Το έργο παρουσιάζεται στην αυθεντική του εκδοχή, με όλες τις μουσικές και τα τραγούδια του Κουρτ Βάιλ, σε απόδοση - σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη, σκηνικό - κοστούμια Γιώργου Πάτσα, χορογραφίες Δημήτρη Παπάζογλου, μουσική διδασκαλία Θοδωρή Οικονόμου.
Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Στέλιος Μάινας, Ρένια Λουιζίδου, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Μάνος Βακούσης, Νάντια Κοντογεώργη, Δημήτρης Βογιατζής, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Δέσποινα Πολυκανδρίτου, κ.ά.
«Η Οπερα της πεντάρας», έργο γραμμένο το 1928, στην εποχή όπου το επερχόμενο παγκόσμιο οικονομικό κραχ, απειλούσε πλέον και την Ευρώπη, παραμένει επίκαιρο, βαθύτατα σαρκαστικό και ίσως, το διασημότερο σχόλιο «στην κατασκευή» του σύγχρονου οικονομικοκοινωνικού συστήματος... Ο Μπρεχτ δανείζεται το θέμα του από την «Οπερα του ζητιάνου» του Τζων Γκαίη, που είχε γνωρίσει εξαιρετική επιτυχία στο Λονδίνο (1728). Ο Κουρτ Βάιλ γράφει για τις ανάγκες της παράστασης μια σειρά εξαιρετικών τραγουδιών που στο σύνολό τους γίνονται επιτυχίες και γνωρίζουν αμέτρητες διασκευές για περισσότερο από ογδόντα χρόνια. Αποτελεί μια ιδανικά επίκαιρη επιλογή - σχόλιο στις εποχές που διανύουμε... Ενα έργο που απευθύνεται σ' ένα ευρύτατο κοινό κάθε ηλικίας, ένα έργο λαϊκό και ταυτόχρονα μια μοναδική μουσική κωμωδία, μια σάτιρα στα όσα και σήμερα απλώς επαναλαμβάνονται στο γύρισμα του χρόνου.
Η παράσταση ξεκίνησε στις 18 Ιούνη και παρουσιάζεται και σήμερα στην Αθήνα στο θέατρο BADMINTON και στη συνέχεια η παράσταση θα παρουσιαστεί σε επιλεγμένες πόλεις και θέατρα της ελληνικής περιφέρειας και στην Κύπρο.
«Το θαύμα της Αννυ Σάλιβαν», θα περιοδεύσει ανά την Ελλάδα, από την 1η Ιούλη μέχρι και τις αρχές του Σεπτέμβρη. Το έργο του Ουίλιαμ Γκίμπσον, βασίζεται σε μια αληθινή και συγκλονιστική ιστορία που συνέβη στον αμερικάνικο νότο στα τέλη του 19ου αιώνα. Ηρωίδες του έργου είναι δυο γυναίκες, πρότυπα της δύναμης της θέλησης.
Σε βρεφική ακόμα ηλικία, η Ελεν Κέλερ έχασε όραση, ακοή και φωνή. Μέχρι τα έξι χρόνια της ήταν ένα αγρίμι, που ζούσε μέσα στη σιωπή και στο σκοτάδι. Οι γονείς της, κάλεσαν την Αννυ Σάλιβαν, μια εικοσάχρονη δασκάλα - άτομο με αναπηρίες, αφού είχε μειωμένη όραση - για να βοηθήσει το παιδί. Η Σάλιβαν με την επιμονή και την αγάπη της κατόρθωσε να μετατρέψει τη μικρή Ελεν Κέλερ σ' ένα χαρισματικό πλάσμα με σπάνιες πνευματικές αρετές. Το «Θαύμα της Αννυ Σάλιβαν» είναι το θαύμα της ανθρώπινης προσπάθειας, της προσήλωσης και της επιμονής στο αποτέλεσμα. Παίζουν οι: Πέγκυ Τρικαλιώτη (Αννυ Σάλιβαν), Θωμάς Κινδύνης, Γεωργία Μαυρογιώργη, Θεοδώρα Βουτσά, Ορέστης Σοφοκλέους και ο Πάνος Χατζηκουτσέλης. Εναλλάξ στο ρόλο της Ελεν Κέλερ, οι μικρές Δήμητρα Δουμένη - Αναστασία Τσιλιμπίου. Διασκευή: Τζιανκάρλο Σέπε. Μετάφραση - απόδοση: Θωμάς Σιδέρης - Γιάννης Διαμαντόπουλος. Σκηνοθεσία: Γιάννης Διαμαντόπουλος. Σκηνικά - κοστούμια: Ντόρα Λελούδα. Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης. Κινησιολογία: Μαρκέλα Παπαδαμάκη. Φωτισμοί: Αντρέας Σινάνος.
