ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να πάμε στην κάλπη με αγώνες

Κάθε φορά που οι εταίροι του δικομματισμού τραβούν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας, επιδιδόμενοι, όπως αυτές τις μέρες, σε μιαν ασύστολη εκλογολογία και προεδρολογία, στο παρασκήνιο περνούν το ένα μετά το άλλο τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, χωρίς πολλές πολλές συζητήσεις, χωρίς σχεδόν καμία δημοσιότητα, έτσι ώστε η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να μην πάρουν μυρωδιά από τις πομπές του δικομματισμού, που αύριο θα κληθούν να τις πληρώσουν πάρα πολύ ακριβά.

Η «ατζέντα» των ημερών δεν αφήνει καμία αμφιβολία πως για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αυτό που πρυτανεύει είναι το συμφέρον της πλουτοκρατίας και του ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού. Το περιεχόμενό της ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου στην εργατική τάξη και συνολικά στο λαό, καθώς προωθούνται η τετραήμερη απασχόληση, νέο χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας, εφαρμογή της βαθιά αντιδραστικής συμφωνίας Μπολκεστάιν, που ενισχύει τα μονοπώλια στον τομέα των υπηρεσιών και πλήττει μισθούς, συμβάσεις, μικρομεσαίους ελευθεροεπαγγελματίες. Προωθούνται νέα φοροεπιδρομή, αντιδραστικά μέτρα αυταρχισμού και καταστολής, περιστολής λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Ολα αυτά, προστιθέμενα στα μέτρα που ήδη έχουν παρθεί και έχουν οδηγήσει τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην απόγνωση, είναι φανερό ότι σκιαγραφούν ένα ακόμα πιο ζοφερό αύριο.

Για όλα αυτά, καμία συζήτηση δε γίνεται. Τσιμουδιά απ' όλους εκείνους που από τη θέση τους υπηρετούν την άρχουσα τάξη. Αντί γι' αυτά που βασανίζουν τους ανθρώπους του μόχθου, η συζήτηση «ανάβει» για το αν και πότε θα γίνουν εκλογές και με ποιο πρόσχημα. Τυχαία; Οχι, βέβαια. Θέλουν τον λαό στην άγνοια. Θέλουν το κίνημα χειροπόδαρα δεμένο, παροπλισμένο, στην αδράνεια, στην απογοήτευση και τη μοιρολατρία. Σε τέτοια θέση δηλαδή, ώστε να μην αποτελέσει κίνδυνο για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Θα τους γίνει η χάρη; Δεν πρέπει. Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν έχουν περιθώριο να χάσουν άλλο χρόνο. Αν όχι χτες, σήμερα απαιτείται η πύκνωση των γραμμών του ταξικού κινήματος, η ανάπτυξη αγώνων σε κατεύθυνση σύγκρουσης με αυτήν την πολιτική και την τάξη που εκφράζει. Ο λαός να γυρίσει την πλάτη στην εκλογολογία και να υποδεχτεί τις κάλπες, όποτε κι αν στηθούν, μαχόμενος, με ταξικούς αγώνες. Να κλείσει τα αυτιά του στη δημαγωγία των εταίρων του δικομματισμού. Μπορεί να τσακώνονται για το πάπλωμα, αλλά μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι, την ίδια πολιτική, την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική.

Ο λαός να πορευτεί ως τις εκλογές και μετά απ' αυτές έχοντας καθαρό στη συνείδησή του πως μόνο με την αντιμονοπωλιακή πάλη του μπορεί να παρεμποδίσει τα χειρότερα που ήρθαν και έπονται, να αποσπάσει μέτρα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του. Και την ώρα της κάλπης να έχει εξίσου καθαρό στη συνείδησή του πως κριτήριο για την ψήφο του είναι τα συμφέροντά του, αυτοί που τα υπονομεύουν, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, να ηττηθούν. Να ισχυροποιηθεί το κόμμα που τα υπερασπίζεται, το ΚΚΕ. Ισχυρό ΚΚΕ, ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα, είναι ο μόνος δρόμος που έχει να επιλέξει ο λαός σήμερα, για να βρει αύριο τη διέξοδο του άλλου δρόμου ανάπτυξης προς όφελός του.

Τα διόδια, οι παραλίες και τα ΜΜΕ των αφεντικών

Την περασμένη Παρασκευή, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, με μια συντονισμένη κίνηση σε 17 σταθμούς διοδίων σε όλη τη χώρα, άνοιξαν το δρόμο και για περίπου 3 ώρες οι οδηγοί δεν πλήρωναν το χαράτσι που έχουν επιβάλει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και μεγαλο-εργολάβοι. Την περασμένη Κυριακή, δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με μια κινητοποίηση στην ακτή Βουλιαγμένης, άνοιξαν τις πόρτες, με αποτέλεσμα να καταργηθεί στην πράξη η πληρωμή από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα των ιδιωτικοποιημένων - εμπορευματοποιημένων ακτών, για να κάνουν ένα μπάνιο σε κάποια παραλία του Αργοσαρωνικού.

Την ώρα που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ξεπουλούν το δημόσιο πλούτο, τους δρόμους, τις ακτές, τα δάση, σε επιχειρηματίες και εργολάβους, (σ.σ.: σε αυτή τη διαδικασία είναι από κοντά και μερικοί δήμαρχοι εκλεκτοί του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), το ΚΚΕ, στην πράξη, δείχνει το δρόμο διεκδίκησης των δικαιωμάτων, αναδεικνύοντας και την αναγκαιότητα να γίνει η ιδιοκτησία κοινωνική. Γιατί μόνο τότε θα είναι στο επίκεντρο ο εργαζόμενος. Το πού και το πώς παλεύει το ΚΚΕ γι' αυτά, το βλέπει και το ζει ο κάθε άνθρωπος του μόχθου.

