Αδίστακτη η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρεί στην παράδοση της Εταιρείας Υδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ ΑΕ) στα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα, ενώ στο δρόμο της ιδιωτικοποίησης οδεύει και η ΕΥΔΑΠ.

Πρόκειται για μία εξελικτική διαδικασία, την οποία ξεκίνησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του '90 και ολοκληρώνεται από τη σημερινή κυβέρνηση. Με πυξίδα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις δε δίστασαν να παραδώσουν στην ιδιωτική κερδοσκοπία ακόμα και το νερό, γεγονός που εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για το λαό της συμπρωτεύουσας, καθώς η πλήρως ιδιωτικοποιημένη ΕΥΑΘ θα λειτουργεί με κριτήριο την αύξηση των κερδοφόρων αποτελεσμάτων της και όχι την παροχή φθηνού πόσιμου καθαρού νερού προς το λαό της περιοχής, στοιχείο, το οποίο, στα πλαίσια της επιχειρηματικής δραστηριότητας, αποκτά δευτερεύουσα σημασία. Αμεσα θίγονται και οι εργαζόμενοι της εταιρείας, καθώς η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, κατά την πάγια πρακτική των επιχειρηματιών, συνοδεύεται και με την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Στα πλαίσια της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, συνεδρίασε χθες εκ νέου η «διυπουργική επιτροπή αποκρατικοποιήσεων» της κυβέρνησης, η οποία αποφάσισε ότι και οι τρεις κοινοπραξίες που επιδιώκουν να αποκτήσουν το 23,02% των μετοχών της εταιρείας ύδρευσης, πληρούν τα κριτήρια συμμετοχής στο τελικό στάδιο της διαγωνιστικής διαδικασίας.

Πρόκειται για τις κοινοπραξίες:

• AQUALIA (Ισπανία) - ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ κατασκευαστική (Ελλάδα).
• SUEZ ENVIRONMENT (Γαλλία) - ΕΛΛΑΚΤΩΡ - (Ελλάδα).
• VEOLIA EAU (Γαλλία) MIG όμιλος Βγενόπουλου (Ελλάδα) - ΙΟΝΙΟΣ (Ελλάδα).

Ειδικά οι δύο γαλλικές πολυεθνικές εταιρείες είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, σε θέματα διαχείρισης των υδάτινων πόρων, με επιχειρηματική δραστηριότητα σε πολλές χώρες διεθνώς. Η παρουσία τους στην Ελλάδα, ένα σχετικά μικρό μέγεθος για την εμβέλεια δράσης τους, περισσότερο λειτουργεί ως πρόκριμα για την είσοδό τους στην αγορά των Βαλκανίων και των άλλων παρευξείνιων χωρών.

Αποστομωτική απάντηση στο ΠΑΣΟΚ δόθηκε χτες στη Βουλή, όταν ο κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος, Χρ. Παπουτσής, εγκάλεσε το ΚΚΕ για «ίδια τακτική με τη ΝΔ», με αφορμή αναφορά του βουλευτή του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλου στην ταυτόσημη πολιτική που ακολουθούν τα δύο κόμματα στην επιδότηση του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Τα παραπάνω συνέβησαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών για τη φορολόγηση των σκαφών αναψυχής.

Προκαλώντας, ο Χρ. Παπουτσής απευθύνθηκε προς το ΚΚΕ λέγοντας ότι «ακολουθείτε την ίδια ακριβώς τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, το λέγε, λέγε, λέγε, κάτι θα μείνει», προσθέτοντας πως «επιμένετε να ταυτίζετε το ΠΑΣΟΚ με το εφοπλιστικό κεφάλαιο, διότι θεωρείτε εσείς ότι είναι προνομιακό σας πεδίο η ναυτιλία. Ε, λοιπόν, κάνετε λάθος. Δεν είναι προνομιακό πεδίο του ΚΚΕ η ναυτιλία. Η ναυτιλία είναι προνομιακό πεδίο της χώρας. Είναι ο μόνος χώρος, όπου η Ελλάδα είναι παγκόσμια υπερδύναμη και οφείλουμε με κάθε τρόπο να ενισχύουμε και την ελληνική ναυτοσύνη και όλες τις δυνάμεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ναυτιλίας, αλλά με κανόνες, με διαφάνεια».

