ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 22 Ιούλη 2009
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
Αναζωπυρώνεται η ένταση με κάθε αφορμή

Ανοιχτό αφήνουν το ενδεχόμενο αποχώρησής τους απ' τον ΣΥΝ στελέχη της «Ανανεωτικής Πτέρυγας»

Στις αντιδράσεις που προκλήθηκαν στο Συνασπισμό απ' όσα του καταλόγισε ο πρώην πρόεδρός του και νυν επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Αλαβάνος, μιλώντας στην πανελλαδική σύσκεψη του σχήματος, προστέθηκαν χτες κι άλλες. Αυτή τη φορά, για την πρωτοβουλία του Αλ. Αλαβάνου να ζητήσει «πάγωμα στις διαδικασίες ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ» με αφορμή τις τελευταίες προκλήσεις στο Αιγαίο. Τη θέση αυτή δε συμμερίζεται ο ΣΥΝ.

Ο υπεύθυνος εξωτερικής πολιτικής του κόμματος, Γ. Μπαλάφας, προέβη σε δήλωση αποσαφήνισης της θέσης του ΣΥΝ, στην οποία επικρίνει το ΠΑΣΟΚ για «συνεχείς και εκ του ασφαλούς προτροπές για πιο "σκληρή" στάση της Αθήνας και για μπλοκάρισμα στις διαδικασίες της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ», κριτική που, όπως είναι κατανοητό, στρέφεται και εναντίον του Αλ. Αλαβάνου. Σύμφωνα με όσα συμπληρώνει ο Γ. Μπαλάφας στη δήλωσή του, χρειάζεται «επιμονή στη θέση ότι η πιο πρόσφορη για τα εθνικά μας συμφέροντα στάση είναι αυτή που δεν πέφτει στην παγίδα της όξυνσης (...). Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας δεν προσφέρεται για επίδειξη "αδιαλλαξίας" και "ανένδοτης" στάσης».

Τριβές και αλληλοκατηγορίες

Στο μεταξύ, συνεχίστηκαν και χτες οι αντιπαραθέσεις με αφορμή την πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στελέχη της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» αφήνουν ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο, ακόμα κι αυτό για αποχώρησή τους απ' τον ΣΥΝ. Ο Δ. Παπαδημούλης, μιλώντας στον «Αθήνα 9,84», έκανε λόγο για «αδιέξοδες αντιπαραθέσεις που κρύβουν τα ουσιαστικά προβλήματα κάτω απ' το χαλί και εξαντλούνται σε δευτερεύοντα οργανωτικά θέματα είτε σε διαμάχες για ρόλους προσώπων». Εκτίμησε ότι η ζημιά προήλθε περισσότερο απ' τη μετεκλογική διαχείριση του αποτελέσματος, που είχε στοιχεία αυτοκαταστροφής.

Υπενθυμίζουμε ότι αυτό το επιχείρημα ο Αλ. Αλαβάνος απ' το βήμα της πανελλαδικής σύσκεψης είχε προτρέψει να μη διατυπώνεται, χαρακτηρίζοντάς το «στερεότυπο». Ο Δ. Παπαδημούλης εμμέσως επέκρινε τον Αλ. Αλαβάνο λέγοντας: «Οσοι νομίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα εργαλείο, μέσω του οποίου θα γίνεται πολιτική αντιπαραθέσεων μέσα στον ΣΥΝ, κάνουν λάθος και βλάπτουν και τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ΣΥΝ». Και κάλεσε όλους να μην ξεχνούν ότι «ο ΣΥΝ είναι μια δύναμη μέσα σ' αυτό το συμμαχικό σχήμα που εκπροσωπεί τη μεγάλη πλειοψηφία - από πλευράς και μελών και πολιτικής επιρροής - και δεν μπορεί να γίνεται κλοτσοσκούφι ως κατηγορούμενος. Να πιστώνονται όλοι τις επιτυχίες και να είναι ο ΣΥΝ κατηγορούμενος για τις αποτυχίες».

«Σε βαθιά κρίση ο ΣΥΡΙΖΑ»

