Τετάρτη 22 Ιούλη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το ιερό και το επιστημονικό

Η Εκκλησία θα θέσει όλο το μηχανισμό της στη διάθεση του υπουργείου Υγείας για την αντιμετώπιση της «νέας γρίπης», δήλωσε χτες ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδας κ. Ιερώνυμος μετά τη συνάντησή του με τον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο.

Ωστόσο όμως όταν τέθηκαν ερωτήματα όπως εάν θα συστήσουν σε ασθενείς να μην «προσέρχονται στην Εκκλησία» ή αν «θα γίνουν συστάσεις να μη μεταλαμβάνει ο κόσμος», ο Αρχιεπίσκοπος κουμπώθηκε. Στο πρώτο ερώτημα αρχικά απάντησε, με το ερώτημα «τι να τους απαγορεύσουμε και να γίνουμε αστυνομία;», για να προσθέσει στη συνέχεια ότι είναι «ανοιχτοί σε κάθε συζήτηση και προσπάθεια». Στο δεύτερο ερώτημα για τη μετάληψη απάντησε: «Μπαίνετε σε θέματα τα οποία είναι ιερά και θεολογικά και αυτά δεν είναι για συζήτηση».

Σεβαστά αυτά τα θέματα. Αλλά προέχει η επιστημονική διακρίβωση πάνω απ' όλα. Που σημαίνει πως η «μετάληψη» με το ίδιο σκεύος αποτελεί παράγοντα που μπορεί να μετοδόσει γρίπη, αφού απο το ίδιο σκεύος μεταλαμβάνουν πολλοί άνθρωποι. Δεν μπορεί το υπουργείο Υγείας να προτάσσει στην αντιμετώπιση της «νέας γρίπης» τα ατομικά μέτρα υγιεινής και να μην παρεμβαίνει στην Εκκλησία - η οποία δηλώνει συστράτευση - αλλά αρνείται την επιστήμη στο όνομα της θεολογίας. Και μάλιστα για ένα τόσο σοβαρό για τη δημόσια υγεία ζήτημα να μην απαντιέται αν θα πρέπει ή όχι να πηγαίνει ένας άρρωστος σε ένα χώρο συνάθροισης ή αν δεν πρέπει να γίνονται μεταλήψεις σε μια τέτοια κρίσιμη περίοδο.

Και κάτι ακόμα: Απ' το απομαγνητοφωνημένο δελτίο Τύπου έλειψαν οι δυο ερωτήσεις και οι απαντήσεις που δόθηκαν. Η αποσιώπηση της πραγματικότητας ποτέ δε βοήθησε.

Αλλού η ρίζα του κακού

Θριαμβολογεί ο ΛΑ.Ο.Σ. επειδή η κυβέρνηση, μέσω της κρατικής καταστολής, «λύνει» το πρόβλημα με τους μετανάστες, διεκδικώντας μάλιστα την πατρότητα της πολιτικής πυγμής κατά των θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων. «Τόσα χρόνια που φωνάζαμε για "σκούπα" στο Εφετείο, μας αποκαλούσαν "ακραίους". Τώρα οι ... "ακραίες" ενέργειες λύνουν προβλήματα», δήλωσε περιχαρής ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. Κ. Αϊβαλιώτης, με αφορμή τη νέα επιχείρηση - «σκούπα» χτες στο παλιό κτίριο του Εφετείου Αθηνών. Δεν κρύβει, το ακριβώς αντίθετο, το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ. τις ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις του, καθώς σε αυτές στηρίζει την πολιτική του ύπαρξη και παρουσία. Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι οι «ακραίες» ρατσιστικές θέσεις του ΛΑ.Ο.Σ., αλλά ότι αυτές είναι ήδη κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική, τις υιοθετούν δηλαδή και τις έχουν κάνει επίσημη κρατική πολιτική η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με τη μηδενική ανοχή. Αυτή είναι η πραγματική αιτία του κακού και εκεί πρέπει να στοχεύει η πάλη του λαού.