Εντονη ήταν η αντίδραση του βουλευτή του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλου, ο οποίος έκανε λόγο για «πλειοδοσία» ανάμεσα σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για την πριμοδότηση των εφοπλιστών, τονίζοντας πως «οι κυβερνήσεις, διαχρονικά, τακτοποιούν και ικανοποιούν τις ανάγκες του κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας, θυσιάζοντας την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών». Επισήμανε ότι «ως ΚΚΕ αντιπαλεύουμε την κυβερνητική πολιτική. Και την αντιπαλεύουμε στα γιαπιά, στα εργοστάσια, στα πεζοδρόμια, στους δρόμους των αστικών κέντρων και της υπαίθρου. Και ξέρετε πολύ καλά ότι πρόσφατα συντρίψαμε την εισοδηματική πολιτική με τους εργαζόμενους στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, με τους εργαζόμενους της Ομοσπονδίας Τροφίμων και Ποτών, με τους εργαζόμενους της Ομοσπονδίας Φαρμάκων, που συνέτριψαν και την κατάρτιση της συλλογικής σύμβασης που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ». Σημείωσε παράλληλα ότι «η αντιπολίτευση δε γίνεται μέσα από την όξυνση της λεκτικής αντιπαράθεσης, μια όξυνση μάλιστα που προσπαθεί να αποκρύψει την ουσία της στρατηγικής σας συμφωνίας με τις επιλογές και τις ανάγκες ικανοποίησης του κεφαλαίου». Τέλος, έθεσε ευθέως το ερώτημα: «Θα φορολογηθεί το εφοπλιστικό κεφάλαιο; Γιατί τόσα χρόνια δεν φορολογείτο το εφοπλιστικό κεφάλαιο; Είναι πρόκληση να ζητάμε να φορολογηθεί ο φτωχός αγρότης για το ΦΠΑ στα καύσιμα και τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης και ο εφοπλιστής να μην πληρώνει δεκάρα τσακιστή!».

Στα θερινά τμήματα της Βουλής οδεύει προς ψήφιση το τερατούργημα της Οδηγίας Μπολκεστάιν, βάσει της οποίας ξένες πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στον τομέα των υπηρεσιών θα μπορούν να εγκαθίστανται στα κράτη - μέλη και να λειτουργούν με το εργασιακό καθεστώς της χώρας καταγωγής και όχι της χώρας εγκατάστασης.

Στα πλαίσια αυτά, ο υπουργός Οικονομίας απέστειλε χθες ενημερωτικό σημείωμα στον πρόεδρο της Βουλής, σύμφωνα με το οποίο θα κατατεθεί το σχετικό νομοσχέδιο στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, για την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2006/123/ΕΚ περί απελευθέρωσης των υπηρεσιών... Η κατάθεση του νομοσχεδίου αναμένεται να γίνει τις επόμενες μέρες.

Το ενημερωτικό σημείωμα, που αναφέρεται στις βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου, αποκρύπτει φυσικά τις αρνητικές παρενέργειες που θα υπάρξουν σε πολλούς κλάδους ελεύθερων επαγγελμάτων, αλλά κυρίως στα εργασιακά δικαιώματα, από τις ανατροπές που επιφέρει στο εργασιακό περιβάλλον η περιβόητη οδηγία. Αντί αυτού, αναφέρεται ότι ο κατακερματισμός της εσωτερικής αγοράς επιδρά αρνητικά στην ευρωπαϊκή οικονομία και ιδίως στην ανταγωνιστικότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τη μετακίνηση εργαζομένων, και εμποδίζει τους καταναλωτές να έχουν πρόσβαση σε μεγαλύτερη ποικιλία υπηρεσιών σε ανταγωνιστικές τιμές.