Ο Σπ. Λυκούδης, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ, μιλώντας στο «Κανάλι 1» του Πειραιά, δήλωσε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει βαθιά κρίση λειτουργικής δυσλειτουργίας και κρίση ηγεσίας. Αυτή είναι μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα η οποία καταγράφεται ως γεγονός». Επιπρόσθετα αιτιολόγησε την απουσία των στελεχών της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» απ' τις εργασίες της πανελλαδικής σύσκεψης λέγοντας: «Υπάρχει ένα ζήτημα, δέκα από τις έντεκα συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, δύο μέρες πριν από τη Συνδιάσκεψη, εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία ζητούσαν από τον ΣΥΝ να πάψει να ανέχεται στο εσωτερικό του την Ανανεωτική Πτέρυγα. Πρόκειται για μία απαράδεκτη εμπλοκή στα εσωτερικά του ΣΥΝ και μία απολύτως αντισυντροφική και απολύτως εξωφρενική αντιπολιτική στάση των μελών των συνιστωσών. Σκεφτείτε λοιπόν τα στελέχη της Ανανεωτικής Πτέρυγας να έπρεπε να αντιμετωπίσουν από το βήμα την καθύβριση και το πώς θα έπρεπε να απαντήσουν και το τι θα επακολουθούσε. Δεν μπορώ να διανοηθώ να βρίσκεται ο Φώτης Κουβέλης στο βήμα, να υβρίζεται και να μην απαντάει».

Ο Σπ. Λυκούδης επανέλαβε τη θέση της «πτέρυγας» πως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει συμμαχία και τίποτα περισσότερο. Οι απόπειρες «να μετατραπεί σε πολιτικό σχηματισμό με ενιαία λειτουργία, πανελλαδική συγκρότηση, οργανώσεις, συνδιασκέψεις που θα εκλέγουν την ηγεσία αποτελούν στοιχεία ενιαίου πολιτικού σχηματισμού, εν είδει κόμματος, κι αυτό δεν το δεχόμαστε. Επίσης, δε μας ενδιαφέρουν τα - για διασκέδαση των εντυπώσεων - λεγόμενα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα μετατραπεί σε κόμμα, όταν όλες οι προτάσεις που κατατίθενται είναι στοιχεία ενιαίου πολιτικού κόμματος».

Ολα τα ενδεχόμενα ανοιχτά

Απαντώντας, τέλος, στις φήμες που διακινούνται περί αποχώρησης των στελεχών της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» από τον ΣΥΝ, ο Σπ. Λυκούδης δήλωσε: «Πιστεύουμε ότι η πολιτική γραμμή που χαράσσεται και ο τρόπος με τον οποίον εφαρμόζεται θα μας οδηγήσει για δεύτερη φορά στις ξέρες. Θέλουμε μια πιο αισιόδοξη πορεία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ και κάνουμε κάθε προσπάθεια μέσα στα όρια των δημοκρατικών διαδικασιών του ΣΥΝ για να το πετύχουμε. Με όλες τις δυνατές ανοχές και όλους τους συμβιβασμούς. Αν σε αυτή την προσπάθεια, που την κάνουμε με όσο πιο δημοκρατικό τρόπο μπορούμε, βρισκόμαστε αιωνίως μπροστά σε αμείλικτους μηχανισμούς, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να μη μετακινηθούν ούτε χιλιοστό και αδιαφορούν απολύτως και περιφρονούν τις διαφορετικές φωνές μέσα στο κόμμα, τότε όλες οι εκδοχές είναι ανοιχτές».

ΟΝΝΕΔ
Φουντώνει η κόντρα για τη διαδοχή

Διαμάχη ανάμεσα σε φατρίες και ομάδες, που αντανακλούν σύγκρουση συμφερόντων στο εσωτερικό της ΝΔ

Σε κλιμακούμενη εξέλιξη βρίσκεται η διαμάχη στο εσωτερικό της νεολαίας της ΝΔ (ΟΝΝΕΔ) για τη διαδοχή στην καρέκλα του προέδρου της οργάνωσης. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η κόντρα ξέσπασε όταν ο σημερινός πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, Γ. Παπανικολάου, ξεκαθάρισε ότι δεν προτίθεται να παραιτηθεί από τη θέση του επειδή εξελέγη ευρωβουλευτής. Αυτό αποτέλεσε την αφορμή για να ξεσπάσει «πόλεμος» ανάμεσα στα διάφορα στρατόπεδα στο εσωτερικό της νεολαίας, που προωθούν άλλους υποψήφιους προέδρους και στα οποία αντανακλάται η διαμάχη ανάμεσα στα στρατόπεδα που υπάρχουν στο εσωτερικό της ΝΔ.

Τα δημοσιεύματα καταγράφουν στενές σχέσεις του κάθε «νεολαιίστικου» στρατοπέδου με συγκεκριμένα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, που επιδιώκουν το καθένα τη δική του προβολή και ανέλιξη. Αυτό αντανακλάται και στη λειτουργία της νεολαίας της ΝΔ, με τη συγκρότηση «φατριών» γύρω από στελέχη της κυβέρνησης και τη σύγκρουση μεταξύ τους για την πρωτοκαθεδρία στη νεολαία.

