ΠΑΡΙΣΙ.-

Ενας ακόμη υπάλληλος του ιδιωτικοποιημένου γαλλικού τηλεπικοινωνιακού κολοσσού «France Telecom» έθεσε, χθες, τέρμα στη ζωή του. Ο 51χρονος, που πήδηξε από γέφυρα σε μεγάλο αυτοκινητόδρομο της περιοχής Haute Savoie, άφησε ένα σημείωμα, όπου ανέφερε ότι εξωθήθηκε στην αυτοκτονία «από το κλίμα που επικρατεί στην εταιρεία του». Πρόκειται για την 24η αυτοκτονία εργαζομένου της εταιρείας τους τελευταίους 18 μήνες.

Μόλις πριν από δύο βδομάδες, η κυβέρνηση, που παραμένει ο κύριος μέτοχος με 27%, προσπάθησε να κατευνάσει τη λαϊκή οργή και το σοκ από τις αλλεπάλληλες απώλειες ανθρώπινων ζωών, καλώντας «σε έκτακτη συνάντηση» τον διευθυντή της εταιρείας. Δεσμεύτηκαν, μετά, όλοι μαζί «να αντιμετωπίσουν την κατάσταση».

Την ...αντιμετώπισαν, δημιουργώντας 24ωρη γραμμή τηλεφωνικής ψυχολογικής υποστήριξης, προσλαμβάνοντας «ειδικούς διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού», εντείνοντας «τους κρατικούς ελέγχους υγείας και ασφάλειας» και «παγώνοντας μέχρι τα τέλη Οκτώβρη τα σχέδια αναδιάρθρωσης της εταιρείας». Και ήταν εξαρχής προφανές ότι όλα αυτά δεν ήταν αρκετά.

Γιατί δεν άγγιζαν καν τα αίτια της πρωτοφανούς αυτής κατάστασης. Γιατί οι εργαζόμενοι, συμπεριλαμβανομένων των αυτοχείρων, έχουν επανειλημμένως καταγγείλει ότι οι συνθήκες εργασίας είναι απάνθρωπες. Οτι η απειλή της απόλυσης είναι διαρκής. Οτι τα ωράρια εργασίας είναι εξοντωτικά, καθώς και οι διαρκείς μετακινήσεις, από πόστο σε πόστο, χωρίς απαραιτήτως ο εργαζόμενος να έχει τη γνώση για να ανταποκριθεί στις «ανάγκες διαρκούς αναδιάρθρωσης» που έχει θέσει η διεύθυνση της εταιρείας.

Για όλα αυτά, όλοι όσοι «όπλισαν το χέρι των αυτοχείρων» δεν έκαναν τίποτε και δεν πρόκειται να κάνουν. Γιατί οι εργαζόμενοι, όπως φαίνεται, είναι αναλώσιμοι στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου. Και αυτό δεν αλλάζει με «παυσίπονα» και ευχολόγια ούτε όταν η αναλωσιμότητα αυτή αποκαλύπτεται στην πλέον ωμή και κραυγαλέα μορφή της.

ΛΙΣΑΒΟΝΑ.--

Σημαντική ήταν η μείωση του εκλογικού ποσοστού του Σοσιαλιστικού Κόμματος του πρωθυπουργού Ζοζέ Σόκρατες στην Πορτογαλία, καθώς ο λαός επέλεξε να εκφράσει έτσι την δυσαρέσκειά του απέναντι στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική, ωστόσο παρέμεινε εγκλωβισμένος στα άλλα πολιτικά κόμματα.

Συγκεκριμένα το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) έλαβε το 36,56% (-8,4% από τις εκλογές του 2005) και θα λάβει 96 βουλευτές στο 230μελές κοινοβούλιο, το αντιπολιτευόμενο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD) το 29,09% (0,3%) και 78 βουλευτές. Πρόκειται για τα χαμηλότερα ποσοστά που πήραν τα δύο κόμματα από τις εκλογές του 1991. Το συντηρητικό και εθνικιστικό «Δημοκρατικό Κοινωνικό Κέντρο/Λαϊκό Κόμμα» (CDS/PP) αύξησε κατά 3,2% το ποσοστό του φτάνοντας το 10,46% και λαμβάνοντας 21 βουλευτές, ενώ το «Μπλοκ της Αριστεράς» (BE), το οπουρτουνιστικό μόρφωμα, μέλος του «Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς» έλαβε 9,85% (3,4%) και 16 βουλευτές. Η «Ενωτική Δημοκρατική Συμμαχία» (CDU)στην οποία συμμετέχει το Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, η Αριστερή Πρωτοβουλία και το Οικολογικό Κόμμα συγκέντρωσε το 7,88% (0,3%) και θα εκπροσωπηθεί στο κοινοβούλιο με 15 βουλευτές. Το ποσοστό συμμετοχής των ψηφοφόρων στις εκλογές έφθασε το 60,60%, (65% τo 2005) ενώ τέσσερις έδρες του κοινοβουλίου, προέρχονται από τους ψηφοφόρους του εξωτερικού και τα τελικά αποτελέσματα αναμένεται να ανακοινωθούν στις 7 Οκτώβρη.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία με αποτέλεσμα να πρέπει να αναζητήσει συμμάχους για να σχηματίσει κυβέρνηση. Ο Πρόεδρος της χώρας Ανίμπαλ Καβάκο Σίλβα αναμένεται να αναθέσει στον Σόκρατες την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, ενώ ο τελευταίος έχει ανακοινώσει πως θα αρχίσει διερευνητικές επαφές με τα άλλα κόμματα, υποστηρίζοντας ότι είναι ακόμα πολύ νωρίς να γνωρίζει εάν θα ηγηθεί κυβέρνησης μειοψηφίας ή κυβέρνησης συνασπισμού.

ΛΟΝΔΙΝΟ.--

Αποκαλυπτικό ρεπορτάζ των λονδρέζικων «Κυριακάτικων Τάιμς» επαναφέρει στη δημοσιότητα τις περιπτώσεις δεκάδων Βρετανών - θυμάτων της καπιταλιστικής κρίσης που αναγκάζονται να πουλήσουν ένα τους νεφρό ώστε να γλυτώσουν προσωρινά από τη θηλιά που τους έχουν βάλει στο λαιμό τα χρέη στις τράπεζες και η ανεργία.

Στο εκτενές ρεπορτάζ της εφημερίδας παρουσιάζονται περιπτώσεις οικονομικής απελπισίας ανάλογες με εκείνες που βρίσκει κανείς χρόνια τώρα στον Τύπο της Ινδίας, του Πακιστάν και αναπτυσσόμενων χωρών. Μολονότι είναι παράνομη στη Βρετανία η πώληση μοσχευμάτων, οι απελπισμένοι ενήλικες δότες σχεδόν κάθε ηλικιακής κατηγορίας καταχωρούν μάλιστα σχετικές διαφημίσεις στον Τύπο ή σε ειδικές ιστοσελίδες στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ πουλώντας ένα νεφρό για περίπου 40.000 δολάρια...

Ανάλογες ιστορίες είχαν δημοσιοποιηθεί προ μηνών και στην Ισπανία, όπου αντίστοιχα απελπισμένοι έβγαζαν στο σφυρί τα νεφρά τους προκειμένου να γλιτώσουν από τα χρέη και τα δάνεια.