Αυτά τα γεγονότα, τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν τα πρόβαλαν. Και πώς να τα προβάλλουν, αφού έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την καπιταλιστική ιδιοκτησία και τα συμφέροντά της;

O γνωστός αγοραίος δημοσιολόγος

Γρηγοριάδης Κώστας

O γνωστός δημοσιολόγος της τελευταίας σελίδας στο «Βήμα» έγραψε χτες ότι αφού το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έκαναν κινητοποίηση για τα διόδια, θα πρέπει να κάνουν κινητοποίηση για να μοιράζουν αυτοκίνητα ώστε να αξιοποιηθούν οι δρόμοι χωρίς διόδια. Και στη συνέχεια, ότι πρέπει να γίνει άλλη μία κινητοποίηση ώστε η βενζίνη να παρέχεται δωρεάν για να εφοδιάζουν με καύσιμο τα αυτοκίνητα για να κινούνται στους δρόμους χωρίς διόδια. Στο διά ταύτα; Ο κύριος δημοσιολόγος λέει πως το ΚΚΕ «εθίζει τον λαό και στην κινητοποίηση και στην τζαμπαρία», «μαθαίνει τον κοσμάκη ότι η φυσιολογική κατάσταση των πραγμάτων είναι να απλώνει το χέρι και να παίρνει ό,τι του γουστάρει», πως «διδάσκει το λαό ότι δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στην άσκηση της ιδιοκτησίας του λαού, στον οποίο ανήκουν τα πάντα και δικαιούται να τα χρησιμοποιεί κατά την απόλυτη ευκολία του».

Θα μπορούσε να του πει κανείς με τον ίδιο το δικό του τρόπο γραφής: «Και εσένα τι σε κόφτει; Δικοί σου είναι οι δρόμοι και οι παραλίες ή χάνεις τον παρά από τα διόδια και τις πλαζ;».

Αλλά επειδή ο δημοσιολόγος τη δουλειά του κάνει, δηλαδή στηρίζει τον κόσμο της εκμετάλλευσης και του πλούτου, βγαίνει δημοσιολογώντας ακραία (ή μήπως χυδαία, γιατί αυτό κάνει με το «τζάμπα» αλλά με σοβαροφάνεια;) για να καταλαγιάσει κάθε ιδέα αμφισβήτησης της αγοράς. Αλλωστε, αγοραίος είναι. Και λέει με τον αγοραίο λόγο του πως η αμφισβήτηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, η διεκδίκηση και η πάλη για τη μετατροπή της σε κοινωνική ιδιοκτησία, η εναντίωση στο «τα πάντα πουλιούνται και αγοράζονται» και η κατάργηση της αγοράς, πρέπει να τσακιστούν ως ιδέες που διαμορφώνουν συνειδήσεις ανατροπής του συστήματος. Καλή η προσπάθεια του δημοσιολόγου, που βγάζει σπυράκια με τις κινητοποιήσεις και την απαίτηση των «πληβείων» να έχουν ζωή. Το καταλαβαίνει καλά αυτό, ξέροντας πως θα γίνει όταν καταργηθούν τα αφεντικά ως ιδιοκτήτες και οι όμοιοι σαν και του λόγου του, γι' αυτό σκούζει. Και δεν το κάνει και τζάμπα...

Ο βραχνάς των διοδίων...

Τα ...28 ευρώ αγγίζει το ποσό που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι σε διόδια αν θέλουν να ταξιδέψουν από Αθήνα σε Θεσσαλονίκη και να επιστρέψουν, με ΙΧ αυτοκίνητο!

Αναλυτικά, πηγαίνοντας προς Θεσσαλονίκη, περνάμε διαδοχικά απ' τους Σταθμούς Διοδίων Σχηματαρίου (2,75 ευρώ), Αφιδνών (2,75), Πελασγίας (1,90), Μοσχοχωρίου (2,50), Τεμπών (1), Λεπτοκαρυάς (2,30) και Μαλγάρων (2). Σύνολο: 15,20 ευρώ! Επιστρέφοντας, πληρώνουμε τους ίδιους σταθμούς διοδίων με εξαίρεση το Σχηματάρι και τις Αφίδνες, που στη θέση τους μπαίνει η Τραγάνα (2,75 ευρώ). Σύνολο επιστροφής: 12,45 ευρώ! Δηλαδή, 27 ευρώ και 65 λεπτά για να πάει και να έρθει στη Θεσσαλονίκη. Σ' αυτή την κατάσταση πρέπει να προσθέσουμε και τα αυξημένα έξοδα της μετακίνησης, λόγω της αλματώδους αύξησης της βενζίνης.

Ομως, αυτό είναι η μία πλευρά του νομίσματος, αφού σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Αττικής Οδού, αποκαλύπτεται ότι το 73% από τους 300.000 οδηγούς που χρησιμοποιούν κατά μέσο όρο τον αυτοκινητόδρομο καθημερινά, είναι εργαζόμενοι και επαγγελματίες για να πάνε και να έλθουν στη δουλειά τους, πληρώνοντας βέβαια για κάθε μετακίνηση το χαράτσι των 2,70 ευρώ, για να πάνε και άλλα τόσα για να επιστρέψουν!