Στη μακρόχρονη εικαστική του πορεία, ο Π. Σουλικιάς έχει δουλέψει με όλα τα υλικά, με μια προτίμηση στα υδατοχρώματα και κυρίως στο λάδι, τα οποία διαπραγματεύεται με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Δημιουργεί, χρησιμοποιώντας ένα λεπτό στρώμα χρώματος, στοχεύοντας περισσότερο στη συνολική εντύπωση του θέματός του παρά στις μεμονωμένες λεπτομέρειες. Ετσι, κρατά μόνο στοιχεία με ουσιώδη ρόλο στη δομή των συνθέσεών του. Με απλότητα και οικονομία ισορροπεί σε χρωματικές αρμονίες. Αναζητώντας επίμονα να εντοπίσει και να αναδείξει τον εσώτερο χαρακτήρα των θεμάτων του, κάποτε τροποποιεί και αναπλάθει τα στοιχεία της ορατής πραγματικότητας, ακροβατώντας διαρκώς στην οριογραμμή μεταξύ ονειρικών και πραγματικών καταστάσεων. Η έκθεση θα διαρκέσει έως 28/6.
Eurokinissi |
Γεννημένος το 1947 σε χωριό του Μεξικού, μυήθηκε στη μουσική από τον πατέρα του, που ήταν βιολιστής της παραδοσιακής μουσικής. Σε ηλικία πέντε ετών ξεκίνησε να παίζει βιολί. Ομως μεγαλώνοντας μαγεύτηκε από τη τζαζ και κυρίως από τη ροκ που τότε κυριαρχούσε. Τη δεκαετία του '60 δημιούργησε τους «Santana Blues Band», που αποτέλεσαν αφετηρία για πολλά μεταγενέστερα συγκροτήματα και χαρακτηρίστηκαν ως το καλύτερο σχήμα στην ιστορία της ροκ. Hταν οι πρώτοι που έδωσαν στην ροκ μια άλλη διάσταση, αναμειγνύοντάς την με λάτιν ρυθμό. Από τους πρώτους δίσκους τους, αξέχαστες παραμένουν οι διασκευές του «Black Magic Woman», του Peter Green και το «Oye Como Va», ενώ στα κορυφαία της περιόδου περιλαμβάνεται το «Jingo». Θρυλική υπήρξε η εμφάνισή τους στο Woodstock (αποκορύφωμα η εκτέλεση του «Soul Sacrifice»), ενώ σπουδαίες υπήρξαν οι συνεργασίες τους τη δεκαετία του '70, με χαρακτηριστικότερες αυτές με τους Buddy Miles και John Mc Laughlin στο «Caravanserai». Ανάμεσα στ' άλμπουμ τους, τα «Amigos» (χαρακτηριστικό το σόλο του «Europa»), «Moonflower», «Blues For Salvador», «Supernatural» (οκτώ Γκράμι) κ.ά.