Σχετικά με τους «θεσμούς»

Τα όρια της πρόκλησης για τους εργαζόμενους και το λαό αγγίζει ο ψευτοκαυγάς που έντεχνα οξύνουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με αιχμή τους θεσμούς του αστικού κράτους, ένας από τους οποίους είναι και αυτός του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η ΝΔ επιχειρεί να εμφανίσει εαυτό σαν το θεματοφύλακα των θεσμών και κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ότι αξιοποιεί την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας σαν εργαλείο για να πετύχει την προσφυγή στις κάλπες. Από την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ διατείνεται ότι ο σεβασμός του στους θεσμούς είναι δεδομένος και πως αυτό που προέχει είναι η «λύση του πολιτικού ζητήματος», η οποία, σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ, συνίσταται στην αναρρίχησή του στην κυβερνητική καρέκλα.

Η νόθα αντιπαράθεση είναι υποκριτική, μακριά και ενάντια στα συμφέροντα και τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ένα θεσμό αναγνωρίζουν: Το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του. Αυτός είναι τα «άδυτα των αδύτων», στο όνομα της κερδοφορίας των πολυεθνικών ομνύουν και οι δύο. Κάθε θεσμός που αφορά στο εποικοδόμημα, είτε έχει να κάνει με επιτροπές και επιτροπάτα, είτε με δήθεν ανεξάρτητες αρχές, δεν έχει κανέναν άλλο ρόλο παρά να υπηρετεί και να διασφαλίζει τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος, να θωρακίζει την υπερκερδοφορία του κεφαλαίου. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, ακόμα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ρόλο και σκοπό έχει να υπογράφει όλα τα αντεργατικά αντιλαϊκά διατάγματα που νομοθετεί η εκάστοτε κυβέρνηση.

Από αυτή την άποψη, καμιά εντύπωση δεν προκαλεί η θεσμο-λαγνεία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Οπως επίσης, καμιά απορία δε γεννά η υποταγή των θεσμών που το αστικό πολιτικό σύστημα γεννά και αναπαράγει στα γενικότερα σχέδια που σχετίζονται με την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και τη δικομματική εναλλαγή στην κυβερνητική καρέκλα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αξιοποίηση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από το ΠΑΣΟΚ για την προσφυγή στις κάλπες. Χαρακτηριστική είναι όμως και η επίκληση αστείων επιχειρημάτων από την πλευρά του δικομματισμού όταν είναι να προκηρύξει πρόωρες εκλογές και επικαλείται «σοβαρούς λόγους», ευτελίζοντας κάθε φορά τον κορυφαίο των αστικών θεσμών, το Σύνταγμα.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να ακολουθήσουν τους εταίρους του δικομματισμού στην αποπροσανατολιστική τους αντιπαράθεση. Ο κουρνιαχτός που σηκώνεται, στόχο έχει να σκεπάσει τη στρατηγική τους συμφωνία στα αντιλαϊκά μέτρα, που σωρηδόν περνάνε από τη Βουλή το τελευταίο διάστημα. Από αυτή την άποψη, η διαμάχη είναι πέρα για πέρα υποκριτική, φτιαγμένη στα μέτρα τους. Οι εργαζόμενοι έχουν την πείρα και τη δύναμη να τους γυρίσουν την πλάτη, να τους ξεπεράσουν. Να αναπτύξουν την πάλη τους σε ευθεία αντιπαράθεση με την πολιτική που υπηρετούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πηγαίνοντας με αγωνιστικούς, ταξικούς όρους και κριτήρια στην κάλπη των εκλογών, όποτε κι αν αυτές γίνουν.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Οπορτουνιστική πολυφωνία