Στα δημοσιεύματα, εκτός από την ονοματολογία της διαδοχής - η οποία άλλωστε αποτελεί συστατικό στοιχείο κάθε διαδικασίας για την εκλογή προέδρου αστικού κόμματος - περιλαμβάνονται και καταγγελίες της «αντιπολίτευσης» στο εσωτερικό της ΟΝΝΕΔ, για διενέργεια των εκλογών για τη νέα γραμματεία της ΔΑΠ εν κρυπτώ, σε ξενοδοχείο και στη συνέχεια σε πανεπιστημιακό ίδρυμα αντί για τα γραφεία της νεολαίας, με την παρουσία «φουσκωτών».

Οι παραπάνω βέβαια πρακτικές αποτελούν κομμάτι της δράσης της ΟΝΝΕΔ, καθώς πάμπολλες φορές οι δυνάμεις της ΔΑΠ έχουν κουβαλήσει «φουσκωτούς» στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ κατά τη διάρκεια φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών, ενώ τα όργια νοθείας στα αποτελέσματα φοιτητικών εκλογών δίνουν και παίρνουν. Αυτό που σε κάθε περίπτωση επιβεβαιώνεται είναι η στρατηγική στόχευση των κομμάτων του κεφαλαίου και των νεολαιών τους να γαλουχήσουν τους νέους με τις αξίες της ανταγωνιστικότητας, του ιδίου συμφέροντος, της λογικής της συναλλαγής, του «ο θάνατός σου η ζωή μου», των απειλών, του ρουσφετιού και του βολέματος...

Για τη διαμάχη στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Από τις 7 Ιούνη, το βράδυ των ευρωεκλογών, έως και σήμερα, δεν έχει περάσει ούτε μέρα, που να μην παραχθεί ένα ακόμα επεισόδιο στο σίριαλ της αντιπαράθεσης που μαίνεται στο εσωτερικό του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αν και φαίνεται η διαμάχη να έχει στο επίκεντρό της οργανωτικά ζητήματα, εδώ ισχύει πως «τα φαινόμενα απατούν». Βέβαια, τα οργανωτικά σχήματα καθόλου άσχετα δεν είναι με την κατεύθυνση στην οποία κινείται κάθε πολιτική δύναμη. Αντίθετα, την υπηρετούν.

Ο ΣΥΝ συγκροτήθηκε στη βάση μιας μορφής οργάνωσης που διεπόταν από τις «αρχές» της «ενότητας στη διαφορετικότητα» και του «πολυτασικού πλουραλισμού». Αυτή η «πολυτασικότητα» αναπαρήγαγε τη ...φασαρία ως πηγή σύγχυσης για το λαό και συνέβαλε στο να ανταποκρίνεται στο ρόλο του αναχώματος απέναντι στο ΚΚΕ, στο ταξικό και ριζοσπαστικό κίνημα. Ηταν ενίοτε ο φερετζές για να μιλούν πολιτικά ανάλογα με την περίσταση, συσκοτίζοντας τη σοσιαλδημοκρατική πολιτική τους. Δεν ήταν τυχαίο το γεγονός πως αυτές οι μορφές οργάνωσης προβάλλονταν σαν τα «ελκτικά» πλεονεκτήματα του ΣΥΝ απέναντι στις «δογματικές», «αποστεωμένες», «μονολιθικές» - κατά τα λεγόμενά τους - δομές συγκρότησης και λειτουργίας του ΚΚΕ.

Σήμερα, όμως, ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στη δίνη των αντιφάσεων, που συνοδεύουν κάθε οπορτουνιστική δύναμη απ' τη γέννησή της, κατά βάση πολιτικές, με αναγωγή και στο οργανωτικό επίπεδο. Το ζήτημα που τους απασχολεί δεν είναι το σχήμα αυτό καθαυτό, αλλά το σχήμα ως μέσο για την υλοποίηση της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής υπέρ του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, από τις ανάγκες του οποίου ο χώρος αυτός αυτοκαθορίζει το ρόλο του.

Αυτές οι ανάγκες και όχι του λαού βρίσκονταν πίσω από κάθε πολιτική του επιλογή σε όλη του την πορεία, από τη Συνθήκη του Μάαστιχτ έως σήμερα. Κι ο καυγάς σήμερα γίνεται ακριβώς για το πώς καλύτερα θα συνεχίσουν να πράττουν το ίδιο, διαφωνώντας στη μέθοδο, στους χειρισμούς, στα σχήματα, αλλά, πάντως, όχι στην ουσία μιας πολιτικής. Σ' αυτή συμφώνησαν εξαρχής, και συμφωνούν ακόμα, ότι πρέπει να είναι σταθερά προσανατολισμένη στον ευρωμονόδρομο, στη διατήρηση της εξουσίας του μεγάλου κεφαλαίου, στον αποπροσανατολισμό και την παραπλάνηση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.


Β. Ν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