠ και θα προωθεί το ξεκλήρισμα της μικρής αγροτιάς και τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια, σε βάρος των πραγματικών συμφερόντων της συντριπτικής πλειοψηφίας εκείνων που σήμερα παλεύουν να τα φέρουν βόλτα στην επαρχία καλλιεργώντας τον μικρό τους κλήρο; Η απάντηση είναι δεδομένη. Κανένα συμφέρον δεν έχει ο φτωχομεσαίος αγρότης από μια «εθνική στρατηγική» κομμένη και ραμμένη στις προβλέψεις της ΚΑΠ. Γιατί μια τέτοια στρατηγική δεν μπορεί παρά να προβλέπει τη διάκριση των αγροτών σε «κατά κύριο» και μη επάγγελμα, που εξαιρεί από τις επιδοτήσεις όσους παλεύουν με τη γη και συμπληρωματικά ψάχνουν και το μεροκάματο για να επιβιώσουν. Μια τέτοια στρατηγική προβλέπει την αποσύνδεση της παραγωγής από την επιδότηση, καλλιεργεί τον ανταγωνισμό και δίνει ώθηση στη δημιουργία μεγάλων αγροτοκαπιταλιστικών επιχειρήσεων.

Μια τέτοια στρατηγική, τέλος, δεν μπορεί παρά να συνδέει την αγροτική παραγωγή με τα συμφέροντα των πολυεθνικών των τροφίμων και να υποτάσσει στο κέρδος των λίγων την ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων. Μια τέτοια «εθνική στρατηγική» καμιά σχέση δεν έχει με τη φτωχομεσαία αγροτιά και τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Μόνο όταν η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της κατακτήσουν την πολιτική εξουσία θα μπορέσουν να χαράξουν μια «εθνική στρατηγική» και στον αγροτικό τομέα που θα υπηρετεί τα πραγματικά τους συμφέροντα, θα διασφαλίζει επάρκεια σε φτηνά και ποιοτικά προϊόντα. Το σπέρμα αυτής της αναγκαίας όσο ποτέ ενιαίας πάλης μπορεί και πρέπει να γεννηθεί στους καθημερινούς εργατικούς αγώνες, στα μπλόκα της φτωχομεσαίας αγροτιάς.



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