Γρηγοριάδης Κώστας

Η γνωστή «πολυφωνία», ίδιον του οπορτουνισμού, έχει την τιμητική της στη χτεσινή «Αυγή», σχετικά με τη στάση των Οικολόγων Πράσινων με την εκλογή του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Στη μια στήλη της Ε. Τζ. εκφράζεται κριτική και γίνεται αναφορά στον πρώην επικεφαλής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Φράνσις Βιρτς, που υπογραμμίζει το «έωλο των θέσεων των Πρασίνων του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ». Ο Βιρτς σημειώνει: «Η αντίθεση στον σημερινό πρόεδρο της Κομισιόν Μ. Μπαρόζο έγινε το κατ' εξοχήν σημείο αναφοράς της αριστεράς» (σ.σ. εννοεί της σοσιαλδημοκρατίας, Σοσιαλιστών και ΚΕΑ) και συνεχίζει «αν επρόκειτο για εξέγερση της αριστεράς ενάντια σε ένα σύμβολο της δεξιάς θα είχαμε όλοι χειροκροτήσει» και καταλήγει κριτικάροντας ότι ο Μπεντίτ πιθανά θα προτείνει στη θέση του Μπαρόζο τον πρόεδρο της φιλελεύθερης ομάδας, τον πρωθυπουργό του Σαρκοζί, Φρ. Φιγιόν.

Σε άρθρο του Β. Βενιζέλου με τίτλο οι «Ευρωπαίοι οικολόγοι ταράζουν τα νερά» εκθειάζεται η ευέλικτη πολιτική τους γιατί είναι ανοιχτοί σε κάθε συνεργασία, δεν «υιοθετούν ιδεοληψίες περί αντισυστημικού πόλου» όταν «έχουν τη δυνατότητα να γίνουν χρήσιμοι στην κοινωνία με την ανάπτυξη πολιτικών συμμαχιών που θα έχουν αντίκρυσμα και στο κυβερνητικό επίπεδο». Και επίσης εκφράζεται φόβος ότι η «αριστερά» με τον «αντισυστημισμό» θα τους ...χάσει. Τι από τα δύο τελικά συμβαίνει με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Χάσανε τον μπούσουλα ή το γαρ πολύ του οπορτουνισμού γεννά παραφροσύνη; Απλούστατα, άλλη μια επιβεβαίωση της αναξιοπιστίας του. Και η αποθέωση της «ενότητας στη διαφορετικότητα» που είναι η «πίστη» τους, και που δείχνει ότι η «πολυτασικότητά» του λειτουργεί ως κουρτίνα για να καμουφλάρεται η σοσιαλδημοκρατική πολιτική του. Δηλαδή η υπόκλιση στον καπιταλισμό.

Οι ίδιοι τα λένε

Γρηγοριάδης Κώστας

«Το μοντέρνο εκπαιδευτικό σύστημα είναι μια παγκόσμια καταστροφή, δεδομένου ότι υποτιμά τη γνώση υπέρ της συγκέντρωσης δεξιοτήτων. Η αντίληψη ότι στην πραγματικότητα πρέπει κανείς να συγκρατήσει πληροφορίες στο κεφάλι του μοιάζει να έχει ξεχαστεί (...) δεν είναι επαρκές να λες "α, μπορώ να το δω στο Διαδίκτυο" (...) Παράγουμε μια γενιά που δεν είναι μόνο αγράμματη, αλλά και πρακτικά χωρίς καμιά δυνατότητα επικοινωνίας»...

Τα παραπάνω δεν τα είπε κανένας κομμουνιστής, που κάνει κριτική στο σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα. Τα λέει ο Βρετανός δρ. Ντέιβιντ Στάρκι (επιμελητής μιας έκθεσης που διοργανώνεται αυτό το διάστημα στη χώρα του με αφορμή την επέτειο από την ενθρόνιση του Ερρίκου του Η') και καταγράφονται σε ρεπορτάζ της «Ντέιλι Τέλεγκραφ», που αναπαράγεται στο «Βήμα της Κυριακής».