Φυσικά, αυτό είναι το «αλατοπίπερο», προκειμένου να γίνει εύγευστο ένα περιεχόμενο ακατάλληλο προς κατανάλωση... Η ουσία της υπόθεσης είναι ότι από το καθεστώς «απελευθέρωσης» θα θιγούν οι μικρές και πολύ μικρές (μονοπρόσωπες) εταιρείες παροχής υπηρεσιών που λειτουργούν σήμερα στην Ελλάδα, οι οποίες θα βρεθούν αντιμέτωπες με τις ευρωπαϊκές ανώνυμες εταιρείες. Το καθεστώς των εργασιακών σχέσεων που θα ισχύσει, καθώς οι εταιρείες που θα εγκατασταθούν σε μια χώρα θα μεταφέρουν μαζί τους και το Εργατικό Δίκαιο της χώρας στην οποία έχουν τη βάση τους, τινάζει στον αέρα κάθε έννοια συλλογικής διαπραγμάτευσης για συμβάσεις εργασίας, υπονομεύει στην πράξη τον κατώτατο μισθό και εδραιώνει το καθεστώς των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

Κάλεσμα αντίστασης και αποτροπής της ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ, απευθύνει η Νομαρχιακή Επιτροπή Φθιώτιδας του ΚΚΕ, με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης για εξεύρεση «στρατηγικού επενδυτή» και την προκήρυξη για την εκδήλωση ενδιαφέροντος των υποψήφιων επιχειρηματικών ομίλων για την αγορά των μετοχών του Δημοσίου. Στην ανακοίνωσή της, η ΝΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Σ' αυτήν την εξέλιξη είναι απόλυτα αναγκαίο να αντιδράσουμε. Μόνιμοι και εργαζόμενοι στις εργολαβίες, από κοινού. Πρέπει να αντισταθούμε ενιαία και αποφασιστικά, ενεργώντας χωρίς καμία καθυστέρηση. Επιδιώκοντας την ενεργό συμπαράσταση κάθε εργαζόμενου και την κοινή δράση με την αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους της περιοχής, να διεκδικήσουμε αγωνιστικά:

Την αποτροπή κάθε μέτρου που οδηγεί σε ιδιωτικοποίηση και αντεργατικές εξελίξεις. Την παραμονή της ΛΑΡΚΟ σε πραγματικό δημόσιο έλεγχο, με στόχο προοπτικά τη συγκρότηση ενιαίου φορέα διαχείρισης του ορυκτού πλούτου της χώρας σε όφελος του λαού. Τον εκσυγχρονισμό ων εγκαταστάσεων και την καθετοποίηση της παραγωγής της. Τον απεγκλωβισμό της από τους κεφαλαιοκράτες και τη συνέχιση της λειτουργίας της σε μια φιλολαϊκή πολιτική. Τη Λαϊκή Οικονομία, που θα εφαρμόζεται από τη Λαϊκή Εξουσία. Την κατάργηση των εργολαβιών και την απορρόφηση των εργαζομένων σ' αυτές ως μόνιμων εργαζομένων. Τη διασφάλιση κάθε κεκτημένου από τους εργαζόμενους».

Επισημαίνοντας ότι τα σχέδια ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ μπήκαν στην «τελική ευθεία», η Οργάνωση του ΚΚΕ αναφέρει ότι στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης «αφήνουν να διαρρέουν φήμες για απολύσεις, εθελούσιες αποχωρήσεις και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργολαβιών. Γι' αυτό μελετάνε τη σκοπιμότητα ή όχι της λειτουργίας των μεταλλείων. Σ' αυτήν τη λογική φτιάχνουν το λιμάνι και συζητάνε την κατασκευή και λειτουργία εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος». Προσθέτει ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι επιλογή των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες απαξίωσαν την επιχείρηση για να την ξεπουλήσουν και προσάρμοσαν τη λειτουργία της στους σχεδιασμούς των μονοπωλίων, με τις διορισμένες διοικήσεις να υλοποιούν και τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους τους να ανέχονται ή και να στηρίζουν αυτά τα σχέδια.

Και καταλήγει: «Πρέπει να γίνει κατανοητό πως μια τέτοια διεκδίκηση που βοηθά να αποτρέψουμε τα χειρότερα και να αποσπάσουμε κατακτήσεις ξεπερνά τα όρια της διαχείρισης του συστήματος. Θέτει το ζήτημα μιας άλλης εξουσίας, της Λαϊκής Εξουσίας».