Πάντως και γι' αυτή τη συναυλία, το τίμημα είναι «αλμυρό». Τα εισιτήρια που διατέθηκαν στην προνομιακή τιμή (!) των 45 ευρώ, εξαντλήθηκαν νωρίς. Οι τιμές των υπολοίπων: 50, 70, 60, 120 και 200 ευρώ.
Στις 29 του περασμένου Απρίλη, ο υπουργός Πολιτισμού, Αντ. Σαμαράς, μαζί με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΟΠΑΠ Α.Ε., Χ. Χατζηεμμανουήλ, ανακοίνωσαν «πανηγυρικά» στο αμφιθέατρο του ΥΠΠΟ τη «χορηγία» της ΟΠΑΠ ΑΕ για την κατασκευή του στεγάστρου, το οποίο θα προστατεύσει τα σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα του Λυκείου του Αριστοτέλη, στη Ρηγίλλης. Επρόκειτο για μια «διαφήμιση» της λεγόμενης ...κοινωνικής εταιρικής ευθύνης, με τον υπουργό να λέει μάλιστα ότι αυτό το έργο δε θα γινόταν χωρίς τα 4,5 εκατ. ευρώ της εταιρείας.
Σχεδόν ...δύο μήνες μετά, συγκεκριμένα την Τρίτη, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο θα συνεδριάσει για να ...«εγκρίνει» ή «όχι»(!) την «πρόταση πολιτιστικής χορηγίας του Οργανισμού Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου (ΟΠΑΠ) προς την Γ΄ ΕΠΚΑ για την κατασκευή στεγάστρου προστασίας του Λυκείου του Αριστοτέλους, στην οδό Ρηγίλλης, Δήμου Αθηναίων»...
Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά (σαφώς όχι η τελευταία) που το, κατά τ' άλλα, ανώτατο, κρατικό, επιστημονικό, γνωμοδοτικό συμβούλιο για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς «καλείται» να εκφέρει «γνώμη» όχι μόνο για προειλημμένες, αλλά και ήδη ανακοινωθείσες, δημοσίως, αποφάσεις. Σημειώνουμε όμως το γεγονός για να υπογραμμισθεί η απαξίωση, ουσιαστικά, των «περίφημων» κρατικών θεσμών από το ίδιο το αστικό κράτος. Και πόσο κενή περιεχομένου είναι η παρουσίαση του ΚΑΣ από το ΥΠΠΟ ως ενός «ανώτατου γνωμοδοτικού οργάνου επί θεμάτων προστασίας, διαχείρισης και ανάδειξης των Αρχαιοτήτων», που ...«γνωμοδοτεί με ισχυρές θεσμικές εγγυήσεις αυτονομίας και ανεξαρτησίας για υποθέσεις μείζονος σημασίας» (σ.σ. οι υπογραμμίσεις δικές μας)...
Πλανόδιοι μουσικοί από Ελλάδα, Ρωσία, Τουρκία, Ρουμανία εμφανίζονται στο «Τροχόσπιτο» (του Φεστιβάλ Αθηνών), στην πρώην Κορεάτικη Αγορά (Μοναστηράκι), σήμερα και στις 26-27/6. Συμμετέχουν: 9μελής ρουμάνικη μπάντα «Balcania Tango», ο Τούρκος Yigit Argonul (κρουστά) με τον Βασίλη Παπανικολάου (τούρκικο ούτι), Μπάμπης Τυρόπουλος (μπλουζ), Παναγιώτης Αγγελόπουλος (έντεχνο - ροκ), η 81χρονη κυρία Στέλλα με παλιά λαϊκά, η 8μελής μπάντα «Art Fenix» με μουσικούς από την πρώην ΕΣΣΔ, οι Νάνσυ Κουβαράκου και Φραντζέσκα Βινάσα, με κιθαρίτσες ταξιδίου, ο Μπόρις Βούτσινος και ο Ουκρανός Ολεγκ Στρεκάλοφ. Είσοδος ελεύθερη.