Εμείς, απλά, να θυμίσουμε ότι οι προτάσεις και τα μέτρα που συζητιούνται αυτήν την περίοδο στη χώρα μας για το σχολείο στον κυβερνητικό «διάλογο» για την Παιδεία, είναι στοιχεία μιας πολιτικής που έχει εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια στη Βρετανία που ακολούθησε σε ένα βαθμό το εκπαιδευτικό μοντέλο των ΗΠΑ. Αυτή η εκπαιδευτική πολιτική έχει γίνει τα τελευταία χρόνια επίσημη πολιτική της ΕΕ, στο πλαίσιο του στόχου της να ανταγωνιστεί την αμερικανική «αγορά εκπαίδευσης».

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι δε χρειάζεται να είναι κανένας κομμουνιστής για να αντιληφθεί τις τραγικές συνέπειες της αμορφωσιάς που θα 'χει το σχολείο που οικοδομείται, πόσο μάλλον όταν προέρχεται από μια χώρα που ζει στο πετσί της αυτές τις συνέπειες...


Γρηγοριάδης Κώστας

Τα διόδια, οι παραλίες και τα ΜΜΕ των αφεντικών

Την περασμένη Παρασκευή, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, με μια συντονισμένη κίνηση σε 17 σταθμούς διοδίων σε όλη τη χώρα, άνοιξαν το δρόμο και για περίπου 3 ώρες οι οδηγοί δεν πλήρωναν το χαράτσι που έχουν επιβάλει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και μεγαλο-εργολάβοι. Την περασμένη Κυριακή, δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με μια κινητοποίηση στην ακτή Βουλιαγμένης, άνοιξαν τις πόρτες, με αποτέλεσμα να καταργηθεί στην πράξη η πληρωμή από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα των ιδιωτικοποιημένων - εμπορευματοποιημένων ακτών, για να κάνουν ένα μπάνιο σε κάποια παραλία του Αργοσαρωνικού.

Την ώρα που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ξεπουλούν το δημόσιο πλούτο, τους δρόμους, τις ακτές, τα δάση, σε επιχειρηματίες και εργολάβους, (σ.σ.: σε αυτή τη διαδικασία είναι από κοντά και μερικοί δήμαρχοι εκλεκτοί του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), το ΚΚΕ, στην πράξη, δείχνει το δρόμο διεκδίκησης των δικαιωμάτων, αναδεικνύοντας και την αναγκαιότητα να γίνει η ιδιοκτησία κοινωνική. Γιατί μόνο τότε θα είναι στο επίκεντρο ο εργαζόμενος. Το πού και το πώς παλεύει το ΚΚΕ γι' αυτά, το βλέπει και το ζει ο κάθε άνθρωπος του μόχθου.

Αυτά τα γεγονότα, τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν τα πρόβαλαν. Και πώς να τα προβάλλουν, αφού έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την καπιταλιστική ιδιοκτησία και τα συμφέροντά της;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να πάμε στην κάλπη με αγώνες

Κάθε φορά που οι εταίροι του δικομματισμού τραβούν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας, επιδιδόμενοι, όπως αυτές τις μέρες, σε μιαν ασύστολη εκλογολογία και προεδρολογία, στο παρασκήνιο περνούν το ένα μετά το άλλο τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, χωρίς πολλές πολλές συζητήσεις, χωρίς σχεδόν καμία δημοσιότητα, έτσι ώστε η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να μην πάρουν μυρωδιά από τις πομπές του δικομματισμού, που αύριο θα κληθούν να τις πληρώσουν πάρα πολύ ακριβά.

Η «ατζέντα» των ημερών δεν αφήνει καμία αμφιβολία πως για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αυτό που πρυτανεύει είναι το συμφέρον της πλουτοκρατίας και του ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού. Το περιεχόμενό της ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου στην εργατική τάξη και συνολικά στο λαό, καθώς προωθούνται η τετραήμερη απασχόληση, νέο χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας, εφαρμογή της βαθιά αντιδραστικής συμφωνίας Μπολκεστάιν, που ενισχύει τα μονοπώλια στον τομέα των υπηρεσιών και πλήττει μισθούς, συμβάσεις, μικρομεσαίους ελευθεροεπαγγελματίες. Προωθούνται νέα φοροεπιδρομή, αντιδραστικά μέτρα αυταρχισμού και καταστολής, περιστολής λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ολα αυτά, προστιθέμενα στα μέτρα που ήδη έχουν παρθεί και έχουν οδηγήσει τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην απόγνωση, είναι φανερό ότι σκιαγραφούν ένα ακόμα πιο ζοφερό αύριο.

Για όλα αυτά, καμία συζήτηση δε γίνεται. Τσιμουδιά απ' όλους εκείνους που από τη θέση τους υπηρετούν την άρχουσα τάξη. Αντί γι' αυτά που βασανίζουν τους ανθρώπους του μόχθου, η συζήτηση «ανάβει» για το αν και πότε θα γίνουν εκλογές και με ποιο πρόσχημα. Τυχαία; Οχι, βέβαια. Θέλουν τον λαό στην άγνοια. Θέλουν το κίνημα χειροπόδαρα δεμένο, παροπλισμένο, στην αδράνεια, στην απογοήτευση και τη μοιρολατρία. Σε τέτοια θέση δηλαδή, ώστε να μην αποτελέσει κίνδυνο για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Θα τους γίνει η χάρη; Δεν πρέπει. Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν έχουν περιθώριο να χάσουν άλλο χρόνο. Αν όχι χτες, σήμερα απαιτείται η πύκνωση των γραμμών του ταξικού κινήματος, η ανάπτυξη αγώνων σε κατεύθυνση σύγκρουσης με αυτήν την πολιτική και την τάξη που εκφράζει. Ο λαός να γυρίσει την πλάτη στην εκλογολογία και να υποδεχτεί τις κάλπες, όποτε κι αν στηθούν, μαχόμενος, με ταξικούς αγώνες. Να κλείσει τα αυτιά του στη δημαγωγία των εταίρων του δικομματισμού. Μπορεί να τσακώνονται για το πάπλωμα, αλλά μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι, την ίδια πολιτική, την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική.

Ο λαός να πορευτεί ως τις εκλογές και μετά απ' αυτές έχοντας καθαρό στη συνείδησή του πως μόνο με την αντιμονοπωλιακή πάλη του μπορεί να παρεμποδίσει τα χειρότερα που ήρθαν και έπονται, να αποσπάσει μέτρα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του. Και την ώρα της κάλπης να έχει εξίσου καθαρό στη συνείδησή του πως κριτήριο για την ψήφο του είναι τα συμφέροντά του, αυτοί που τα υπονομεύουν, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, να ηττηθούν. Να ισχυροποιηθεί το κόμμα που τα υπερασπίζεται, το ΚΚΕ. Ισχυρό ΚΚΕ, ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα, είναι ο μόνος δρόμος που έχει να επιλέξει ο λαός σήμερα, για να βρει αύριο τη διέξοδο του άλλου δρόμου ανάπτυξης προς όφελός του.

O γνωστός αγοραίος δημοσιολόγος

Γρηγοριάδης Κώστας

O γνωστός δημοσιολόγος της τελευταίας σελίδας στο «Βήμα» έγραψε χτες ότι αφού το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έκαναν κινητοποίηση για τα διόδια, θα πρέπει να κάνουν κινητοποίηση για να μοιράζουν αυτοκίνητα ώστε να αξιοποιηθούν οι δρόμοι χωρίς διόδια. Και στη συνέχεια, ότι πρέπει να γίνει άλλη μία κινητοποίηση ώστε η βενζίνη να παρέχεται δωρεάν για να εφοδιάζουν με καύσιμο τα αυτοκίνητα για να κινούνται στους δρόμους χωρίς διόδια. Στο διά ταύτα; Ο κύριος δημοσιολόγος λέει πως το ΚΚΕ «εθίζει τον λαό και στην κινητοποίηση και στην τζαμπαρία», «μαθαίνει τον κοσμάκη ότι η φυσιολογική κατάσταση των πραγμάτων είναι να απλώνει το χέρι και να παίρνει ό,τι του γουστάρει», πως «διδάσκει το λαό ότι δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στην άσκηση της ιδιοκτησίας του λαού, στον οποίο ανήκουν τα πάντα και δικαιούται να τα χρησιμοποιεί κατά την απόλυτη ευκολία του».

Θα μπορούσε να του πει κανείς με τον ίδιο το δικό του τρόπο γραφής: «Και εσένα τι σε κόφτει; Δικοί σου είναι οι δρόμοι και οι παραλίες ή χάνεις τον παρά από τα διόδια και τις πλαζ;».

Αλλά επειδή ο δημοσιολόγος τη δουλειά του κάνει, δηλαδή στηρίζει τον κόσμο της εκμετάλλευσης και του πλούτου, βγαίνει δημοσιολογώντας ακραία (ή μήπως χυδαία, γιατί αυτό κάνει με το «τζάμπα» αλλά με σοβαροφάνεια;) για να καταλαγιάσει κάθε ιδέα αμφισβήτησης της αγοράς. Αλλωστε, αγοραίος είναι. Και λέει με τον αγοραίο λόγο του πως η αμφισβήτηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, η διεκδίκηση και η πάλη για τη μετατροπή της σε κοινωνική ιδιοκτησία, η εναντίωση στο «τα πάντα πουλιούνται και αγοράζονται» και η κατάργηση της αγοράς, πρέπει να τσακιστούν ως ιδέες που διαμορφώνουν συνειδήσεις ανατροπής του συστήματος. Καλή η προσπάθεια του δημοσιολόγου, που βγάζει σπυράκια με τις κινητοποιήσεις και την απαίτηση των «πληβείων» να έχουν ζωή. Το καταλαβαίνει καλά αυτό, ξέροντας πως θα γίνει όταν καταργηθούν τα αφεντικά ως ιδιοκτήτες και οι όμοιοι σαν και του λόγου του, γι' αυτό σκούζει. Και δεν το κάνει και τζάμπα...

Ο βραχνάς των διοδίων...

Τα ...28 ευρώ αγγίζει το ποσό που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι σε διόδια αν θέλουν να ταξιδέψουν από Αθήνα σε Θεσσαλονίκη και να επιστρέψουν, με ΙΧ αυτοκίνητο!

Αναλυτικά, πηγαίνοντας προς Θεσσαλονίκη, περνάμε διαδοχικά απ' τους Σταθμούς Διοδίων Σχηματαρίου (2,75 ευρώ), Αφιδνών (2,75), Πελασγίας (1,90), Μοσχοχωρίου (2,50), Τεμπών (1), Λεπτοκαρυάς (2,30) και Μαλγάρων (2). Σύνολο: 15,20 ευρώ! Επιστρέφοντας, πληρώνουμε τους ίδιους σταθμούς διοδίων με εξαίρεση το Σχηματάρι και τις Αφίδνες, που στη θέση τους μπαίνει η Τραγάνα (2,75 ευρώ). Σύνολο επιστροφής: 12,45 ευρώ! Δηλαδή, 27 ευρώ και 65 λεπτά για να πάει και να έρθει στη Θεσσαλονίκη. Σ' αυτή την κατάσταση πρέπει να προσθέσουμε και τα αυξημένα έξοδα της μετακίνησης, λόγω της αλματώδους αύξησης της βενζίνης.

Ομως, αυτό είναι η μία πλευρά του νομίσματος, αφού σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Αττικής Οδού, αποκαλύπτεται ότι το 73% από τους 300.000 οδηγούς που χρησιμοποιούν κατά μέσο όρο τον αυτοκινητόδρομο καθημερινά, είναι εργαζόμενοι και επαγγελματίες για να πάνε και να έλθουν στη δουλειά τους, πληρώνοντας βέβαια για κάθε μετακίνηση το χαράτσι των 2,70 ευρώ, για να πάνε και άλλα τόσα για να επιστρέψουν!



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